Dag Correspondenten, een schets van de plaatselijke situatie. We zien Bozcaada duidelijk liggen en de mooie trits windmolens ook. mooie fotoserie: https://www.bozcaadarehberi.com/en/nm-Windmills-cp-834 Wanneer de ochtendnevel opgetrokken is, en er is nog geen te straffe zon, zien we aan bakboord Turkije (Europa) en aan stuurboord Turkije (Azië). Tenzij de wind of de stroming het schip doen keren heeft rond het anker, dan liggen de continenten omgekeerd tov het schip. Zo gaat dat op anker, vooral wanneer het schip daar zonder lading ligt, enkel met ballastwater, en dus hoog op het water drijft.
Gisteren heeft LM eindelijk voor mekaar gekregen dat de changing room beneden eens werd opgekuist. Uitgemest zou een beter woord zijn. In de changing room staan ook een wasmachine en een droogkast. Dat alleen al is een sukkelachtige situatie voor een kleedkamer. En er lagen tegen de vloer werkschoenen en overalls van alle voorgangers tot in de tijd van Columbus. Dat is nu opgeruimd en ineens lijkt de changing room op een kleedkamer ipv op een voddenhok van Humana.
De wasmachine voor de overalls is een gewoon huishoudmodel van 5kg. Voor overalls van mecaniciens is dat veel te klein. Het had zo'n groot commercieel model van 7kg mogen zijn. Daar kunnen zes overalls per keer in. Om goed rond te tuimelen mogen in dit machientje feitelijk maar twee à drie overalls in. Als overalls maar per twee gewassen worden duurt het lang eer iemand nog eens aan de beurt is. LM gebruikt twee overalls per dag. Het kan niet anders met dit weer, anders krijgt hij Prickly Heat door de wrijving van de huid met nat bezwete kledij. https://encyclopedie.medicinfo.nl/miliaria-rubra/014fa7173dc04858b66641745d9015ad
Nu worden de overalls per drie, of nog erger, per vier gewassen. Dan tuimelen ze niet vrij door het sop in de trommel, dan grijpen ze elkaar met mouwen en pijpen vast wanneer de trommel draait en worden één kluwen textiel. Die bol draait mee, maar de overalls zitten vast geperst. Ze zijn eens nat geweest, dat is het dan. Een klein deel van het vuil is bij het zwieren wel verdwenen, maar dat is alles. In feite zijn de overalls niet echt gewassen of gespoeld en daar komen huidirritaties van. LM en ik weten hoe we Prickly Heat op afstand moeten houden, desnoods viér keer per dag een droge (propere) overall aantrekken. Zo krijgt LM geen pijnlijke huid. En een mens heeft véél huid hoor, het is ons grootste orgaan, oppervlakte 2m². Vier overalls per dag, daar komt enkel wat meer was van. En was kan ik de baas, alleen niet in een machientje van te klein kaliber met zoveel wachtenden vóór mij. En met de waterbezuiniging is het helemaal onmogelijk aan het worden. Dat wordt een catastrofe voor LM zijn huid. 'k Ben sluipwegen aan het bedenken.
De buurvrouw heet Nicole en dit is haar eerste reis. Zij is de vriendin van de 3de mecanicien. Zij is Roemeense en spreekt Frans. 't Is misschien het moment om aan Roemeens te beginnen? Neenee, laat maar!
Het brak water is op. Jammer hoor ... zout water bespaart een hoop tijd en duur gedoe met mousse, gel, haardroger en lak om een mooi pinnekeskapsel te maken. Met zout water staat mijn haar vanzelf stekelig. De kapper heeft daar drie dure producten voor nodig en een bak vol gereedschap. En dan moet ik nog blijven stilzitten tot hij klaar is! Hier krijg ik zo'n kapsel in een mum van tijd: douche, een beetje afdrogen en gewoon voortdoen, de pinnekes komen vanzelf. 'k Ga aan onze kapper voorstellen dat ik de flessen vul, hij plakt er zijn etiket op en we doen fifty-fifty ofte kif-kif. Voor de bio- & ecotrend gooien we er een aantal reepjes bladspinazie in en we zeggen dat het zeewier is. Of we gooien er zeewier in en we zeggen dat het spinazie is. Daar moet ik nog over nadenken.
Beauty by Nature Hair Fortifier "Turkish delight"
Dat wordt een succes. Ik voel het tot in de tippekes van mijn haarpinnekes: hiermee worden de kapper en ik concurrenten van The Body Shop en Yver Rocher. Nicole heur haar heeft danig te lijden gehad in de dagen van brak water. De haarpunten zijn gesplitst en de glans is weg. En de kleur is nu van diep kastanje bruin een dof koperkleurig geworden. Voor haar is dat erg, want zij is een poppemieke. Ze kloeg daar niet over hoor, ze vertelde dat gewoon ter informatie.
2001-07-25 ~ op anker, Bozcaada, Turkije
Spreuk van de dag : it takes brine to show Salties. Vrij vertaald : het is maar als ge in de pekel zit dat ge weet wie de zeerotten zijn. Nog meer over zoet/fris water : een schip kan maar zoet water produceren als het vaart, als de hoofdmotor (the main engine) draait. De warmte die hij daarbij produceert, wordt via pijperijen gebruikt door de evaporator om zeewater te distilleren. Het zeewater wordt opgeslagen in tanks. Na de bewerking gaat het gedistilleerd water in opslagtanks. Twee weken vóór LM en ik aan boord gekomen zijn is met één van die opslagtanks een 'abuus' gebeurd. Een verkeerde leiding is blijven open staan en zo is zeewater van een zeewatertank naar de tank van het gedistilleerd water gestroomd. Tegen dat men het abuus gemerkt had was het al te laat. Er zat al zout in de tank, genoeg om 35 ton zoet water brak te maken.
Om gedistilleerd water bruikbaar en drinkbaar te maken passeert het ook nog door een sterilizer (UV-straling) en ook een mineralisatie-filter.-zonder toegevoegde mineralen wordt een mens een zombie want de eigen mineralen verlaten het lichaam, door osmose
Sinds vanmorgen zijn de rantsoenmaatregelen verscherpt wegens onvoldoende besparing. Er is nog wel water tussen 07h30-08h, 11h30-13h, en 17h30-20h, maar vanaf vandaag zal het koud watercircuit afgezet worden. Wat houdt dat in? Vanaf vandaag zal het koud water circuit afgezet blíjven, 24/24hrs. We krijgen nu koud water via het warm-watercircuit omdat de ketel die het water warmt afgezet wordt, dus 24/24hrs. Waarom het gegoochel met koud-afzetten en warm-zonder-ketel dus evengoed koud? De bedoeling is : de wc's zonder water zetten. Ah ???
Resultaat n°1 : er zal geen warm water meer zijn om te douchen op geen enkel uur van de dag, omdat de ketel nu afstaat. Voor de mecaniciens is dat een ramp, zijn moeten olie en vet van hun lijf gewassen krijgen. Daar bestaan verschillende merken hand-cleaner voor en er bestaat ook zeep op deze wereld. En ook water. Wárm water, als het over vet en olie gaat. Voor mij is 't niet erg ik was mij op z'n Japans. Dat gaat even goed en even snel als een douchke. En ik voel bijna niet dat het koud water is, of toch minder lang. 'k Heb er twee ijsroombakjes water voor nodig en twee washandjes. 't Doet een beetje denken aan tips uit De Vrekkenkrant hè. https://nl.wikipedia.org/wiki/Vrekkenkrant
Resultaat n°2 : de wasmachines zullen niet-meer-draaien!, want die staan ook aangesloten op het koud-watercircuit en dat circuit staat nu afgesloten. Wasmachines brengen zelf het (koud) water op temperatuur en als ze geen water krijgen starten ze gewoon niet. Dat is zo de ingebouwde standaardbeveiliging. Ze zullen dus vanaf vandaag geen water meer krijgen, omdat ze op het koud-watercircuit staan dat afgesloten blijft totdat we weer varen ... Alleen Neptunus weet wanneer dat zal zijn.
Waarom moeten nu zo ineens de spoelbakken van de wc's afgesloten worden na reeds vier dagen rantsoenering? Awel : de wc's moesten doorgespoeld worden met zeewater. Daarvoor staat er op elk deck, aan elke buitendeur minstens één vat van ± 150L. Daar gaat men een emmer vullen en met dat water spoelt men de wc. Tot gisteren vulde de wc-bak zich met water tijdens de uren dat er water vrijgegeven werd. Wie vergeten was een emmer zeewater te vullen, of geen zin had dat alsnog te gaan doen, spoelde gewoon door met het leidingwater dat in de wc-bak zat. Daar is nu een punt achter gezet.
Dat niet iedereen met zeewater spoelde had ik al wel gezien aan het waterniveau in de vaten zeewater op ons deck. Pas na 2,5 dagen waren ze leeg. Dat is lang. Dus spoelden er toch nog mensen met leidingwater? Waarschijnlijk hè. En toen de vaten leeg waren bleven ze een halve dag leeg omdat de persoon van dienst ze niet opvulde. (Wie die persoon van dienst ook moge zijn). Ondertussen werden alle wc's (toch zeker van dit verdiep) weer een halve dag met leidingwater gespoeld. Vandaar de verscherpte maatregelen.
Over de overalls moet ik me geen zorgen maken, zei LM vanmorgen. Wanneer álle mecaniciens zonder proper werkgoed zitten zal er wel iets ondernomen moeten worden van hogerhand. Hogerhand = de verdieping hierboven.
We beginnen er groezelig uit te zien. Groezelig is de nieuwe standing. Vroeger heette iemand die zo wat zwarte randjes had een 'vettig manneke'. Wie nu zo wat grauw loopt te geuren mag dat met opgeheven hoofd doen, want zij/hij is een gedisciplineerd zeemens en verdient alle achting van deze kleine gemeenschap. Wie na vijf dagen nog fris en vlekkeloos voor de pinnen komt is verdacht. Die springt met water om alsof ... alsof ... alsof het water is. (Dit is niet echt de uitdrukking die ik zocht.)
Er kan ook water gebunkerd worden: gewoon water aan de wal bestellen. Dat wordt dan geleverd. Met een barge komen ze onze watertanks volpompen. Maar dat kost geld. In USD, in Euro of in Lira, het blijft geld. De rederij verdient geld als slijk, maar dat is voor de aandeelhouders. De Grote Baas ginder zit op dit uur fris gedoucht de beursberichten te lezen. Hij heeft dat slijk der aarde liever thuis in België en laat ons hier aanmodderen zonder voldoende water.
Vermits LM en ik op bagagegewicht hebben bespaard om naar hier te komen, hebben we allerlei niet bij.-tekst 339
Onder andere huidreiniger, Skin Cleanser. Dat is een flacon emulsie die geen zeep bevat, om zich te wassen wanneer hij Prickly Heat krijgt. https://encyclopedie.medicinfo.nl/miliaria-rubra/014fa7173dc04858b66641745d9015ad Nu die emulsie van pas zou kunnen komen : niet bij! 'k Heb al een flesje Calamine gevraagd aan de 2de stuur, want dat hebben we ook niet bij. Het voorkomt geen Prickly Heat en het is geen geneesmiddel. Calamine verkoelt en verzacht enkel, het product kalmeert de huid.
Waarom ik nu bladzijdes vul met waterrelazen : omdat ik aan niks anders meer denk. Drinkwater en spoelwater voor de was. Want ik ben intijds met de hand beginnen wassen natuurlijk. 'k Ga niet wachten tot we zonder kleren zitten hè. Veel plaats om te drogen is er ook niet, dus was ik elke dag de stukken van de dag ervoor. Veel campingtoestanden in de cabine hier. Campingtoestanden uit de jaren 60, bedoel ik.
2001-07-21 ~ op zee, we varen
Gisteren dacht ik dat ik het machien voelde starten. 'k Ga eens aan deck kijken, jawel, er is kielzog dus de schroef draait. Yahoe! We hebben een bestemming, we gaan ergens laden, we zijn hier weg. En als het machien draait kunnen we weer water distilleren en is de rantsoenering voorbij! 'k Bleef toch nog efkes kijken, want het schip beschreef een halve cirkel (?) Niet meer of we varen gewoon wat rondjes om een en ander te testen. Nee, het kielzog kwam in een rechte lijn. Ha! ze brengen het schip in positie om de Dardanellen in te varen ... nog efkes en we beginnen er aan. 'k Zal het fototoestel al maar gaan halen. De Dardanellen eindelijk eens bij daglicht! Een unieke gelegenheid. Camera in de aanslag. Hélà jongens, de Dardanellen da's wel langs dáár hè! 't Is ni waar, we varen hier gewoon weg. Niks Dardanellen.
'k Kom de steward tegen, hij zegt dat we driften. Hoe kan dat nu, we hebben kielzog, zelf gezien. Kielzog betekent dat de schroef draait. Dus varen we. Driften, mon oeil. Hij zei dat ik eens op het berichtenbord in de mess moest gaan kijken. Haja, daar stond het, al van in de voormiddag waarschijnlijk. We verlaten de Egeïsche Zee en gaan op de Middellandse Zee wat ronddobberen, driften : waiting for orders, wachtend op bestellingen. Driften begot, voor het ogenblik varen we weg om elders te kunnen gaan driften. Er is dus nog altijd geen laadhaven en de waterrantsoenering zal voortduren.
Vanmorgen zijn we tussen de Peloponnesos en het eiland Kithira door gevaren. Heel mooi. https://nl.wikipedia.org/wiki/Kythira En nu (10h30) liggen we te driften. In de verre verte is een stuk Griekse rots te zien.
13h: zo dadelijk gaan we tussen de Griekse Eilanden, wist Bermo te vertellen. Daar zullen we binnen antennebereik zijn om te SMSsen. De tekstjes zijn al ingetikt, enkel nog verzenden.
Bermo is nu 3de stuur. In '99 hebben we met hem gevaren op schip 31, toen was hij nog aspirant. Het zeevarend leven bevalt hem blijkbaar. P'dorie! daar is er al eentje, een Grieks Eiland. Ik ga efkes aan deck kijken hoor.
Ineens biepten de foons achter mij. Al antwoord uit België? En ik had nog niks verzonden. 'Welcome to Greece ... blablabla ... etc. Oké, er is zendbereik, 'k zal alles rap verzenden dus. 14h48 : een biep = een bericht. 't Was van Laura & D :
Zojuist geland in Zaventem Moe & tevreden Canada is mooi
Dat laatste wist ik al, maar nu mijn zusje het zegt ben ik zeker.
Wat is SMS toch een geestig ding. En wat een verademing dat we eens te kunnen rechtstreeks contact hebben zonder tussenpersonen, zonder de tussenkomst van een marco (telegram, vroeger) of een stuurman of een captain (fax & email, nu). Vorige week van maandag tot woensdag hebben LM en ik er ook op los geSMSt. En vorige zondag elk op weg naar Tunesië ook. LM was al aan het ontbijt op Zaventem terwijl ik in 't Zuidstation nog liep rond te dolen met mijn valies, zoekend naar het kantoor van Air France en smachtend naar koffie.
2001-07-20 ~ op anker, Bozcaada, Turkije
Hoe lang we hier op anker zullen liggen weten we niet. 't Kan wel twee weken of een maand duren. Dat is erg, want het is hier veel te warm voor LM. We zien land liggen en we zijn binnen antennebereik (twee staafjes) dus kunnen we SMSsen, dat is al getest met Laura. Op schip 34 was ik het goed gewend geraakt, zo vaak contact met het thuisfront. Zojuist heb ik onze maildiskette naar capt GEO gebracht. In de mails staat dat we niet kunnen SMSen, maar 't kan dus wel, twee staafjes is genoeg. Aan tafel vertelde Bermo (3de stuur) dat ze met een schip speciaal om te kunnen telefoneren en te SMSsen toch efkes dichter bij Taiwan vaarden dan de route voorziet. "Toch niet té dicht?" vroeg ik. Want leg het op den bureau maar eens uit dat het schip aan de grond gelopen is om efkes te kunnen bellen met thuis. Bermo knikte om te zeggen dat hij begreep wat ik bedoelde.
En in 2012 was er de Costa Concordia, die bij Isola del Giglio in de Tyrreense Zee op de rotsen liep en scheurde. Er is geen woord meer te vinden over waaróm (capt) Schettino de route verlaten had. De informatie van die eerste weken is uitgezuiverd, opgekuist. https://nl.wikipedia.org/wiki/Isola_del_Giglio
Omdat we mogelijk lang op anker liggen is sinds vanmorgen het water gerantsoeneerd, sinds vannacht eigenlijk al. Zodoende was er bijna geen water voor het ochtendritueel. We hadden een halve lavabo elk, of wat er nog uit de leidingen wou komen. Ze hadden wel eens mogen verwittigen dat er voor 's ochtends vroeg geen water zou zijn, dan had ik gisteren al emmers gevuld. Moeten de mensen ongewassen naar het ontbijt? Frisse bedoening. Als spoelwater voor de wc ben ik een emmer water gaan putten uit het zwembad. Na het ontbijt lag ik op vinkeslag: de steward moet zijn afwas kunnen doen en de kok heeft ook water nodig om zo het een en ander in gang te kunnen steken voor het middageten. Daarom had ik emmers, bakjes en lege flessen klaar tegen dat er water zou zijn. Yep! Plots kwam er water uit de kraan, toen alle andere mensen al naar hun werk waren natuurlijk. We hebben nu een 20L zoet water staan. Als LM zich straks moet verfrissen om aan tafel te gaan heeft hij tenminste zoet water. 'Zoet' water is een groot woord, het is amper ontzilt.
Enkele dagen geleden smaakte onze ochtendkoffie in de cabine zout. Eerst dacht ik dat het maar een idee was, omdat ik er nog geen suiker in gedaan had. -nam ik toen nog suiker?-Maar daarna was ik zeker, er was iets aan de hand met het drinkwater. Later vertelde LM dat er 35 ton drinkwater mislukt is, een te hoog zoutgehalte. Om dat te proeven had ik zelfs geen meetapparatuur voor nodig. Om koffie te maken gebruiken we nu flessenwater, maar zo zal ons voorraadje flessenwater rap op zijn. Het flessenwater is in feite voor LM, om elke dag een fles mee te nemen naar het machien. Het water van het drinkpompje in de alleyway is ook te zout, vanwege die mislukte 35 ton. Die 35 ton mislukt zoet water wegpompen en gewoon herbeginnen is er op anker niet bij want er moet een gans systeem in werking gesteld worden en dat kost fuel (brandstof). Op anker is die procedure te kostelijk. En drinkwater bunkeren kost ook geld. Al denk ik dat capt GEO tegenover de rederij te schuchter was om het been stijf te houden.
