1996-07-24, op zee tsn Maleisië en Indonesië

      Dit is een brief vol geloop en gedoe. Een van de redenen is dat we toen geen telefoon hadden. Niet nodig voor de korte periodes
      dat we in België waren, er was een telefooncel op de hoek van de straat, toen in Borsbeek.
      Een andere reden was dat ik toen zeer sterk geloofde in aanwezigheidspolitiek. Ter plaatse zijn om iets uit te leggen of te vragen.
      De mensen in de poppetjes van hun ogen kijken wanneer ik iets vraag en tekst & uitleg wil. En hun lichaamstaal zien natuurlijk.

Dag België,

'k Heb voor LM het gedoe van de voorbije weken eens op een rijtje gezet. Vermits het ingetikt is kan ik het evengoed printen & verzenden.
Het viel me op wat een hectische toestand dat geweest is. Om moe van te worden. Ga zitten :

Op ma-01/07, 13h, naar de rederij. Post gaan afgeven voor LM, want er vertrekken mensen naar Korea. Ik mag niet mee.
Intern reglement van de rederij: echtgenotes en soortgelijke wezens mogen pas aan boord van een nieuw schip in de eerste loshaven.
En dat het hen spijt. Dixit PV.
Maw : hierover kan niet onderhandeld worden. Punt.
PV is de waterklerk die de administratie van onder andere dit schip doen. De Jomme Dockx van het kantoor.
Het zou voor dit schip en voor ons allemaal hier aan boord beter zijn dat het schip in handen was van een van de andere twee, maar ja ...

      Toen ik op 03/06 LM naar Zaventem voerde hen ik daar met capt PM gesproken en hij zei dat ik 'regelmatig' bij de rederij
      moest aandringen om vroeger aan boord te komen. Hij zou van zijn kant ook iets organiseren / ondernemen / in gang trekken.
      Dat 'regelmatig' ging nu van start. Punt.

Op di-02/07 telefoonafspraak met LM bij WdL & Co. Om 21h30 BT belde hij en hij wist het volgende te vertellen :
capt PM had maandag om 09h BT met VdW gebeld en had gelijk gevraagd of ik mocht meekomen naar het schip.
VdW is personeelschef zeevarend personeel, en volgens mij een trapke hoger dan PV.  Ze zijn maar met vijf in dat kantoortje.
En toen ik om 13h langs kwam wist PV nog van niks? Of deed hij alsof? Waarom?

Op wo-03/07 naar de rederij, nog post gaan afgeven voor LM. Om 14h deze keer, dan is VdW er, de baas dus.
VdW liep daar rond.  (Wachten tot hij tijd heeft, m!)
Hij zag me in het voorste gedeelte van het kantoor staan en vroeg hoe-gaat-het.
- Stillekes, zei ik, ik tel de dagen af.  Ik zág zijn RAM-geheugen aanslaan (lach niet).
- Ik heb met de kaptein gebeld, zei hij.
Ik knikte traagjes, daarom stond ik daar zo wat te treuzelen hè, om te weten wat en hoe.
... stilte.
Of ik efkes tijd had.
Tijd? Ik heb zeeën van tijd. Meer tijd dan energie om er iets zinnigs mee te doen.
- Niet weggaan hoor, zei hij nog.
Neenee. Er zit toch niemand op mij te wachten. Tenzij aan de andere kant van de wereld.

Hij verdween het gebouw in, naar een verdieping waar dat soort beslissingen genomen worden.
Onderwijl zat ik daar het beste te hopen en het ergste te vrezen. Soms doet hoop vrezen.
Ineens zwaait de deur open, VdW komt weer binnen, hij praat, ik versta enkel : onze baas, uitzondering, oké, Singapore.
Hij glimlacht, ik zal dus wel juist verstaan hebben : oké.
Ik had ineens rubberen kniekes en moest weer gaan zitten.
Contact houden met PV, zei hij nog.

Op do-04/07 ben ik nog maar eens bij XPO in Mortsel een fax gaan versturen. Dat heeft veel meer tijd in beslag genomen
dan ik verwacht had. Hoe dat komt? Ik was gehaast en zenuwachtig. De ideale gemoedstoestand om dommigheden te doen.
Gehaast omdat ik vóór 10h op het gemeentehuis wou zijn en zenuwachtig omdat ik de fax absoluut wou verzenden tussen 09h & 10h,
want, zo had ik fout berekend, dan hielden ze in Korea avondvergadering in het werfkantoor. Dat had moeten zijn : tussen 10h & 11h.
En éérst naar het gemeentehuis ware ideaal geweest. Hoe komt dan dat die fax pas om 10h44 verzonden geworden geweest is?
Zet u schrap.

