1997-07-30 ~ op zee

Tussen de tijdschriften zat een Nouvel Observateur. Er staan nogal wat artikels in over Hongkong. Ook de Opiumoorlogen
staan er in het kort uitgelegd. https://nl.wikipedia.org/wiki/Opiumoorlogen, http://nicolebertin.blogspot.com/2008/08/chine-quand-la-reine-victoria-rgnait.html
Ze graven persies dieper dan de Engelse tijdschriften die we aan boord hebben. -artikels over de nakende teruggave van Hongkong, 1999
En de Engelse tijdschriften uiten hun twijfels over 'één land - twee systemen' veel voorzichtiger dan de Nouvel Observateur.
Dat zal zo zijn redenen hebben hè.

1997-07-31 ~ op zee

Deze morgen lagen er aan de deur nóg meer tijdschriften! Bart had een extra valies bij voor de lectuur, nu ben ik zeker.
Gisteren, iets na 15h ging het schip weer ineens vele sneller. Jochei, dacht ik, nú hebben ze de telex ontvangen met de bestemming voor
reis 15. De laptop daverde bijna van tafel, zo hard trilde het schip. Om 16h hield het plots op. 's Avonds heb ik aan LM gevraagd wat
dat speedy gedoe wil zeggen. Niks wil dat zeggen. Gewoon efkes doorblazen voor het goed van de hoofdmotor, want zo traagjes blijven varen
24h/24h is niet gezond voor die grote beest. Meer was dat niet. Over de bestemming is nog niks geweten. De koers is nog altijd:
'Richting Singapore Voor Orders'. Ondertussen is er reden genoeg voor ongerustheid :
wat als het een lange reis wordt? Een oversteek naar de States.
Vorig jaar hebben we daar zitten op hopen, maar deze keer zou dat heel ongelegen komen. Australië heen en terug zou nog nipt kunnen.
Tijdens de avondbijeenkomsten zijn er speculaties over de bestemming voor deze reis. Meer wensdenken dan wat anders, er is geen informatie.
"10 dagen op anker in Singapore" stelde capt DM voor "een mens mag toch dromen". Vanuit Singapore vertrekken dagelijks vluchten naar Europa.

Hij doet niet mee aan het pingpongtoernooi. Hij 'sponsort' zegt hij. De mens loopt met zijn ziel onder zijn arm. Hij hoopt nog in augustus
te kunnen afmonsteren om toch enkele weken thuis te zijn terwijl zijn zonen vakantie hebben. Of dat nog zal lukken is allang niet meer
zeker, maar goed, de maand augustus moet nog beginnen, misschien gebeurt er wel een mirakel.
Gisterenmiddag moest cheng HUS toch nog eens het mes in de wonde omdraaien. Hij rekende capt DM voor dat hij maar beter ineens tot
oktober kon blijven, ipv te mikken op augustus: "Want als ze u de derde of de vierde week van augustus doen afmonsteren, is de grote
vakantie voorbij en doen ze u weer vertrekken vóór de kerstvakantie. En dan hebt ge álles gemist dit jaar, én de zomervakantie én de
kerstvakantie (alsof capt DM dat niet al lang uit zichzelf wist) en dan hebt ge níks gehad dit jaar,
de zomervakantie niet en de eindejaarsfeesten ook niet. Maar ja, 't is beter daar niet over te spreken zeker?"

       Héla stuk almanak, wat hebt ge hier dan zojuist zitten doen?
       Dat heet 'verstoring van de gemoedsrust', hè stukske chef.
       Aan boord van een schip is dat een van de zeven hoofzonden.

'k Kwam zojuist terug van beneden, een beetje strijk gaan doen in de laundry en ik was aan het overdenken wat een lullig wezen cheng HUS
toch is, toen ik hem tegen kwam en hij moest de laatste pagina's hebben van LM zijn werkboek. Vergeet ik toch de diskette te vragen
om te updaten! 13h : 't is opgelost. -dacht ik toen

Veel volk op het verdiep vandaag. 't Is 't einde van de maand, veel papierwerk. Deze voormiddag hoorde ik tot hier
het driftig geklik van de klavieren en het begeleidend gefoeter. Nu ja, het is hier al drie weken rustig geweest sinds Castafiore niet meer
ongegeneerd met een gilstem roept in de alleyway. In vergelijking daarmee maakt één dagje klik-&-foeter op de pjoeter niks uit.