Bij normaal verbruik (à 10 ton per dag) zouden we op 3,5 dagen van dat ondrinkbaar water vanaf zijn. Nu het water gerantsoeneerd is, zitten we er veel langer mee natuurlijk. De steward (Filipijnse bemanning) maakt koffie van blokken ijs. Gek zicht hoor: de klompen ijs liggen bovenop het deksel van de elektrische waterketel. zo sijpelt het smeltwater naar beneden en heeft hij (warm) drinkwater. En als het niet rap genoeg smelt? Met de haardroger er op zeker? Hoe het moet met de was zullen we wel te horen krijgen. Er zitten nog drie overalls in het machientje, gewassen maar niet gespoeld. Toen ik na het ontbijt met emmers, bakskes en flessen in de weer was hoorde ik op de radio iets aankondigen van "... allegro". JA?, dacht ik, zo allegro is dat hier anders niet hoor. "... ma non troppo" zegden ze er toen gauw achter. HA! dat trekt er al beter op.
In juni heeft het schip ook lang op anker gelegen en toen was het water ook gedurende weken gerantsoeneerd. Dat verklaart ineens een hoop dingen. Toen we aan boord kwamen vond ik dat de cabine er nogal kleverig uitzag. In feite zag heel de accommodatie er smoezelig uit, absoluut niet shipshape. Maar er is niks dat niet kan opgelost worden met een sterk zeepsop en bleekwater hè. Water en zeep/detergent, meer moet dat niet zijn. Bruine zeep, detergent en bleekwater hebben we genoeg, maar die bussen blijven voorlopig dicht : we hebben onvoldoende water! Voor de mensen aan boord was de rantsoenering al zo vanzelfsprekend geworden dat ze vergeten waren de vijf nieuwkomers (onder wie LM en mij) op de hoogte te brengen van de gang van zaken. 13h: Kermille, ik vanmorgen maar een kleine reserve water aanleggen ... er is water tussen 12h & 13h!
2001-07-22 ~ op anker Bozcaada, Turkije
Het 'abuus' is van 14 dagen vóór wij aan boord waren. Toen is er zout water in de voorraad zoet water geraakt (???) en zo is die 35 ton brak geworden. Toen wij op ma-16/07 aan boord kwamen, was een vorige voorraad nog in gebruik, een goede tank met écht zoet water. Wij wisten niet wat er op komst was want er was met het water niks aan de hand. Op di-17/07 werd de tank met het 'abuus'-water in gebruik genomen en hadden we het aan ons been. Sinds die dag gebruiken LM en ik enkel nog flessenwater om te drinken en om koffie te maken. Vijf dagen later, vanmorgen zo-22/07, werd ik wakker met een zout smaakje op mijn lippen en in mijn mond. Sindsdien is het maar erger geworden. Nu proef ik constant zout. Dat kan toch niet van het douchen komen? En soep eet ik al sinds dinsdag niet meer ... GEVONDEN! 'k Heb de etiketten eens gelezen : het komt van het Turks bruiswater. Merk Danone. 'k Wist geeneens dat die spuitwater op de markt hadden.
Wiki zegt : 'Groupe Danone is een Frans voedingsmiddelbedrijf, gespecialiseerd in zuivelproducten en yoghurt, flessenwater en medische voeding.'https://nl.wikipedia.org/wiki/Danone
Danone: 20mg natrium/L. 20mg (!!!) Dat is zeker speciaal voor warme landen waar de mensen hun minerale zouten uitzweten. Misschien ook voor mecaniciens die in warme wateren moeten werken op anker. Maar niet voor mensen die (zoals ik onder andere) in de airco leven en zittend werk leveren. Na zes dagen te zout spuitwater zit het tot in mijn vezels natuurlijk. 'k Heb mezelf zitten pekelen, levend. Vandaar die zoute smaak op mijn lippen en in mijn mond. LM heeft nergens last van. Nee, natuurlijk niet , zijn body is juist blij met die extra mineralen.
Het plat water hier aan boord : 5,8mg natrium/L. Dat trekt er al beter op. Wat nu? Zes dagen draineren met plat water zeker? Een dubbele dosis dan, om de natrium uit mijn lijf te jagen. 'k Ben direct een fles plat water gaan halen. Ze is al half leeg. IJskoud natuurlijk. Nu dat weer.
Efkes een vergelijking tussen het plat water (waar die flessen aan boord gekomen zijn weet ik niet) en het Turks spuitwater van Danone:
Vandaar die witte poeier in het waterbakske van ons koffiemachientje, dat is calcium ...
Nu vraag ik mij af waarom ik toen mee bruiswater dronk. En voorál, waarom wij onze ochtendkoffie in de cabine met bruiswater maakten? Misschien was er niet genoeg plat water meer?
2001-07-24 ~ op anker Bozcaada, Turkije
Goed nieuws: morgen is die mislukte lading water op en krijgen we weer betrouwbaar kraantjeswater. De rantsoenering blijft natuurlijk. En ik zal toch eerst de emmers laten vol lopen, om de leidingen te draineren hè.
Er zat nog een stuk brief van op schip 34in de laptop.
2001-07-09 ~ op anker, Oostende
We liggen te ver van land om te kunnen SMSsen. Radio hebben we wel. Het is eigenaardig nog eens de VRT te horen aan boord van een schip. Dat hebben we in jaren niet meer meegemaakt. De weerberichten zijn niet fameus. Hier buiten liggen we te rollen. Er staat veel wind en we hebben schuimkoppen alsof het november is ipv juli. 'k Zou aan mijn bagage moeten beginnen maar ik krijg mezelf niet in gang getrokken. 'k Zit hier zomaar wat. Om de zoveel hrs is hier verandering van programma, soms met maar een half uur tussen.
2001-07-16 ~ Gabès, Tunesië sinds vanmorgen aan boord van schip 35
Goed, waar was ik gebleven met het relaas. De laatste dagen op schip 34 waren een heksenketel. Eerst zouden we zondagmorgen binnen varen, toen werd dat verlaat naar maandagmorgen. Iets later werd het weer vervroegd en de nacht van zondag op maandag zijn we binnen gevaren. Voor alle Belgen aan boord was dat een dikke streep door de rekening, nu lag voor de meesten het familiebezoek in het water. Niet alle walmensen kunnen zich zomaar op stel en sprong vrijmaken op een werkdag om op bezoek te komen aan boord.
En dat kwam allemaal door de zeilschepen van de Tall Ships Race die Antwerpen verlieten. https://nl.wikipedia.org/wiki/Tall_Ships'_Races We zijn die zeilvloot zondagavond gekruist tussen Vlissingen en Antwerpen. Geen ene voerde zeil. Teveel wind? Bang om hun vernis te beschadigen? Evengoed was het een indrukwekkend zicht hoor, maar 'k was er toch kwaad op, op allemaal. En capt Bugel ook, want het schip veroorzaakte nogal golfslag. Voor LM & ik kwam er nog bij dat ik (op order van de rederij ???) in Antwerpen afmonsterde en LM pas twee dagen later in Hull. Mijn bagage is gereed geraakt vóór Ma & Pa aan boord kwamen. Na een rondleiding binnen de bewoning en aan deck was het schip gezien & goedgekeurd. Maar ik moest evengoed afmonsteren hoor. Aan boord heeft de rederij meer te zeggen dan mijn bloedeigenste moeder en vader samen. Daarna hebben ze me thuis afgezet en toen begon het gedoe (het geloop & getelefoneer) om mijn verlies-van-papieren in orde te krijgen. 't Geloop was op Belgische bodem, 't getelefoneer was met Engeland: daar had ik mijn handtas laten staan op de bank in het Kingstown restaurant vlakbij de Safeway van Hedon. En niet in het busje van BP Chemicals, zoals ik eerst dacht. Twee dagen heen-en-weer mailen met LM aan boord van schip 34. Een telefoneren met BP Chemicals, met het Kingstown restaurant, met de politie van Hedon (een dorp), met de politie van Hull (een stad) ... En iedere keer weer mailen naar LM om hem op de hoogte te houden van de laatste veranderingen en ontwikkelingen. In vergelijking met de heksenketel de laatste twee dagen op schip 34 was dit een compleet heksenfestival. Nog voor LM mijn mail in handen kreeg dat mijn handtas in het Kingstown stond, was ze al bij de politie van Hedon. Opnieuw mailen en maar hopen dat capt Bugel het gemail en gedoe over die handtas niet te rap beu zou worden, want in haven heeft een capt zo al genoeg aan het hoofd. Het relaas over de communicatieperikelen met schip 34 bespaar ik ulle.
Over telefoneren met Engelstaligen : 'k dacht van mezelf dat ik Engels verstond, maar dat heb ik moeten nuanceren. De nieuwslezers van de BBC versta ik, ook zonder ze te zien. Zodra iemand met een lokale tongval praat wordt het iets moeilijker als ik ze niet kan zien. En voor hen ook, want ik spreek ook met een accent en zij zien mij ook niet. 'k Wist niet dat er zoveel uitspraken waren voor 'medium sized brown shoulderbag'. (half-grote bruine schoudertas) En onze straatnaam spellen in het Engels is iets om de hersens op te verzwikken. 'k Zei efkes 'ai' omdat ik dacht dat ik me vergist had. De politieagente herhaalde 'aai' en zette ergens een I waar geen moet staan. We zijn toen herbegonnen en nu weet ik niet meer in welke straat wij wonen volgens de gegevens die de Engelse politie van mij gekregen heeft. In de Varden Beaststriit waarschijnlijk.
Toen ik twee dagen later LM ging afhalen op het vliegveldje van Deurne had hij de handtas wel bij, maar zijn valies niet. Ze was niet meegekomen uit Schiphol. Nu dat weer. 's Avonds zijn we een lading curry gaan verorberen bij onze favoriete Chinees in Ekeren. Dat is een plaatselijke traditie, wie in België toekomt krijgt curry. Plaatselijk is nr 47.
De derde dag zijn we de valies gaan afhalen in het luchthaventje van Deurne en hebben we zo nog een paar zaken in orde gebracht. Dan zijn we 'dag' gaan zeggen bij ma & pa en hebben daar wat op adem zitten komen van de voorbije dagen vol gedoe. De vierde dag zijn we gaan monsteren bij de rederij. Dat is gewoonlijk een tamelijk rustige bezigheid. Doorgaans. Deze keer was het vrijdag 13en dat hebben we geweten. De waterklerk voor dit schip is ene Anja (wééral iemand anders?) en zij wist ons doodleuk te vertellen dat we over twee verschillende routes zouden reizen, want het was hoogseizoen en dus moeilijk om op zo'n korte termijn nog iets te boeken. LM en nog twee anderen gingen met Swiss Air: Zaventem – Zurich – Tunis (Carthago Airport) – Djerba. De kadet van dek, Kadeeke en ik gingen via de route Brussel Zuid – Parijs – Tunis (Carthago Airport) – Djerba. Vanaf Tunis zouden we dan met vijf reizen, zo rond 16h zou iedereen daar zijn. En dat allemaal omdat het schip in Gabès moest lossen. Gabès ligt dicht bij Djerba en dat is een zeer toeristisch eiland. En 't is volop toeristisch seizoen. Ze waren op de rederij al blij dat er nog ergens vijf tikketten te vinden waren.
LM vertrok om 09h30 van op Zaventem. Dat is nog menselijk. Kadeeke en ik vertrokken om 07h30 vanuit Brussel Zuid met de TGV naar Parijs. Da's andere koek. En inchecken een uur op voorhand, om 06h30. Hoe geraakt een mens op zo'n ontiegelijk uur in Brussel Zuid vanuit het noorden van Antwerpen, van tegen de Nederlandse grens zeg maar. Toen bedachten we dat we misschien iets konden regelen met Tina: als we zaterdagavond konden logeren bij haar, was er meer kans dat we zondagmorgen intijds en zonder jachten op de vertrekplaats zouden geraken. Vooral zonder jachten.
Toen viel ineens mijn cent dat de reisdocumenten moesten opsplitsen (kleine moeite) en dat ik de bagage moest omgooien (RAMP). Ga zitten en leef mee: we hebben als zeelieden recht op 40 kg per persoon. Dat gaat in drie valiezen en dat is een hanteerbaar aantal wanneer men met twee reist. Elke valies weegt dan ± 26,6kg. Dat is een hanteerbaar gewicht voor het transport naar de luchthaven en ter plaatse van de luchthaven naar de kaai en naar het schip. Hoe kan een mens 80 kg verpakken wanneer we elk apart reizen? Ieder twee valiezen van elk 20kg? Twee valiezen is een hanteerbaar aantal wanneer men alleen reist. De zijhandgrepen om de valiezen te rollen staan rechts. Als men een tweede valies met de linkerhand moet trekken, bonkt die om de twee stappen blauwe plekken tegen het linkerbeen. Dat houdt een mens geen 10m vol en wij kasplantjes van zeelieden al zeker niet. Elk één valies van 40 kg dan? Dat is geen hanteerbaar gewicht. 40 kg in een busje heffen in de Tunesische warmte is onbegonnen werk. En als het schip tóch nog op anker zou liggen, moesten we een bootje op om aan boord te geraken. 40kg in een bootje hijsen is even ondoenbaar. En de valies zou nog in het water kunnen vallen ook. Een volume van 40kg zou zelfs niet in een valies van dit formaat kunnen: als de sloten het houden begeven de scharnieren het, of omgekeerd.
Terwijl waterklerk Anja allerlei zat uit te leggen en in orde te brengen zat ik danig hoofdpijn te krijgen, zoals vroeger op school met de vraagstukjes: 80 kg bagage moet op zodanige wijze verpakt worden - dat niemand zich een breuk heft of een beurs gedeukte kuit oploopt - dat de scharnieren en de sloten het houden - dat geen frêle Tunesische schipper ze in het water laat vallen omdat ze te zwaar zijn Oplossing : nog niet in zicht. Resultaat : hoofdpijn, en vrijdag 13 was nog maar halverwege.
Naar huis, bellen met Tina, of we zaterdagavond bij haar konden logeren. Zij vertrok zaterdagnamiddag naar Nice voor de verjaardag van Toppié. En wij hebben geen sleutel van bij Tina. (RAMP) Tina heeft geen last van vrijdagen 13 en wist direct een oplossing: we konden een omslag met haar sleutel gaan afhalen op de receptie van het Ibis-hotel rechtover de zaak. Gered! Als ze die omslag nu maar niet vergeet naar het Ibis te brengen.
Bellen met Didi. Zij heeft evenmin last van vrijdagen 13. Niks taxi naar het station van Berchem: gewoon met de eigen wagen naar het station rijden, hem daar laten staan, zij zou hem later oppikken en in onze garage binnenzetten. Prima.
Iedereen bruiste van goede ideeën op vrijdag 13, behalve ik, ik zat met 80 kg lood in mijn kop. "Het gewicht halveren" zei LM. Dus van elk paar sokken enkel de linker inpakken bvb? Goed, besparen op gewicht dan maar. Toch had ik graag een andere oplossing gevonden. Iets meer mirakelachtig. Zo komt het dat we van alles maar een beetje bij hebben. Gelukkig zijn de wasmachines aan boord het gewoon huishoudmodel van 5 à 7kg, en niet de commerciële mastodonten van 12kg. Die had ik per wasbeurt nog niet halfvol gekregen met wat wij bijhebben aan licht- en donkergekleurde kledij. Wat we niet bij hebben is warme winterkledij. En een blok geruit papier voor de kladversie van LM zijn werkboek.
2001-07-17, Gabès, Tunesië
17h30 : we zijn van de kaai aan het gaan en keren in de dok. Hup & away. Rapper gezegd dan gedaan.
Nu de rest van het relaas : enkele maanden geleden werd op TV aangekondigd dat Air France de vlucht Brussel-Parijs had vervangen door de treinrit met de TGV. Het werd voorgesteld alsof er voor de reiziger niks veranderde. VERGEET HET! Het kantoor van Air France ligt aan de kant van de Fonsnylaan. Die ingang is nu compleet opgeknapt en ziet er pico bello uit. Maar als ge het station binnen gaat via de vroegere hoofdingang (Barraplein) dan staat het kantoor van Air France enorm slecht aangegeven. In het kielzog van minstens zes andere mensen met zware valiezen was ik aan het ronddolen. Het handvat brandde bijna mijn vingers af. 'k Heb pas een bagagewagentje gevonden aan de kant van de Fonsnylaan. Voor een bagagewagentje moet men een stuk van 50BF bijhebben. Terwijl ge gaat wisselen kunnen de wagentjes al ingepikt zijn door iemand anders, (zien gebeuren) want er zijn onvoldoende wagentjes.
In het kantoortje van Air France kunt ge uzelf wel inchecken, maar de valiezen niet. Zij nemen ze daar niet over zoals op de luchthaven. Ge moet ze zelf naar het perron rijden, of sleuren als ge geen bagagewagentje kunnen bemachtigen hebt. Bon. En hoe recupereert me op het perron de 50BF? Niet. Op het perron is geen standplaats voor bagagewagentjes voorzien! Wagentje weer naar beneden brengen? Dan missen we de trein. En voor wie alleen reist: dan staat de bagage onbeheerd. Dat er voor de reiziger niks veranderde? VERGEET HET! -ik heb hun krantje nog ergens zitten in een van de mappen, het was té flagrant.
De rit met de TGV stelt niks voor. Men zit meer op bermen te kijken en van de mooie Franse landschappen is haast niks te zien. In Parijs (Luchthaven Charles De Gaulle) staan op het perron twee hostessen klaar om de reizigers te begeleiden naar het luchthaven gedeelte. Begeleiden hè, meer niet. Eerst moesten we onze bagage aannemen uit het vrachtgedeelte. Hoe? Zelf doen? Onze bagage was toch in transit? VERGEET HET! Dat is dan al de tweede misleidende informatie van Air France 'voor de reiziger verandert er niets'. Ik noem het eigenlijk de tweede leugen.
'k Heb het informatiekrantje nog ergens zitten in een map met foto's en papieren souvenirs. Daar staat het in : voor de reiziger verandert er niets.
Er waren geen bagagewagentjes beschikbaar. 'Malheureusement' mogen er geen wagentjes op de treinperrons, zegden de hostessen wel een keer of tien tegen verbijsterde reizigers. 'Porteurs' met grote karren dan? Nee ook niet. Hun glimlach was gegeneerd en verkrampt, zij zagen elke dag een aantal keren dat de inrichting van het perron niet voorzien is op een vloed reizigers op doorreis. En zij kenden beter dan wij het scenario dat ging volgen. 'k Wou de hostessen vragen of we al 'en Afrique' waren, maar we hadden gekleurde medereizigers. Zij hadden hetzelfde probleem als ik : slechts twee handen. Dat schept een band.