Eerst was ik bijna vertrokken zonder het faxnummer mee te nemen. Dan schrijf ik het gauw over, herlees het twee keer (twéé),
wil de originele fax meenemen, denk ineens : komaan zeg, ik kan toch een nummer overschrijven zonder fouten?
Iets waar ik in een gewone situatie al fouten in maak, waarom zou ik dat plots foutloos doen wanneer ik gehaast en zenuwachtig ben!
Bij XPO krijgen ze de fax wel tot in Korea, maar niet tot op de werf. Het toestel (een bakbeest) zegt iets van 'disturbed' en dan
iets in het Koreaans. Zo'n toestel kan praten ook (telefoonlijn), daarom hangen die mensen er soms gebukt met hun oor naast.
Dat is om de dienstmededelingen te kunnen horen. Wist ik niet. Weet ik nu.
Er rolt een transmissierapport uit. Total pages scanned: 1. Total pages confirmed: 0.
Nog nooit zo'n dikke vette lelijke nul gezien. Of toch, lang geleden op mijn schoolrapport, het cijfer voor mijn cijferwerk.
Teleurstelling. Twee keer heeft die brave jongen geprobeerd, twee keer confirmed : 0.

Hij belt naar de inlichtingen voor buitenlandse verbindingen en naar klachten. Ik kijk op de reuzeklok die daar hangt en zie dat het
bijna 10h BT is en kalmeer een beetje omdat het nog 17h KT (Koreaanse tijd) moet worden, de avondvergadering in het werfkantoor
moet nog beginnen. En dat we dus nog een vol uur tijd hebben om dat probleem op te lossen. HÉLA! Wacht eens : 10h BT = 17h KT.
Dus ik heb me daarstraks bij de omrekening van de tijden weer maar eens vergist omdat ik nerveus was. Cijfertjes!
En ... al ik me vergist heb bij de omzetting van de tijden, kan ik me ook vergiste hebben bij het overschrijven van het faxnummer,
ook al had ik het twee keer nagelezen. Twee keer er óver gelezen, over een fout.
Dat is ook al gebeurd.

De XPO-man geeft me het telefoonnummer voor klachten ivm buitenlandse verbindingen, ik neem dat toch maar mee en sluip dan buiten,
staart tussen de poten, het ergste vermoedend. Subito presto naar huis, wc, zenuwen, ik gris LM zijn fax van het bureau, wat staat daar:
635 en NIET 653. -dat ik 's ochtends niet de originele fax met het verzendnummer meegenomen had, was pure zelfoverschatting.
'k Was opgelucht en beschaamd tegelijk.
Beschaamd : had ik mijn eerste gedacht gevolgd en LM zijn fax meegenomen, dan was míjn fax direct en zonder problemen verzonden,
een uurke of wat eer de avondvergadering in Korea begon.
Opgelucht : omdat het geen storing of staking is op de lijn met Korea.
Opnieuw naar Mortsel, de parkeerplaats in de Consciencestraat was nog warm.

      Wat een geluk dat ik die dag niet naar het Belgacomkantoor in de binnenstad was getramd,
      of ik had mijn fout verzendnummer nooit intijds gecorrigeerd gekregen.

De XPO-jongen is verbaasd mij daar weer te zien. In twee woorden leg ik hem de situatie uit. Hij herbegint het verzenden.
Om 10h44 zoeft de confirmatie uit het toestel. Oef, we hebben het gehaald.

      Nu zult ge zien dat de avondvergadering juist donderdag een kwartierke vroeger afgelopen is.
      Die fax komt toe terwijl de laatste de deur achter zich dicht trekt.

Naar de Segherslei, de belastingen. We hebben dit jaar twéé aanslagbiljetten gekregen. De week tevoren was ik daar al eens geweest en
Mortsel had dat verbeterd, maar de gegevens waren al vertrokken naar Brussel en zij konden dat vanuit Mortsel niet verbeteren. (eh?)
Er zou dus een maning komen eind augustus, begin september, maar daar moesten we NIET op reageren. Wel, daar was ik helemaal niet
gerust in. Niet reageren op een maning van de belastingen lijkt mij het noodlot tarten.
Want eens de papiermolen draait zit men in het raderwerk. Dat van die maning (aug/sept) lag dus danig op mijn maag.
'k Wou het exact adres van de dienst die ik moest aanschrijven in de Zuidertoren op het Baraplein in Brussel
om hen op de hoogte te brengen van het "dubbel ingekohierd, wordt ontlast".

