1983-10-19, 21h20, St. Nazaire (FR)

St. Nazaire is eigenlijk niet helemaal juist, de locatie van de terminal was Montoir de Bretagne.
Het kantoor van Gaz de France stond in St. Nazaire. Allebei liggen ze in de monding van de Loire.
Aan boord werden de twee namen door elkaar gebruikt, Montoir en St. Nazaire. Vandaar.

Dag Vader en Moeder en zo, 

Die waltelefoon aan boord is iets plezant hé, ne mens zou zich hier te pletter bellen.
Hij staat in zo'n klein kotje binnen de bakboorddeur beneden. Na de werkuren staat daar een file natuurlijk.
Erg gezellig. Aanschuiven, kletsen, roddelen. De graden vallen weg want
iedereen moet zijn beurt afwachten. Precies een markt.
Wanneer dan eindelijk iemand buiten komt worden er vragen gesteld :
Alles in orde thuis? Hoe is ’t afgelopen met uwen auto … enz 

1983-10-20, 13h

Gisterenavond zijn ze me komen halen om bij de lichtmatroos een pint te gaan drinken.
hij is bevorderd tot matroos 3^de klas en dat moet gevierd worden hoor.
Om 22h was het standby en dan was het vieren afgelopen. Het bier was trouwens toch op.

        'Het bier' zal niet veel geweest zijn, aangezien bij die rederij toen al restricties waren. 

Nu liggen we hier op anker buiten St. Nazaire. Hier is het ankeren gratis, in Arzew moet het betaald worden, vandaar.
Wanneer we tóch te vroeg toekomen ginder, gaan we op drift.
Er is ginder wel veel verkeer, -drukke scheepsroute- maar als het goedkoop is kan dat allemaal. 

De nieuwe deckboy is om de kripse van te krijgen. Hij kan niet lezen of schrijven maar compenseert dat vrij goed
door overal een enorm smoel op te zetten en zich overal te vertonen waar er voor hem geen werk is.
Daar gaat hij een beetje in de weg lopen van mensen die graag intijds gedaan zouden hebben.
Er zit hier nog zo'n bizar geval, maar dan helemaal boven, op het verdiep van het gezag.
Die is het paranoia-stadium van zijn puberteit nog niet voorbij.  Capt VJ 

1983-10-22, 13h10 

Deze namiddag zijn er weer eens veiligheidsoefeningen. Gelukkig hebben we de tafels kunnen dekken vóór 13h.
Anders zouden we straks nogal in de puree gezeten hebben, denk ik.
Enfin, we mogen al blij zijn dat ze hier verwittigen wanneer er oefening zal zijn, want
op andere schepen gebeurt dat meestal onverwacht en dan staat ge daar te schrobben, tot op uw enkels in het zeepsop.
Daarop een half uur of een uur oefening en dan is het onze etenstijd en tegen dat de service begint
is er geen enkele tafel gedekt. Geestig is dat.
Daar zijn al woorden over geweest (op andere schepen, bedoel ik). 

We varen ongelooflijk traag. Als ik buiten kijk lijkt het alsof we over het water kruipen ipv te varen.
Deze namiddag krijgen we een demonstratie van "splash-suits" - wat dat zou zijn weet ik niet.
 Ik denk dat splashen zo wat rondplodderen in het water is,
maar dat een mens op een gastanker daarvoor een speciaal kostuum moet aantrekken,
dat wist ik niet. Enfin, om 16h zullen ze ons wel wijzer maken. 

Vóór ik het vergeet : kunt ge mij ± 10 Belgische postzegels voor brieven sturen aub.
't Is voor 't volgende : In Arzew komen telkens 2 ingenieurs van Distrigaz uit België overgevlogen.
Die nemen soms post mee, maar dat kan niet op de rekening omdat het een privé-regeling is.
Ik heb niet genoeg Belgisch kleingeld om aan die mensen centen mee te geven. Zodoende,
als er al een zegel op plakt moeten ze enkel de brieven in de bus gooien wanneer ze thuiskomen.
Dat kunnen ze op Zaventem al. 

Stel u voor zeg, elke keer dat in Arzew het schip geladen wordt staan die twee daar.
Onnodige onkosten volgens de captain en het wordt doorgerekend aan de verbruiker natuurlijk.
Ik zal thuis, bij Sibelgas eens vragen of ik als bemanningslid van dit schip geen korting kan krijgen.
Per slot ben ik mijn gas hier toch zelf komen halen hé. 