'k Heb daar mensen zien sukkelen met kinderbuggy's en valiezen, levensgevaarlijk. Eerst de roltrap op. Liften zijn er niet. -liften zijn er wél, heb ik later ontdekt, maar de hosteskes wezen niemand de weg Wat moet eerst naar boven? Het kind of de bagage? Wat een stresssituatie. Het kind eerst naar boven en boven alleen laten staan terwijl men weer naar beneden gaat om de valies op te pikken? De roltrap naar beneden ligt flink wat verwijderd van de roltrap naar boven. De valies eerst naar boven brengen, en het kind alleen laten staan op het perron? De twee tegelijk dan maar. De buggy voor zich uit, de valies achter zich ... hoe moet het met de reistas? Boven op het kind? Ondertussen zeggen ze door de luidspreker dat ge uw bagage niet onbemand moogt achterlaten: onbemande bagage wordt beschouwd als verdacht en zal onschadelijk gemaakt worden, eventueel op kosten van de eigenaar. Maar, gelijk of ge uw kind nu efkes beneden of boven alleen achter laat, de valies zal óók een moment alleen staan. Voldoen aan het verzoek van de luidspreker is dus Mission Impossible. Stress! En nergens nog hostessen te zien. -die waren mogelijk al met de lift naar boven, in alle stilte
Dat station is ontworpen door mensen die vergaten dat Roissy-Charles de Gaulle geen eindstation is, dat reizigers er niet afgehaald worden door familie of vrienden die helpen met de bagage maar dat de reiziger daar op doorreis is. Er zijn mensen die meer bagage bij hebben dan ze in hun eentje kunnen hanteren. Wat heeft Air France bezield om de vlucht Brussel-Parijs te vervangen door een treinrit? Ja ecologisch, akkoord, maar waarom zo amateuristisch? Waarom de bagage niet in transit?
Iemand had toch een bagagewagentje weten te bemachtigen beneden op het perron en hij kwam er de roltrap mee op. De wagentjes zijn daar niet op gebouwd en de wielen blokkeerden in de overstap van de roltrap naar de vaste vloer. Heel het boeltje ging overkop, hijzelf bovenop want die roltrap blijft rollen. De mensen die achter hem stonden werden verder naar boven gebracht en het had daar een catastrofe kunnen worden. Iemand vóór hem had de tegenwoordigheid van geest het wagentje aan de voorkant met een snok op te heffen en dan opzij te springen. En nergens hostessen te zien natuurlijk. Het leek op een gevaarlijke valpartij in een wielerwedstrijd, maar dan bergop. 'k Moet er niet aan denken dat daar kinderen hadden kunnen tussen zitten, hun vingertjes vermalen tussen de treden van de roltrap ...
Waar hebben ze bij Air France hunne kop staan? Natuurlijk waren de elegante hostessen nergens nog te bekennen. Zij weten al lang dat daar enkele keren per dag, bij elke treinlading, reizigers in hachelijke situaties raken. Maar met hun twee in een uniformpje en op schoentjes met hakken krijgen zij het ook niet opgelost. Daar zijn potige porteurs in overall voor nodig. Werkgelegenheid bij Air France! 'Malheureusement' bezuinigen ze daar.
Iets over de free fall lifeboat, want dat model hebben we hier aan boord. Een hele verandering hoor. En er is maar één boat, op het achterdek. Afbeeldingen van free fall lifeboat, bekijk ze goed aub In die ene lifeboat kunnen we allemaal in. Het is een model dat per zwaartekracht gelanceerd wordt ipv te water gelaten. Dat gaat sneller en is dus veiliger. Maar het instappen duurt langer, oa omdat de scheepsvloer van de lifeboat helemaal schuin loopt vanwege de ophanging. En iedereen moet op de eigen stoel vast geriemd zitten en zich schrap zetten. Bijna zoals in een vliegtuig. De lifeboat vliégt trouwens naar beneden.
Tijdens de oefening (zonder het lanceren) krijg ik al de kripse van dat ding. In een gewone lifeboat ook, maar daar kan tenminste nog iets open gezet worden eens we op het water zijn. Met de lifeboat test op schip 33 mocht ik mee van choff Luc om de nodige foto's te maken en capt Wero kon niks verbieden omdat hij sliep. -tekst 329- Eens neergelaten, gingen daar gelukkig de twee deurtjes weer open om verse lucht binnen te laten. En ook omdat Luc de romp moest inspecteren en ik moest foto's maken. 'k Zal eens vragen wanneer hier de boat getest wordt en of het deurtje weer open mag eens we op het water zijn, want misschien mag ik van capt Bugel en choff Fabio wél mee voor een test. Owee, als ik aan die vrije val denk wordt ik al ... maar ik wil foto's!
Gisteren tijdens de oefening vermelde choff Fabio wat er zo allemaal moet meegebracht worden naar de lifeboat als het ooit zo ver komt dat we het schip moeten verlaten (abandon ship). Buiten de gewone rimram, de scheepsdocumenten en de persoonsdocumenten die meegebracht worden door de verantwoordelijke, mag elkeen ook zijn betaalkaarten meebrengen (???) Als we gered worden kunnen we tenminste naar de geldmachine, geld afhalen om naar huis te bellen. GSM's mogen waarschijnlijk ook, maar dat vergat ik te vragen. En verder blijft het motto : No one is a surviver until rescued (niemand is een overlevende tot men gered wordt)
Gisteren was ik aan het oefenen in Corel Draw en PhotoEditor -nu Picture Manager-, met de foto's die ik uit de computer van de brug gaan vragen ben (alle 17!). Mijn resultaten zijn nog niet alles, maar er komt schot in de zaak, 'k snap er al wat meer van dan eergisteren. En dan op vorig schip. Corel Draw is ingewikkelder dan PhotoEditor van Microsoft. -Corel Draw is voor mensen die fotografie gestudeerd hebben, ik heb er tijd mee verloren Corel Draw gebruikt compleet andere termen en dat is een gezoek en een gesukkel. Zo heet een 'selectie' daar 'masker'. Dus als ik aan de Help van Corel Draw iets vraag over selecteren, weet hij niet waarover ik het heb. Enzovoort, enzoverder... Maar : de C-Draw biedt veel meer mogelijkheden. Verder prutsen dan maar. Het is veel giswerk met al die rare termen -dat waren vaktermen Soms komt er iets bruikbaars van en dan weet ik niet meer hoe ik dat voor mekaar gekregen heb. Kortom, weer veel beginnersproblemen en af en toe eens beginnersgeluk. -vooral veel tijd heb ik daaraan verprutst, PhotoEditor dát was voor de leek! Nu heb ik een foto klaar, omgezet naar zwart-wit, een beetje meer helder gemaakt en scherper gesteld. Voor de rest is het ootmoedig afwachten wat de printer er gaat van maken. 'k Kan hier nergens een proefdrukje maken. De enige printer die vlot werkt is die van de brug en daar mag ik niet zomaar wat gaan spelen.
We zijn dicht genoeg bij de kust om TV te ontvangen. SMSsen gaat nog niet, ik heb nog geen signaal. 'k Zal straks nog eens proberen. Ofwel doet Finland niet mee aan de internationale dienstverlening, dat kan ook. Omdat het zondag is? Nee, dat heeft er niks mee te maken.
Toen we pas aan boord waren moesten LM & ik lachen dat de mensen hier aan boord vier dagen varen al 'wat lang' vonden. Awel, dat vinden wij nu ook. Als ge zo om de 36hrs eens aan land kunt, dan geraakt ge daar op ingesteld.
2001-07-02 ~ Kokkola, Finland
Sinds vannacht liggen we tegen de kaai. Kokkola ligt halverwege tussen Vaasna en Raahe, een goed eind boven de 60°NB. https://nl.wikipedia.org/wiki/Kokkola Voldoende Noord om in de zomer 's nachts nog daglicht te hebben, geen klaarlichte dag, maar zeer heldere schemer. Dit licht is moeilijk te beschrijven. het begint pas te schemeren lang na 23h30 en om 03h is het al weer klaarlichte dag. Dat weten we toevallig omdat er brandalarm was. Het was loos alarm, gelukkig, maar we waren dan toch wakker en zagen dat het al helder dag was, volledig licht. Blauw licht. Het zijn nu de langste dagen van het jaar voor het noordelijk halfrond. Op deze breedtegraad 20,5 hrs klaarlichte dag en 3,5 hrs heldere schemer 's nachts. In putje winter is het omgekeerd : 20,5 hrs pikdonker en overdag 3,5 hrs grijzige schemer. Zo weken aan een stuk. 't Zou danig op ons systeem werken. In Noorwegen heb ik het eens meegemaakt (schip 10 in '84-'85, in de pre-LM periode). Somberte alom toen aan boord. Het enige dat een beetje op de kleur van zonlicht leek was de whisky in de glazen van sommige scheepsgezellen. Het schip ligt op 6km van Kokkola. Zo dadelijk vertrekken we weer, om 13h30. Dus boodschappen doen was er niet bij. En om foto's te gaan maken op de kaai ben ik te laat opgestaan. Zoveel daglicht en dan nog de gelegenheid laten voorbij gaan? Ja. Te lang geslapen door het loos brandalarm van vannacht. En als er de gangway beginnen binnen halen moet ik aan boord zijn hè, niet op de kaai staan foto's maken.
16h : we zijn weer binnen antennebereik (Telia) om te SMSsen. Dat doe ik dan. Zeer ijverig tik ik op het bonzaiklavier. Van Laura was er direct antwoord. Als Tina nu maar gauw antwoord want we zijn weer buiten bereik aan het gaan. 'k Heb al eens met de foon geschud ... er komt geen antwoord van Tina uit. Lap! Ondertussen zijn we binnen het bereik van Comviq gevaren, de foon geeft maar drie staafjes aan en de SMS voor Didi wil niet vertrekken. Straks misschien. 16h50: Comviq, 4 staafjes en noppes, de SMS voor Didi wil niet vertrekken. Niks dan zorgen hier. 17h48: Vertrokken! SMSsen kan spannend zijn hè. Op een oceaan is het weken SMS-stilte. Daar varen we niet zomaar van het ene antennebereik naar het andere, we zijn weken te ver van land af. En dat is dan wel rustig zo, geen gebiep.
2001-07-04 ~ op zee
Vandaag gaan we door de Oresund -dacht ik toen, de zee-engte tussen Denemarken en Zweden: Kopenhagen aan de Deense kant, Malmö aan de Zweedse kant. En deze keer passeren we bij daglicht! En tussen Helsingør (DK) en Helsingborg (ZW). In de Middeleeuwen waren Malmö en Helsingborg Deens grondgebied. De Deense Vikings konden dus aan beide zijden van de passage piraterijen uithalen of tol heffen. Helsingør (DK) is Elsinore en ligt op het smalste punt. De Oresund is maar 3km breed. Daar staat het Elsinore Castle van Hamlet. Nu zou daar een Maritiem Museum in ondergebracht zijn. Veel schepen hier. Aan de trafiek zien we al dat de doorgang smal zal zijn, zoals in Singapore, Hormuz, de Dardanellen, Gibraltar (iets minder, dacht ik), Calais (zéér gereglementeerd) ... en de Kennedytunnel.
Gisteren ± 19h, viel het bericht binnen dat LM ofwel in Antwerpen (08/07), ofwel in Hull, UK (09 & 10/07) afgelost wordt. Dat is na 6 of 7 cargo-operaties al. Gek hè. 'k Dacht dat het er absolúút 10 moesten zijn voor de officiële gasstempel, op het officieel papier? Want dit gaat wel via de Waterschout hè! Maar de rederij heeft dringend 2de mecaniciens nodig en ineens is 6 of 7 'allang goed'. Wij waren daar zo verbaasd over allebei dat we zijn gaan staan overleggen op het achterdek, in de buitenlucht. Met wat meer zuurstof in de hersens is het gemakkelijker nadenken: we wachten op bevestiging van zijn aflossing met daarbij de naam van de vervanger en het uur van diens aankomst hier aan boord. Als die bevestiging hier ligt kan ik beginnen inpakken, eerder niet. Want stel dat er tegenbericht komt, dan kan ik weer uitpakken en in zo'n kleine cabine als deze is dat overtollig gedoe, we kunnen nergens iets opzij zetten of alvast gereed leggen.
Hemden strijken moet hier niet, de zool van het strijkijzer hangt vol roest. 'k Strijk ze wel op het volgend schip. Als we in Antwerpen afmonsteren kunnen we op 10 of 11/07 al aan boord zijn van het volgend schip, in de Middellandse Zee, Als we in Hull (UK) afmonsteren wordt het iets later dat we op dat volgende schip zijn, maar nog altijd Middellandse Zee. Als we tegenbericht krijgen en nog later afmonsteren, dan strijk ik de hemdjes thuis, tenzij we spoorslag naar een anders schip moeten, maar Neptunus bewaar ons, laat het aub niet het vorig schip zijn (schip 32-33). LM moet niet wanhopen, die hemdjes worden volgende week gestreken, alleen weet ik niet waar op de aardbol. In afwachting draagt hij nu polo's, die kan ik met de strijkrol doen.
Wat een planning hè, en dat allemaal door een roestig strijkijzer. 'k Zal er eens een fotooke van maken, want anders gelooft niemand hoe roestig en waardoor. Waardoor, dat is een verhaal apart, stijl Witte Olifant. -ik kan me niet voor de geest halen welk verhaal dat kon zijn En wat als er helemaal géén vervanger komt voor LM en we blijven hier nog lang aan boord? Owee, geen idee hoe het dan met de hemden moet. Voor ons vaart een cruiseschip, al sinds gisteren. Op een cruiseschip draagt men zorg voor de strijkijzers. Daar zal geen enkel strijkijzer roesten. Roestvlekken op de witte hemdjes van de officieren? Dan zouden daar koppen rollen bij het laundry personeel.
Gisterenavond ben ik gaan printen. Dat is een heel ritueel hier. Om vlot te kunnen printen moet men niet enkel op de juiste knopjes duwen, men moet ook de juiste bezweringen en schietgebedekes kennen. En er al eens papier in steken, dat helpt ook natuurlijk.
Ja! Land vooruit. Daar begint de Oresund? Het cruiseschip is nu werkelijk vlak voor ons, een halve mijl of wat. Alle schepen gaan de bocht in. Ik tel er negen vóór ons. Achter ons kan ik van uit de cabine niet zien. Eerst nog een spoorwegbrug en misschien ligt daarachter aan bakboord Elsinore? Zou Shakespeare dat kasteel in het echt komen bezoeken zijn of kende hij het enkel van horen zeggen? https://nl.wikipedia.org/wiki/Kronborg = Elsinore
In heel de passage geen kasteel gezien. Verschrikkelijk jammer. Misschien zijn we niet door de Oresund gegaan, bedenk ik nu. Er zijn nog twee doorgangen: de Storebaelt en de Lillebaelt . 'k Heb het nog eens gevraagd, we zijn door de Storebaelt gegaan. Natúúrlijk was er dan geen Elsinore te zien! Chetver³! En ik maar staan wachten en kijken of er iets te zien zou zijn ... in the state of Denmark.
2001-07-06 ~ Noordzee
Zojuist hebben we vernomen dat we pas MAANDAG 09/07 in Antwerpen zullen zijn. 't Was te mooi om waar te zijn hè, op een zondagvoormiddag toekomen. Verder zou ik nu al afmonsteren en LM pas in Hull (UK) op 10 of 11/07. 'k Zie het al gebeuren. Als er voor LM geen vervanger opdaagt blijft hij nog tot Bilbao (Noord-Spanje) aan boord en zit bibi thuis. In feite zou ik beter aan boord blijven en afwachten wat er gebeurt. Maar leg dat boven of bij de rederij eens uit. En dan is er het probleem van de bagage. Want wanneer ik afmonster blijven veel spullen voor gemeenschappelijk gebruik aan boord. Die spullen krijgt LM wanneer hij moet inpakken nooit in één valies! -dat is nog waar gebleken ook, hij heeft ooit voor een 4000 BF (100 €) spullen achter gelaten En in Hull moet hij eerst te voet heel de pier af tot aan het busje, want het busje kan niet tot aan de gangway. Heel dat eind met twee valiezen dan? Erg moeilijk. Eén valies per keer dan? Erg vermoeiend. De rederij zou me beter aan boord laten blijven, dan kan ik ook een valies naar het busje rollen.
2001-07-08 ~ Humber stroom, vertrek uit Hull
Gisteren ben ik naar de Safeway geweest in Hedon. Het supermarktje in het dichtstbijzijnde dorp. 'k Ging van boord om 16h40. 'k Heb een lift gekregen van iemand van de gasmannen. De grote cargopijperijen om te laden (of te lossen) worden aangekoppeld door mensen van de wal. Aan boord van een olietanker wordt dat door de matrozen gedaan, aan boord van een gastanker komt daar gespecialiseerd volk voor aan boord. Wel, hier in Hull bij BP Chemicals toch. In andere havens weet ik het niet, daar heb ik nog niet op gelet. Die mannen dragen gasmaskers om dat te doen. Dat is een benauwend en futuristisch zicht, persies Tsjernobyl. Tsjernobyl, waar de future kapot is. Een gasmasker is voor die mannen geen vreemd voorwerp, het is dagelijks gereedschap. Toch wel een vreemd gevoel als men voor het werk dag in dag uit life saving equipment nodig heeft voor de job -en 19 jaar later dragen ze gelijkaardige uitrustingen dagelijks in de ziekenhuizen
De gasman moest zich nog afmelden op kantoor en ik bleef in de auto wachten. Op een grasveldje tussen de gebouwen kwam een familie konijnen van onder de struiken. Er waren kleintjes en halfwasjes bij. Heel mooi. Konijnen bij de vleet, zei de gasman. Misschien gedijen ze goed in deze omgeving. In kunstmest voor planten zit ammoniak. Hier is mooi groen gras. Voedsel genoeg voor iedereen. Er zijn zelfs herten op het terrein, maar die komen zich pas na valavond laten zien. Zij leven in de houtkant die de terminal zo wat aan het zicht moet onttrekken.
Om 17h40 waren alle boodschappen al gedaan. Om 18h was LM er ook. Hij heeft de vissershuisjes gezien, maar dat ene geveltje in fuchsia vindt hij niet mooi. Ik wel, zo eentje mag er tussen staan. Een buurman thuis houdt wel tuinkabouters en dat vind ik ook niet erg. Wie in de UK lekker wil eten heeft zich van land vergist. We waren beter naar de Chinees aan het rond punt gegaan, maar die was nog niet open.
Morgen gaan we een dag op anker voor Oostende, iedereen blij (ikni) dan kunnen ze de Tour de France kijken (ik ook, maar ikni blij anker) 'k Wil daarjuist een rekeningetje van gisteren in Hedon zoeken. RAMP : ik heb mijn handtas laten staan in het busje van BP Chemicals en dat komt door al die plastic zakjes met plantjes er in. De rest van de boodschappen zat in de reiscaddy. Had ik geen plantjes gekocht was het niet gebeurd. Capt Bugel gaat mailen en bellen naar de agent om het in orde te krijgen. Misschien heeft de chauffeur ze al afgegeven aan de gates. En anders ben ik gezien. Bankcontact, daar kunnen ze niet mee weg hè. 'k Heb het toch maar laten blokkeren. Dat telefoonnummer heeft LM gelukkig ook, want mijn adresboekje zit in mijn handtas. Mijn adresboekje! en ID-kaart. Het adresboekje vind ik nog het ergst. Geld: ± 4000 BF. Huis- en autosleutels liggen gelukkig in de schuif hier. -de handtas is terecht gekomen met alles er nog in!
