1999-01-11 ~ op zee, Perzische Golf

De paella van gisterenavond was een fiasco. Doordat we in de namiddag vetrokken had Fraco niet de tijd zich daar zelf mee bezig te houden en
iets voor 16h, net toen hij op weg was naar de keuken kwam capt PO hem uit de bar plukken voor de zondagse cabine-inspectie.
Aan tafel, toen hij zag dat steward Ronaldo de rijst apart binnenbracht, klapte hij helemaal dicht.
"Paella is een eenpansgerecht, alles hangt af van de bereiding, niet zozeer van de ingrediënten" zei hij mistroostig.
Fraco kookt al sinds zijn 13^de, later als jobstudent ging hij bijverdienen met koken en zo te horen weet hij waarover hij spreekt.
Hij is een hoog bekwaam hobbyist, zo à la Herwig van Hove, even rond, maar minder beroemd.
Enfin, de paella sloeg dus zijn avond kapot, en dan was het ook niet de juiste wijn ... wij merkten dat zo niet maar hijzelf wel natuurlijk.
Hij zei niet veel meer, heel zijn plezierige schwung was weg. Arme Fraco.

De dag was gisteren al goed begonnen. Een van de Filipijnse wipers (de poetsmannen van het machien) had een fuel lek opgemerkt.
Ipv daar een mecanicien bij te halen zoals gebruikelijk is, draait hij zelf een valve dicht(er), trekt ze over en dus kapot en toen
was het lekje een serieuze spuit. Er was ineens genoeg werk voor iedereen.
De wiper loopt nu met een verband om zijn pols want hij heeft zich verbrand aan de fuel.
HFO, Heavy Fuel Oil ofte zware stookolie, wordt voorverwarmd tot 60°C. Voor hetzelfde geld was het in zijn ogen geweest. De imbeciel!
Maar dat mag men niet luidop schrijven, want dan heeft men 'vooroordelen'.

's Avonds in de cabine vertelde LM het een en ander over het Pools vakjessysteem. 'k Wist niet wat ik hoorde.
Hij gaf een paar voorbeelden. -in dat machien werd continu wacht gelopen hè, dag én nacht

vb 1: Iemand ziet tijdens zijn wacht dat een tank gaat volraken. Nu bevat die tank een vloeistof van een circuit waarvoor hij niet
de verantwoordelijke is, het is zijn sector niet. Wel, dan mag die tank rustig vollopen, alarm veroorzaken, overlopen in de rest van het systeem en daar
bijkomende problemen doen ontstaan, desnoods ontploffen, maar hij gaat er niks aan verhelpen, die tank mag rustig vollopen,
hij zal daar geen valve dichtdraaien want het is zijn afdeling niet : hij belt de persoon in kwestie uit bed. (!!!)
LM noemt zoiets geen wachtlopen, dan kan men daar beneden evengoed een telefoniste zetten. Navenant welk lampje gaat branden kan ze
de betrokken mecanicien bellen.

vb 2 : LM zei een van de 4^de mecaniciens een watertest (zoutgehalte) te doen.  
"Ik ben niet de betrokken persoon, water is mijn afdeling niet" antwoordde dat wonder van flexibiliteit en hij deed verder met wat hij aan het doen was, niks.
Cheng Venes (de chef titularis van dit schip) en RY (de voorganger van LM) hebben zich bij die mentaliteit neergelegd. Dat is geen oplossing.
Wanneer men als baas zélf de Poolse flutmaatstaven gaat hanteren, dan leidt dat tot nepkwaliteit van het geleverde onderhoud.

LM erfde dus een compleet scheefgegroeide situatie, scheefgegroeid tot in het onverantwoorde, regelrecht gevaarlijk.
De Polen trekken het motto 'schoenmaker blijf bij uw leest' door tot het uiterste. Dat is hier de gangbare norm.
Voeg daarbij de incrowd attitude, het verschil in taal en de uitwisseling van communicatie die daardoor verloren gaat een ge krijgt een situatie zoals
op het vermaledijde schip 25: een schip dat klaar is om te verongelukken. Erger, zegt LM, het is hiér erger dan toen in '95 op schip 25.

Cheng Leu ergerde zich daar ongeveer elke dag blauw aan. Dat heeft waarschijnlijk bitter weinig uitgehaald, maar hij behield tenminste zijn maatstaven,
Al ging dat ten koste van zijn gemoedsrust.
En LM? Gewoon wat meer grijs haar.

Een andere norm hier is gesjoemel en gekuip. Onduidelijke barrekeningen. Denken ze nu écht dat ze daar mee wegkunnen?
Daar wordt in stilte alvast iets aan gedaan door bibi. En vermits LM daar nogal zwaar aan tilt kunnen sommigen enkel nog rekenen op zijn beleefdheid.
Meer niet. Maar dat is niet nieuw hè.

