1999-11-02 ~ op zee

Maandag in Saint Croix is een frigorist aan boord gekomen, maar die kreeg het niet opgelost. En om 16h bolde hij het af omdat hij
zijn dochter van school moest halen. Cheng Peegie was in alle staten. Pas rond 18h was de man weer aan boord.
Die dagen heb ik cheng Peegie een paar keer horen roepen. Mr Peegie? Roepen? Jawel, die dagen efkes wel.

De vleesvrieskamer doet het weer, maar op -15°C ipv op -22°C en de vis zit er nu bij in, wat in theorie niet mag, enkel in geval van nood.
Bvb een sterfgeval, dan gaat de overledene in de visvrieskamer nadat de visvoorraad naar de vleesvrieskamer verhuisd is.
Maar deze situatie is ook een geval van nood. -vandaag zou ik graag het logboek van toen eens lezen, over alle tegenspoed in die weken

LM vertelde later dat het probleem met de koelkamers voor 75% had kunnen vermeden worden als de elektrieker INTIJDS gemeld had
dat ergens vocht zat in de leidingen, daar waar geen vocht mag zijn. Hij had olie hergebruikt voor de leidingen van vries- en koelkamers.
Zoiets is om problemen vragen. En zo heeft het vent zijn vonnis getekend. Eerstvolgende haven naar huis. Cheng Peegie heeft dat niet luidop gezegd,
maar een klein kind begrijpt wat er gebeurt : het water in de olie bevriest, de leidingen raken opgestropt door ijs en het systeem valt in panne.
"Yes but, in my country ..." We zijn hier niet in your country, sukkel. Hier wordt gewerkt volgens andere maatstaven dan in Polen.

Cheng Peegie heeft in St. Croix drie grote diepvriesbakken laten komen, maar daar kan niet de ganse scheepsvoorraad in natuurlijk. 
De shipchandler die ze geleverd heeft vertelde dat volgens de wet de marchandise voor scheepsbevoorrading van het vasteland moet komen (USA).
Die wet maakt dat scheepsbevoorrading op het eiland zo duur is.
En vandaar dat van de catering in Antwerpen maar een minimum aan verse groenten en fruit mocht besteld worden.
In de dagen die volgden aten we wat eerst op moest omdat het al ontvroren geraakt was. Dat klopte bijlange niet meer
met wat op het menu stond maar het menu was absoluut bijzaak geworden : eten wat de pot kookt.

Voor de drie nieuwe vriesbakken moesten bijkomende elektrische leidingen getrokken worden. Dat heeft ook voor de nodige problemen gezorgd.
De elektrieker (nochtans met veterane ervaring) wou de leiding van de keuken door de deurstijl naar beneden laten lopen. Maw een gat boren in
een branddeur. Wééral geroep. De vonken sprongen er af. Een gat in een brandbeveiliging boren? Waar heeft het vent ooit zijn vak geleerd?
Met een gat in een branddeur komt dit schip door geen enkele keuring nog!

Toen cheng Peegie in Fos (20/09) aan boord kwam zei hij na enkele dagen : "dat is hier persies een rustig schip".
Dat had hij niet luidop mogen zeggen, Murphy heeft hem gehoord.
De thermometers van de koelkamers worden hier in het oog gehouden als die van een couveuse, maar dan in het negatief, onder nul.
De vriestemperaturen zijn hier hot news.

Gisteren was er plots een feestdag aan boord met een koud buffet in de bar. Capt PRü wou dat zo om de mecaniciens te bedanken voor
hun inzet en hun inspanningen. Murphy heeft meegeluisterd want juist dan stegen beneden de temperaturen van de koelkamers weer efkes.
Het buffet was geslaagd. De ch.kok glunderde en wij glunderden mee.
Van morgen ben ik gaan kijken in de bar of er nog iets moest afgeruimd worden.
De borden en het bestek hadden we gisteren al naar de keuken gebracht en in het water gezet.
In de bar stond Junar wat verloren te kijken naar het aantal vuile glazen in de spoelbak.
'k Heb alle glazen op een plateau gezet om ze naar de afwasmachine in de keuken te brengen eer hij er ter plaatse met de hand zou aan beginnen.

Daar had hij niet aan gedacht! Dat er in de keuken een professionele vaatwasser staat. Maar ja, de keuken is ook twee deuren verder hè ...
Junar ziet me doen, merkt dat er niet genoeg plateau's zullen zijn en verdwijnt zonder iets te zeggen naar de keuken om een plateau bij te halen,
zonder alvast de glazen kommetjes van peanuts en chips mee te nemen. Heel efkes had ik een déjà-vu van jaren geleden.
De Zaïrese collega's deden ook kilometers met lege handen. Alvast iets meenemen was er toen ook niet bij.
In dit geval : plateau's gaan halen (met lege handen) is plateau's gaan halen en
kommetjes wegbrengen is kommetjes wegbrengen, en terugkomen met lege handen.
Alvast iets meenemen? Nee. Dat is er niet bij ... allemaal lege kilometers.

