voor de liefhebbers van absurditeiten en zotternijen : de Itegemse Cronakronieken

Het patroon wordt duidelijk hè. Er komen een paar zinnen terug in elke aflevering : 'De lange Sjarel, ik weet niet of ge die kent'.
Na zeven afleveringen kent half Vlaanderen hem nu wel zeker. Maar toch blijft Mr Goossens die zin herhalen.
In feite zit ik er bijna op te wachten, hoe Bart Peeters het deze keer zal formuleren.

En de tweede vraag is : 'De naam Eugène Flagey, zegt u dat iets'.
Half Vlaanderen en omstreken zal nu al wel eens opgezocht hebben wie Eugène Flagey was. Hij was een politieker in Elsene.

       Twintig jaar geleden werd in Itegem een Amoureuze Pandemie veroorzaakt door Maria Van den Eendevogel, die
       gedurende een paar seconden de muze was van Hugo Claus toen hij op de koffie was bij Cas Goossens en diens echtgenote Mia.

En om de muziek te doen starten zegt Mr Goossens telkens : 'Douwt es op da knoppeke'.

Doordat die drie zinnetjes telkens terugkomen, herinnerde ik mij ineens dat Bart Peeters in zijn jeugdjaren poppenkast gespeeld heeft.
Om de aandacht van kinderen gaande te houden zorgt men voor herkenbaarheid & ook een portie voorspelbaarheid.
En hoe houdt men de aandacht van volwassen kinderen vast? Door herkenbaarheid & een vleugje voorspelbaarheid. Een vleugje maar,
want de zottigheid is elke aflevering anders.

Uw aandacht voor een portie gekte, klank aanzetten :
met ondertitels https://www.facebook.com/watch/?v=902512133528059 , 07min 18 
of https://radio1.be/programma/nieuwe-feiten/radioitem/de-itegemse-cronakroniek-gevechten-de-straat/17309 , 07min43