vervolg schip 14 brief 05 ~ 21h35 

Ziezo, 'k heb mijn musicasettes op orde gelegd en 4 bloezen gestreken, allevier blauwe.
De MC's op orde leggen was de zwaarste job. Nuja, 1 keer om de 2 maanden is nog niet té zwaar.
En 't was nodig ook want die schuif zag er nogal uit. Zo nog 2x orde maken en ik kan ze al weer inpakken,
want dan zijn de 6 maanden om. -het zijn uiteindelijk 8 maanden geworden want later in Antwerpen heb ik bijgetekend. 

'k Heb ondertussen gemerkt dat ik een flink aantal MC's thuis gelaten heb. Domweg vergeten?
Ofwel vond ik ze tijdens het inpakken niet de moeite om ze mee te nemen. Dat kan ook. 

Wat ik al wel weer ingepakt heb is mijn wekker. Een wekker met snoer. Dat ding slaat hier tilt.
Na de 1^ste dag was hij al weer ingepakt. Moest ik daarvoor zoveel moeite doen!
We worden hier trouwens per telefoon gewekt. dat heeft zijn voor- & nadelen. Liefst wordt ik gewekt met
een tas koffie en een toastje met boter & confituur maar dat zal wat veel gevraagd zijn, vrees ik. 

        Dat elektrische wekkers en klokradio's doldraaien aan boord komt omdat zij gemaakt zijn op 50Hz 
        wisselspanning en het schip staat op 60 Hz. Aan andere elektrische toestellen is dat verschil van 10 HZ 
        niet te merken, omdat het geen precisie-instrumenten zijn. https://nl.wikipedia.org/wiki/Hertz_(eenheid)#Enkele_voorbeelden 

Mijn cabine ziet er heel wat beter uit dan de cabine op schip 13 hoor. Ze is ruimer en ik heb zelfs een frigo.
Dat was ook lang geleden, van in '83 op schip 09. Alleen heeft ze geen zicht op zee. Ik zit midships op het maindeck
en ik kijk uit op een hoop pijperijen. Maar een mens kan niet alles hebben. Boven bij de matrozen kijken ze wel uit op zee,
maar ze hebben geen frigo en hun cabines zijn zo groot als een volière. Als ze de kleerkast willen opendoen moet eerst
de badkamer dicht en de cabinedeur moet dicht als ze de badkamer willen open krijgen. Nog erger dan op schip 13.
Dan heb ik toch liever de cabine hier beneden. De meubelen zijn in een soort formica, een vaal mat oranje.
Da's al wat beter dan dat namaakhout. 

In de cabines van de officieren ligt vasttapijt. Da 's natuurlijk weer heel ondankbaar werk om dat te onderhouden, vooral
omdat er geen shampoo-machientje aan boord is. Maar daar maak ik me nog geen zorgen over.
Stofzuigen is voorlopig voldoende er is nog genoeg ander werk.
Vandaag ben ik eens aan de schabben van de pantry begonnen. Ik wou die 'efkes' doen alvorens de vloer te schrobben.
Toen ik ze leeggemaakt had was het natuurlijk veel erger dan ik gedacht had. Zo efkes met een natte doek overgaan
zou niet veel opgelost hebben. Alles plakte in die kastjes. Verdomme, en het was al 16h40!
Dan maar met de grove borstel en de spuit er in.
Het werd alsmaar later en die pantry moet droog liggen tegen 17h15 want dan komt daar weer een pak volk door
en tegen 17h30 moet ik moet ik gedoucht & omgekleed gereed staan. 'k Kreeg het nogal warm.
En ondertussen maar foeteren op collega Marie. Is dat een manier om uw terrein achter te laten?
'k Heb al met een ander soort mensen gewerkt hoor. 

Ik ben dus die kastjes aan het spoelen met de spuit en waarom weet ik niet, ik kijk eens meer opzij:
er was een pak water de mess matrozen in gelopen. Gelukkig stonden de stoelen daar nog van de vloer,
het water daar opgenomen en de airco wat hoger gezet. Het was er rap droog.
En dan in de pantry maar water wegtrekken, naar het afvoerputje aan de andere kant.
Het schip helt al enkele dagen naar bakboord. Dat was ik vergeten.
Het afvoerputje van de pantry ligt aan de stuurboorkant.
Het was me daar een gevecht tegen het water en tegen de klok en vraag me niet hoe maar om 17h15 was
de klus geklaard en hing mijn tong op mijn voeten.
Toen ben ik op 't gemakske ene gaan pakken in mijn cabine. Dat had ik verdiend, vond ik.
Raprap omkleden en naar de pantry op post. Zodoende moet ik nu nog douchen.
Dat ga ik direct doen zie, want het is ondertussen al 22h30.