1987-06-03, 13h15, op zee

'k Was over planten bezig hè? Awel, er zijn zeker 6 dracaenas aan boord. Ze staan er goed voor behalve een paar
die in een patrijspoort stonden, achter glas in volle zon. Maar daar is ondertussen aan verholpen.
Ik vond ze zelfs mooier dan yucca's nu. Er zit meer afwisseling in het blad.
Avocado’s hebben we hier ook, er zijn zelfs een paar struise boomkes bij. 'k Heb zo’n 40-tal bakjes staan,
verspreid over gans het kasteel. Tof hoor. De 3^de stuur en de elektrieker zijn nog zotter dan ik. Zij hadden elk
potaarde en zaad uit België meegebracht. Verder worden hier alle mogelijke fruitpitten in de grond gestopt.
Meloen en pastek hebben de voorkeur, die schieten het snelst en geven weelderig groen.
Ik heb ook nog een flink aantal waterpottekes staan -afgesneden waterflessen- met avocadopitten in.
Sommige maken al wortel. Tof hoor. We noemen het schip nu de Floral ipv de Coral. 

Sebiet ga ik douchen, want ik verspreid zo lichtelijk de geur van javel. 'k Heb vandaag de badkamers uitgewassen.
Dat zijn er 12. Nadien geurde het kasteel als een zwembad. 'k Heb de truk gevonden hoor. 'k Maak een sterk sop
van bruine zeep met bleekwater, ik zet de schrobber op de schotten, de wanden en de vloer,
het sop efkes zijn werk laten doen en naspoelen met de douche.
Drogen doet het vanzelf wel dank zij het ventilatiesysteem.
En dat het bleekwater wat langer blijft ruiken dan gewoonlijk, dat geeft niet. Zo weten ze tenminste dat
de badkamers hun beurt gehad hebben deze week. Met de ventilatie is die geur om 15h wel weggezogen en geblazen.
De job hangt eigenlijk aaneen van de trukskes. Enfin, da's weeral geklaard tot volgende woensdag.
Gisterenavond heb ik nogal staan doorstrijken. Alle witgoed is klaar.
Als ik vanavond weer zo’n acute aanval van ijver krijg dan strijk ik mijn gekleurd goed ook in één trok door.
ALS hè, want geen ijver, geen strijk hoor. Na de werkuren doe ik enkel nog waar ik écht zin in heb.
Dromen van een bezoek aan de kapper bvb. Ge zou me hier moeten zien lopen.
Precies een boskat. Vanachter hangt mijn haar al tot op mijn schouders en vooraan hangt het tot over mijn ogen.
Om te werken draag ik alles achteruit op een staart, maar da's nog veel te warm. Gelukkig wordt het binnenkort koeler.
We zijn toch al ter hoogte van Trinidad en Tobago, maar dan wel in het midden van den Atlantic.
De andere mensen lopen met kort haar omdat ik het knip. Maar in mijn eigen haarbos durf ik mijn schaar niet zetten.
Wie weet hoe loopt dat af. Daarom los ik het op met een rekkertje. Het moet maar goed zijn tot Cape Town.
('k Verwacht precies nogal veel van die 10 dagen in Cape Town, teveel misschien. Owee.)

Eigenlijk had ik vandaag moeten doorwerken tsn 13h en 15h, smokeroom en mess officieren.
Maar dat zal voor morgen zijn. Die 12 badkamers zitten nog in mijn spieren.
Om 15h30 volgt er ook weeral een full-speed job. Vertragen, want anders ben ik vanavond geen mens meer voor de afwas.
Als ik zo overdenk wat er nog allemaal moet gedaan worden vóór Richardsbay, dan rijzen mijn haren ten berge (allemaal).
Schone cadeau van de collega Marie. Is het zo dat men de secteur overdraagt aan de volgende? Geen beroepsfierheid?
Bon, ik ga niet teveel zagen over de job, dat lost niks op.

Zeggen dat hier mensen aan boord zijn die nog energie overhouden om 's avonds beneden powertraining te gaan doen
en te pingpongen. Vrij verdacht vind ik zoiets. Wie heeft er na een zware dag aan deck of in 't machien nog fut over.
Of is het daar toch niet zo zwaar werken als ze zo graag beweren? 'k Zal nog eens medelijden hebben met hen zie! 

Onlangs was er zo’n beetje touwtrekkerij met de nieuwe 1^ste stuur (onze baas) over de pingpongtafel beneden.
Die gebruik ik om de lakens van de scheepswas op te vouwen. Hij heeft het uiteindelijk zo gelaten want op de
smalle werktafel in de laundry kan men geen grote stukken vouwen, dat zag hij ook wel.
Hij staat elke voormiddag touwtje te springen, 2000x, op het bovendeck. Verder staat nu in het hospitaal
een hometrainer en een roeimachine. Op die hometrainer doet hij elke dag ± 15km in 30min.
'k Vraag me af waar dat allemaal goed voor is. Toch gek dat de lagere bemanning zoiets nooit nodig heeft hè.
Môja, me niet teveel afvragen hier, dat is niet goed voor mijn gemoedsrust. -vaarde ik voor mijn mentale gezondheid? 

Met dat al lijkt het hospitaal op een trainingszaal en als we ergens scheepvaartinspectie krijgen hangen we.
Degenen die daar ooit met een gewonde binnen moeten breken zelf een been over de roeimachine
en er staat maar één ziekenbed hè.