Op het gelijkvloers was het open tot 12h. De meneer had geen klanten en had alle tijd om naar het geval te luisteren.
Heel de uitleg gedaan, "dubbel ingekohierd, wordt ontlast", koopvaardij, slechts enkele maanden per jaar in België, etc ...
de klassieke uitleg. En mijn vraag is dus of ze de maning van uit Brussel hier in Mortsel al kunnen tegenhouden aub,
om mogelijke verwarringen te vermijden. Het goede ligt thuis in mijn blauw koffertje en het foute ligt bij WdL & Co,
met tekst en uitleg erbij, voor wanneer de maningen zouden toekomen.

Hij vraagt ons telefoonnummer. Geen foon, koopvaardij, slechts enkele maanden per jaar in België, etc ...
Aha, zegt de man, dan gaan we het anders doen. Hij roept onze gegevens op, ik kende de datums nog.
Het aanslagbiljet van 03/06 ligt met memodatum gereed bij de bank,
het aanslagbiljet van 07/06 is in Morstel ontlast, maar nog niet in Brussel.
Hij met die informatie naar boven.
Na een paar lange minuten komt hij terug : het is in orde.
Ah? Heeft Mortsel dan tóch toegang tot dat soort zaken in Brussel?
Jaja, de collega die zich met dat soort zaken bezig houdt heeft het biljet van 07/06 in Brussel ontlast,
zodoende komt er geen maning. Wat alle verwarring en vergissingen onmogelijk maakt.
En dát Lieve Mensen, was de bedoeling.

'k Heb hem danig bedankt en gezegd dat het een opluchting was om te weten dat het nu he-le-maal in orde was,
met een gerust hart kunnen vertrekken, etc ... Tiens , nu bedenk ik ineens dat ik niet met eigen ogen gezien heb dat de collega
die zich met dat soort zaken bezig houdt wel degelijk 07/06 ontlast heeft en niet 03/06. Of heeft die volgorde geen belang?
Niet van wakker liggen. Het was een drukke dag geweest.
Aanwezigheidspolitiek :
mijn hulpeloos snuitewerk heeft die man in gang getrokken. Zoiets lukt niet via de telefoon, dan waren er weer dagen over gegaan.

Op ma-08/07 telegram ontvangen van Laura dat er een fax is voor mij. Bij haar thuis in het verre Limburg. Ahja, waar anders.
'k Zou op slag naar ginder gereden zijn, maar dat kwam die dag niet zo goed uit. 'k Heb gebeld, maar Marieke had moeite om LM
zijn geschrift te lezen en Laura was met het hele gezin gaan boodschappen doen.

Dan naar de rederij: daar wisten ze enkel te vertellen dat er vertraging is, vermoedelijk vertrek van het schip op 14/07.
Tegen donderdag is er nog eens contact geweest met het schip en is er specifieke informatie voor mij.
Bel ons donderdagnamiddag zei PV. Ik bellen? Langsgaan dacht ik. Want als PV iets niet weet maakt hij mij liever blaaskes wijs
van het aan zijn baas VdW (chef zeevarend personeel) te vragen, want dan moet hij rechtstaan, vijf stappen doen & vijf terug.

PV had capt PM al aan de lijn gehad. Het schip heeft vertraging omdat de containers met materiaal uit België nog niet toegekomen zijn.
Volgens PV was het vertrek uit Korea voorzien op 14/07. Dat is rond de 20^ste of de 21^ste in Singapore, zoiets.
Lap! Vijf dagen langer.
Maar klerk PV weet nu tenminste al dat ik mee ga. 'k Heb zelf gehoord dat baas VdW het hem gezegd heeft.
Die containers, dat is oa werkgerei en ook huisgerief. De meubelen staan al in het schip. Awel, dat die containers maar rap komen.
Want heeft een schip meubelen en heeft een schip huisgerief, dan mag LM varen met zijn lief. Met mij, wil dat zeggen.
In de namiddag met Rina naar St. Augustinus voor haar routinecontrole. Daarna van bij haar naar Limburg gebeld. Twéé faxen van LM !
Laura heeft ze me voorgelezen, morgen liggen ze hier in de bus, beloofde ze. -toen werkte de post nog naar behoren waarschijnlijk.
Laura is blij dat het nu oké is voor Singapore. Hola, zei ik, zo rap niet, er kan nog vanalles mis gaan. (Laura kent PV niet hè.)
Pessimist? Ik? Maar nee, gewoon Murphist.
Toen wou ik eigenlijk in de auto springen en naar Limburg rijden om de faxen te gaan halen en zijn geschrift te zien,
maar als ik zo opgewonden ben moet ik geen lange trajecten op drukke uren doen.