Vóór de middag geef ik aan capt PO een fax voor Tina. 's Middags had hij hem nog niet verzonden gekregen.
Het toestel rinkelt wel in Brussel, maar da's alles. Hij zou na de middag opnieuw proberen.
- Of eventueel morgen opnieuw proberen, stelde ik voor, dat nummer is een faxkantoortje/winkel en misschien zijn ze op maandag de ganse dag gesloten.
- Jamaar, staat hun fax dan af ?
- Eh, mogelijk wel hè captain.
- Tiens ... 

12h30 BT, etenstijd, dus is er zeker iemand thuis in Limburg: ik bel naar Laura en D om te vragen of zij e-mail hebben en zo ja, hun @dres aub.
De communicatie kwam tot stand, iemand neemt op en zegt : " met drrr trrr grrrf, met wie-ieuw zzbbrrrkkik?" en dan springt de verbinding af.
Om de kripse van te krijgen.
De eerste keer had ik Laura aan de lijn, denk ik. Bij de 2^de poging dacht ik de stem van Steven te herkennen en de 3^de keer misschien de stem van Pieter.
En telkens sprong de verbinding weer af. Erg.

In Brussel staat de fax af en met Limburg springt de telefoonverbinding af. Wat is de oceaan groot ineens ..., nu ja, de Perzische Golf
+ Golf van Oman + Arabische Zee + Golf van Aden + Rode Zee + Middellandse Zee + Golf van Cadiz + een stukske Atlantic + Golf van Biskaje + Noordzee.
Ver van huis ineens. Wat nu? Faxen naar het kantoor in Limburg? Nog maar eens capt PO gaan lastig vallen dan. Want het faxtoestel van dit schip
staat niet op de brug of in het radiostation, niet op een openbare werkplek.
Het staat in de cabine van de capt, op privéterrein zogezegd. Hoe vindt ge dát ?!? Dat is een ellende.
Goed, 'k zal maar aan een fax beginnen schrijven, misschien haal ik vandaag of morgen ergens de moed vandaan om hem af te geven aan het individu capt PO. 

En dan nu het plezante nieuws. Om 12h was er een general call: om 13h timeshift, 1h vooruit. Om 13h was het dus ineens 14h. Voor al wie aan het werk is
betekent dat een uur minder werken en voor al wie vrij is betekent dat een uur minder vrije tijd. Erg voor degenen die moeten slapen.
Niet iedereen was blij met plots een uur shift. LM wel. In al die jaren is het (denk ik) de tweede keer dat we het meemaken dat er overdag geshift wordt.

          In '79 (pre-LM periode) heb ik het meegemaakt tussen Buenos Aires en Montevideo.
          LM herinnert het zich niet precies meer, wanneer hij eens een timeshift overdag heeft meegemaakt.

De Emiraten (UAE) en Oman hebben 1h tijdsverschil met de andere Golfstaten. We hadden ook deze nacht kunnen shiften,
want we komen pas morgenmiddag toe in Fujayrah (UAE). Daar ligt die ULCC op ons te wachten. We hebben anderhalve dag verloren in Al Bakr, omdat
het loodsbootje door het slecht weer de loods niet van boord kon komen halen. Daar lagen toen nog twee andere schepen op anker,
daar aan boord zaten ze ook met hunne loods opgescheept. Letterlijk. En die mannen per helikopter komen ophalen mag niet van de UNO, want Al Bakr 
ligt in een no-fly zone. https://nl.wikipedia.org/wiki/No-flyzone#Irak_in_1991-2003 

Sinds de Antwerpse rederij Filipijnen monstert doet er een hilarisch verhaal de ronde over timeshift.
En Filipijnse marconist die al zijn dienstjaren in Filipijnse kustwateren had gevaren, wordt gemonsterd op een schip van de lange omvaart.
Na een paar tijdszones wijst de captain hem er op dat hij toch eens zou mogen mee shiften en zich houden aan de scheepstijd.
Grote verontwaardiging bij die marconist: de heer heeft de wereld geschapen zoals die is en het is niet aan de mens daar wat dan ook aan te veranderen!
Na één halfrond zat hij om 02h op 14h. GMT ofte UTC? Nooit van gehoord, marconist zijnde. https://nl.wikipedia.org/wiki/UTC#Definitie 

Groot scheepsnieuws, ttz: GROOT MACHINENIEUWS.
LM vertelde daarstraks dat cheng Venes de stok in het hoenderhok gegooid heeft :
hij doet de mecaniciens (allen Polen) vanaf vandaag effectief 10h per dag werken.
Waar haalt hij ineens die daadkracht? Ik denk dat ik het weet, Venes heeft nu de nodige ruggesteun. Want LM is niet zo lankmoedig als zijn voorganger RY.
We zijn drie weken aan boord en ze beginnen het verschil te voelen. En vanaf vandaag de puntjes op de i. Ze hebben het er zelf naar gemaakt.
Anders kunnen we beneden evengoed telefonisten zetten, zei LM nog eens.
Als de Poolse mecaniciens nog maar efkes de control room uit moeten en effectief het machien in moeten grabbelen ze al naar hun werkhandschoenen. 