Wat voor een brief is dit nu, allez, 't staat hier vol rampen.
Gisterenavond was LM moe. Van het werken. Maar wat een idee! Hij is hier niet om te werken, hij is hier om een papier met stempels te halen. En na 5x laden & lossen komt dat papier er tóch, of LM zich nu moe gemaakt heeft of niet. Maar zo zit LM gelukkig niet ineen. De job van 3de die hij hier (als 2de supplementair) doet heeft alles te maken met vloeistoffen en de tanks waarin ze gebruiksklaar moeten: stookolie, smeerolie, dieselolie, gasolie, thermal oil (?) ... Dat is nu zijn afdeling, zoals in de goede oude tijd toen hij nog 3de was. Er zijn de stockeertanks en de dagtanks (verbruikstanks). Hij moet de capaciteit van elke tank kennen, liefst iets preciezer dan large, medium & small. Het is in m³ en Ton te doen. Tanks hebben afmetingen, daar bestaan cijfergegevens over in de instructieboeken. En de inhoud moet JUIST zijn. Eergisteren zat het er al tegen met cheng LB, die beweerde dat het niet kon wat LM zei, iets over de m³ van een bepaalde tank. De tanks zijn nu LM zijn winkeltje, daardoor wist hij juist héél goed wat hij aan het zeggen was. (*) Cheng LB vergat efkes dat hij met LM een Veterane Zeerot tegenover zich had en 2de mecanicien J-CS kon al direct voor buffer spelen tussen die twee.
Voor een keer was LM niet degene die moest bufferen. 't Is ne keer iets anders. Cheng LB is een 'engerling'. Engerling is een categorie en 't is geen fraaie. -als ik me nu eens kon herinneren wat een engerling is ... een larve!
(*) 'k Heb nog eens uitleg gevraagd over die botsing van gegevens. LM gebruikt de gegevens die in de instructieboeken staan van de bouwer van de tanks. In dit geval de tanks FO 39 PS AEen FO 40 SB ME. AE = de Auxiliary Engines, de drie motoren die om beurten voor elektriciteit zorgen, verbruik is 1,5 ton per dag (op dit klein schipke). ME = het Main Engine, de hoofdmotor die voor de aandrijving van de schroef zorgt, voor de voortbeweging van het schip, verbruik is 30 ton per dag.
Cheng LB gebruikt de gegevens die in zijn computer staan. Die gegevens werden door iemand ingetikt. De letters A en M staan er verwisseld. Zeer waarschijnlijk een typfout die blijven bestaan is. Wie weet hoeveel jaren al. En die nooit opgevallen is bij de eindverantwoordelijke, de cheng? De 1,5 ton dagverbruik voor de auxiliaries tegenover de 30 ton van de hoofdmotor? Komaan zeg ... hoelang al heeft hij zo'n enorm verschil 'doen' kloppen. Maar cheng LB ging op zijn strepen staan en alles bleef zoals het was.
- Typwerk krijgt soms niet zoveel correctiebeurten als instructieboeken, dat had cheng LB uit zichzelf al kunnen weten. - Verder had cheng LB kunnen overdenken dat de bemerking van LM mogelijk een geval van 'fresh approach' was, de onbevangen kijk van een nieuwkomer en hij had zelf eens de zaak onder ogen kunnen nemen alvorens iets te zeggen. Helaas nee, hij was op zijn pik getrapt en ging op zijn strepen staan. - Ik weet al 1000 jaar dat voor de auxiliary engines best niet de afkorting AE gebruikt wordt, maar DGE, juist om vergissingen en typfouten te vermijden.
De drie auxiliaries heten Diesel Generated Engines omdat ze voor aankomst en vertrek efkes op diesel gezet worden. Niet lang. Vermits er drie auxiliaries zijn, mogen er drie letters gebruikt worden voor de afkorting.
Er is een analogie met de notering van de breedtegraden en de lengtegraden. Noord- & Zuiderbreedte en Oost- en Westerlengte. De breedtegraden hebben slechts twee cijfers, van 90° aan de polen tot 00° op de evenaar. Dus een getal notatie van 2 cijfers volstaat. De lengtegraden hebben drie cijfers, omdat het totaal gaat tot een getal van die cijfers, van 000° tot aan 180°, de datumgrens. Nu ligt geografische positie van steden en gemeenten en dingen op het land wel vast, maar voor een voertuig verandert die positie continu. En om misverstanden te vermijden worden 2 cijfers gebruikt voor NB & ZB en altijd 3 cijfers voor OL & WL. Zo ligt Antwerpen op 004°44' OL (drie cijfers voor het aantal lengtegraden) en 51°23' NB (twee cijfers voor het aantal breedtegraden).
Deze voormiddag hadden we 'familiarisation' met de veiligheidsvoorzieningen van het schip. Vertrouwd geraken met de dingen en spullen. Ge moogt mij nu alles vragen, theoretisch weet ik waar aan boord het zich bevindt en ik weet hoe het moet bediend worden. 'k Weet alleen niet meer hoe de dingen heten. Dus toch niet teveel vragen aub. Liefst niks, want mijn hoofd tolt er nog van. 'k Heb al wel een formulier moeten invullen en ondertekenen dat ik alles nu weet en ken. En kan. Dat formulier werd ontworpen door DB, de capt die op schip 20 in '90-'91 ... laat maar
Het is zaterdag, deze namiddag hebben we veiligheidsoefening. En hier is 't geen brandoefening of pollutieoefening zoals op een olietanker. Het grootste gevaar aan boord van een gastanker is vergiftiging door gas dus doen we een gasoefening. Daar komt een luchtfles + gasmasker aan te pas. Mijn uitrusting ligt al gereed. Die van LM is minder nieuw, ze heeft zo te zien al wat gediend. Al wat oefeningen meegemaakt bedoel ik. Neptunus bewaar ons dat iemand die dingen ooit voor echt zou nodig (gehad) hebben. 20h: 't Was deze namiddag toch brandoefening. Er viel niks te 'gazen' met mijn koket gasmasker en mijn blinkend nieuwe luchtfles. Jammer.
2001-06-24 ~ Lyngsodde bij Fredericia, Denemarken
Land aan stuurboord. Weeral land? Ah ja, dit is de Noordzee. 'k Zal een paar dingen moeten herzien, bvb: dat een mens op zee 'zeeën van tijd' heeft. Dat moet zijn: op een OCEAAN heeft een mens zeeën van tijd, want : op een zee heeft een mens maar een lekje tijd, op een zee liggen de havens te kort bij elkaar, op een zee is het altijd iets, of een aankomst, of een vertrek. Er is te vaak land te zien, dat breekt onze horizon, onze rust. Want horizon geeft rust. Dat is geen varen meer hè, dat is transport over water ... -wat koopvaardij eigenlijk ís hoor, maar goed, kustvaart ligt LM en mij niet Met al dat land in de buurt zijn we persies nooit echt wég, nog niet echt vertrokken. We zijn gewoon maar wat op het water ...
Het is de gewoonte aan boord van een schip de keuken te bellen wanneer men vroeger of later dan de voorziene etensuren komt eten. Hier is dat niet doenbaar. Het is hier zó dikwijls standby dat de telefoon van de keuken roodgloeiend zou staan. In de keuken hangt een bestemmingslijst (havens, datums & uren) en de ch.kok volgt het scheepsgebeuren van aan zijn fornuis. Simpel. Gelukkig is de ch.kok gene 'simpele' want ik ken er die volledig tilt zouden slaan op zo'n druk schipke als dit.
We zijn een rivier aan het opvaren of een baai aan het binnenvaren. Aan de ene kant is er industrie, aan de andere kant zien we peperkoekenhuisjes. Voor het mooi uitzicht woont men best aan de industriekant. Het is een beetje gelijk bij ons. Voor het mooi uitzicht woont men best op Linkeroever. Er zijn veel zeilers op het water, dus het is weekend. 14h: Voilà, we zijn in Denemarken. Jammer dat het zondag is, hoe geraken we nu aan postkaarten? Volgende keer misschien.
2001-06-25 ~ Noordzee
Gisteren zijn LM & ik aan de wal geweest. Om aan land te geraken hier geen ingewikkelde expedities met watertaxi's zoals aan boord van een mammoet tanker. Gewoon de gangway af en het poortje uit. Poortje achter zich dichtdoen, staat op een discreet plakkaatje. Om de konijntjes buiten te houden waarschijnlijk. We hebben een eigenaardige wandeling gemaakt. Er was een rivier (of een stuk baai?), twee oude huizen, een enorm hoge brug met daarop een autosnelweg, een gasterminal (kleintje), een manege, een chemisch laboratoriumpje, weilanden, een bushalte in de velden, een enorme GSM-mast, weekendhuisjes, fietspaden, een kleuterschool, pijpleidingen en een duikersclub. Werk en woonst en recreatie kort bij mekaar, door elkaar. Haast knus. Dan weer het poortje in, poortje toe (konijntjes buiten houden!) en langs het gangwayke het schipke op.
De seringen beginnen hier nu pas ros te worden. Dat is een volle maand later dan bij ons. Er moet buiten wij twee nog iemand aan de wal geweest zijn, want in de mess stond een enorme ruiker groen op het buffetje. Wij wilden gisteren ook wel wat plukken, maar we dierven niet. Misschien zijn dat hier allemaal beschermde soorten. Iemand heeft het wél gedurfd, ik denk ch.kok Rufi.
Het was uiteindelijk een Noor, Roald Amundsen, die de doorgang gevonden heeft in 1906. https://nl.wikipedia.org/wiki/Roald_Amundsen Dat was dus het snuffelen. 'k Wou gewoon iets meer weten over Denemarken maar het was meeslepend en het werd gaandeweg tamelijk uitgebreid. -en dat is nu al 20 jaar zo, wat zouden we zijn zonder Nonkel Google en Tante Wikipedia?
Verder, de Baltische en de Noordzee handelssteden hadden zich in de Hanze verenigd tegen de piratenpraktijken. https://nl.wikipedia.org/wiki/Hanze Welke piraten, toch niet de Maleiers? Iets verder: de Kopenhagers hielden de doorgang (Öresund) 'onder controle'. Ha? De Kopenhagers waren de lokale piraten? Daarover blijft Encarta vaag. Bill Gates wil zijn CD-rom ook in Denemarken verkocht krijgen hè.
'k Wilde efkes iets weten over Denemarken. Encarta vraagt dan "mag het iets meer zijn?" en stort er een lading context bij. 't Ligt aan mij, dat weet ik, maar die blauwe linken zijn zo verleidelijk hè ... 's Avonds had ik danig kramp in de schouders en in de nek. De laptop staat op de bureau. Dat is meer dan 10cm te hoog. Voor de drie weken die we hier zijn gaan we niet over een typtafeltje beginnen hè. De cabine is trouwens te klein om ergens eentje te zetten.
'k Ben daarstraks op de brug eens naar de canceled charts (afgedankte zeekaarten) gaan kijken. In de hoop dat er voor mij iets bruikbaars tussen zat. gans de Baltische Zee of de Noordzee bvb, zoals ik op vorig schip (schip 33) een kaart gevonden heb van de volledige Perzische Golf en en ook een van de ganse Golf van Oman. Hier noppes. Ze hebben hier enkel detailkaarten, en dat is niet wat ik zoek. Lange Omvaartkaarten zijn niet te vinden hier aan boord. De langste zeereis duurt 4 dagen, van Engeland naar Denemarken. 'k Had plaats gemaakt in de cabine, bed leeg & seat leeg, om niet te staan wapperen met die kaarten op de brug. Het is daar niet zo groot. In de cabine zou ik dan het ganse pak doornemen, uit de weg van iedereen en rustig. Het ganse pak? Negen, waarvan geen enkele bruikbaar voor mij. En de canceled chart liggen niet op de brug zoals op andere schepen, ze liggen vijf verdiepen lager in het strijkhok. Hier bergt men de dingen waar plaats is. Zo ook in de cabine. De reserve Fanta -LM dronk die rommel toen nog-staat op de boekenplank met daarop de haardroger en de schoenen staan bovenop de kleerkast om op de vloer dat beetje vrije loopruimte te behouden. Als LM iets wil hebben vraagt hij het best want de spullen liggen niet op een plaats waar hij ze zou verwachten. Zo ligt de reserve tandpasta bvb in een schuif van de bureau. Maar ik hou dat allemaal wel in het oog, ik vul intijds aan waar nodig.
19h: We varen de Humber (UK) op, het is hier nog heel breed en het water is bruingrijs. Aan bakboord industriegebied, en in de verte aan stuurboord is het platteland te zien.
2001-06-28 ~ Noordzee
In Hull was er iets met de laadinstallatie van de wal en zijn we langer dan 24hrs gebleven. Voor mij was dat een meevaller, gisterennamiddag kon ik toch nog gaan boodschappen doen. Op een half uur stappen van de poort ligt Hedon, met vlak voor het dorp een Safeway (supermarkt) en een horeca bedrijf. Meer moet dat niet zijn. Ik ben zelfs het dorp niet in geweest. Langs de baan, tussen het dorp en de rivier, staat plots een rij van zeven kleine huisjes. Ooit vissershuisjes? Ze zijn klein en rondom is akkerland. Aan de geveltjes en de voortuintjes te zien worden ze nu bewoond door alternatievelingen. -nu niet meer, volgens Google Earth, Streetview Een van die mooie huisjes stond te koop. Maar het uitzicht is er zo triestig, een en al industriegebied aan de overkant, BP Chemicals.
De stroom Humber was er eerst. Toen kwamen zeven gezinnen die van de rivier konden leven en zij bouwden daar huisjes en leefden daar met hun kommer en hun vreugdes. En met hun kinderen en met de buren. Zo ging dat toen. Toen kwam een ander soort mensen dat de stroom Humber nodig had om geld te maken en zij bouwden chemische fabrieken. De vis ging wel dood, maar heel veel volk verdient daar nu zijn brood, vlakbij de stroom. Als ge lang genoeg naar die huisjes kijkt, dan hoort ge de auto's niet meer, dan hoort ge karrewielen: de vis moet naar de dorpen om verkocht te worden.
Sinds gisteren heb ik mijn oud jobke weer : scheepstuinieren. Er stond geen enkele plant in heel dat schipke hier. Ch.kok Rufi had er al over gesproken en omdat ik gisteren als enige aan de wal kon tijdens de openingsuren van de winkels, heb ik vijf plantjes en plantenmest meegebracht. Potaarde was aan boord, want er waren al plannen in die richting. Het groen komt in de witte bakjes van de ijsroom. Dat is mooi het formaat om er twee per patrijspoort te zetten. Er is nog plaats voor 10 plantenbakjes meer en ik mag er nog meebrengen, heeft capt Bugel gezegd. Alle patrijspoorten mogen vol en alles wordt terugbetaald door de Welfare-kas. Voilà, ik ben gepromoveerd tot Chef Bloempot. Ikke.
2001-06-29 ~ Noordzee
Gróóót nieuws : zo-08/07 zijn we in Antwerpen van 13h30 tot 21h30. Voor de Belgen aan boord is dat een feest. Het is geleden van '92 dat we met een schip in Antwerpen geweest zijn. Dat was toen ongeveer een mirakel, want het was een schip van de lange omvaart. Met dit schipke komt een mens al eens in Antwerpen. Nuja, BASF ligt in Zandvliet, maar we kijken niet op een kilometer. Lang leve de kustvaart dan toch maar.
2001-06-30 ~ Noordzee
Deze voormiddag ben ik op de brug de digitale foto's van het schip gaan kopiëren die daar op een van de computers staan. Met de toestemming van capt Bugel natuurlijk. 'k Vraag aan de stuurman van wacht of hij tijd heeft om efkes die foto's te kopiëren en ik geef hem een blanco diskette. - Welke foto wilt ge? vroeg hij. - Allemaal, antwoordde ik. - Allemaal? schrok hij. - Ja, allemaal. Het zijn er zeventien en een kopie op diskette zal de reeks foto's op de PC van de brug niet verarmen. Dat scheen hij niet te vatten, maar hij deed toch wat ik vroeg want ik kwam met de toestemming van de capt.
'k Heb er enkele herwerkt om ze in lijntekening te kunnen printen, dat vergt minder inkt. De kleurenprinter in de engine control room doet het maar zozo. Gisterenavond heb ik er bijna grijs haar van gekregen. -maar blijkbaar krijg ik niet zo snel grijs haar, iets genetisch via ma Deze morgen spuwde de printer dan toch plots 4 blz's tekst van mij. Mijn hart stond stil toen LM het me deze middag vertelde. Gelukkig stonden er eens geen zware verhalen in, geen woord, zelfs geen klein roddeltje ... puur geluk.
De hoofdmotor hier aan boord valt soms stil. Vandaag al 3x en het is nog maar 13h. Owee als dit op een rivier of tijdens manoeuvres gebeurt. In Antwerpen is een technicus aan boord gekomen en hij is gebleven tot Middlesbrough (UK). Hij heeft niet gevonden wat het mankement is. 't Schipke is dus een beetje ziek.
De pistons zijn hier ± 150cm lang, vertelde LM. Men haalt ze er omzeggens met één hand uit (niet waar hoor, die dingen zijn van staal). maar hier is natuurlijk weinig plaats om er aan te werken. Op olietankers zijn de pistons 3m lang, dat is 20x langer. Wat dat aan gewicht betekent weet ik al niet meer. Er kwam in elk geval een struise hijsinstallatie aan te pas. En daar was wel ruimte om er aan te werken. Moest wel hè, om een gevaarte van 3m uit zijn plek te hijsen.
Ziezo, blad vol. Nu gaan printen. Hier aan boord is dat voodoowerk.
19h : we liggen in de Berendrechtsluis, samen met drie andere schepen. https://nl.wikipedia.org/wiki/Berendrechtsluis Dit schip is zo klein dat er vier van dit kaliber in de sluis kunnen. Het vorig schip (schip 33) kon er in zijn eentje nog niet in. Daarstraks in de mess zat de stoel van LM klem tussen de tafelrand en het schot door de armleuningen. LM zei : "Potdorie, dat is hier smal." Toen keek hij eens rond in de mess : " 'k Zal er moeten mee ophouden hè." Dat kwam er nogal gelaten uit. "Ophouden waarmee?" vroeg ik gealarmeerd. "Met hier luidop te zeggen dat hier iets klein of smal is." Ah, oké, 'k vreesde al dat hij een fanatiek of grimmig dieet zou beginnen vanwege die armleuningen.
