|
1995-10-14 ~ op zee
Dag Mensen Thuis,
Sinds gisterenavond zijn we weg uit Boca Grande en weer op zee. Rond eind oktober zouden we in IJmuiden toekomen.
Toen we eergisteren vertrokken daverde het schip heel hard en alles daverde mee. Ook het klavier van de computer.
Ineens kon ik zonder fouten typen. 't Heeft niet lang geduurd.
Het vertrek was deze keer geen nachtwerk. Dat mag al eens hè, want tot hiertoe was het elke keer 's nachts te doen,
of 't scheelde niet veel. De aankomst in Boca Grande was ook 's nachts. Begonnen om 12h tot 05h 's morgens. En denkt ge
dat de Venezolanen dan beginnen laden zijn? Maar nee.
We hebben daar gelegen van 09/10 tot 13/10 's avonds. Nu hebben we genoeg reggaemuziek gehoord
om twee jaar mee toe te komen.
1995-10-19, 09h25 ~ op zee
Vanmorgen rolden we efkes. Zo'n paar fikse zwaaien. Dat gebeurt gewoonlijk wanneer iemand op één been
zijn beige short aan het aantrekken is en iemand anders op één been onder de douche haar linkervoet staat te wassen.
Gelukkig zijn er handgrepen in de douche.
Er kwamen geluiden uit de woonkamer: een metaalachtige zwiep en dan een tamelijk zware bons.
De onderste schuif van de archiefkast is er uit gevlogen, met de glijders erbij. Gelukkig hangen de mappen aan mekaar vast.
Het is een verticaal harmonica klassement. 't Zou anders nogal een sorteerjobke geworden zijn.
EN IK HAD ZE GISTEREN PAS GESORTEERD !!! Daarna had ik blijkbaar de schuif niet op slot gedraaid en zo kon dat vanmorgen gebeuren.
De dossierkes steken op volgorde en de schuif is uitgewassen, meer moest dat niet zijn. Dacht ik toen. En ik vergat op slot te draaien.
Wie gaat de schuif weer monteren? LM. Met een klein beetje moeite, veel goede wil, een paar schroevendraaiers én een engelse sleutel.
Wie heeft de schuif gedemonteerd? Ik. En de storm. Fluitje van een cent. -gelukkig was het de onderste schuif
Zo houden wij mekaar hier bezig.
Dat die zware metalen schuif niet tegen het nieuw houten Japans-Canadees koffietafeltje gevlogen is, is puur geluk.
Dan kon het koffiemachientje nog in de schuif tuimelen en nat koffiegruis over alle dossiers morsen.
Onder de douche stelde ik mij het ergste voor. Ter plaatse was het veel minder erg. Behalve die glijders dan.
En het Japans-Canadees koffietafeltje bleef stabiel rechtop staan! Dat weten we nu ook.
Sinds 08/10 zijn er al toffe jobkes voor mij uit de lucht komen vallen.
Zo tof dat ik vergeet dat het 's maandags plantendag is en dinsdag wasdag.
Het eerste jobke : Cheng LU had een index/inhoudstafel/register nodig voor de Machinery List. Dat zijn twee dikke classeurs
met daarin alle gegevens van alle machinerijen aan boord, een blad en meestal meer per machinerij.
Die dikke gegevenslijst is meegekomen van de werf, in '88, toen het schip opgeleverd werd.
Die classeurs hadden geen inhoudstafel en het gaat over 1009 machinerijen, zonder de Bijbehorende Delen.
De Bijbehorend Delen staan nog eens op een blad apart, maar daarvoor was telkens één verwijzing voldoende.
Gelukkig maar, of de Machinery List zou dik over de 5000 items gezeten hebben, misschien wel 10.000.
Met referentienummers van 3 cm voor boutjes van 2 cm.
Feitelijk zat niemand op de index te wachten: het was hier al járen een gefoeter en een gesukkel wanneer er iets moest
opgezocht worden. C'est comme ça ici. Betekent : dat is hier normaal. Zie verder, scheepsfrans voor beginners.
