te gast bij Wim Helsen ~ Dominique Van Malder 
met een gedicht uit de bundel 'Western' van Delphine Lecompte
        
            Geen succes blues
        
        Ik blijf het liefst in Brugge, bij mijn pooier en mijn honden
        Anderen mogen in het spotlicht staan, anderen zijn mooi,
        Anderen hebben stijve kuiven en onweerlegbare diploma’s
        Ik koop het liefst te krappe schoenen, dan zie ik af
        En afzien is boetedoen, en boetedoen is noodzakelijk wanneer je een hoer bent.
       
        Ik eet het liefst monochroom voedsel, geel en glijdend
        Anderen mogen op restaurant gaan, anderen zijn gulzig,
        Anderen hebben toffe strotklepjes en koddige bavetten
        Ik drink het liefst witte wijn, dan word ik nostalgisch
        En nostalgisch worden is minder gênant dan stikken in je eigen braaksel.
       
        Maar sinds gisteren ben ik opnieuw aan het verliezen
        Ik kan ertegen, ik ben er goed in; zelfs de jutezakwedstrijd
        Door mijn moeder gekocht voor mijn negende verjaardag moest ik weggeven aan guitige Lori
        Die nu in een interimkantoor werkt en 's avonds klaagt tegen haar tropische vissen
        Omdat haar vent het te druk heeft met het morsen op luiersekssites en foto’s van tochtige alpaca’s. 

        'Whatever floats his boat', zegt Lori dapper op het toilet
        Ze heeft net een skalaar met lepreuze schubben doorgespoeld
        Ze is haar guitigheid kwijtgeraakt, ze denkt aan mij
        Vorige week zag ze mij staan in de krant, een mini-interview
        Met een klein fotootje van mijn kop die soms meevalt op kleine fotootjes.
       
        Ze zoekt mijn contactgegevens op het internet
        Ze mailt mij, ik mail haar niet terug
        Ik mail het liefst niemand, mijn pooier zegt: ‘Houden zo!’
           
            

            Van Malder in gesprek met Helsen:
        de knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, het rechthoekje.
        https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/5/winteruur-s5a26/
        11min47

Op de pechstrook van het leven, ik heb die uitdrukking al ergens gelezen of gehoord en ik vind ze raak,
ze zegt echt wat ze moet zeggen, het beeld is duidelijk.

Of het woord hoer hier letterlijk moet genomen worden weet ik niet. Het kan ook zijn dat de ik-persoon
in ruil voor geborgenheid, leeft volgens de maatstaven van de partner, en daardoor zichzelf aan het verliezen is.
Vermits het om een ruil gaat, noemt ze zichzelf een hoer en haar partner een pooier.
Het is een voor-wat-hoort-wat relatie. Hij ziet graag kleine voetjes? Vandaar die krappe schoenen.
Hij isoleert haar ook van de buitenwereld en zij gaat daar in mee, bewust en haast vrijwillig, vrees ik.
De laatste zin van de tekst is voor mij ronduit beangstigend.
       
Over Dominique Van Malder : https://nl.wikipedia.org/wiki/Dominique_Van_Malder ,
Over Delphine Lecompte : https://nl.wikipedia.org/wiki/Delphine_Lecompte ,
Over de bundel ‘Western’ : http://www.cuttingedge.be/boekenstrips/delphine-lecompte-western,
Skalaar = maanvis, Pterophyllum scalare : https://nl.wikipedia.org/wiki/Maanvis_(Pterophyllum) , ziezo, dat weten we ook weeral.