'k Ben benieuwd hoe het met 'den Amos' gaat, hier twee deuren verder, bij cheng HUS. Op de Millie (zusterschip) was dat programma in
panne gevallen. How convenient! Dit schip zou nu voor cheng HUS dus een eerste kennismaking worden met het programma voor het technisch
onderhoud in het machien, en er zijn al drie weken voorbij. Drie weken die niet gebruikt werden om te verkennen, te oefenen en vertrouwd
te raken met 'Amos'. Waar hebben we dat scenario nog gelezen? Vorig jaar september, zelfde schip, zelfde Amos, toen cheng Leuke Leu.
Het programma heet Amos-D, om volledig te zijn. In het geblaat van Leuke Leu vorig jaar klonk het als Agnus Dei. -miserere nobis

Eén geweldig verschil tussen cheng HUS en cheng Leu : cheng HUS heeft het woord Amos nog niet uitgesproken.
Ofwel is hij een Amos-cursus gaan volgen en kent hij het.
Ofwel is hij een genie en is hij er op een uurke mee weg (binnen 11hrs is de maand om).
Ofwel doet hij het zoals op de Millie : niet.
Ofwel moet het Groot Gefoeter nog beginnen.
Wordt vervolgd.

1997-08-01 ~ op zee

We zitten in het randgebied van ene tyfoon die Victor heet. Hij gedraagt zich nogal victorieus ook. Veel schuimkoppen buiten, wind.
Gisteren hebben we de eerste ronde van het pingpong-tornooi gespeeld. Eerst twee serieuze matchen en toen was het aan LM en aan mij.
'k Zal het inkorten : LM heeft gewonnen in twee sets, want ik had de slappe lach. -en nu weer als ik er aan terug denk
Nu ja, 27 jaar geleden zou hij mij ook ingemaakt hebben hoor, want toen kon ik er even weinig van. Maar 't was héél plezant.
De tegenstander doen lachen is ook een tactiek hè. -de sloeber ... maar op die manier verliezen van hem was wel charmant

De volgende match was weer voor echt. Bart zien spelen is een evenement: de zaal is te klein, hij kan niet ver genoeg achteruit
met al zijn lange armen en benen. Feitelijk zou hij op het deck van een vliegdekschip moeten spelen.
En dan nóg zullen ze extra netten nodig hebben of het balleke verdwijnt in het sop. Yves heeft van hem gewonnen.

Daarop was het aan Marc-André (4^de mecanicien) tegen Alex (steward). Tijdens de opwarming was persies te zien dat Alex al eens
een palet vast gehad had. "Alex, pleeaaase win" vroeg ik hem. Hij wist het nog zo niet. Geremd door de hiërarchie?
De match begint en Marc-André zegt tegen Alex "Als ge mij niet laat winnen, moogt ge morgen mijn bed niet opdekken."
"STôôôP! : Intimidatie van de tegenstander" riep ik. De referee kon zich daarmee akkoord verklaren (ref = Phika)
Een seconde later mist Alex een balleke en begint zich uitgebreid te verontschuldigen tegenover Marc-André.
"DON'T APOPOGIZE" riep ik "KILL HIM!"

       't Is toch waar zekers, hoe kunt ge nu winnen als ge u staat te verontschuldigen.
       En ik kan het weten want ik heb dat gelezen in interviews met judoka's en andere olympische Belgen.
       Als ge geen killersinstinct hebt kunt ge in competitiesporten -zijn er andere ?- niet winnen, zeggen zij.
       'k Ben aan het afdwalen. Het schip rolt. Waar was ik gebleven ...

De aanwezigen konden ermee lachen. Marc-André vele minder. Hij vond het duidelijk maar zo-zo dat een vrouw van een mecanicien niet
onvoorwaardelijk voor een ander mecanicien supportert. Alex rechtte zijn rug, hij had duidelijk mijn aansporing gehoord. Hij speelde nog
in dezelfde stijl als daarstraks, maar iets gedecideerder. En hij heeft gewonnen. Het ging gelijk op, telkens maar één puntje verschil en het
was de spannendste match van de avond. -achteraf is gebleken dat Alex zich heeft ingehouden maar in feite de match controleerde

Vanavond speel ik tegen Alex, dat wordt 2-0 voor hem, zelfs als LM me niet doet lachen, van op de zijlijn.
LM speelt vanavond tegen Guy (ch.kok).
Guy vroeg deze namiddag of de matchen wel zouden doorgaan met dit tyfoon-Victor weer. De stortregens kletteren tegen deck.
"Het is indoors hoor" zei ik.
"Jaja, maar nu met dat rollen" deed hij zorgelijk.
"Bôf, er zijn al tornooien van mini-voetbal gespeeld bij 7 Beaufort" suste ik. -larie
Vermits ik vanavond zal verliezen kan ik achteraf thuis vertellen dat het aan de Beauforts lag hè.