We liggen nog maar in het water van de sluis en de bewegingen van het schipke zijn al te voelen. Wat gaat dat op zee geven? 'k Heb al eens een gastankertje gedaan (schip 14, 1987) -teksten 106 t/m 120 Over rollen en stampen herinner ik mij persies straffe toestanden, maar dat zijn herinneringen met meer patina dan precisie, denk ik. LM heeft nog nooit op zoiets kleins gevaren. Ja met de rondvaartboten van de Frandria, maar dat was op zoet water.
Vorig jaar met de Open Bedrijvendag zijn we hier de controletoren van de sluis en de machinekamer van de sluisdeuren komen bekijken. Toen hadden we niet gedacht dat we zelf ooit nog eens door de Berendrecht of de Zandvliet zouden varen want hoe dikwijls komt een tanker van de rederij nog in Antwerpen lossen. Olietankers niet ... maar gastankertjes wel! En vermits de rederij alle olietankers doorschuift naar de Franse afdeling in Nantes en hier alles op gastankertjes zet, moeten LM & ik de komende jaren misschien minder met het vliegtuig naar-en-van een schip! -dat was een vrome en naïeve wens Dit schipke vervoert zuivere ammoniak voor kunstmeststoffen en doet al heel zijn vaartijd in de Noordzee.https://nl.wikipedia.org/wiki/Ammoniak#Milieueffecten
Binnen 20 dagen, wanneer LM zijn 5 laad- en los-operaties achter de rug heeft, mag hij bij de Waterschout zijn brevet (ticket) gaan halen. Daarna worden we naar een ander schip gestuurd. Dat vaart op de Middellandse Zee. Misschien gaan we daarmee eens lossen in de omstreken van Nice ... coucou, c'est nous!
Hup, we zijn nog maar pas de sluis uit en we rollen al. Rollen op de Schelde? Dat beloofd voor op zee. Het is ± 17hr varen, als het weer mee wil, naar de volgende haven ergens in Engeland. De VRT (radio) staat nog aan, maar ze geven geen weerberichten meer, zo laat op de dag. De ch.kok is een Belg. Rufi uit Ath. In '89 heb ik met hem als ch.steward op schip 18 gevaren. -daar horen enkele memorabele verhalen bij Eindelijk hebben we nog eens Belgische kost aan boord van een schip. Al is het maar voor drie weken.
Dit schipke gooit zich in de Scheldebochten alsof de stroom een Formule 1 circuit is. Er zijn veel zandplaten te zien. Allemaal zoals in het boekje staat. 't Is laag water.
Bocht van Bath: waar woont al dat volk toch? Er zouden ± 373 inwoners/km² wonen, en hier is geen enkel huis te zien. Ze wonen onderaan de dijkrand, onder de waterlijn, het hele jaar kijkend op een muur van gras. https://nl.wikipedia.org/wiki/Bocht_van_Bath , https://nl.wikipedia.org/wiki/Bath_(Nederland) Van op het water is geen enkele woning te zien, zelfs geen dak. We zien enkel groen vlak land met bomen, zoals in de poesta, maar dan groen. Dat gaan LM & ik toch ooit eens doen, met de Flandriaboot over het water tot in Vlissingen. Daar aan boord geven ze uitleg over allerlei.
'k Weet niet meer tot wanneer de stand-by duurt. Tot in Vlissingen? Dan is LM nog een hele tijd bezig.
De cabine is een eenpersoons cabine. Maar we redden het wel. 't Is eens iets anders dan die lege balzaal op schip 33. Edoch! De badkamer! die is nog kleiner dan het badkamertje op schip 27-28 in '96. Toen ik voor de eerste keer zo'n badkamermodule van Japanse makelij zag heb ik ze uit nieuwsgierigheid eens opgemeten. De afmetingen ben ik allang vergeten, maar deze badkamer is nog kleiner. 'k Wist niet dat het kon. De wastafel is een klein handwassertje. Als men zich na het tanden poetsen bukt om de mond te spoelen, knotst men met het hoofd tegen het spiegelkastje. Het lavabootje hangt erg laag hier. We hebben geen rolmeter om iets te meten. Er is ook geen plaats om twee handdoeken op te hangen, zelfs niet achter de deur, want die zwaait naar buiten open, recht de cabine in. De ene handdoek die wél kan ophangen, wordt nat gespat omdat hij te laag bij de lavabo hangt, hij hangt er in. Tegelijk verbergt hij ook de rol wc-papier, hij hangt ervoor. Misschien is de lavabo maar gewoon de armleuning van de wc, die er pal naast staat. Chic hè, een wc met armleuning en dat is dan een armleuning met een kraantje er in ook nog. De Rolls Royce. De douche ... tja, er bestaan kattenbakken die groter zijn. Jawel. De kranen hebben de normale afmetingen. Er klopt iets niet in de verhoudingen, die knotsen van kranen in een douche waar men amper kan staan. Met het model van zeepbakje is er ook iets: de zeep kan wegglijden, recht de wc-pot in. Deksel ten allen tijde dichthouden, oké, als het dan maar niet rammelt tijdens zwaar weer. Small is beautiful & less is more, moeten ze gedacht hebben toen ze tijdens het ontwerp op centimeters aan het besparen waren.
In de verte zie ik lichtjes, met opzij daarvan een controletoren met masten. Die lichtjes, zou de rede van Vlissingen al kunnen zijn? Yep, we vertragen. Dan komt er nu een bootje om de rivierloods van boord te halen en gaan we de zee op. Morgen weten we hoe dit klein mormel van een vaartuig zich houdt op zee. Als ik niet lig te bekomen van enige ongemakken, dan kan ik typen. In het andere geval, gelieve mij te verontschuldigen. Zojuist heb ik een SMS berichtje gehad 'Welcome to the KPN Mobile Network ...blablabla... Enjoy your stay in the Netherlands". Om te zeggen dat we het bereik van Mobistar verlaten hebben en dat KPN (Libertel) nu voor de verbinding zal zorgen. -nu heet dat bedrijf Vodafone Wat een geluk dat de man van Didi ons over dat soort berichtjes verteld heeft. Anders zou ik mij zitten afvragen wat ik nu moet doen of wat ik verkeerd gedaan heb. En wat betekent KPN? Koninklijke Politie Nederland?
16h43 : we zien al citernen staan, nog veraf. Achter de citernen liggen weilanden, akkerland en bos. Dit is geen industriegebied maar gewoon een gasterminal op het platteland. Moet kunnen. Binnen een uurke zijn we er. De standby zal tijdens het etensuur vallen waarschijnlijk. Dan eten LM en ik om 17h30. Dat is vééls te vroeg voor ons, maar het moet. Deze middag was het heel lekker, steak met een groentemix van wortelen en Chinese kool met flink wat peterselie en gekookte aardappelen. En eindelijk eens geen yoghurt in de soep ... Twee keer een contract met een Bulgaarse kok aan boord (schip 32-33) is efkes genoeg geweest. Wat er voor vanavond op het menu staat weten we niet. Hier hangt geen menu uit, denk ik, of anders heb ik dat nog niet gezien. Het gaat hier allemaal zo snel, haven-in-&-haven-uit, al die walmensen moeten mee-eten, de keuken moet misschien te vaak improviseren om er een geschreven menu op na te houden.
Het is lekker fris in het machien(tje) zegt LM, gisteren was het 16°C. Eens geen toestanden zoals in de Perzische Golf of in de tropen. Het is een kleine machinekamer, maar er zijn persies evenveel trappen als in een grote. De brug is ook klein natuurlijk. Maar 't staat er allemaal wel. Hier hebben ze zelfs de installatie van een cargo control room er bij in gekregen! Nog een console meer dan op andere schepen.
De choff heet Fabio. Deze voormiddag heeft hij mij zeer bereidwillig laten zoeken (rommelen) in zijn locker tot ik de juiste overalls voor LM te pakken kreeg. Overalls in dikke katoen, waarmee hij laswerken kan doen, niet die lichte flodderdingen waar direct gaten in branden. Vermits Fabio zo geduldig bleef terwijl ik op zoek was naar het juiste soort overalls, heb ik die flodderdingen heel nauwkeurig weer opgevouwen en weer op hun plaats gelegd.
Buiten de ch.kok is er nog een bekende aan boord : Ive, die aspirant-stuurman was aan boord van schip 30 in '98-'99. Hij is nu 2de stuur.
Toen ik in Khor Fakkan (Oman) terug kwam van de tandarts was het heel slecht weer. Het schip lag op anker. Er stond enkele meter deining. Ive stond gereed op de gangway van het schip om mij van het dansend bootje te plukken. Bij de tweede poging heeft hij mij intijds losgelaten. Dat was een snelle & juiste reactie, anders zat ik nu in een rolstoel vanwege verbrijzelde benen. -voor het volledige verhaal, tekst 288
2001-06-21 ~ op anker, Tees, Middlesbrough (UK)
We liggen op anker. Als dat nog lang duurt of nog vaak gebeurt is LM nooit binnen de 20 dagen met zijn gas-stage (5 los- & laadoperaties). 't Zullen wel 30 dagen worden, dat voel ik nu al. En tegen dan hebben ze een andere 2de mecanicien om te gaan vervangen op het beloofde schip. Adieu Middellandse zee, dan liggen wij hier op de Noordzee te rollen. De 2de mecanicien die nu op die andere gasttanker is moet rond 25/06 vervangen worden, vertelde de personeelschef toen we monsterden op de rederij. Maar hij zou proberen hem daar te houden tot LM hier klaar was met de 10 gas-operaties. Die man wil misschien wel 2 weken langer blijven, maar gaat hij met de glimlach blijven wachten tot dit schipke 5 laad- & los-operaties gedaan heeft en LM hem kan komen aflossen? Die man zit daar op de Middellandse Zee extra dagen te doen, hopend dat dit schipke een beetje goed weer heeft op de Noordzee ... Zodus: als de personeelschef een andere vervanger vindt voor hem, dan kunnen LM en ik fluiten naar een contractperiode in het Zuiden. Daar gáát mijn planning. Net nu ik het stratenplan van Nice & omgeving uit het hoofd ken. -overdrijven is ook een vak, altijd goede punten gehad op school
LM en ik zouden graag vóór half juli thuis zijn om de personeelschef nog te pakken te krijgen, want hij gaat 15/07 met verlof. Als we ons vertrek naar het andere schip moeten regelen met iemand die hem 'efkes' vervangt komt er chaos van zoals in '99. Die vervanger zou ons weer naar schip 32-33, het Chinees schip, kunnen sturen want daar is 2de mecanicien Lupo half juli aan aflossing toe. Als ze Lupo een weekje kunnen doen wachten hebben LM en ik voor de 3de keer dat schip aan ons been! Liever niet.
Toen we gingen monsteren wist de personeelschef te vertellen dat de rederij met een tekort aan 2de mecaniciens zit. Da's nu wel duidelijk!
En ik snap ook hoe dat zo ver kunnen komen is. Van de chef mecaniciens gaan er geleidelijk aan mensen met pensioen. Dan maken de 2de mecaniciens, die ervoor in aanmerking komen, promotie tot chef om geleidelijk aan de opvolging te verzekeren. Ondertussen komen er geen nieuwe 2de mecaniciens bij! Er ontstaat een tekort. Op een bepaald moment is dat tekort kritiek. En waarom komen er geen nieuwe 2de mecaniciens bij? Omdat er geen 3de mecaniciens uit goedkope loonlanden in aanmerking komen voor promotie. Ze kunnen nog niet zelfstandig werken, laat staan een geheel overschouwen. Sommigen zijn zelfs gevaarlijk, voor het schip, voor anderen en voor zichzelf. De rederij bespaart op loonkost en na een aantal jaren zit de personeelsdienst met een acuut probleem.
2001-06-22 ~ tegen de kaai op de Tees, Middlesbrough (UK)
LM is hier aan boord als 2de supplementair. Dwz dat hij niet in charge is, maar wel de gage krijgt van 2de. Hij doet de job van 3de mecanicien. En dat is een groot verschil, zelfs voor mij. Geen bestellingen of werkboek te typen, zelfs niet het kleinste lijstje. Geen typwerk! Nul! Zero! Niks geknutsel met lay-out ... zucht. Wat nu? Mijn cursus Spaans ligt thuis.
Gisteren heeft hij toch een typ-jobke voor mij gevonden, twee feitelijk. Met dat eerste ben ik uren zoet geweest. Als LM werk uit de hoek haalt doet hij het grondig hè. En er was ook plezierig nieuws: Van J-CS (2de mecanicien en charge) mogen er allerlei lijsten en formulieren opgesteld worden en in de computer van 't machien gestoken worden. Omdat er beneden in de control room verbijsterend weinig in de map van 3de te vinden is, namelijk níks. J-CS heeft aan LM gevraagd om dat eens op punt te stellen. Dus als LM daar eens zijn werk wil van maken, dan heb ik typ-jobkes. Ikke blij, J-CS blij, LM iets minder, maar hij moet luisteren naar de baas hè! Hihi ie!
Als LM hier de job van 3de doet, wat heeft dat dan te maken met zijn gast-ticket (brevet) als 2de ? Geen idee. De Internationale Reglementen schrijven voor : eerst 5 x lossen en laden (of omgekeerd) als 2de supplementair, en dan pas zelf in charge. Op een gastanker hebben mecaniciens minder te maken met het laden en lossen, maar ze moeten wel vertrouwd raken met de installatie aan deck en kunnen repareren als er iets van die deckmachinerijen hapert of het laat afweten. Én op de hoogte zijn van de gevaren van het gas of het product dat vervoerd wordt. Na de gas-stage krijgt LM een ticket (brevet) van de Waterschout, met stempels en handtekeningen. Zéér officieel hè.
Na Middlesbrough (UK) gaan we naar Lyngsodde (Denemarken), naar Hull (UK), naar Kokkola (Finland), en weer naar Hull (UK). Kokkola klinkt goed, ik denk dat ze daar lekkere warme kokkolade hebben, échte. Van Hull naar Kokkola is vier dagen (4!) dagen varen. Dat vinden de mensen hier al wat lang. Dit is geen vaarschip, dit is een laad- & los-schip. Dat is een groot verschil, ook in mensen. Zelf zal ik niet gauw wennen aan kustvaart, wat dat is het hier, en LM ook niet. Wij zijn voor lange zeereizen, de rust op zee, op een oceaan of twee dan. Reizen van 40 of 60 dagen op zee ... zalig.
Deze voormiddag bracht capt JL al een mail van het thuisfront : het filmrolletje is terecht, het lag op het terras. Het was ergens onder gerold. 'k Had mij er al halvelings mee verzoend dat ik het onderweg was kwijtgeraakt, maar het is terug en ik sprong een gat in de lucht en iets later LM ook. Blij².
We hebben vrijdag bericht gekregen van de rederij dat we afgelost worden half maart. Dat LM vervangen wordt is nogal wiedes maar dat ik dan mee van boord mag vind ik heel mooi van hen. Dus ik sta mee op het papier, er komt voor mij ook een vliegticket. Want vorige contractperiode was het hier efkes spannend. Cheng Zeba is al eens afgemonsterd in Oman. De luchthaven is maar 20 minuten tijden van de haven, wist hij te vertellen. Dat is jammer, van mij had de rit 2 uren mogen duren om zo eens wat van het land te zien.
'k Denk dat ik ook scheepskolder heb. Vrijdag heb ik iets vreemds meegemaakt en vandaag valt mijn cent pas. Van het verzenden van mails kunnen ze wél een factuur maken. Met dezelfde teller als die voor fax & foon. (± 90 Kb = ) 3,02 minuten. Het strookje ligt hier naast mij. Dus het kan wel? Het fijne ervan heb ik niet gesnapt, daar was ik toen niet op aan het letten, maar het kan. Welwelwel ... wat hebben ze ons tot hiertoe dan allemaal wijsgemaakt? Of heb ik dat tot hiertoe elke keer verkeerd begrepen? Élke keer opnieuw? Dan is er iets hè.
Vorige week is bericht binnengekomen dat ze in Jurong bezig zijn met havenwerken. Land opspuiten, daar zijn ze goed in, in Singapore. Als ze de Passage dichtgooien is er geen plaats meer om langs te varen. Dat doen ze niet hoor, The Strait is hun levensader. Tot hiertoe hebben ze het eiland al vergroot met 10% landoppervlakte, bijna alles aan de zuidkant. Hier staat : daardoor hebben ze de getijdenstromingen in hun loop verlegd en dat geeft problemen aan de boei. Er zullen grote slepers komen om het schip op zijn plaats te houden tijdens het lossen, want met olie moogt ge niet smossen. En door die gewijzigde loop van de stromingen zou het kunnen dat het schip twee of meer keren van de boei weg moet. En daar gaat LM zijn halve dag vrijaf, daar mogen we nu al een kruiske over maken. Tenzij de boei met pijperijen en al binnen drie dagen reeds verlegd is. Maar dat zal niet hè.
2001-02-26 ~ op zee
In Encarta staat ze het een en ander over kolder. Het begint met 'schaarste aan gevarieerde stimuli van buitenaf', zover ben ik al geraakt. Zij hebben het over blokhutkolder (cabin fever) wat 's winters in het Noorden mensen kan overkomen. De serie Northern Exposure had daar eens een aflevering over. https://nl.wikipedia.org/wiki/Northern_Exposure
Er is ook woestijnkolder (begint al na 40 dagen, denk ik), tropenkolder, bergkolder en scheepskolder, vuurtorenkolder, poolkolder, kloosterkolder, huis-, tuin- en keukenkolder ... overal waar zich door de locatie of door omstandigheden schaarste aan gevarieerde stimuli van buitenaf kan voordoen. Dan gaat een mens (wij, dus) dat tekort opvullen met stimuli van eigen vinding. De miserie zit in de 'eigen vinding', daar begint de kolder. Over scheepskolder wordt vooral veel gezwegen. Capt PRü heeft er een deel van zijn thesis aan gewijd maar hij heeft wijzigingen moeten aanbrengen of zijn thesis werd zelfs niet aanvaard.
20h30: daarstraks dacht ik bôf, die paragraaf kan ik misschien beter wissen, want het klinkt toch weer danig overtrokken wat er staat hè. Awel, vanavond om iets na 18h30 hadden we brandalarm. De enige die niet in gang schiet is capt Wero. Die stond nog waar hij stond toen we terugkwamen van onze post. Die éne die de eventuele bluswerken zou moeten coördineren van op de brug. De eerste die we gaan nodig hebben om contact op te nemen en verbinding te onderhouden met de wal. De brandalarmbel, de luide brulbel, zij doet iedereen ogenblikkelijk rechtveren en in staat van paraatheid komen. Maar de gezagvoerder blijft staan waar hij staat. Minuten lang. Onbeweeglijk, als vastgevroren. -terugtrekgedrag? Dat vent is voeling met de realiteit aan het kwijtraken hè. De standaardprocedure bij elk alarm is : ga onmiddellijk naar uw post. Onmiddellijk. Laat vallen wat valt. En Het Beleid Zelve gaat niet naar zijn post? -maar wel lullig doen over de lifeboattest in Oman op 26/12, tekst 329
LM en ik konden er nog niet van over toen we na het eten weer in de cabine waren. Wat is er aan de hand met de captain?
