1996-08-17 ~ op anker, Koje-Do, Korea

Dag Ieder en Elk,

Het is raar maar waar, ik kom niet meer aan schrijven toe. Er is teveel ander werk. Met de Machinery List hebben we vorige week
een begin gemaakt: LM ter plaatse gaan opschrijven en ikke tikke. Dat staat in de vorige brief, ttz, als de Koreanen de briefwisseling
van dit schip op de post willen doen hebben want ze hebben ruzie gemaakt met de capt. Of de capt met hen, dat weet ik niet echt juist.
Er is daar beneden in elk geval gedonder geweest, heb ik van horen zeggen.

Enfin als de Koreanen hun nationalistische geïnspireerde antipathieën efkes hebben kunnen ontstijgen, lang genoeg om één simpele,
eenvoudige, medemenselijk geïnspireerde taak uit te voeren, dan zijn de brieven gepost en zouden vandaag
in de respectievelijke bussen kunnen liggen. Een brief van Korea tot in de Belgische brievenbussen doet er ongeveer 5 à 7 dagen over,
naar gelang er een weekend of wat feestdagen vallen. Dat zeggen de mensen die de werf gedaan hebben en zij kunnen het weten.

Wat valt er zo allemaal te vertellen over de afgelopen 10 dagen ...
De ch.kok weet nu hoe hij aardappelen moet koken naar Westerse smaak. En dan nu de mayonaise nog. Het komt allemaal in orde,
we moeten gewoon die fase van probeersels efkes door. In orde komt het, denk ik, want hij geeft niet op, hij blijft proberen.
Da's al een geruststelling.

Op 08/08 zijn we in Korea toegekomen en zijn we op anker gegaan. Eerst een ankergrond buiten, daarna een ankergrond binnen.
Kwestie van wat schot in de zaak te brengen. Op 10/08 tegen de kaai om te lossen. Daar en dan is de ruzie begonnen tussen 'het schip' en
'de wal'. Op 11/08 was het lossen gedaan, rond de middag. Wij weer op anker, kwestie van een beetje op adem te komen.
Gelukkig was het zaterdag. Zaterdag = drank- & sigaretten bevoorrading: Slopchest en Bonded Stores in algemeen Scheeps.
Bonded Stores = Alcohol (+25°) & sigaretten.
Daarop worden accijnzen gehoffen en in haven wordt die locker verzegeld, die goederen zijn dan 'in transit'.
Slopschest = wijn, bier, limonades (softdrinks in Algemeens Scheeps), water mét en zonder bubbels.
Hier aan boord enkel zonder, ook dat nog. Erg voor LM.

Máár: vermits wij in deze haven nog naar een laadkade moeten ook, kan de capt geen Bonded Stores openen want de douane is die locker
komen verzegelen en dus moet die dicht blijven tot buiten de Koreaanse wateren. En van de Slopchest mag hij enkel softs en water geven,
want op een tanker mag 24hrs voor aankomst en tijdens de laad- & losactiviteiten geen alcohol (bier/wijn) gedronken worden.
Dus zeker geen bedeling houden ookni. -bedéling hè, niet bédeling
Efkes geduld, dachten wij, een dag of wat om te laden en dan zitten we zó weer op volle zee, in internationale wateren en dan kan de capt
alles uitdelen wat besteld geweest is, no problem : het is een kwestie van tijd. Zo dachten wij op 11 augustus van het jaar 1996.
Dat is het geworden ook, een kwestie van tijd.

12/08 gingen we niet binnen omdat het schip voor ons nog aan het laden was. Eerst is eerst.
13/08 kregen we bericht : alle schepen anker óp, de haven uit en wegvaren. Er is een tyfoon op komst, iedereen moet noord varen.
Om 10h30 anker op en wij noordwaarts, richting Gele Zee. Daar bleven we wat ronddobberen (14/08) tot de orkaan zijn bocht naar rechts
gemaakt had om de Jappen wat te gaan treiteren. Volgens de meteo zou Japan op zijn baan liggen en eilanden kunnen niet wegvaren.
Ooit komt dat nog.
15/08 in de namiddag  waren we hier terug op anker in Koje-Do. Al bij al een 1000 km gevaren om uit de baan van de orkaan te blijven,
maar wel binnen de Koreaanse territoriale wateren, zodus gingen die Bonded Stores maar niet open en bleef het bier in de Slopchest.
De Filipijnse bemanningsleden beginnen zonder sigaretten te vallen (zij bestellen gewoonlijk maar nipt genoeg) En pils is het enige drankje
dat lupuline bevat en kan dus nooit vervangen worden door iets anders. Bref & kortom : miserie alom.

