1996-10-22 ~ vertrek Daesan, Korea

Het is hier fris herfstweer met een beetje vocht in de lucht. Juist genoeg om het land- en zeeschap mooi afgelijnd te maken.
Vertrouwder weer dan dat vochtig en warm tropenklimaat. Het ruikt hier ook bekender, andere begroeiing.
Het ruikt naar dennebossen in de verte zonder autostrades in de buurt.

17h55 en nog schemerlicht. Da's eens iets anders dan de donkerte van 18h in de tropen. Op de radio traditionele Koreaanse muziek.
Het schemerlicht is daar het juiste licht voor.
Heel traag, veel stiltes en mannenstemmen en een gong en houten (?) slagwerk .

De Gibbe en capt PM zijn een uur of wat geleden van boord gegaan met in hun bagage onze brieven voor ulle.
Het sleuren met de bagage was zo geen ramp blijkbaar want het is er fris genoeg voor. Volgende maand zijn we opnieuw hier.
Dan is het november en dan zal het hier koud zijn. Eindelijk nog eens koud!
Tegelijk was ook het lossen gedaan en waren de mensen van de terminal hun klimtoren aan het wegwielen. Luc stond nog naast de taxi
bij capt PM en Gibbe en moest ineens terug aan boord. Met veel fluitsignalen en geroep naar de mannen van de klimtoren is hij
vierklauwens aan boord geraakt. Nu snap ik waarom. We gingen vertrekken. Zonder een choff kan dat niet en zonder klimtoren
geraakt choff Luc niet aan boord.
Gaat dat hier zo snel? Moeten ze niet eerst nog twee uur berekenen en papieren aftekenen en zo?
Blijkbaar niet. Dat zal in een andere haven geweest zijn.

In het terugkomen keek ik eens naar de facing en ik vond dat het kasteel er ook langs buiten leeg uit zag, nu die twee op de kaai stonden.
Een totaal verweesd gevoel. – dat herinner ik mij nu heel sterk

Vanmorgen had LM al afscheid genomen van capt PM en had hem nog eens bedankt dat hij in juli bij de rederij zo had aangedrongen om
mij al te laten overkomen in Singapore en niet in de eerste loshaven. Capt PM had geantwoord dat zoiets deel uitmaakte van zijn job.
Dat is een mooie ingesteldheid, daar gaan nog veel mensen goed mee zijn. -nu herinner ik mij dat ik een doos 'Merci' chocolaatjes
voor hem bij had toen ik aan boord kwam en dat hij daar toen verbaasd over was, toen ik mijn zeevaartboek en paspoort ging brengen
Ze lopen dun gezaaid, de kapteins die de gemakzucht van Antwerpen in het oog houden en in gang schieten wanneer dat in het nadeel
is van de zeevarende. Meestal is het omgekeerd: kapteins die de richtlijnen van het kantoor gebruiken om zich achter te verschuilen en
niet in gang te moeten schieten voor de belangen van een zeevarende. Zal ik er een paar opnoemen?
Och nee, 't is te mooie muziek op de radio.

1996-10-23

LM en ik zijn tot de conclusie gekomen dat de term word-processor compleet fout vertaald geweest is naar het Nederlands.
Het moet tekst-bewerker zijn, niet tekst-verwerker.
'k Heb hier aan boord al 200 blz's technische tekst bewerkt.
Wat heb ik daarvan verwerkt? Niks. Noppes.
Tekst bewerken vraagt hardware en software en stroom.
Tekst verwerken vraagt een beetje glucose voor de hersenen, en wat zuurstof natuurlijk. En wat licht voor de ogen. Mag gewoon daglicht zijn.
'k Zou een tekstbewerker niet meer willen missen, maar ik zal hem zeker geen tekstverwerker meer noemen. Nee.