2001-02-27 ~ op zee
Gisteren zijn we de Nicobaren gepasseerd https://nl.wikipedia.org/wiki/Nicobaren Zij zijn het zuidelijk deel van de Andaman Eilanden. Daar slaan wij af om naar Melakka Strait te gaan. Iets zuidelijker ligt Sumatra. Choff Diga zei : als ge hier een tanker naar het zuiden ziet varen is het om daar vuiligheid te gaan lozen. Ja, al wat in Singapore de droge dok in gaat komt onder de Nicobaren en naast Sumatra de tanks spoelen en de vuiligheid in de oceaan spuiten. En dat weet ongeveer heel de oliebranche. Wij erbij, 03/99 op schip 30 -tekst 293 Met onze eigen ogen gezien. Waar blijft Greenpeace? Of vermijdt Greenpeace die regio?
We hebben Rondo Island gezien. Dat is even bol en rond als een pistoleeke. https://en.wikipedia.org/wiki/Rondo_Island Op de kaart staat dat al eeuwen fout aangegeven, zei choff Diga. Niemand neemt de moeite om exact op de meten waar precies het ligt. Maar misschien ligt Rondo in niemands weg? Koopvaardij, visserij ... iedereen vaart er mooi rond. Aan deze kanten (de zee van Andaman) hebben de Japanner veel in kaart gebracht, wist hij te vertellen. De plaatselijke bevolking (Indonesië, Maleisië en Thailand) houdt zich niet zo bezig met lange omvaart. Zij doen vooral kustvaart, visserij en piraterij. Deze wateren kennen zij ook zonder kaart.
'k Dacht dat de Japanners tijdens WOII deze waters in kaart gebracht hadden, maar nu hebben zij meer recente kaarten, van sinds ze meer aardolie nodig hebben. Uit nieuwsgierigheid ben ik eens in Encarta gaan kijken : de Jappen hebben De Nicobaren en de Andaman Eilanden bezet van '42 tot '45. Dat betekent tijd en volk genoeg om gedetailleerde gegevens over dit stuk oceaan op te tekenen. Dat ze die gegevens pas jaren na '45 vrij gegeven hebben, dat zal wel : uit zichzelf zijn ze al niet mededeelzaam en als verliezer dan helemaal niet meer.
2001-02-28 ~ Melakka Strait
Deze namiddag gaan we Melakka uit en gaan we op anker in Jurong (westkant van Singapore Island). 'k Ben er nu al benieuwd naar. Er staan verschillende ankergronden aangegeven op de kaart. Van aan de Jurong Pier is het nog 3cm tot aan het metrostation. In het echt een eind stappen, en bergop als ik me goed herinner, dus liefst in de voormiddag aub. Maar dat heb ik niet voor 't kiezen. Dus ga ik mijn expeditie daarop voorzien.
Gisteren hebben we de film The Patriot bekeken. Over de burgermilities tijden de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog. (1775-1783) Het was een gekostumeerde film. Al goed dat we hem niet in de bioskoop gaan zien zijn want ik zat dikwijls met mijn hoofd onder mijn dekentje. En een dekentje meenemen naar de bioskoop, kweeni, misschien moet men dat afgeven in de vestiaire ...? In het begin van de film was er nogal veel bloed (dekentje) en rauwe scènes (dekentje). Mel Gibson had de hoofdrol. Tegen het einde van de film komt er een scène waarin hij de manschappen weer moed geeft. Zo'n scène was er in Bravehaert ook. Natuurlijk, de films gaan allebei over onafhankelijkheidoorlogen. https://nl.wikipedia.org/wiki/The_Patriot_(2000) , https://nl.wikipedia.org/wiki/Braveheart_(1995) Tijdens de laatste veldslag (dekentje) lekt het bloed van het scherm (dekentje) en nogal realistisch van kleur. Mel Gibson wordt bijna in de rug gestoken (dekentje) door een slechterik. Maar alles komt goed met Mel Gibson, met de Militia en met Amerika. Film terugspoelen en dekentje opvouwen.
11h50: Yep, aan stuurboord Karimun Island (Indonesië) en een bakboord vooraan, op de horizon nog, zijn de eerste ankergronden van Jurong al te zien. Het ligt er weer vol natuurlijk. Het streepke groen dat aan bakboord naast het kasteel voorbij schuift is Maleisië. Voilà, nog een uur of twee varen en we zijn waar we moeten zijn. Tot morgenmiddag op anker is nu gezegd. Maar het kan ook vervroegd worden, of verlaat worden. Dat laatste zou voor mij erg zijn.
13h: We zijn een half uur geleden gezwenkt (of gezwonken?) en gaan nu recht op Jurong af. Er is goede zichtbaarheid. Het machien draait nu zo traag dat men geen trillingen meer voelt. We varen persies niet meer, we zien enkel het decor dichter komen. Het is een manoeuvre om tranen van in de keel te krijgen, zo mooi. Heel dit gevaarte wordt hier voorzichtigjes naar zijn plaats gevaren. Daar is veel volk voor nodig. En die mensen kunnen dat allemaal. Zeemanschap. Twee moeten vadaag overal afblijven van LM, dus in het machien zal er niks misgaan. Vandaag. En hier is Traffic Control, dus zo'n toestanden als in de baai van Ningbo gaan we hier niet meemaken. Theoretisch. -tekst 330
14h : We varen nu dicht genoeg om de lokale bedrijvigheid op het water te zien. Vier baggerschepen met hun modderschuiten vlakbij. Een bakbeest van een drijvende kraan. Eén drijvend ponton, vier werkbootjes. Bunkerboten en andere barges. Drie kleine ferries (dat zijn de witte), richting Indonesië. Een loodsbootje, de loods komt aan boord. Een struise sleper komt recht op ons af. Da's al ene voor ons. Een watertaxi, komt van recht vooruit, dat kan de agent al zijn. (recht vooruit ligt Singapore City, 't stad). Sleper, loods, agent én TV-ontvangst. Dit is einde zeereis. Nu nog een fanfare misschien.
Dat ze hier aan het ophogen zijn is goed te zien. Er is een gans stuk land bij sinds vorige maand. 't Is nog bleek en er staat nog niks op, maar dat komt allemaal nog wel. Hier is een schip vollop grond aan het spuiten. Van hier uit kunnen we het goed zien, een grondspuitschip. Het schip dat de grond aanvoert ligt er achter, dat is een gewone bulkcarrier. We liggen hier tussen de gastankers en de olietankers. Wij komen hier allemaal leveren. Jurong is het terrein waar de zware industrie en de energievoorzieningen neergepoot zijn, de dienstingang van het eiland. Keppel is waar de containerschepen met voeding lossen. Dat is de keukendeur van het eiland. Sembawang is het atelier van het eiland, de droge dokken liggen daar. -en de vrouwengevangenis ook Het bureau van het eiland is het businessdistrict. Het salon, de pronkkamer, is het oud koloniaal gedeelte & historisch gedeelte langs de rivier, de oude kaaien. De slaapkamers zijn de New Towns, de buitensteden, waar de torengebouwen persies vanzelf uit de grond schieten. Sentosa is het speelhoekje in de tuin. Want de rest van het eiland is één grote tuin. Een park feitelijk. Er zijn twee gevangenissen, daar worden de stoute mensen in de hoek gezet (de capaciteit ken ik niet).
Eten, vervoer, medische voorzieningen kosten hier twee keer niks. Kledij is betaalbaar. Waarom komt niet heel de wereld hier dan leven? Awel, het wonen hier kost stukken van mensen. Wie een plek wil om zijn bed neer te zetten betaalt zich te pletter, betaalt zich blauw, komt in financiële ademnood. Wie een eigen wagen wil is ofwel steenrijk ofwel van lotje getikt. Het eiland is ± 25km van noord naar zuid en ± 45 km van west naar oost. En het is er vlak. MRT en bus komen overal. MRT = Mass Rapid Transportation. In de stad zelf rijdt de MRT onder de grond, buiten de stad rijdt hij boven, op een eigen bedding, boven al dat groen, hoog genoeg om veel van het landschap te zien.
Braak terrein is hier niet, het is allemaal omgezet in park, in afwachting dat er iets op gebouwd wordt. Of anders zijn een bouwwerken aan de gang. Die werken gaan vooruit, niet zoals bij ons. New Towns worden hier 'ineens' neergezet. Alle woontorens tegelijk en dat zijn er veel. Zo is het ook gedaan met stof maken wanneer de bewoners er in trekken. Dus niet building per building zoals Amelinckx en Etrimo ooit vroeger Dat heb ik allemaal duidelijk kunnen zien in '99 toen we met schip 30 -tekst 297- door Johor Strait vaarden om naar Sembawang te gaan, naar de noordkant van het eiland, om in droge dok te gaan.
In de stad wordt er wel building per building gewerkt, maar dat zijn kantoorgebouwen, daar woont niemand. Zelfs geen conciërge. Enkel de security loopt daar dag en nacht rond. En die mensen zijn zeer wakker.
2001-03-01 ~ Jurong, Singapore
Gisterenavond is de nieuwe cheng aan boord gekomen en hij had post bij. Jochei. 't Is al 'ne goeie' en ik heb hem nog niet gezien.
13h30: de darmen zijn aangesloten aan de manifold. Ze zullen beneden al bezig zijn met lossen. Het grondspuitschip is aan het rondvaren. Waarom kan ik niet zien, weet ik niet. En de bulkcarrier die hem bevoorraad is nu weg, misschien nieuwe grond gaan halen?
Rond 17/03 zouden LM en ik ergens in de Perzische Golf afmonsteren. Dat vind ik erg. Ik had veel-veel liever hier afgemonsterd. Hier zijn ze beleefd tegen buitenlanders, in de Perzische Golf kennen ze dat niet, beleefd zijn.
Choff Luc is nog aan boord. Wat mij betreft had hij al op Zaventem mogen staan om onze brieven te posten die ik hem daarstraks gegeven heb. Het is een dag of wat spannend geweest, maar nu is choff Diga toch tijdig aan boord geraakt is kunnen we in feite vertrekken hè. Edoch! We liggen hier sinds vanmorgen 10h op anker om te bunkeren (brandstof innemen). Om 10h30 zou de bunkerbarge hier zijn, zei LM om 12h.
Aan tafel vertelde cheng Zeba dat capt Wero 'vergeten' was de ETA door te geven aan de wal. Het heeft geduurd tot 12h50 eer ik de omvang besefte van wat cheng Zeba aan tafel gezegd had : de ETA. Vergeten door te geven. ETA = Estimated Time of Arrival. De Estimated staat erbij omdat er vanalles kan tussen komen. Files zo niet natuurlijk, maar slecht weer of pech onderweg ... Als Wero de wal niet intijds verwittigt moet hij niet verwachten dat de betrokken firma voor ons zal klaarliggen met de brandstofbevoorrading hè. Hier liggen 52 mastodonten op anker, vanmorgen heb ik ze geteld. Als dit schip geen afspraak heeft en dus zijn beurt moet afwachten voor brandstof liggen we hier 12/02 nog. En die dag moeten we in Koeweit tegen de kaai, of we geraken nooit intijds in Singapore om lossen.
14h20: het bunkerschipke is er. Oef! 'k Zag ons hier al dagen verliezen en ik in de knoei geraken met mijn privé-schema vanwege ETA 'vergeten' door te geven. Ja. Wero had weer een fles soldaat gemaakt zeker?
2001-02-10 ~ Straat van Hormuz
Vanmorgen heb ik mooie rotsen gezien in de zonsopgang. Misschien lag daar wel de stad Hormuz zelf, waar Marco Polo een tijd verbleven heeft. Die was ook veel van huis. Eén keer is hij wel 25 jaar weg gebleven.
Gisteren was een inspecteur van de Lloyd's aan boord voor de certificaten van het schip. We zijn goedgekeurd, we hebben de nodige stempels gekregen, het schip mag weer een jaar varen. Gisterenavond zie ik in de kladversie van LM zijn werkboek (die ik moet intikken) vier lijnen rode tekst staan, vooraf gegaan door een rode gevarendriehoek met daarin een uitroepteken en met bijgaande tekst :
ME LO Purifier exploded after the Auto-Stop order, after LL alarm, ME Sump ±99cm LT 22h50, UTC 18h50
Zo staat dat daar. Met weinig woorden. Hij had kunnen dood zijn. ME = Main Engine, de hoofdmotor, het bakbeest dat zorgt voor de aandrijving van de schroef. LO = Lubricating Oil, de smeerolie voor het bakbeest, voor de hoofdmotor. Purifier = de centrifuge die de smeerolie ontdoet van onzuiverheden à 7000 toeren per minuut. exploded = ontplofte, uiteen gespat Auto-Stop = automatische stop, een ingebouwd beveiligingssysteem (zogezegd) LL = Low Level, te laag peil, te weinig volume (in de Sump, de tank voor de gebruiksklare smeerolie) Sump = de verzameltank voor de gebruiksklare gezuiverde smeerolie Het verhaal : twee dagen geleden is LM om 22h50 tijdens zijn avondronde bij de purifiers, die grote centrifuges.
Hij zet er ene handmatig op Auto-Stop dan doet de purifier een spoelprogramma om zijn trommel proper te maken. De purifier begint er aan. Ineens spat de bovenkant uiteen. Van het gietijzeren deksel vlogen (schoten) twee stukken weg. De pijperijen kregen een slag, het stuk waarop ze gemonteerd staan brak los en de ring waarop dat alles steunt draaide 180° door. 't Was ineens een totaal andere machinerij. Het derde stuk van het deksel (± ¼ van de oppervlakte) bleef in de frame op de purifier vaststaan.
Er zijn huishoudwasmachines waarvan het zwierprogramma tot 1200 toeren/minuut kan. Deze centrifuge is dus 5,8 keer krachtiger dan zo'n straffe zwierder.
LM stond er op een 2m vandaan toen het gebeurde, op een platformpje. Hij heeft de trommel dus zién draaien, à 7000 toeren/minuut = 116,6 toeren/seconde. Hij heeft de purifier afgezet en cheng Zeba gebeld. Zeba heeft foto's gemaakt van de stukken deksel, van de uiteengespatte purifier en de pijperijen die naar de andere kant geslagen waren. De purifier was op ¼ tijd van zijn grote onderhoud. Om de 4000 hrs worden ze gedemonteerd voor een onderhoudsbeurt. Deze heeft volgens zijn teller nog maar 3000 hrs sinds zijn laatste beurt. Nog bijlange geen reden om koleirig te worden dat hij kapot draaide hè Zeba! Voor vanmorgen stond de jaarlijkse controle van het schip door de Lloyd's op het programma. Dat een purifier achteraf doldraait van opluchting? Murphy.
Gisterenavond heb ik aan tafel wat zitten babbelen met choff Diga. Hij heeft een fijn verlof gehad tot 07/01. Toen kwam hij terug uit skivakantie (Les Arcs, Frankrijk) en in Luxemburg voelde hij zich niet goed. Een serieuze verkoudheid, dacht hij. In Mons (thuis) was hij kapot van de koorts: mazelen. Als kind heeft hij de mazelen niet gehad. Hij is opgegroeid in Afrika, Rhodesië (nu Zimbabwe) en daar krijgen de kinderen blijkbaar geen mazelen (?) Kinderen in Afrika krijgen vanalles, en Diga heeft dat allemaal overleefd, maar mazelen hebben ze daar niet. -dat klopt niet nu niet meer: https://www.demorgen.be/nieuws/meer-dan-140-000-slachtoffers-mazelen-wereldwijd-opnieuw-in-opmars~bc837ec5/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.be%2F Diga is er ziek van geweest. Serieus ziek. Da's geen prettig stuk verlof hè.
Verder wist hij te vertellen dat capt Wero binnen drie weken afgelost wordt door capt PO. Weeral (!) Binnen drie weken al, dat zou dan in Singapore zijn, wanneer we gaan lossen. Dat is begin maart. LM zijn contract is afgelopen op 10/03. Begin maart is dan misschien wat vroeg, maar het zou toch zo mooi zijn als we er in Singapore ook al af mogen en dat stuk PO kunnen ontlopen. Anders wordt het afmonsteren in de laadhaven en wie weet waar dat is. Oman of de UAE zou menselijk zijn om af te monsteren, maar Saoedi Arabië of Koeweit is andere koek. En Iran is helemaal onmogelijk om daar af te monsteren. Dan maar wachten tot de volgende loshaven? Dan wordt het einde maart of later. En al die tijd met dat stuk PO varen? Viér weken? Neptunus, sta me bij. Liever begin maart in Singapore afmonsteren, als dat mag van de rederij.
2001-02-11 ~ op anker, Koeweit
Gisterenmorgen vroeg ik aan LM om nog eens uiteenspatten van de purifier wou beschrijven omdat ik wou weten of ik het zo wat juist opgeschreven had, zonder fantasietjes of frullen. "Maar zeg, zei LM, ik ben er juist een beetje van bekomen." Maar hij beschreef het toch nog eens anders schrijf ik Mechanica op Geheel Eigen Wijze en dat wil hij nu ook weer niet. Gisterenavond moest hij voor iets nog efkes beneden zijn en ik mocht eens mee om naar die verongelukte purifier te gaan kijken De stukken lagen in de workshop verspreid over verschillende tafels, zoals in een film, in een labo van de technische recherche. Alleen zijn de vingerafdrukken niet zo van belang, de hoofdverdachte is het slachtoffer zelf: ME LO Purifier Inboard SJ40F. Op de locatie van de purifier zijn de pijperijen alvast weer naar de juiste kant gezet.
Van de sokkel waarop ze gemonteerd staan is een hoek afgebroken door het impact van een wegvliegend stuk deksel. De pijperijen op hun plaats brengen was niet zo zwaar want de ring hing nu toch los. Het ¼ deksel ligt er naast en de twee weggeslagen stukken ook. Gietijzer van ± 7mm dik, gewoon kapot geslagen ... misschien moét zo'n deksel wel van gietijzer zijn, anders was de schade mogelijk nog groter. LM heeft getoond waar hij stond toe het gebeurde: aan de goeie kant, langs waar men weg kan wanneer er iets gebeurt. Was een stuk gietijzer zijn kant uit gekomen, dan weet ik het nog zo niet hoor. Het gebeurde in een fractie van een seconde en een mens heeft misschien twee fracties nodig om te reageren. 'k Zag plots dat stuk gietijzer zijn torso binnendringen ... niet meer aan denken.