Gisteren zouden we binnengaan. Dat is verplaatst naar vandaag.
Om 13h zouden we binnengaan. Dat is verplaatst naar 14h.
Wait & sea is al een paar dagen het motto.

Nu had de capt feitelijk wél het bier kunnen en mogen uitdelen. Varende zijn we namelijk niet in los-of laadoperaties.
Varende in Koreaanse wateren weliswaar, maar dat zou theoretisch geen probleem kunnen zijn voor drank van minder dan 22° of 25°.
Maar aangezien we niet exact weten wanneer het schip tegen de kaai kan, weten we evenmin wanneer de 24hrs-vóór-aankomst beginnen.
We zijn al meer dan 120hrs-vóór-aankomst.
14/08 had de capt kunnen uitdelen, toen hadden we nog een volle dag vaart te doen, een volle dag om weer naar Koje-Do te komen.
Nu, de bakken bier in de Slopchest zijn geteld geweest door de autoriteiten in Koje-Do. Als die mannen eens konsjuus per abuus
een inspectietje komen doen en zien dat er 22 bakken of meer zijn bedeeld, dan zouden die vree lastig kunnen doen, zelfs al staan
die bakken alle 22 onaangeroerd in de cabines (zuiver denkbeeldige veronderstelling en weinig realistisch).
Ze zouden kunnen zeggen dat de capt en zijn bemanning niet in staat zijn de laadoperatie uit te voeren wegens 22 bakken pils
in de voorbije 24hrs, omdat die 22 bakken niet meer in de Slopchest staan.
Ook al zijn de 22 bakken allemaal leeggedronken sinds 16/08 's morgens (ook geen realistische veronderstelling, maar kom) dan kunnen
de Koreanen beweren dat ze de laatste 24hrs geconsumeerd zijn, ttz, de 16^de overdag en deze voormiddag.
En zij kunnen dan het schip weer op anker sturen om onze collectieve roes te gaan uitslapen ... de Koreanen zouden er een kick van krijgen.
Leg dat maar eens uit aan het kantoor in Frankrijk, dat de Koreanen verkiezen onredelijk te zijn vanwege de ruzie van vorige week.
Om een kater aan over te houden, heel die situatie. En zij in Frankrijk hadden een goed gedacht van ons.
't Zou nogal een ontnuchtering zijn hè.
Kortom, door die ruzie met 'de wal' op 10/08 en 11/08 moet dit schip niet rekenen op enige redelijkheid van de Koreanen hunne kant.
Daarom is zelfs 14/08 de Slopchest niet open gegaan.

Op een avond versprak de capt zich efkes. Hij zou van thuis een videocassette ontvangen via het Frans kantoor. Welwel ...
Enkele dagen tevoren had hij ons afgeraden het adres van het Frans kantoor door te sturen naar familie & Co om
het kantoor in Antwerpen niet op de teentjes te trappen. Wélwél!  -hier volgde dan het adres in Nantes, Frankrijk
Zo zie! Niet allemaal tegelijk hè mannekes.

15h : we varen! Daar is een schip voor gebouwd, ja natuurlijk, maar we varen binnen,
we gaan tegen dat ander schip, dat gaan we lichten -een deel van de lading overnemen- want vol kan hij niet binnen.
Daarna gaan wij tegen de kaai, misschien, hopelijk. Het is een kwestie van tijd. We blijven optimistisch.
Vandaar (zaterdag) zijn de banken dicht en we hebben ons voorschot-in-poort gekregen in USD. Weer zoiets.
In Belgische uitbating krijgt de bemanning het voorschot in haven in de munteenheid van het land zelf.
Als een schip tussen vrijdagavond en maandagmorgen tegen de kaai ligt levert USD problemen op. In een haven krijgt een mens
buiten de banken om altijd wel USD gewisseld, maar voor hoeveel gaan ze ons deze keer weer liggen hebben?