Over de fax van Laura naar boord :
op ma-07/10 lagen we in Singapore op anker, brandstof innemen en
op di-08/10 lagen we op anker bij Dumai. Nog altijd de evenaarszone.
De zones zijn op zich geen probleem voor de satellieten, zij hebben met onze ontvangstproblemen hier aan boord niks te maken
want ze zijn met vier, omspannen het ganse aardoppervlak en hun ontvangst- en zendbereiken overlappen mekaar gedeeltelijk.
De bedoeling daarvan is dat alle schepen bereikbaar zijn en blijven, 24/7, ingeval van noodoproepen.  https://nl.wikipedia.org/wiki/Inmarsat

Inmarsat satelliettelefoon Atlantic East - 871
Inmarsat satelliettelefoon Pacific - 872
Inmarsat satelliettelefoon Indian - 873
Inmarsat satelliettelefoon Atlantic West - 874

afbeelding van de gebieden:
https://www.inmarsat.com/wp-content/uploads/2019/04/Inmarsat_Alphasat_and_I-4_Coverage_April_2019_EN_LowRes.pdf

De positie van een schip op de aardbol is dus van geen belang voor dit systeem. Maar op dít schip zou de Inmarsat-antenne in de
'schaduw' van de schouw staan. Daardoor is opeens en plots en volledig onbedoeld door de ontwerpers van het systeem
de koers van dit schip van belang om een gewone fax te kunnen verzenden of ontvangen.
De antenne is korter dan de schouw en de schouw is een stalen toren. Als ik goed begrepen heb komt, naargelang de koers van het schip,
de antenne in een dode zone te staan. Of niet. Het zou iets te maken hebben met een hoek van 15°.

Wat de ontvangst betreft :
we zijn niét te bereiken. Soms gaat het belsignaal van het faxtoestel, maar daar blijft het bij, er komt niks door.
'k Zou eens terug naar Luc moeten voor wat meer uitleg en details, maar hij heeft nu zoveel werk.
'k Zal er thuis eens een boekske over opendoen. Over de satellieten bedoel ik, niet over Luc.

Nu is het voor het thuisfront ineens tóch weer van belang om de positie van dit schip te kennen, om de weten of we bereikbaar zijn of niet.
Jamaar, dat is een stap van 5 jaar achteruit! Toen hadden we de positie van een schip nodig voor ongeveer elke communicatie.

Dat ging toen per radio. Positie (kromming van de aardbol) afstand naar de bestemmeling, weersomstandigheden,
dag- en nachtzijde van de aarde waren toen van belang ivm frequenties, antennes moesten telkens opnieuw gericht worden.  
De verbinding moest tot stand komen bínnen de atmosfeer. Die ganse reutemeteut was een vak apart en om dat soort dingen
een goed verloop te geven was er een radio-officier aan boord, de marco(nist).
Telegrammen werden toen nog verzonden in morse.

Voor een telefonische verbinding (wat fax eigenlijk is) moest het dichtstbijzijnde walstation per radio opgeroepen worden.
Het walstation zorgde voor een draadverbinding met de bestemmeling, eventueel via tussenstations. -relaisverbindingen heette dat
Een walstation bereiken in volle oceaan? Twee weken noppes, was dat toen. Te ver af. Dat was rustig voor de capt en de cheng,
geen bemoeienissen van de rederij. Voorts viel er al eens iets te arrangeren met sommige marco's.
'Atmosferische interferenties' schreef die dan in zijn logboek. Wie bij de rederij zou dat twee weken later nog nagaan ...

Sinds alles digitaal verstuurd wordt, werder de marconisten bedankt.
De GMDSS machine en haar antenne nemen de job over en werken via een satelliet.  https://nl.wikipedia.org/wiki/GMDSS
Vanaf nu geen ingewikkelde toestanden meer met posities, atmosferische omstandigheden, en de reutemeteut van daarjuist.
Dat is allemaal overkomen omdat de satellieten hoger hangen dan de atmosfeer.

En dan ... dan zet ergens een verlicht brein van een ingenieur in Korea zijn handtekening onder de plannen voor dit schip,
waar de antenne van de GMDSS fout gepositioneerd staat, waardoor GMDSS bij sommige posities onbruikbaar wordt.
Bij de testen tijdens de proefvaart deed de installatie het prima waarschijnlijk. Áls ze toen getest geweest is.
Waar zijn de marconisten! Roep ze terug! -ik herinner me plots dat capt PM het schip soms wendde om toch maar iets te kunnen verzenden
Als men voor een verbinding met de wal rekening moet houden met positie en koers, wordt de GMDSS in de praktijk eigenlijk gebruikt als
een gewoon radiostation van vroeger. -dat lag achter de brug en dus vlak onder de monkerbridge waar de antennes staan. Marco-terrein.

