1981-10-02, Fremantle (Australië, westkust)

Dag Ma & Pa,

Er is hier een jongen aan boord, aspirant stuurman, hij heet Gustaaf DW.
Een tante van een van zijn ouders is getrouwd met ene Gustaaf VE.
Gusje is 21j en woont in Lokeren. Is zijn grootnonkel familie van ons?
’k Zal eens wat precieser inlichtingen vragen, hé.

Ik heb ‘Telemann’ terug gezien. Weet ge nog? Vorig contract, in maart van dit jaar? zie tekst 042.
’k Heb hem eindelijk te pakken gekregen en een beetje met hem gepraat.
Zijn dochter studeert aan het conservatorium van Amsterdam.
Volgend jaar gaat hij met verlof naar Europa, naar Nederland dus. ’k Ben vergeten te vragen in welk seizoen.
In elk geval zien we hem terug in Melbourne, daar is zijn hoofdkantoor.

Het adres van de winkel in Brussel heb ik hem al gegeven.
Ik zal in Melbourne nog een beetje babbelen met hem. Relaties op den vreemde zijn altijd welkom.
Misschien gaat gellie binnen een jaar of drie misschien wel naar Australië op vakantie.
Zijn kantooradres kom ik ook nog wel te weten. Dus: de rest volgt hé.

Wanneer opent de winkel in Hasselt? Ik sta te trappelen van ongeduld om dat mee te maken
(als dat zo uitkomt). ’t Is wel een plezierig idee dat Laura en Dee zich gaan storten op
de zwarte pannenkoeken (LP’s) en op de muzieknoten. Da’s eetbaar, ’t schijnt. (daar kan men van leven)
Als ik ooit stop met varen begin ik iets met voedsel & overnachting.
’t Zelfde als hier aan boord maar dan anders, dwz aan de wal.

        Waar die dag mijn hoofd stond weet ik niet, maar zoveel dwaasheid in een twee lijnen krijgen …
        zelfs voor míjn doen is dat niet normaal. 
        Ten eerste, er was geen sprake van stoppen met varen, nooit geweest ookni. 
        Ten tweede, iets met betalende cliënten? En een boekhouding bijhouden ook nog zeker? 
        Met mijn dyscalculie zou ik doodongelukkig geweest zijn door al dat rekenwerk.
        Gelukkig nam mijn rationele helft intijds over:

Enfin ja, beginnen, beginnen, iets beginnen is altijd plezant natuurlijk.
De verdienste is iets vol te houden en de kunst is er intijds uit te stappen.
Bon, ik herlees dit eens en ik zou beter gaan siësten, aan de prietpraat te lezen.
Daarbij, ik heb toch al schrijfkramp.