De voorbije week heeft de Gibbe de tijd gevonden om zijn cabine te verbouwen. Dat is nogal drastisch gebeurd. Hij heeft er
drie volle dagen aan besteed. Het resultaat is knap. De schikking van de meubelen is veel handiger. Aangezien zijn cabine
hetzelfde grondplan heeft als de onze, maar dan in spiegelbeeld, heeft hij ons een paar nuttige tips aan de hand gedaan.
Hij vergeet één ding : LM kan geen drie dagen wegblijven van zijn werk, nog geen halve dag, om hier aan het verbouwen te slaan.
En mijn timmerkunnen beperkt zicht tot het aangeven van vijsjes. Slissen & vernissen moet niet gedaan worden, het is hier allemaal
fineer en fingeer. Wanneer we op koelere breedtegraden zullen komen ooit, en het niet meer zo slopend warm is in het machien,
heeft LM 's avonds misschien energie over. Eerder beginnen we er niet aan.

Deze cheng wil dat LM zijn werkboek op disketten invult. Niet meer op papier dus. En het moet in MS WORD. Aha. MS Word hebben wij
niet in deze laptop (Canon) zitten. Dan maar op de Toshiba die bij de cabine hoort. Eerst een en ander uitgeprobeerd terwijl LM gaan
werken was, in alle stilte het programma verkennen. Twee dagen. Eén voormiddag zelfs met de deur van de cabine dicht, om de muziek
buiten te houden. De capt aan stuurboord houdt van rock, de cheng aan bakboord houdt van crooners en easy listening. En dat zit allemaal
op hetzelfde verdiep. Wie het eerst de volumeknop lager draait heeft verloren.
Na twee dagen stond het werkboek ingetikt, we kunnen voort we mogen weer ademen. Het disketje van het werkboek ligt gereed,
up to date. Toen was het de moment om de inleiding van de Toshiba eens op het scherm te brengen hè, want een instructieboekske
is er niet bij natuurlijk.
Waw! Wat WORD allemaal kan! Vooral in layout.  Daar kan mens zelfs een krantje mee typen. Nu zijn er toevallig twee installatiediskettes
van WORD aan boord. Héhé, dacht ik, als we nu eens ..., want het klavier van de Toshiba is vree onhandig en de trackball is een klein
groen stickje in het midden, de grootte van een Marsmanpiemeltje. Buiten dat moeten we op een of andere manier nog 6000fr
van de rederij zien te recupereren vanwege de IMPA-cataloog die LM voor zijn vertrek nog gauw gekocht had en waarmee ze alle vijf
op de werf danig geholpen waren.  -om u een idee te geven, kijk linker kolom : https://www.shipserv.com/impa-catalogue/ ,-
Kortom, het ware handig en nuttig en voordelig en nog zo'n paar argumenten als we die Word op onze laptop zouden installeren.

Wat blijkt : niet genoeg vrije schijfruimte. Want de diskettes van de Franse rederij installeren gelijk ook Excel en Powerpoint en zo nog
een paar toepassingen die wij al hebben. Dat moet dus eerst allemaal op de harde schijf en dan pas kunnen we verwijderen wat we niet
nodig hebben? En voor die bewerking hebben we op de harde schijf niet voldoende ruimte vrij.
We zouden eerst onze eigen Excel (etc) kunnen verwijderen maar de Excel de andere programma's op die installatiediskettes zijn
in het Engels, tot daar aan toe, maar de Helpprogramma's zijn in het Frans en dat is een totaal ander vocabularium wanneer het
over software gaat. Nu is Excel van zichzelf al niet simpel, daarom gaan we het niet ingewikkelder maken.

Voor het werkboek van LM wordt er dus op de Toshiba getypt. Maar dat klavier is toch zo ergerlijk! Het is een Azerty, maar het is geen
Belgische Azerty. De leestekens en andere nuttige toetsen staan zo wat rondgestrooid. En na twee dagen op de Toshiba was ik
op dit klavier (Canon) óók de weg kwijt. Daar komt bij dat de afkortingen van de commando's -een overblijfsel van MS DOS-
in het Engels zijn. - https://nl.wikipedia.org/wiki/MS-DOS -  Bij elke ALT+lettercombinatie bekwam ik iets anders dan bedoeld.
Gelukkig heeft MS Word een toets 'Ongedaan maken' die tot drie bewerkingen terug gaat.
Dat de deur hier een voormiddag dicht gebleven is, was ook om mijn gefoeter binnenskamers te houden hoor.
Ik mag niet alles op de muziek van de buren afschuiven. Tot zover mijn vlaag van eerlijkheid.

LM heeft de bureaustoel vastgezet. Het is in feite geen typstoel maar ene die een beetje achterover klinkt wanneer men tegen de rug leunt.
Zo'n stoel om gemakkelijk met de voeten op tafel te kunnen wanneer de krant moet gelezen worden. Daar heeft LM aan verholpen.
Wanneer hier een krant zou toekomen kan de stoel gemakkelijk weer op kipstand gezet worden, gewoon de juiste hendel gebruiken.

