1984-01-09 , 15h 

Dag poe & moe of papoesjka & mamoesjka in het Algemeen beschaaf Russisch.
Een mens reist al lerende, of zoiets.
Chopin is hier aan het polonaisen en ik zat zo te denken : eigenlijk heb ik toch een toffe familie. 

        Elders zeggen ze het met bloemen, bij ons met muziek. Da’s ook iets tastbaarder 
        dan bloemen die daar staan te verwelken hé. En als 't schip rolt slaan ze toch maar tegen deck, 
        dan kan ik het nog opkuisen ook. 

        En dan nu een beetje chargeren: In mijn familie hebben ze dus buiten persoonlijke en individuele kwaliteiten ook
        nog gemeenschappelijke interessante kanten. Awelawel! Óf muziek, óf mode.
        Nu, toen Tina nog niet in de mode zat maar in het bier, vond ik dat ook neig interessant natuurlijk. 
        Maar zo is 't beter. Ne mens voelt zich minder ‘verplicht’ om ne pot te gaan pakken. 
        't Is meer voor 't groot genoegen, eens iemand anders te gaan ambeteren dan Tina.

19h30 

Bon, dat zat ik vanmiddag zo te denken en toen dacht ik er ineens bij : ik kan het hen maar zelf laten weten,
dan moeten ze het niet van een ander horen. En daarbij, voor de moment kunt ge mij toch niet tegenspreken, héhé.
(héhé = boosaardig lachje) 

Ondertussen is Biskaya weer aan het draaien. Om van te smelten.
Een mens zou van minder gaan varen op de woelige baren. Vandaag is ’t neig kalm.
Tiens, als dat hier gezegd wordt, is het met de glimlach en vree opgewekt.
Als ze vroeger thuis zeiden 't is neig kalm – dan waren diezelfde woorden een gans andere boodschap. 

1984-01-15 

WSN heeft mij in 't lang, in 't breed, in geuren & kleuren en in klank zonder beeld want het was aan de telefoon,
te kennen gegeven dat gelle absoluut, maar dan ook absoluut niét tevreden zijn over ulle oudste. Kan gebeuren.
En waarom is men niet tevreden? Omdat ik met Kerstmis geen teken van leven gegeven heb.
Jamaar zeg hey! Ik bel wanneer ik kan en ik schrijf mijn ziel half leeg naar ulle allemaal. Veel meer foon en brieven
dan van op een ander schip en nu is 't weer ni goe. Die ouders van tegenwoordig zijn veel te verwend.
Ze zouden eens een goei laagconjunctuur moeten meemaken.
Ikke maar fakken, ze zullen thuis wel klagen dat het crisis is.
Beethoven staat hier te sturmen, helemaal de muziek die ik nodig had zie! En ik sturm er gelijk mee op los. 

            Beethoven Sonata n. 17 Op. 31 n.2 - "Der Sturm", https://www.youtube.com/watch?v=RecjZsxEWo0 , 23min56 

Goed, ik heb het aan WSN allemaal uitgelegd en hem gevraagd ulle dat stante pede over te brengen.
In ’t kort:
25/12 tegen de kaai was de collega ladderzat en had bibi dubbele job à bibi moe.
26/12 dag van vertrek én 's avonds kerstdiner à bibi nog meer moe. Bergaf naar de oververmoeienis.
Op een bepaald moment had ik de collega bijna een draai om zijn oren gegeven.
Het is hier het schip niet om de aap uit te hangen.
Kortom, zálige kerst heb ik gehad.
En nieuwjaar was nog beter. Toen is er gevochten geweest.
Niet zomaar wat agressie afreageren hè, neenee : moordpoging.
De ene was de keel van de andere aan het dichtnijpen.
Een geluk dat er volk bij was.
Later mondeling meer. 

21h30 

Is 't nu al bekoeld ivm mijn kerststilte? Jamaar écht hé, of anders zwijg ik voor de rest van 't blad.

                                               stilte, veelbetekenende

En als ik groot ben word ik misschien wel matroos. Maar naar ’t schijnt ben ik kleurendoof want
ik kan geen mistlandschappen interpreteren, dus geen schakeringen van grijs noch zien, noch waarderen.
Precies of ik heb nog niet genoeg mentale acrobatieën en filosofische hoogstandjes moeten uithalen om
de grijze monotonieën van het dagelijks leven te leren verteren – vooral tijdens het leven aan de wal dan.
Maar goed, bibi is hier geklasseerd, bibi kan zogezegd geen grijs aan.
Neptunus vergeef het hen, want ze weten niet wat ze zeggen. 

1984-01-16, We zijn in Arzew, dag allemaal, brief toe.