Zojuist belt Den Dierbare voor een fles water. Ze zijn tóch aan die piston begonnen! Goed. De Koeweiti doen tenminste niet zo mistig en mysterieus over het tijdstip van binnenvaren als de Chinezen. Zij laten tenminste weten dat dit schip nog twee dagen de tijd heeft om iets van onderhoud te doen. Brave Koeweiti. Het is hier persies ook frisser dan in de Golf van Oman (kan dat?) Maar de piston zelf zal nog warm zijn. We liggen pas stil sinds vanmorgen. Heel de boel een dag laten afkoelen ware beter geweest, maar drie dagen tijd is er waarschijnlijk niet. Besluit : de liggen hier morgen nog zeker, dwz dat er vanavond nog darts gespeeld wordt.
Choff Diga speelt veel beter dan choff Luc had laten doorschemeren. Diga is linkshandig, zodus hebben capt Wero en hij het bord in twee opgedeeld. Wero mikt op de rechter cijfers, Diga op de linker. Strategieën zijn er om afgeluisterd te worden, deed LM teken. Gisterenavond was het de eerste match van choff Diga als ploegmaat van capt Wero.
Wero was hem aan het betuttelen als een tante non die de voorbije 30 jaar het dorp niet meer uit geweest is en nu denkt dat iedereen op die manier leeft. Hij begon nog net geen antimakassars recht te trekken, maar het ging die kant uit. https://nl.wikipedia.org/wiki/Antimakassar , https://nl.wikipedia.org/wiki/Makassarolie Na een drie opeenvolgende betuttelingen keek Diga regelrecht verbaasd mijn kant uit. En ik was beschaamd in Wero zijn plaats. Hoorde hij zichzelf niet bezig? Dit was Diga zijn eerste schip toch niet!
Na 90 maal gedurende 1h per dag mensen aan het spel zien, ben ik daar ongeveer goed in aan het worden. De punten kan ik natuurlijk niet voorspellen, maar wel of iemand van plan is het uit te hangen die avond. En mijn brilleke afzetten helpt niet, ik hoor het toch.
2001-02-14 ~ Mina Saud, Koeweit.
We zijn aan het wegvaren van de boeien. Binnen ± 3hrs zijn we in Mina Al Ahmadi (ook Koeweit). Daarna gaan we naar nog een deel laden in Abu Dabi (UAE) en dan zijn we eindelijk ribbedebie naar Singapore om te lossen. Het was hier nogal een gedoe om het schip op zijn plaats te houden : langs het kasteel zes extra boeien en vooraan allebei de ankers uit! Persies Gulliver die vastgebonden lag bij de Lilliputters. Het gebeurt niet vaak, twee ankers uit. En zeker niet wanneer we zelfstandig op anker gaan. De ankerkettingen zouden in elkaar draaien wanneer het schip door wind en stroming & getij een cirkel beschrijft. Hoe krijgt men dat nog los?
De pijplijnen hangen hier onder witte markeerboeien. De pijplijnen worden door een kleine stevige werkboot langszij gebracht (de werkboot heeft een duiker aan boord) en met onze cargokraan worden ze aan boord gehesen. Dan wordt de verbinding gemaakt. Laden maar! Van de drie laadhavens ligt gelukkig geen enkele in Saoedi Arabië. Mina Saoud en Mina Al Ahmadi liggen in Koeweit en Das Island hoort bij de UAE. Wat was al de voorbije dagen dat gelul over Saoedi Arabië dan? Hebben ze op de brug geen kaarten?
Gisteren zat een Indische loading master mee aan tafel. Capt Wero vroeg of er nog Amerikaanse troepen zijn in Koeweit. Jawel, zei de loading master, er wordt niet over gesproken maar ze zijn er, er ligt continu 3000 man aan de grens met Irak. De loading master vertelde ook dat toen hij in Londen was, hij heel veel buitenlandse restaurants gezien heeft maar geen enkel typisch Engels restaurant. Daarop antwoordde capt Wero dat er wel eten te krijgen is in pubs, maar dat zoiets als een 'Engels' restaurant in feite niet bestaat.
2001-02-22 ~ op zee
Heb ik een ganse week niet geschreven? Jamaar, jamaar ... kan dat zo maar? 'k Ben bezig geweest met drie zeekaarten 'aan te kleden' met documentatie uit Encarta. Het resultaat is plezant. 'k Zal er eens een fotootje van maken, 3 x klik, ziezo. Eén met het stadsplan van Singapore, binnen zes dagen moet ik dat uit het hoofd kennen, of zo goed als, want misschien krijgt LM een halve dag vrij in Singapore en zodat ik hem kan gidsen waar hij naartoe wil, zonder tijd te verliezen met verloren lopen.
Daarstraks moesten er mails verzonden worden. Eén naar Didi en één naar de Antwerpse Fiducia. Voor de Antwerpse Fiducia staat in het vak 'onderwerp' de familienaam van LM + het klantennummer. Dus om 13h trekt bibi met de diskette naar de brug, moreel gesteund door Den Dierbare coach, die naar zijn werk moest. Vermits op de brug capt Wero toch juist bezig was nam hij onze diskette erbij en vroeg of er voor de mail naar Didi geen onderwerp bij moest. - Nee, niet echt captain, zei ik. - Niks? - Nee ... niet echt ... - Misschien 'm&m' stelde hij voor.
Daar hebben we het! -'m&m' is ons signatuurke onder een privémail Wero leest de privémails volgens eigen zeggen niet, want die zijn persoonlijk. Dat is zijn 'principe'. Waar haalt hij dan zo vlotjes en direct de 'm&m' vandaan? Dit is al de tweede captain die zich verspreekt. -de eerste was PO, ivm met een gezipte mail, tekst 327
'k Had uit de lucht willen vallen ('m&m' wat is dat captain?) en hem zo aan de kaak stellen, laten merken dat ik hem door had. Maar ik dierf niet. Als peeke zijn cent valt dat hij 'm&m' onmogelijk kan weten en daarop rood en lastig wordt omdat hij iets uit zijn mond laten vallen heeft, zitten LM & ik weer met de gebakken peren. Want capt Wero zit nog altijd met scheepskolder hè. Cheng Zeba zo niet, die is er door. Sinds hij weet dat hij afmonstert heeft hij land geroken en is alle kolder omgezet in zuurstof. Neptunus zij dank.
2001-02-23 ~ op zee
Gisteren hadden we plots drugtest, op bevel van de rederij. Dan moet iedereen een urinestaal leveren. En wie kan dat niet op bestelling? Wie wordt er doodongelukkig omdat hij maar niet op commando kan plassen? LM. Maar dit keer was hij niet de enige. Choff Diga kan het ook niet op commando. Met hun twee stonden ze in de pantry vloeistof in te nemen en samen ongelukkig te wezen. Tussen 14h30 en 16h05 heeft LM 1,5L water gedronken + 4 mokken koffie à 33 cl elk + een mok thee met citroen. Anderhalf uur plas-verlof. Om 16h10 ging hier in de cabine telefoon: HET was in orde. Hij was weer een gelukkig man zei hij.
's Avonds tijdens het dartspel van 18h tot 19h hebben ze elk drie keer het spel moeten stil leggen wegens wateroverlast. De testresultaten waren al verzonden maar die 3,15 L moesten nog geloosd worden.
Van ma hebben we een lijstje ontvangen met 18 controlepunten om te weten of men 'oud' aan het worden is. Punt 06 : ineens zien uw kinderen er van middelbare leeftijd uit.
In Lamao (Bataan, Filipijnen, 10/12) vroeg iemand me of ik kleinkinderen heb. Kleinkinderen? Mô vriend toch, ik heb geeneens ... Ow, wacht, misschien zie ik er al lang gans anders uit dan ik nog denk, -toen 49j- die man ziet iemand van middelbare leeftijd en ik denk nog altijd dat ik er uit zie als ik. - Nee, zei ik, geen kleinkinderen. En ook geen kinderen. 10/12 is dus Een Datum in mijn kleine levensgeschiedenis. Niet omdat ik toen voor de eerste keer voet gezet heb op Filipijnse bodem maar omdat ik vanaf die dag besefte dat ik tot de groep Mogelijke Grootmoeders behoor. En wie weet hoe lang al, een grandma.
Acht weken later in Singapore zei een kleine seniore Maleise dame (zo'n porseleinen poppetje) die een dollar wilde gewisseld hebben in stukjes van 20 cent met een zeer ladylike glimlach "god bless you, child". Zij noemde dollarcent nog shilling. Heeft ze de tijd van de Britten nog meegemaakt? Ze sprak ook zeer Brits Engels. Misschien had ze in Engeland gestudeerd.
Grandma >< Child? I's all in the eye of the beholder, hè? Ja.
2001-02-07 ~ op zee
In de Straits Times staat een interessante reeks artikelen over leiderschap. Niet dat we zelf iets in die zin van plan zijn, maar het is wel interessant om weten hoe dit schip scoort op een schaal van 10. Welwel, er is er ene die weer naar school moet blijkbaar. En de vorige dan ook maar. Zeer verhelderende artikelen.
Gisteren heb ik in een tijdschrift uit Singapore een artikel gelezen over het soort problemen dat president Arroyo zal op te lossen krijgen voor 76 mio Filipijnen. Onder andere in verband met het onderwijs. Van dat laatste heb in Lamao iets gezien. Over Lamao heb ik in vorige brieven nog niks verteld hè. Na Lamao begon het gedoe met de kerstversiering, toen heb ik twee weken niet veel geschreven.
Er was een middelbare school neergepoot waarvan de gebouwen stonden te vergaan in de blakke zon. In de blakke tropenzon. Het gebouw was nooit in gebruik genomen. De woonwijk op de helling is een en al begroeiing om schaduw te maken. De huizen in het centrum van het dorp hebben aan vier kanten afdaken om de muren uit de zon te houden. Het marktplein is voorzien van een bouwsel om de zon te weren. In ineens staat daar een schoolgebouw naar een ontwerp dat klakkeloos is overgenomen uit een andere klimaatzone, nergens is zonnewering voorzien. Welke amateuristische doe-goeders hebben daar de giften van hun welwillende donateurs versmost? Op het sportterrein hadden enkele ondernemende dorpelingen een begin gemaakt met grachten graven, om rijstvelden aan te leggen. Sportterreinen in de tropenzon, als dat geen Witte Olifant is! De mensen op het platteland leven op het randje van de ondervoeding. Met welk energie-overschot zouden ze dan sporten? No rice, no power. Met ander woorden : neem een schup een graaf iets nuttigs, als ge dan toch fysieke inspanningen wilt leveren in deze hitte.
2001-02-08 ~ op zee
Er zijn zo van die dagen hè ... een mens zou ze moeten kunnen overslaan. Gisteren kwam LM boven met nieuw nieuws. We gaan morgen niet op anker gedurende 5 dagen bij Khor Fakkan (UAE), we blijven er de tijd om te bunkeren en varen dan door naar Koeweit. En dat is een lelijke streep door de rekening van choff Luc. Choff Diga zou hem hier komen aflossen, maar in Khor Fakkan laden we deze keer niet. Dan zouden beide choffs rustig de tijd gehad hebben om met twee de stand van zaken door te nemen. Als we maar enkele uren op anker liggen om te bunkeren, dan moet Diga een dag vroeger uit België vertrekken om intijds aan boord te geraken. De rederij in Antwerpen was vollop bezig aan het proberen om Diga te bereiken. Maar of ze hem te pakken krijgen is een andere vraag. Misschien heeft hij alle telefoons afgezet en is hij op familiebezoek om afscheid te nemen ...
Ze zullen hem waarschijnlijk in Koeweit doen toekomen. En dat is niet gemakkelijk voor beide choffs, want dan is het laden al begonnen. Kortom, heel het de planning, heel het tijdsschema van Luc ligt nu overhoop. Daar gaat zijn rustige hand-over. Luc was er zeker van dat hij zaterdagmiddag (10/02) van boord zou gaan en nu weet hij het niet meer. In Koeweit (12/02) kunnen ze ons ook nog 5 dagen op anker houden en dan is het al 17/02 ... misschien laten ze Diga toch wel aan boord komen terwijl het schip nog op anker ligt, en kan Luc nog vóór 17/02 naar huis, maar dat wordt niet de rustige hand-over die hij voorzien had. Plezant is anders. Gisteren tijdens het avonduurtje was zijn dartsspel zelfs niet zoals op andere dagen. Een mens zou van minder slecht spelen hè. Capt Wero (zijn vaste ploegmaat) had er iets op aan te merken ook nog. Plezant is anders!
Die vijf dagen anker in Koeweit ipv Khor Fakkan (UAE), áls het al vijf worden, moeten we ons klaar houden om binnen te gaan. Dat betekent dat ze in het machien geen piston kunnen vervangen of niks opengooien voor onderhoud, omdat het schip vaarklaar moet blijven. Voor de mensen van het machien ligt de planning dus ook danig overhoop. Wanneer we gaan lossen in Singapore liggen we tegen de kaai en mag de piston ook niet gedaan worden. Een schip moet in geval van nood direct kunnen vertrekken. Een geval van nood = brand, een ontploffing ... ofwel op de terminal, ofwel aan boord.
En op anker in Ningbo (China) kon de piston ook niet gedaan worden, want daar kon de lichter 'elke dag' toekomen terwijl de Chinezen heel goed wisten dat hij nog in Shanghai lag en dat hij de eerste twee dagen onmogelijk op de plaats van afspraak kon zijn in Ningbo. Twee dagen is zeer zeker genoeg om een piston te doen. Dat de lichter op weg was vanuit Shanghai hebben ze pas in de loop van de derde dag laten weten. Hun gezichtsverlies beperken, dat is de eerste bekommernis. Dat daardoor hier aan boord onderhoudswerken blijven liggen omdat ze de mensen aan het lijntje houden is absoluut niet van belang. De schijn hoog houden, dat heeft voorrang op het welzijn van een schip, op alles.
Australië, Canada, de US en sommige landen in Europa, daar heb ik soms heimwee naar. Directe & klare communicatie & informatie. Waarom zitten wij de laatste jaren zo dikwijls in 'apelanden'? Gewone landen hebben toch ook aardolie nodig ...
Buiten de miserie met de planning door het totaal gebrek aan klare communicatie heeft LM dagelijks te maken met vier Bulgaren in het machien, twee mecaniciens, een fitter en een wiper. Na twee maanden aan boord (gemonsterd 11/11) is het peil van de twee laatsten gezakt tot onder de norm. De twee eersten zijn nooit binnen de norm geweest. Hij heeft al geruime tijd het vermoeden dat zij geen scheepsmecaniciens zijn. Wanneer men daar iets wil aan 'doen', twee van de vier vervangen bvb, laat de rederij in Antwerpen horen : 'dat had ge in november moeten zeggen' En hadden ze het in november laten weten ...? Dan had de rederij gezegd dat ze het eerst maar eens moesten proberen met het volk dat voorhanden is. Dat is dus de ruggesteun cheng Zeba en LM krijgen van de rederij in Antwerpen, van het thuisfront. De brousse strekt zich uit tot op alle oceanen en begint op het kantoor in Antwerpen. En dan is er ook nog de 'nieuwe' elektrieker, maar met hem heeft LM slechts zijdelings te maken. Een elektrieker hangt rechtstreeks af van de cheng.
Het vreemde is dat enkel in het machine-departement gesukkeld wordt met de vakkennis van het volk. Dat is nu al onze tweede contractperiode zo. De Bulgaren van de andere departementen komen van de militaire zeevaartschool. Waar de Bulgaren van het machine-departement een opleiding gehad hebben is niet duidelijk, niet te achterhalen. Alvast niet op een militaire school. Ze hebben niet die 'correcte' attitude zoals de stuurlieden. Die springen net niet in de houding. En ze zijn géén scheepsmecaniciens, daarvan is LM nu zo goed als zeker.
Verder hebben we voor het ogenblik twee gevallen van scheepskolder: capt Wero en cheng Zeba, de leiding zelve deze keer. En allebei tegelijkertijd. Aan kleine ongenoegens wordt de aankleding van gefundeerde ontevredenheid meegegeven, en wel met de meest ernstige mimiek. Als het niet over de broodmandjes gaat dan zijn het de toiletzeepjes of het bleekwater ... die kleinigheden zijn geen onderdeel van de algehele huishouding meer, ze bestaan voor het ogenblik op zichzelf en zijn top-onderwerp. (zucht) Wanneer een van de twee weer zo'n aanval van acute scheepskolder krijgt weet ik niet of het zwans is of arrogantie. 'Doét die zo, of ís die zo?' Het is glad ijs. 'k Probeer me er van tussen te houden wanneer het weer eens zo ver is: als ik niet rechtstreeks aangesproken wordt spreekt men niet tegen mij en Oost-Indisch doof heb ik ook al gedaan, maar die trukken pakken niet élke keer.
Gisteren ging het er over dat de steward Krasimir 'teveel' bleekwater gebruikt en dat de badhanddoeken daardoor onaangenaam ruiken. De lakens en de slopen dan niet? Op een sloop ligt men een ganse nacht, een badhanddoek gebruikt men maar efkes. Het is de huishouding die het moet bekopen wanneer de heren zich vervelen, ik heb het zo vaak meegemaakt toen ik nog stewardess was. De mensen van de huishouding zijn de laagsten in graad, die hebben toch niks te zeggen. Van die kant valt dus geen weerwerk te verwachten. -denken ze
Voor witgoed (de scheepswas in dit geval) mag men javel gebruiken. Én javel ontsmet. In een grote groep is dat van belang voor badgoed en beddegoed. Schurft en luizen, het is allemaal al eens gebeurd. Schurft anderhalf jaar geleden nog, op schip 31. -tekst 309 'k Zou dus maar blij zijn wanneer een handdoek naar bleekwater ruikt, dat is teken dat iemand van de huishouding het scheepslinnen ter harte neemt. En dat ruiken kan hoogstens bij het eerste gebruik zijn want na het eerste gebruik is een handdoek al niet meer kastvers. Met hun papieren-job weten ze niet hoe grauw sommige handdoeken in de cabines van de werkende mensen er soms kunnen uitzien na een week, maar dat meent dan wel te moeten stellen dat Krasi teveel bleekwater gebruikt.
'k Zei iets dat sommige handdoeken wel wat bleekwater kunnen gebruiken. Hij tut-tutterde dat weg. Zo'n vaart kon dat toch niet lopen ... Maw: ik moest niet overdrijven. (Dat is Wero zijn manier om te nuanceren: bagateliseren en minimaliseren.) En gij moet niet over-simplificeren, vent!
Zijt ge al eens gaan kijken naar de handdoeken na een week? Nee. Denkt ge dat de mensen tijdens hun werk zomaar wat tot aan hun ellebogen in de blubber zitten? Uit verveling? Nee Sukkel. Mensen die zich vervelen beginnen te jengelen over prutsen als de geur van bleekwater. En wanneer de scheepswas een paar maal zonder of met te weinig bleekwater gedaan wordt en dan álle handdoeken een grauwe tint krijgen, dan kan hij daarover beginnen. Zo heeft hij al een gespreksonderwerp klaarliggen voor binnen enkele weken. Daarvan is hij nu al zeker, en ik ook want het scenario is niet nieuw. En die grauwe was zal dan Krasimir zijn 'schuld' zijn. Man, dacht ik, de realiteiten van een bemanning leven op andere verdiepingen dan de uwe. Zijt ge schip 09 vergeten? 1983? Dat boekske zal ik maar gesloten laten zeker?