Moe! Wanneer stuurt ge nog eens van die mooie postkaarten om op te hangen in mijn kot.
Want buiten de prenten die ik van u gekregen heb hangt hier niet veel hoor. Ja : zeilschepen – wééral schepen! 

1983-10-23, 13h

Er zitten heel veel vogels aan boord, rare vogels en zelfs een uil.
Hier zijn wel meer uilen, maar die staan op de bemanningslijst.
Al die diertjes moeten gevoederd worden en nu worden de brooddozen in de pantries leeggeroofd voor de vogeltjes.
Ontroerend hé. Sebiet gaan ze nog ruzie maken over wie mag voederen.
Ik vroeg aan den ouwe hoe dat mogelijk was, zoveel vogels. Onze lading is toch niet eetbaar.
Moesten we nu nog graan of maïs vervoeren, dan lijkt het deck wel op een grote volière. Maar aardgas?
Naar het schijnt komt dat door de mist in St. Nazaire. In de mist geraken de vogels het water op,
vinden ze het land niet terug en komen bij ons aan deck wat uitrusten.
Dan vertrekt het schip wanneer ze zitten te maffen, en zo komt dat zie.  

Nu weet ik wat een splash-suit is hoor. Het is inderdaad een pak om mee te werken in vloeistof
maar dan in vloeibaar gas ipv in zeewater. Om lekken in leidingen te gaan dichten of iemand te gaan redden.
Alsof dat laatste nog zou nodig zijn.  Hoe zou iemand in een gesloten tank vloeibaar gas geraken ??? 

Morgen, maandag, ben ik al drie weken aan boord. De tijd gaat rap. Al goed!
Moest ik hier zoveel vrije tijd hebben als op vorig schip -van Nedloyd-  ik zou me hier nogal vervelen, denk ik.
Het weer is er niet naar om elke siësta in de zon te gaan liggen en te gaan zwemmen.
En op de Middellandse Zee is het nu ook maar friskes. 

Den ouwe hier is wel de grote baas, die moet zogezegd controleren of we ons werk doen ipv te zitten niksen.
Maar meneer heeft mij daarstraks een half uur aan de babbel gehouden.
Ondertussen geraken ze beneden in de knoei met de afwas. Ik heb dan gezegd dat ik moest gaan verder werken,
maar ondertussen was er toch een half uur kwijt. Leg dat maar eens uit beneden. Nooit meer!
Nog liever ambras met de grote baas dan met de collega's.
Vanavond hebben we een zware service. Ik ga dus een beetje maffen. 

PS: Vanavond was het inderdaad al ruzie over wie de verdwaalde vogels mocht voederen.
Pesies of de état-major heeft niks anders te doen, pesies klein joeng. 

1983-10-25, 13h 

Zie zie! We zijn er weeral in Arzew. Ik ga dit briefje afsluiten want vanavond of vannacht gaan we tegen de kaai,
dan komen de mannekes van Distrigas en die brief moet voor hen gereed liggen.
Met mijn vorige collega  -schip 08, rederij Nedloyd-  heb ik een paar keer over dit schip gepraat en
zij was hier niet graag. Ik vraag mij af waarom. We hebben hier wel veel werk, maar er is niet echt zwaar werk bij.
Enkel opletten dat ge niks vergeet van die 100 kleine jobkes. 

        Geen zwaar werk? Toen had ik daar nog geen 'stores en proviand' meegemaakt! 
        Loodzwaar daar aan boord.

Er wordt hier flink wat afgelachen. Met het stomste 't eerst natuurlijk. De sfeer is tamelijk goed.
Ik denk dat het door het isolement komt.
In Montoir worden weer twee of drie mensen vervangen, dat is binnen 8 dagen ongeveer. 
'k Ben benieuwd wie er voor in de plaats komt. 

Wilt ge Tina verwittigen dat WSN mijn sleutels bij haar zal komen halen? Hij komt naar Montoir en
moet een paar dingen van thuis voor mij meebrengen.
Ziezo, binnen een paar dagen bel ik nog eens, naar Tina of Laura, of allebei, of allemaal. 

PS: de meeste van de vogels aan deck zijn nu dood.