1996-08-19 ~ op anker

We liggen nog maar eens op anker. Gisterenmorgen om 06h zijn we in zeven haasten vertrokken uit Yeoshu (Korea) want we moesten
intijds hier zijn, om met het tij binnen te kunnen. Vanmorgen bellen ze LM wakker om op anker te gaan, we gaan niét binnen.
Dat is hier persies kustvaart aan het worden. We zouden eens een oversteek kunnen gebruiken van twee of drie weken, kwestie van
te kunnen doorvaren, doorwerken en zo nog het een en ander.

Waarmee hebben we ons gisteren bezig gehouden : Machinery List. In de namiddag : Machinery List.
's Avonds met twee samen : Machinery List overlopen en de fouten er uit vlooien.
Waarover praten wij van bij het opstaan tot het slapen gaan : Machinery List. Tafelgesprek : Machinery List.
We zijn er 27/07 aan begonnen en we zijn op 1/5^de van het einde. Maar er moeten nog ettelijke verbeterbeurten komen.
Daar zal ook veel tijd in kruipen. De verbeteringen kan ik onmogelijk alleen doen, daar moet LM bij zijn. Maar als ze hem op de onmogelijkste
uren elders nodig hebben, kan hij 's avonds zijn tijd niet meer besteden aan verbeterbeurten en daarom zou een oversteek
van twee of drie weken welkom zijn. Niet op anker gaan en daarna anker óp gaan, geen standby aankomst, geen standby vertrek,
geen laad- of loswerkzaamheden, enkel varen : een uurrooster van 08h tot 17h en 's avonds vrij ... om te werken aan de Machinery List.
Want de verbeterbeurten is ook werken natuurlijk. Dat vraagt concentratie.
En dit alles liefst in koele regionen, als we dan toch aan het kiezen zijn.

Gisterenavond werd een pronostiek papier doorgegeven. Pronostiek invullen welke de volgende loshaven en de volgende laadhaven zal zijn.
'k Had dat lichtelijk verkeer begrepen. 'k Dacht dat we suggesties mochten indienen, alsof daarmee rekening zou gehouden worden.
Fidji's, Antillen, Açores, Bahama's ... 'k Denk niet dat ik bij de winnaars zal zijn. Misschien een troostprijs voor het mooiste reisontwerp of zo,
dat zou kunnen.

Een dag of wat geleden, in de late avond, horen we een droge klik, sterk gesuis en verder niks meer. Het geluid kwam uit de linkerhoek
van de cabine. LM dacht dat het koffiemachientje raar deed. Ik dacht dat er buiten naast de patrijspoort iets uit een pijp ontsnapte.
Er staan geen pijperijen op dit deck, zei LM. Het koffiemachientje keek onschuldig, wist nergens van.
Was er iets aan de hand een paar decks lager? Het geluid zei LM niks. Er sloeg ook nergens een alarm aan. Een mysterie.
We werkten verder aan de Machinery List.
Nog later, we lagen al in bed, weer een klik en gesuis ... 'k Ga kijken in de woonkamer, het gesuis kwam van dezelfde plek als de keer
tevoren, uit de hoek waar de frigo staat. Er was het geluid, maar er was niks ongewoons te zien.
Kan het al spoken op een gloednieuw schip?
's Anderendaags tijdens de ochtendkoffie : klik & gesuis ... Ineens valt mijne nikkel! Die was op dat ogenblik nog niet geblokkeerd
door de Machinery List : ik had de dag ervoor in het vriezeke van de frigo twee cola en twee sprite gelegd, om ze sneller te doen koelen.
Rats klats vergeten door dat geconcentreerd werken aan de Machinery list. Vier blikjes soft -toen dronk LM die rommel nog- die geleidelijk
bevroren, uitzetten, om beurten scheurden (klik) en de bevroren inhoud die uit de scheur ontsnapte (gesuis). 'k Heb gewacht tot LM
naar het machien was om de schade te bekijken en op te kuisen. Een freezer vol stalactieten en stalagmieten, in kleur.
Het rook naar lekkere snoep en het plakte nogal. Het plakte nogal veel.
Dit was een nevengebeuren van de Machinery List. Als ik die twee woorden nog dikwijls moet typen ga ik gillen. Eerst de cabinedeur dichtdoen.