Terwijl ik met de index bezig was herinnerde ik mij dat ik LM hier vorig jaar eens helpen zoeken heb naar iets in die classeurs,
'k weet absoluut niet meer wat, en dat we na een ganse avond met twee niks gevonden hebben. Om moedeloos van te worden.
Kent ge het woordenboek voor masochisten : 'alles staat er in maar niet alfabetisch.'
Dat zou nu moeten verholpen zijn met
1/ een database op diskette, die zoekfunctie is echt een mirakel,
2/ een geprinte lijsten om alle classeurs te voorzien, boven, hier en beneden in 't machien
Vier dagen werk tegenover zeven jaar gesukkel ... intikken vinden 'ze' wat saai misschien? –nog andere bedenkingen ook, maar goed
Op een bepaald ogenblik zat ik in de knoei, want er klopte iets niet met de volgnummers van de Elektrische Onderdelen.
Die staan los genoteerd van de Bijbehorende Delen en ik had zo om het half uur een vraag over wat-bij-wat hoort, maar ik mag niet
zomaar naar beneden lopen om aan LM te gaan vragen of hij mij dat efkes wil uitleggen. Dat moet allemaal wachten tot 's avonds.
's Middags is niet de juiste moment. Ik heb dat geprobeerd en dat gaf vonken.
In de vooravond van die dag vertel ik cheng LU in twee woorden iets over de onderdelen en vraag hem tegen welk jaar
hij die index wil klaar hebben. "Tegen vorig jaar", zegt hij. Ach zo ... zijn Tandy-laptop werkt met software die niet IBM-compatibel is
en daardoor zit hij in een doodlopend straatje. Máár: de Tandy was goedkoper in de States, dus heeft hij er een zaak aan gedaan?
Maar niet qua werkbaarheid hé chefke! Incompatible = een totale miskoop.
Eventjes, héél eventjes was ik van plan om te vragen of Nieke Deel II voor haar rekening wou nemen, op de grote computer
van de managementroom. Dat zou een serieuze flater geweest zijn. Zij heeft een zware operatie achter de rug en moet nog
regelmatig een spanverband om haar arm dragen. Geen uren typwerk voor haar, de arm moet rusten.
En zelfs, eigenlijk kan ik moeilijk vragen aan de baas van mijn echtgenoot, of hij zijn echtgenote eens aan het werk wil zetten hè.
Dát zou een blunder van formaat zijn.
Het tweede jobke: ik heb de Bijbel gerestaureerd. Dat is de List of Automation. Het exemplaar dat in de ECR (engine control room)
gebruikt wordt was danig verschalloderd. De List of Automation repareren gebeurd manueel hoor. Niks automatisch aan.
Wel veel plakband, ringetjes en lijmstift, een schaar, een propere kopie af en toe.
Op twee dagen was Automation klaar. Er zat feitelijk niemand op te wachten, maar ik werkte wel door, want
ge zult zien dat ze juist de classeur waarmee ik boven bezig ben, beneden dringend nodig hebben.
Het derde jobke was de List of Documents intikken. Dat is alle documentatie die in de kast achter zijn bureautafel.
De lijst moet aan de binnenzijde van de kastdeur geplakt worden. Dat zal zijn werk vergemakkelijken.
Dat leek gemakkelijk tot ik er aan begon. Na een uurke leek het hier op een kantoor van de Mossad waar iemand
een raam had laten openstaan. 'k Denk dat LM blij is dat dit jobke achter de rug is.
Vandaag ziet de cabine er weer gewoon uit, buiten de drie dikke classeurs die op zijn bureau liggen te wachten.
Als hij niet te moe is vanavond, gaat hij die uitkuisen. Er zitten nog omzendbrieven tussen over schepen die al lang verkocht zijn.
Dat wordt verticaal klassement, de papierbak staat al klaar.
Dat ik thuis al eens gewerkt had met database voor de boeken en CD's is me nu goed van pas gekomen.
De gegevens waren anders, maar de werkwijze blijft dezelfde. Sven mag nog eens lachen als er over database gesproken wordt.
'k Heb er LM en alle nog komende vervangers toch mee vooruit kunnen helpen, met de lijsten.