Op do-11/07 had PV nog geen specifieke informatie voor mij, maar ik had wel officieuze informatie voor hem, want
de faxen van LM lagen hier in de bus. Ik was dolblij met de faxen. Dolblij. Niet om de verlate vertrekdatum hoor en niet omdat hij
zaterdag niet kon bellen. Gewoon om wat er tussen stond.
Ik gaf PV de datums die LM gestuurd had en zei er duidelijk bij dat dit officieus was. Ook goed, vond PV.

Een envelop van Limburg naar Antwerpen doet er maar 1 dag over. Volgens Laura komt dat omdat ze de postmeester een kus op zijn
voorhoofd gegeven heeft. Is dat al wat er nodig is om het boeltje te laten vooruit gaan? Zou dat bij die van Borsbeek ook werken?
Maar de postmeester hebben we aan boord niet zo nodig. Alhoewel ...

Op za-13/07 telefoon met LM bij WdL & Co. Officiële data: vertrek Korea 14/07, aankomst Singapore 23/07. Traag varen dus.
Het schip zal er maar een 12hrs liggen, om voorraden en brandstof in te nemen. Stores en bunkering, in Algemeens Scheeps.
Of ik daar dus op 22/07 kan zijn, liever een dag te vroeg en op hotel dan een half uur te laat en het schip zien voorbij varen.

Op ma-15/07 naar de rederij. Toppié verjaart, misschien brengt dat geluk.
PVke wist nog geen datum van aankomst in Singapore.
23/07, zei ik hem.
Jaja, maar dat staat nog niet vast, beweerde PV.
(Komaan vent, ze gaan niet vroeger toekomen dan verwacht! Ze krijgen die bunkerbarge en die supplyschepen niet vóór daglicht!
Zeveraar. Gewichtigdoener. Egotripper.)
"... en LM had ook gevraagd: liever een dag te vroeg dan een half uur te laat."
Jaja, maar dat hou ik wel in het ook hoor, suste hij. (Wablief? Gij iets in het oog houden? Godzjummenas, Neptunus beware ons!)
Kom in elk geval vrijdag langs voor uw vliegticket. (Ah? Toch? Niet zondag of zo?)
En misschien gelijk nog wat post meenemen voor het schip. Veel zal het niet zijn.

Naar de kapper in Boechout de afspraak gaan laten verzetten, omdat ik vrijdag en zaterdag niet kan komen, misschien doen ze me
zaterdag vertrekken en vrijdag moet ik nog de laatste dingen doen. Want Laatste Dingen zijn er altijd.
De kapper vervroegt de afspraak naar donderdag. Gelukkig was er nog plaats op donderdag of ik had kunnen vertrekken met
het kapsel dat op mijn hoofd stond. En zoiets heet eigenlijk geen kapsel meer.

Op do-18/07 naar de kapper in Boechout. Eerst geld gaan afhalen bij de ASLK. Daar staat teveel volk aan te schuiven voor de selfbank,
dan maar naar de Cerabank wat verder. Er staat één mens voor mij. Maar hij heeft problemen met de automaat.
Dat duurt en blijft duren, verdorie was ik maar bij de ASLK blijven staan, sebiet ben ik te laat bij de kapper en dan ben ik mijn beurt kwijt.
De automaat komt vrij, het is aan mij.
Dat machien geeft om te beginnen een ticket. Daar staat MIN op. Wat? Hoe? Min? En gisteren nog plenty!

Hola! Er komt tóch geld uit. En nog een ticket. Dat eerste ticket is het mijne niet. Nu zie ik het.
Ik draai me om en roep : Meneer! Meneer! Is dit misschien uw ticket? Hij had zijn helm al opgezet en ik moest twee keer roepen.
Hij stapt van zijn brommer, zet zijn helm weer af en ondertussen achter mijn rug tuut-tuut, hap-slik kaart weg.
Ik kon niet geloven wat ik zag. Wat nu? Wat nu?

Het was zijn ticket niet en dat ik binnen misschien zijn kaart kon terug krijgen.
De twee ticketjes meegenomen en dat daarbinnen uitgelegd.
"Och ja, die automaat heeft dat wel meer hoor."  Ah? Bon. (Het zal u maar overkomen buiten de bankuren.)
Kaart terug gekregen, dag meneer, dankuwel. Dag mevrouw, graag gedaan.
Bibberknietjes.
De meneer met de helm stond nog voor de bank. Of het in orde was.
Jaja, het toestel doet dat nog al eens, ticketjes spuwen van andere klanten. -zoiets is nu ondenkbaar hè
Dan is het goed zei hij en reed weg.
En dan nu direct naar de kapper, want door al het gedoe moest ik dringend naar de pipi.

deel 2 volgt, want het relaas is nog niet gedaan hoor, klerk PV was nog niet uitgespeeld.