Bogdan, de 3^de mecanicien bestond het al zijn 9^de en 10^de uur niet te komen opdagen voor de job. Want dan moest hij 2hrs werken in een warm machien en niet
in de airco van de control room.  Was hij daarom vergeten dat hij naar beneden moest komen ? -niet verschijnen op de job, vreselijk dom, slechte evaluatie

          Efkes tussendoor :
          De Polen zijn betaald volgens het systeem van lump sum. Dwz : ze worden een ruim forfaitair bedrag bij betaald voor het geval
          zich een job zou voordoen die de vaste 8 werkuren overschrijdt. Dit systeem werkt volgens mij enkel bij mensen met een bepaalde werkethiek,
          mensen met verantwoordelijkheidsgevoel.
          Bij het andere systeem, overtime, wordt elk overuur op papier gezet en enkel het effectief aantal gepresteerde uren wordt verloond, dus niks forfaitair.
          Dat is het systeem waaronder ik viel als stewardess en dat gold ook voor heel de lagere bemanning, en nu dus voor de Filipijnse lagere bemanning. 
          Het tweede systeem werkt motiverend, zegt men. Zo motiverend dat de Filipijnen met een vork schrijven en
          dat zielig gekronkel heeft LM ook al lang door, daar wordt binnenkort ook paal en perk aan gesteld.

          Het eerste systeem werkt niet motiverend of stimulerend, het heeft averechts effect bij sommige mentaliteiten.         
          In dit particulier geval bij de Polen.

Hun lump sum, forfaitair bedrag, komt overeen met 3,5 uren per dag. De elektrieker zijn forfaitaire som komt overeen met 4hrs per dag.
Als ze daarvan 2hrs moeten doen is de rest cadeau, dan winnen ze er nog aan. De lump sum wordt berekent op 22 werkdagen per maand.
Er zijn een 3^de, twee 4^des, en een elektrieker die er de kantjes aflopen gedurende heel hun contact.
Dat is per maand 176hrs die niet besteed zijn aan onderhoud, en wie weet hoe lang dat al aan de gang is.
Zo raakt zelfs een goednieuw schip onderkomen.

Vandaag heeft cheng Venes dus een nieuwe episode ingeluid, de Polen gaan 2 van hun 3,5 verloonde extra-uren effectief werken.
En in het machien zelf, niet in de control room bij het koffie apparaat. Nu is het afwachten of deze Polen een beetje kunnen redeneren.
Wait & see, afwachten.
Vooral : de control room moet geeneens permanent bemand zijn. Noch overdag, noch 's nachts, noch in theorie, noch in praktijk.
Wanneer een alarm afgaat op een van de controleborden gaat er een bel door het hele machien. De mecanicien van wacht heeft voldoende tijd om naar
de control room te gaan kijken welk lampje brandt.
Een hoop onderhoudswerkzaamheden zouden tijdens de uren van de wacht kunnen gedaan worden. Maar dat doen de Polen niet uit zichzelf.
Zij houden er andere praktijken op na. Zij bemannen de control room en de telefoon, niet het machien. Zo blijven de werkhandschoenen schoon en
is het koffietoestel niet zonder toezicht. En door die praktijken krijgen ze nu per dag effectief hun werkuren te doen. Verbazing en verontwaardiging.
De heren waren verongelijkt!

          Een mecanicien die zijn machinerijen verwaarloost was waarschijnlijk beter in de cosmetica gegaan.
          Dat is een branche waar de schone schijn écht belangrijk is. Of moet een mens daar ook werken ?

De alarmbel van de control room is over heel de machineruimte te horen. Er is voldoende tijd om bij het gerinkel/geratel van die bel naar
het controlepaneel in de control room te gaan en daar te kijken welke tank of machinerij signaal geeft, om te kijken wat zich waar aan het voordoen is.
Daar dient die bel voor, opdat de control room niet zou moeten bemand blijven, zodat er kan gewerkt worden aan de machinerijen in de machineruimte.
De gewone en gebruikelijke werkwijze is vandaag weer in voege gebracht door cheng Venes.

Dat ze hier in het machinedepartement met 14 man zijn, ligt niet aan de verouderde bouw, of de Japanse bouw.
Dit machien kan 's nachts best onbemand varen met een mecanicien van stille wacht.
De automatisatie is voorzien. Alleen staat een verbazingwekkend groot gedeelte buiten werking, gewoon buiten werking (!!!)
Of de rederij in Antwerpen dit weet, weten LM en Venes nog niet.