Van al dat lijsten intikken spreek ik nu zelf al een woordeke Mecaniek, met een huis-, tuin- en keuken-accent, maar toch.
Ge zoudt het kunnen vergelijken met iemand die doof is en een opera-cataloog moet intikken. Hij zal ze nooit horen, maar weet wel
met hoeveel xR 'Carreras' geschreven wordt. Zo wordt Cockerill met 2xL geschreven, zoals in Maria Callas.
Er was een crack in de opstaande rand onder het luikdeksel van luik 9. In het Nederlands klinkt het erger : een barst.
En wie is de krak die dat, opgehangen in een bakske op 18m boven de luikbodem gaat lassen denkt ge? Raad maar.
We zoeken een persoon. De medeklinkers zijn L en M. Juist! U heeft de surprise gewonnen! Een overtocht op de Atlantic in oktober.
Zondag 15/10 heeft hij gedurende enkele uren gelast. Maandag 16/10 ook enkele uren. Toen ging het minder goed.
Het oppervlak was daar zeer versleten. 's Avonds vertelde LM over zijn laswerkzaamheden en in de loop van zijn relaas
valt mijn cent dat hij het bakje van de proviand en bevoorrading bedoelde, het bakje dat ook gebruikt wordt om
spullen en bagage aan boord te hijsen, dat groen houten ding DAT AAN ÉÉN KANT OPEN IS!
Hij draagt wel een safetybelt (een veiligheidsgordel) maar dat het bakje aan één kant open is, vindt ik maar niks.
En het model veiligheidsgordel is ook niks : de snok waarmee een vallende mens tegen gehouden wordt
is hard genoeg om de lever te doen scheuren. Als ik overdrijft moet ge het zeggen hoor.
Het zou een harnas mogen zijn, zoals de parachutisten dragen, of de redders die uit helikopters naar beneden getakeld worden.
LM vroeg welk bakje ik dan gedacht had misschien? Awel, zo'n ding met een poortje aan hè, zoiets dat de ruitenwassers en andere
hoogtewerkers aan gevels van hoge gebouwen gebruiken. "Dat is hier niet en zorg dat ze u in Antwerpen niet horen of 't pastoorke
laat zo'n ding komen en dan kunnen we de cracks élke keer zelf lassen. Gewoonlijk wordt zoiets tegen de kaai gedaan en
komt daar een professionele ploeg van de wal voor. Die mannen hebben certificaten." Tot zover zijn woorden.
Voor dat laswerk kan LM zelfs geen bibbergeld ontvangen, want als ge last moogt ge niet bibberen.
Zelfs niet als ge staat te vergaan van de hoogtevrees, of van de kou.
Wanneer hij in volle zon moet werken zet LM een katoenen petje op van Lastek. Dat is de sponsor. De lasbagetten zijn van Lastek.
Daar had ik een lap aangenaaid om oren en nek te beschermen. Het lijkt een beetje op de hoofddeksels van het vreemdelingenlegioen.
Het karton in de klep is kromgetrokken van het wassen. LM vindt dat hij met dat ding op zijn hoofd op een ouwe donkeyman lijkt.
Daar werd ik efkes stil van. Stoomschepen?
Heeft hij nog met donkeymannen gevaren?
Nee, maar wel met oude wipers die in hun jonge jaren donkeyman geweest waren op stoomschepen.
Ha, zo, hij heeft er dus nog gekend.
Donkeymannen waren degenen die continu moesten zorgen dat de stokers continu voldoende kolen hadden
om de ketels van een stoomschip onder stoom te houden. Jonge mannen die aan de wal niet meer wisten van welk hout pijlen maken
konden nog altijd gaan kolen scheppen voor de stokers.
Gevaarlijk volk. Eerst knokken en dan pas praten. En ergere dingen.
De enige die ze binnen lieten was de 2de mecanicien, een andere baas erkenden ze niet.
En dan hing het er nog van af hoe die 2de mec was. Dierf hij alleen komen of bracht hij volk mee?
Ze werden geronseld onder het uitschot en de radelozen, daarvan waren er toch genoeg. (dit is passage in een boek, maar welk?)