Scheepskolder is besmettelijk. En er bestaat geen vaccin tegen. Het enige dat misschien kan helpen is preventief eens gek doen. Om het niet te worden. Maar meneer verkiest de fles.
'k Ben een interessant boek aan het lezen over een bergexpeditie in de Himalaya. Ze zijn met een tamelijk kleine groep wetenschappers. Ze leven kort op elkaar en moeten heel nauw samenwerken ook. Drie maanden. Ze moesten dus uitkijken dat ze niet op mekaars lip zaten. Realistisch blijven (en zorgen dat anderen dat ook doen) is één van de taken van de leiding. Die moet daar tijd en aandacht aan besteden en het voorbeeld geven of heel de groep krijgt de kolder in de kop. Eén van de manieren is de contacten zo formeel mogelijk houden. Een andere manier is de werkroutines van andere mensen niet nodeloos overhoop gooien. Sommige passages uit het boek zouden kunnen dienen als verplichte lectuur voor een aantal scheepscaptains.
Maar voor de rest gaat hier alles prima.
Gisteren hebben LM en ik de eerste van de 10 nieuwe video's te zien gekregen die in Singapore (30/01) aan boord gekomen zijn. Gladiator. https://nl.wikipedia.org/wiki/Gladiator_(film) Neig hoor. En veel mooie kostuums. In Encarta ben ik eens gaan opzoeken wie Marcus Aurelius nu weer was en wie Lucius Aelius Aurelius Commodus, want ze hadden toch zoveel Romeinen in Rome dat een kat haar eigen Romeinen er niet in terug vindt.
Vanmiddag wist LM te vertellen dat de wiper morgen naar huis vliegt. Officieel om gezondheidsredenen. Dat lost het probleem niet op. 'Gezondheidsredenen' verschuift het probleem gewoon naar later. Die gast staat hier binnen een aantal maanden terug, wanneer de vervanger zijn contract uitgedaan heeft.
2001-02-09 ~ op anker, Khor Fakkan (UAE)
10h : choff Diga is er! En hij heeft post bij, maar ze zit nog in zijn valies. Beide choffs zijn zeer bezig met de hand-over. 'k Moet nog efkes geduld hebben. Gisterenavond was het nieuws al binnen gekomen dat Diga zou aankomen vandaag. Op slag speelde Luc tijdens het avonduurtje veel beter darts. Sinds datum 01-01-01 werd de puntenstand bijgehouden. Gisteren was het dan The Grand Final: 52-51 voor het departement deck. Cheng Zeba was er een beetje niet goed van. LM heeft nochtans een shanghai gespeeld. Maar 't heeft niet mogen baten. Ze stonden alle vier de spelers stonden op scherp gisteren. 't Waren mooie matchen. Pittig.
'Het woord Shanghai wordt gebruikt bij darten. Gooi je een triple, single en double van hetzelfde getal dan noemt men dit een Shanghai finish. Deze term wordt voornamelijk gebruikt voor een finish van 120 ( Shanghai 20 ). De eerste pijl moet in de triple of single zitten van de 20. Afhankelijk van de eerste pijl komt de tweede in het gene wat nog niet gegooid is. De laatste pijl moet in de double 20 komen. Lukt dat dan heb je Shanghai 20 gegooid. Het moeilijke van deze finish is het feit dat de pijlen elkaar regelmatig in de weg zitten.' van : https://www.onetime.nl/uitleg-over/shanghai
Gisterenavond ging het aan tafel efkes over de bijna-aanvaring van vier dagen geleden in de baai van Ningbo -tekst 330 Choff Luc had de scheepshoorn wel luid en duidelijk gehoord, edoch, hij kon niet zomaar naar de brug springen, hij was op de wc. Wij waren het er danig over eens dat dit een geldige reden was om niet direct op post te zijn.
Waar was ik nu gebleven met mijn relaas over onze uitstap naar Ningbo? Ah ja, van de stad weer naar boord geraken. Wijs geworden na ons Koreaans avontuur van vier jaar geleden -tekst 208- hebben we een taxi genomen bij een groot hotel. Niet dat daar een ander soort taxi's staat, maar bij een groot hotel is allicht iemand die Engels spreekt. En anders haalt de portier wel iemand die Engels spreekt. 't Was nodig ook: de eerste chauffeur had persies nog nooit van het havengebied gehoord, niet in het Engels en niet in het Chinees. Want het adres van het schip stond in de twee talen op ons papierke. -misschien kon hij niet lezen, bedenk ik nu Op de duur stonden er zeven mensen om ons op weg te helpen. Zelfs de mevrouw die telkens opnieuw de trappen droog dweilde hielp mee. De baliemeneer van het hotel stelde voor een hotelcar te nemen. Eerst hadden we hotelcard verstaan. Oeioei, wat is een hotelcard? Iets dat wij niet hebben! CAR, niet card, met een wagen van het hotel zijn we terug geraakt, de randsteden door en het industriegebied in. Onderweg hebben we veel vuurwerk gezien vanwege het Chinese Oudejaar/Nieuwjaar.
De car van het hotel mocht het terrein van de terminal niet op. Van aan de grote poort tot aan poort n°1 was het een eindje stappen, door de koude wind. Aan poort n°1 was het winkeltje nog open. De mevrouw wou onze overschot aan yuan wel weer in dollars wisselen, had ze 's middags gezegd. We waren rillerig van de kou, de mevrouw zette twee bekertjes heet water voor ons op haar toonbankje. Wij dachten dat daar theezakjes zouden inhangen. Nee, ze deed teken dat we het mochten opdrinken. LM was zo enthousiast bij de gedachte aan een slok heet water dat hij zijn bekertje om stootte. Water over het toonbankje, in de schuif met sigaretten & op de schabbetjes met paperassen. De mevrouw begon uitgebreid schabbetjes af te kuisen en schuifjes uit te drogen. Pakje per pakje, doosje per doosje. De eerstkomende minuten zouden er geen ene yuan gewisseld worden, zoveel was duidelijk.
Daarop was het haar etensuur. Wij hadden haar overlast bezorgd en konden dat goedmaken door haar gezelschap te houden terwijl ze haar maaltje opslobberde. 'k Zat daar heel de tijd met de yuan in mijn hand, duidelijk zichtbaar, ze zou niet vergeten waarom wij daar nog zaten. Eindelijk maakte ze aanstalten om met geldzaakjes te beginnen. Het wisselen verliep trager dan in de namiddag. Misschien zat ze uit te rekenen dat wij ofwel vree weinig opgedaan hadden, ofwel ergens nog bij gewisseld hadden. En bij wisselen gaat het over percentjes hè. We hebben mekaar 'eppie noejier' gewenst, het soldaatje aan poort n°1 ook, maar die mocht niet antwoorden en wij weer naar het schip. Over een weg uit de boeken van Pearl Buck. De koets van de keizer van China kon daar elk moment langs komen. In de koets zouden potjes gloeiende houtskool staan, stoofjes. https://nl.wikipedia.org/wiki/Pearl_S._Buck , https://asiasociety.org/blog/asia/rehabilitation-pearl-buck
Er stond een ijzige wind. Hij beet bijna LM zijn oren af. Ik heb mijn sjaal rond zijn hoofd gedraaid. Dat hielp een beetje. Aan het water was het nog kouder.
10h: Vandaag is het windstil en het water is zo glad als een spiegel. We varen door een school vliegende vissen. Ze trekken duizend streepjes door het water. Mooi hoor. Persies elfjes die neerstrijken en opstijgen. En een school bruinvissen! of iets dat er op lijkt. Ze buitelen en halen capriolen uit. 't Is persies speeltijd. Op foto zal er niet veel te zien zijn, een beetje geplons misschien. We varen ten zuiden van Taiwan. Het zeewater is alweer 26°C en de frisse dagen in het machien zijn voorbij.
2001-01-29 ~ op zee
Morgen hebben we nog eens Singapore Passage. We gaan bij Jurong stoppen om te bunkeren en misschien wordt de romp nu behandeld. Dat duurt allemaal wel efkes. Misschien kan ik aan de wal.
Op 26/12 hadden we dus die lifeboattest hè. Tegelijk moest choff Luc daar beneden de romp eens bekijken of er veel wier aan vastgegroeid was (en ik mocht toen mee van hem om de foto's te maken). Al dat wier en andere aangroeisels worden een 'baard' genoemd, het schip heeft dan een baard. Mij leek het die dag eerder lang groen haar dat mooi golfde in het water. Zeemeerminnen en -mannen hebben zo'n haar, denk ik. Dat zeewier en andere aangroeisels remmen de vaart van het schip af. Het verbruikt dan meer brandstof om dezelfde snelheid te kunnen aanhouden. Zo 24hrs per dag. Dat loopt op. Daarom moest de romp gecontroleerd worden op 'baard' en als er een baard is dan moet al dat groeisel er af. Daar bestaan gespecialiseerde firma's voor, oa in Singapore. -in Singapore vindt een schip alles wat het nodig heeft, echt alles En die mensen zouden dus morgen komen. Nu kan het heel goed zijn dat de baard er al vanzelf afgevallen is, want we zijn in water van 11°C geweest en dat is te koud voor tropische groeisels. Ze gaan dood en lossen. Dan staan die mensen hier morgen voor niks. Van aan deck is niet te zien of er nog veel spul aan de romp groeit. Misschien is het te zien aan het brandstofverbruik?
Als ze morgen de romp komen kuisen zou 'k misschien beter aan boord blijven, want dan valt er vanalles te beleven. Dan gaan er duikers naar beneden. Gaan ze de romp met druk kuisen, en hoe gaat dat onder water? Of gaan ze hem met een petattenmeske afkrabben, 2x 335m lengte en 22m diepte. Maar ik zal niet aan boord blijven als ik er af kan want ik heb een missie. Ik ga geen boodschappen doen, ik ga op expeditie. In stilte. Voor LM. En ik ga brieven posten ook natuurlijk. -ik herinner mij die dag zeer levendig, ik was zelf tevreden met het resultaat van de missie
De inspecteur Hakl komt voor een dagje aan boord, hij was toch in de buurt. Hij vaart niet mee tot Sri Lanka, zoals eerst gepland, omdat hij elders nog verplichtingen heeft. Jammer, 'k Had wel eens willen vertragen aan Sri Lanka. Misschien hadden we een stuk kustlijn kunnen zien. Dat wordt dus noppes. Langs de andere kant is het veel beter & vooral rustiger dat hij niet mee vaart. Cheng Zeba is zo al een nerveus (en soms krikkel) manneke.
Mijn dierbare heeft mij een tof jobke toebedacht. Tegen woensdag moet een mail met gelukwensen klaar zijn voor Mevr Linde van de loondienst, want zij gaat met pensioen. Mijn probleem : in welke bewoordingen feliciteert men iemand die niet graag met pensioen gaat? Ze zag tegen haar pensioen tegenop, vertelde ze in november'99. Ze blijft wel als adviseur, maar dat zal deeltijds zijn, zei capt Wero. En zo zit ik te koekeloeren naar een blanco scherm, 'k kan niks vinde voor Mevr Linde. Enkele weken geleden hadden LM & ik al eens iets ineen gebreid, we vonden het zelf bijna goed. Ipv dat direct neer te schrijven of in te tikken, nee ... Nu wordt het dringend en ik kan me niet herinneren met welke woorden we dat rijmsel toen ineen geknutseld hebben. En 't is nog wel voor Mevr Linde, zij is één en al stiptheid en exactitude. En een echt cijferhoofd. -zulke mensen bewonder ik mateloos Al van zo lang hij bij de rederij is kent LM haar. In augustus is dat 30 jaar. En zij is altijd bereid om uitleg te geven tot het duidelijk is. Een wonder van een vrouw. En voor LM een periode die voorbij was, misschien een beetje emotioneel. Daar heb ik qua rijmwerk het volgende van gebakken:
Geachte Mevrouw,
'k Vond dat ik moest gaan varen, als piepkuiken van negentien, en kwam bij de rederij. U was er al langer bij, u had er zo al meer gezien.
Dank u voor al die jaren exacte cijfers en getallen en soms moeilijke gevallen: was er iets tekort, u wist het te vinden. Was er iets teveel, u wist mij te vinden.
Tot ziens Mevr Linde
'van negentien' : eerst stond er 'op kaai 214' waar toen de rederij gevestigd was. Maar was het 214 of 212? 212 zou zeer slecht uitkomen, want wat rijmt er op twaalf? Oké, 'piepkuiken van negentien' dan maar.
Straks komt mijn piepkuiken boven uit het machien, hij is nu 49. Minder blond en iets meer grijs in baard & haren en zeven keer meer wijs dan toen hij begon met varen. Ziezo, de opwarming is gedaan, nu kan ik blijven rijmen tot einde blz 6. Doen?
2001-02-02 ~ op zee
Mijn 'missie' in Singapore was een succes. 'k Heb 12 Belgische kranten te pakken gekregen, in twee van de landstalen. En waar vindt men Belgische kranten in het buitenland? Op de Belgische ambassade! In de lobby liggen die. Te liggen. Dat weet ik al van voor ik vaarde, al van in '75, van toen bij Wies in DC. Het is 26 jaar dat ik dat weet en deze keer heb ik er eens aan gedacht. Maar ja, een schip komt niet zo vaak in een havenstad die tegelijk ook hoofdstad is. Geldt dat als excuus voor mijn vergeten? Nee zeker ...
Aan de receptioniste (een lokale dame) heb ik uitgelegd waarvoor ik kwam. Zij begreep direct dat oude kranten goud waard zijn op een tanker ver van huis en ik kreeg ze allemaal mee. Allemaal, zo was er op het tafeltje plaats voor de lading nieuwe (van de voorbije week) die juist toegekomen waren. Lang leve de diplomatieke valies, mijn dag was nu al goed. Toen naar het postkantoor, daar ging het vlotter dan verwacht. Voor postzegels is een klein apart kantoortje binnen het kantoor (een soort glazen kooi) dus moest ik niet staan aanschuiven in die lange file. Om 14h was ik klaar met mijn missie en het bootje had ik pas om 20h.
Naar Raffles Hotel dan maar, dat is een historisch gebouw en we hebben het nog geen enkele keer gezien. Nu weet ik waarom. Het ligt niet aan Raffles Place zoals cheng Zeba vorige contractperiode meende te moeten stellen, (en enkele weken geleden nog eens), maar aan City Hall, één metrostation verder. Op de kaart staat het vermeld als Raffles City, daarom dacht ik dat het niet Raffles Hotel kon zijn, alhoewel het op Stamford Road ligt. 'k dacht al wel dat het niet aan Raffles Place lag, dat plein ken ik ondertussen met mijn ogen toe, en de zijstraten erbij. Raffles Hotel ligt op de LINKER oever van de Singapore River, in het oud koloniaal gedeelte. Uptown, de Oude Chic.
Nu heet hier wel vanalles 'Stamford' of Raffles hè. Boulevard, avenue, road, center, place ... Sir Stamford Raffles was de man die op het eiland een Britse nederzetting neergepoot heeft in 1819. Hij had toen al een titel, gekregen voor bewezen diensten op Java. Hij had het eiland (toen nog Temasek) al op het oog, in geval de Britten Java zouden verliezen aan de Nederlanders. Wat het geval was. https://nl.wikipedia.org/wiki/Thomas_Stamford_Raffles , https://nl.wikipedia.org/wiki/Raffles_Hotel , Afbeeldingen van raffles hotelsingapore Java ligt hier schuin recht tegenover links onder Singapore. Rechts als ge van de Zuidpool komt.
Daarna weer de naar de rechteroever, waar de volkswijken zijn. Chinatown in en deze keer niet alleen Cross Street, maar vooral de zijstraten. Awel, het is er de moeite! wanneer we komen lossen in Singapore, binnen een week of twee drie, moet LM er absoluut mee naar toe. In die wijk krijgt men uitvloeisels van traditionele Chinese toestanden te zien die in het China van Mao misschien niet mochten blijven bestaan en al lang verdwenen zijn.
Tenzij in die oude wijk -een hutong- van Ningbo misschien? Maar dat is persies geen wijk waar buitenstaanders eens mogen door lopen. Belangstelling was daar voelbaar niet gewenst. 't Was eerder een dievenkwartier uit een film. Zoiets als 't Patershol in Gent, volgens de beschrijvingen over de jaren stillekes. Zo iets waar de TBC in de muren woont.
2001-02-03 ~ op zee
'k Heb al enkele kranten doorlopen en er staat in DS van di-02/01 een artikel over de Saoedi's in Bahrein! Aan deze kant van de wereld horen we al wel eens iets over de (rijke) Saoedi's hun schijnheilige vroomheid. -tekst 327 & 331- Maar dat een Belgische krant daarover iets zou laten doorschemeren had ik in de verste verte niet gedacht. En ik ben blij dat het er staat. Ik zal direct eens wat kopiekes gaan maken zie, dan leest ge het ook eens van een ander. Ow, zut, dit is bijna het einde van de brief. Dan gaan de kopiekes maar mee in de volgende brief, 'k zal het niet vergeten. 'k Moet wel zorgen dat er in Ras Tanura (Saoedi Arabië) geen kopieke meer rondslingert. Het artikel is in het Nederlands natuurlijk, maar de tekening is verstaanbaar in alle talen. Als zij dat zien liggen krijgen we problemen. Het schip krijgt problemen met de Saoedi's en ik ook, met de rederij erbij. Dan is 't voor mij gedaan met varen, denk ik.
2001-02-04 ~ op zee
LM komt zojuist een werkdiskette brengen. Daar staat een Excelbestand op, in 'voorlopige opmaak' en daar mag ik deze namiddag aan puzzelen. Lay-out in Excel, het is passen en meten, en dat doe ik heel graag. Als ik tijd heb en als er geen haast bij is.
Gisteren werden we getrakteerd op een zonsondergang uit de reisfolders. Honderd tinten van rood en oranje en nog eens zoveel van roze, met een staalkaart van alle mogelijke wolkenformaties in alle tinten van wit, paars en grijs. En dat alles op spiegelglad water. En tussen lucht en water ..., een horizon van 360°. Want dat hebben wij, horizon van 360°. De voorstelling heeft een half uur geduurd. Toen was het donker. Vanavond nog eens, hoop ik.
Choff Luc had gisteren regen voorspeld, aan de wolken te zien, maar daar zijn we vannacht blijkbaar onderuit gevaren. De wolken die we vandaag hebben zien er wit en braaf uit.
