te gast bij Wim Helsen ~ Martin Heylen
met een gedicht van Edna St. Vincent Millay (vertaling door Herman De Coninck)

De spoorbaan ligt mijlen verder daarbuiten
De kamer is vol vrolijk gepraat
En toch hoor ik die ene trein die er slechts gaat
minstens tien keer per dag fluiten.

De hele nacht komt er geen trein voorbij
De hele nacht is stil van slapen en van kreunen
En toch zie ik de rode gensters uit zijn schouw
en hoor ik zijn machines steunen.

Mijn hart is vol van vrienden en van jou.
Beter gezelschap vind ik nooit meer in dit leven.
En toch is er geen trein die ik niet nemen zou,
waarheen is mij om het even.



Heylen in gesprek met Helsen:
de knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, het rechthoekje aanklikken.
https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/5/winteruur-s5a58/
11min11

Het feit van onderweg te zijn, dat er beweging in zit in het bestaan dat men gekozen heeft …
Ik zou kunnen tranen van herkenning. Om hetgeen in het gedicht staat, om hetgeen Heylen erover zegt.
'k Kende het gedicht niet, maar Edna St. Vincent Millay weet waarover ze het heeft, zij reisde veel.
'k Moet de oorspronkelijke titel nog zoeken.

De voldoening van onderweg te zijn. In de pre-LM periode, wanneer het verlof voorbij was en ik
een wachtnummer ging halen op de Pool der Zeelieden stapte ik van het Centraal Station naar de Olijftakstraat
op de cadans van https://www.youtube.com/watch?v=dBN86y30Ufc , 02min33
In de bassen hoort men een trein natuurlijk. Maar in het gitaarspel hoor ik het rollen van de golven, het wiegen van het schip.
Dat zei die tweede strofe voor mij allemaal. https://www.azlyrics.com/lyrics/willienelson/ontheroadagain.html , de tweede strofe
En dit gedicht nu ook. Helemaal.
       
Over Martin Heylen : https://nl.wikipedia.org/wiki/Martin_Heylen ,
Over Edna St. Vincent Millay : https://nl.wikipedia.org/wiki/Edna_St._Vincent_Millay ,
Over Herman De Coninck : https://nl.wikipedia.org/wiki/Herman_de_Coninck,