De Witte Uniformkes werden er liever niet aan herinnerd dat er beneden nog ergens zo'n afdeling was en de passagiers
wisten niet eens van hun bestaan. Die verhalen staan niet in de Jubileum-Uitgave van 100 Jaar CMB hoor.
De vader van Nooke -de collega op schip 04, het verhaal met de grote vogel, blog 02, tekst 558-
is donkeyman geweest, toen hij piepjong was, in de jaren 1920.
Zondagavond was er een drink om de verjaardagen te beklinken. -Oud-Vlaams Scheepsgebruik weer zeker?
De cheng LU, de choff Car en de chef steward/kok RD waren verjaard. Omdat we de dagen in Boca Grande ship-to-ship lagen
is dat met uitstel gevierd. Nu ja, gevierd ...
LM moest 's anderendaags weer in dat houten bakske en liefst niet met een houten kop. Naar de apéro zijn we wel geweest.
Voor de gelegenheid begon die een half uurke vroeger. En met al mijn typwerk voor het schip kwam me dat zeer ongelegen.
RD had een compleet feestdiner klaargemaakt. Als een van de jarigen had hij zichzelf extra-werk aangedaan
om de groten, en de grote hoop te plezieren. En hij staat er alleen voor hè, want de 2de kok/bakker is blijkbaar afgeschaft.
RD is veel te gedienstig, veel te gedwee.
En het ligt niet in zijn aard om er efkes op te wijzen dat een blijvende personeelsvermindering samengaat met
een blijvende versobering. No frills anymore. Geen tijd meer voor tierlantijnen, wegens niet genoeg volk.
Niet genoeg werkvolk: van 5 naar 3 is -40% in de ploeg van het departement pot & pan.
En aan tafel zit nog altijd evenveel volk als vóór de personeelsvermindering in het keukendepartement ...
Er hangt geen menu meer uit, dus wisten we niet dat er een feestdiner op komst was. Anders had ik hem wel gevraagd of ik
een handje, twee handjes, kon helpen. 'k Heb een witte schort bij. -had ik nog een witte schort bij? heimwee naar vroegere tijden?
En die lijsten typen, dat kan na 7 jaar geklungel en gesukkel nog wel een dag wachten zeker?
Een dag of twee tevoren werd de pils gerantsoeneerd. Niet genoeg pils meer aan boord ... en we waren in Newark (USA) geweest!
In de States hebben ze pils. Ze hebben er niet gemakkelijk inkt, maar pils hebben ze. Zelf gezien.
's Avonds werd het feest verder gezet met cocktails. Dat laat zich drinken, hebben we van horen zeggen.
LVE is gebleven tot 22h, dan is hij 'gaan lopen'. 's Anderendaags was het een echte maandag.
Sinds vanmorgen mogen we van twee dingen zeker zijn.
Het eerste nieuws van de dag, luister en hoor :
1/ dat de agent in Boca Grande, die de post meegenomen heeft, de brieven ook effectief op de bus gedaan heeft en dat onze brieven
waarschijnlijk bij ulle toegekomen zijn. Soms nemen ze de post mee maar posten ze niet. Dat is daar niet ongewoon.
2/ dat de inspecteur ('t pastoorke) in Antwerpen wakker is maar nog niet helemaal want hij heeft een telex besteed
in antwoord op een brief van cheng LU vanuit Boca Grande, ivm iets dat de cheng helemaal niet gevraagd heeft.
De brief van cheng LU: een TECHNIEKER gevraagd voor de bearings van de turbines.
Telex van inspecteur-pastoorke : waarom er nu weer BEARINGS nodig waren. -zeer waarschijnlijk waren die stukken al aan boord
Wakker worden ginder! Is de koffie op de rederij niet sterk genoeg?
Het tweede nieuws van de dag:
Als we in IJmuiden op ZA-28/10 vóór 14h aan het loodsstation zijn, gaan we diezelfde dag nog tegen de kaai.
Maar als we dan toch moeten ankeren, liefst ineens tot na maandag aub. Want woensdag is het 01/11.
Het wordt dus gokken, ofwel het weekend ofwel 01/11? In beide gevallen zijn de winkels dicht.