Wat het verzenden van uit die grijze zones betreft : we kunnen een zigzag maken of een rondje varen, vertelde Luc, dan zijn we efkes
van die zend/ontvangstschaduw af, de tijd van een fax te verzenden. Weer op koers raken duurt wel wat langer dan één fax verzenden,
maar ze hebben het al gedaan hoor. Voor de faxen die te maken hebben met de uitbating van het schip. Voor de privé-faxen niet hè.

       'k Kom juist van boven, 't was noppes. Laura niet te bereiken. Het is nochtans 16h LT = 09h BT.
       Binnen anderhalf uur nog eens proberen, zei capt JB -de vervanger van capt PM-
       Anderhalf uur later, 17h30 LT: capt JB wist waarschijnlijk iets dat wij niet wisten, dat er van koers zou veranderd worden en dat
       de antenne dan 'goed' kwam te staan tov de schouw. Het toestel slikte de fax zo gretig in, alsof het sinds 16h al stond te popelen.

GMDSS= Global Maritime Distress Safety System. Jewèl, een Safety System voor de ganse Globe, in geval van Maritime Distress.
Wat een ronkende naam hè. Als het ding nu nog eens werkte ook ...

Heel die uitleg om te zeggen dat ge u niet ongerust moet maken wanneer uw fax hier niet geaccepteerd wordt.
Het ligt niet aan het toestel in België en dit schip ligt voorlopig nog niet op de zeebodem. 
Het ligt aan een tijdelijke situatie hier. Wat daaraan te verhelpen valt? Blijven proberen zegt Luc.
We varen in kustwaters, er wordt veel vaker van koers veranderd dan tijdens een oversteek van twee weken en daardoor zou het
na een uur of twee al moeten lukken. Kan ook na een dag of twee. Luc is bij de Permanente Positivo's.

1996-10-30

Sinds vorige maandag zijn 'de nieuwen' aan boord. Ene Gregory, 3^de mecanicien, Belg en een 1^ste stuur supplementair, hij heet Alex en is
Roemeen, uitgeweken naar Canada, een flink aantal jaren terug. Tijdens de veiligheidsoefening van vorige zaterdag was
Pascal (3^de stuur) aan de beurt om de briefing te geven. Hij is van Quebec en struikelde al eens over een Engels woord.
Alex vulde aan, hier en daar, want hij is Engelstalig Canadees en heeft al meer dan eens een briefing gehouden, dat was te merken aan
de manier en het zelfvertrouwen waarmee hij iets bracht.

Het ging over een immersion suit. Dat is een veiligheidspak om een mens droog en warm te houden wanneer hij het water in moet om
vanuit de reddingsboot -rescue boat- een drenkeling uit het water te vissen. Het is oranje en het houdt de redder drijvende.
afbeelding: https://www.safetycompany.com/first-aid-emergency-response/emergency-respond-center/life-vests/stearns-solas-cold-water-immersion-suits/  

        Een woordeke uitleg :
        de reddingssloepen heten lifeboats en dienen om met zijn allen te evacueren, om een zinkend of brandend schip te verlaten.
        afbeelding : https://nl.wikipedia.org/wiki/Reddingsboot#/media/Bestand:Lifeboat_1.JPG
        de reddingsboot heet rescue boat en is een klein, zeer wendbaar bootje om iemand uit het water te redden
        afbeelding : https://www.kon-maritime.com/shop/inflatable-lifejackets/solas-duarry-420-rescue-boat/ , https://nl.wikipedia.org/wiki/Reddingsboot ,

De immersion suit kan ook dienen om van boord te springen wanneer geen reddingssloep meer zou beschikbaar zijn.    
Voor ge springt moet ge kijken of er geen wrakstukken of los gerief in de weg drijven en de voeten kruisen, want er kan iets onder water
liggen zweven ook. Daarom : ALTIJD voeten kruisen. Alex maakte een vaag gebaar naar waar het anders pijn zou doen.
Er ging een lachje van herkenning door de Cargo Control Room.
"Well, zei Alex, these may be small things, but we have to think about it."
De ondertiteling voor de Waalse en de Quebec-collega's schoot me te binnen:
"Ce sont peut-être de petites choses, mais on y tient."
Met andere woorden "Beter twee keer niks dan helemaal niks meer."

De anderen hadden al gedaan met lachen toen ik nog moest beginnen,
of: hoe hou ik mijn binnenpretjes waar ze horen. – lachen om eigen vertalingen, erg bescheiden is dat niet hè ...