20h : De matchen van vanavond zijn afgelast wegens atmosferische omstandigheden, zei capt DM tijdens de avondbijeenkomst.
Lap! Daar gaat mijn smoes. Victor, Victor, ik verwachtte voor de match geen victorie, enkel een excuus dat er een beetje mee door kon.
LM begrijpt dat, dat de matchen afgelast zijn. Awel, ik ní. Ná!
Vannacht zouden we nog dichter bij de tyfoon komen, zei capt DM.

1997-08-02 ~ woelige zee

Heel de nacht heeft Victor ons bezig gehouden. Hoe het met de andere mensen gesteld is weet ik niet, maar LM is pas om 02h ingeslapen,
en om 07h gezond weer op. Hij heeft me laten slapen. Uit medelijden, denk ik.

Om de blikjes drank te beletten heen en weer te rollen en lawaai te maken in de frigo : washandjes ertussen proppen. Vannacht zelf
gevonden. Ofwel de frigo leegdrinken, maar dat was wat veel gevraagd.

Het is zaterdag, dus zou er safetydrill moeten zijn. Met dit weer gaat dat niet door natuurlijk. We hebben twee veiligheidsvideo's gekeken.
Om ter ergst. Over brandbestrijding. Die films worden regelmatig opnieuw getoond, ze duren zo'n 25 minuten en iedereen heeft ze al
minstens twee keer gezien. Maar dat is juist goed, er blijft telkens iets anders hangen. Dat is de bedoeling van drill zeker?

F = Find it
I = Isolate it
R = Report it
E = Extinguish it / Escape

Met dat tweede punt was er januari vorig jaar iets gralijks aan de hand. In de film laten ze duidelijk zien dat men een deur niet zomaar
open trekt (géén zuurstof toevoegen!) zonder de juiste uitrusting en op eigen houtje. Het risico dat de brand dan uitbreidt is reëel.
De voorschriften zeggen duidelijk isolate it.

       Op 7 of 8 januari -vorig contract- (brandalarm om 18h30, dus géén oefening) zijn daar toen zo'n negen of meer Filipijnen tegenin gegaan.
       Brandalarm? Oké, eerst efkes in mijn cabine het geld van mijn overuren gaan halen, cash USD.
       Gevolg : negen cabinedeuren die open gaan, negen keer de kans dat de brand verse zuurstof krijgt (Isolate It?) terwijl ze
       absoluut geen uitsluitsel hadden of dat wel veilig kon, die deuren openen.
       En daar is toen niks, maar dan ook niks over gezegd geweest ... over die bres in veilig denken, safety first.

Gisterenmiddag was ik klaar met de 'diploms' die Phika gevraagd had. Een certificaat voor de winnaar van het tornooi,
een affichke voor de sponsor van het tornooi (da's capt DM, hij doneert een bak Hite, de Koreaanse Carlsberg) en
een kaartje voor alle deelnemers. -ik herinner mij dat nu, de kaartjes waren een A4 in kruisvouw (met vier luiken wil dat zeggen)
met vooraan een geslaagde tekening, binnenin rechts de vermelding 'Special Award for Fairplay', en links de namen van alle opvarenden.
Phika was tevreden maar capt DM zo niet, hij wou dat niet op papier, dat van die bak bier. Dus liever geen affiche. Maar dat kon ik niet
maken vond ik, helemaal niks voor capt DM. Daarom heb ik op het affichke 'substantial support' gezet, substantiële ondersteuning.
Dat kan vanalles betekenen hè. Een T-Shirt of een baseballpet met het logo van ergens een leverancier bvb.
Het tweede ontwerp had zijn goedkeuring, hij was er zelfs opgetogen over en ik had mijn zin, de sponsor bleef niet onvermeld!
En dan was er het certificaat voor de winnaar, iets met veel krullen & frullen en goud & glinster want het mocht wat overdadig zijn,
wat rococo, en alvast ondertekend door de capt en gecertifieerd met de stempel van het schip. Officiëler kan niet.
Enkel nog de naam van de gelukkige invullen. Maar dat kon ik in een wip, het sjabloon zat klaar in de laptop.

Later hebben we nog met Phika gevaren, toen in functie van choff (chief officer). Fijne Kerel.