In beide gevallen zijn de winkels dicht, maar de familieleden van de Belgen hier aan boord zijn dan vrij.
Misschien zijn de familieleden van de Kroaten, de Spanjaarden, de Canadees, de Chileen en de Filipijnen dan ook vrij, maar of zij
naar IJmuiden zullen komen is een andere vraag. LVE wordt vervangen door een Nederlander. Het aantal mensen aan boord blijft
hetzelfde, maar er komt een nationaliteit meer.
1995-10-20, 09h25 ~ op zee
Technisch Scheeps-Fans voor beginners: -capt DM heeft zich hiermee later, op het volgend schip, een kriek gelachen, ik nu ook weer
ça tourne? = werkt het?
ça tourne pas = het staat stil
ça tourne un peu = af en toe staat het stil
ça tourne encore = blijf er maar af
ça va seul? = dat kunt ge wel alleen zeker?
réparer = herstellen
bricoler (bricolage) = voorlopig herstellen
chipoter (chipotage) = herstellen zonder vervangstukken
pas de panique = dat kan wachten tot morgen
avant c'était ici = vroeger stond hier iets
je trouve plus = het is weg
c'est déjà longtemps comme ça ici = dat is hier al lang zo
ç'a éte toujours comme ça ici = dat is hier altijd zo
c'était dés le début comme ça = dat is al zo van op de werf
ça reste comme ça = we blijven er af
zoiets kan al eens gebeuren = c'est normal ici
ce bruit! = dat geluid!
quel bruit? = welk geluid?
c'est fini = 't is weg
la vanne ne ferme pas = de valve sluit bijna -afsluitklep
ça pisse = het lekt
ça pisse fort = het lekt erg hard
vous n' allez quand-même pas venir commencer ici maintenant?
gij gaat hier nu toch niet komen beginnen zeker?
oui mais = ja maar
huit mai = acht mei
pas trop vite = secuur te werk gaan
accident = accident
pollution = groot accident
qui a cassé ça? = waar is diën aspirant?
cigare du chef = even naar de vierde verdieping moeten
système paraplu = zelfverdediging
ça rouille = het is nog niet overschilderd
tirer à la barbe = niet-noodzakelijke controles uitvoeren
tu as vu ça toi? = ík heb niks gezien hoor
vite fait = onvoorziene problemen
fini-fini = 18 hrs werk
revision complète = opengooien, speling meten en weer dichtgooien
un inspecteur = iemand die de bestellingen halveert
c'est commandé = dat komt nooit
un magasin =
1/ lokaal waarin het bestelde gereedschap, de bestelde stukken en de bestelde materialen
eventueel zouden kunnen ondergebracht worden
2/ lokaal waarin lege schabben staan ondergebracht
3/ collectieve nachtmerrie van de scheepswerktuigkundigen, de mecaniciens
un magasin bien fourni =
4/ collectieve hallucinatie van de scheepswerktuigkundigen, de mecaniciens
deux cent % = is wat ge moet bestellen om iet of wat gerei te krijgen
cinquante % = wat misschien, eventueel, mogelijk zal geleverd worden
----------------------------------------------------------------------------------- einde eerste les
Dit papier circuleert al een tijdje op de schepen. Het zou jaren geleden opgesteld zijn door een stuurman.
Het laatste stuk is nog altijd actueel, er is nog niet veel veranderd en het eerste gedeelte klopt ook.
Die termen en uitdrukkingen worden echt gebruikt, die ken ik al jaren, alleen had ik ze nog niet op papier zien staan.
Soms kan ik zien aan het gezicht van Joske de Canadees dat hij ons niet begrijpt terwijl we van onszelf vinden
dat we Frans aan het praten zijn. Maar het is Scheepsfrans ...
Bij de Filipijnen is het minder gemakkelijk. Zij zijn te Oosters om te laten merken dat ons Scheepsengels moeilijk verstaanbaar is.
Er is nog een jobke voor mij op komst. Er moet een kolom bij ingetikt worden op een rekenblad.
Da's andere koek want ik heb nog niet gewerkt in Excel. -dat was rap verholpen, fluitje van een cent
|