Toppunt: hij bracht de lege plateau's weer de bar in. Hoe moeten de glazen wanneer ze afgewassen zijn van de keuken weer naar de bar komen?
Komt hij dan eerst de plateaus terug halen? Zo ligt de bar ver van de keuken natuurlijk, wanneer een mens acht keer over en weer loopt ipv vier keer.
Verplaats u niet met lege handen, laat elke verplaatsing een beetje opbrengen voor de job, of ge zijt 's avond bekaf en het resultaat is er naar.
Dat is een van de wijze lessen van Yvonne uit 1978. 
Gelukkig had ik in de bar niks meer te doen en kon ik het afbollen.
Soms zou ik aan weer aan de slag willen als stewardess, maar dan niet met een Filipijnse collega.
Tenzij het Noël of Roderick zou zijn natuurlijk. -en later Eusebio, de crème van de Filipijnse stewards, wat een organisatie, wat een afwerking  

1999-11-13 ~ op zee 

Owee, wat zienik, al sinds 02/11 niet meer geschreven. Zo geraakt de inkt hier niet op natuurlijk.
De voorbije week hebben Nicky en ik de inventaris van de farmacie van het schip gemaakt. Elke dag een uurke, om niet te veel fouten te maken
in al dat gecijfer van aanwezige voorraad, vervaldatums, verplichte minimum voorraad en bestellingen.
Na dat uur bleven de drie kwartier kletsen.
Nicky is gedurende drie jaar administratief directrice geweest in rusthuis in de buurt waar ik toen woonde in Ganshoren.
Ze heeft een hele resem verhalen over wat er zoal gebeurt met de bewoners. Van binnenuit het home en van buitenaf. -hoe actueel plots
Geen frisse of hartverheffende verhalen, maar wel heel leerzaam. 

          Ze heeft ook een aantal jaren in een psychiatrisch centrum gewerkt in St-Agatha-Berchem en ze vertelde dat als
          daar een besmettelijke ziekte zou uitbreken, heel het gebouw, met iederéén daar aanwezig in quarantaine moest.
          Iedereen daar aanwezig betekent dus de bewoners én het verplegend personeel, het verzorgend personeel & het onderhoudspersoneel.
          Zo stond dat in hun contract. Als ge kinderen van school moet halen : zorg maar dat het in orde komt want ge moogt niet meer weg.
          Zelf heeft ze het nooit meegemaakt, maar de procedure voor quarantaine was duidelijk.

De rest van de tijd gaat op aan de gewone jobkes: typwerk, dagelijks de overalls van de officieren wassen,
ze drogen, vouwen en weer afleveren aan de deur van de cabine.
Het zwembad kuisen is er bij ingeschoten, sinds het gedoe met de schurft en de scheepswas begonnen is.  
Deze namiddag begin ik er weer aan. Er is ommers geen oefening, wegens dag van vertrek.

LM heeft de voorbije dagen nogal zijn bezigheid gehad. Het gedoe met de koelkamers is nog niet helemaal  in orde en
dat zal wel zo blijven tot in Tenerife. De stukken zijn besteld, maar of ze zullen geleverd worden is een andere vraag want
'leveren op een eiland is ALTIJD' duur. Vorig jaar -schip 29- heeft hij daar ook maar het absolute minimum gekregen van wat besteld was.
Maar goed, de stukken voor de koelinstallatie zijn 'critical parts', misschien schieten ze dan wel wakker bij de rederij in Antwerpen.

En dan is er nog iets, er lag een vitaal stuk in panne vóór de hoofdmotor, die zorgt voor de aandrijving. Eens kijken in zijn werkboek:
een elektrische motor van een van de twee smeeroliepompen voor de aandrijvingsmotor (hoofdmotor) lag in panne.
Er zijn twee zulke pompen met elk hun eigen elektrische motor en alles moet in orde zijn zodat de ene kan overnemen indien de andere
het laat afweten. Op nauwe druk bevaren routes zou dat rampen kunnen veroorzaken, op volle oceaan is dat enkel erg voor de gemoedsrust
van de aandeelhouders. Wij worden dan gesleept. Dat kost fortuinen natuurlijk, daarom : beleg nooit uw geld in de rederij waar ge werkt!

Aangezien elke elektrische motor het domein is van de elektrieker (sinds de gepollueerde olie in de koeling heeft hij de bijnaam Mr Bright Light)
heeft het drie dagen geduurd ipv enkele uren. Gisterenavond belde cheng Peegie dat de motor in orde gekomen was omdat de draden nu
op de juiste manier aangesloten waren. Op de juiste manier aangesloten? Dank zij de vakkennis van Mr Bright Light? Toeval?
Of was de cheng het zelf efkes gaan oplossen? Want dat kan ook hè.
Door dat telefoontje was LM klaar wakker en is pas een paar uur later weer in slaap geraakt. En vannacht was het standby.
Hij heeft dus weeral te weinig geslapen. Weer door het geklungel van Mr Bright Light, zij het deze keer onrechtstreeks.
En de dag tevoren was het ook al nachtwerk. Rustig schip hier, had cheng Peegie gezegd? 
De elektrieker wordt in Tenerife vervangen. En dat is niet omdat zijn contract om is, hij is pas sinds 17/09 aan boord, hij heeft de zak.

De benamingen die ik LM al horen gebruiken heb voor dat heerschap ga ik niet op papier zetten. 'k Wist niet dat LM zo'n uitgebreid repertorium
scheldnamen kent. Mijn liefste blíjft me verbazen. Daarvoor verdient hij een lintje. Ook omdat hij het al zeven jaar volhoudt met mij.
De zon staat hier te schijnen gelijk een zotte, persies of ze heeft niks beters te doen. Een heel ander novemberweer dan herfstbuien in België.
France Inter staat hier al een paar dagen op, FM. Er gebeurt nogal wat in de wereld. We weten weeral waar er gemoord wordt zie ...

1999-11-14 ~ op zee

Deze namiddag, na het eten, gaan we met de ganse cleaning gang het zwembad kuisen. Gisteren heb ik het meeste roet al weg gekregen
van de wanden maar de bodem krijg ik niet goed. De bodemplaat golft een beetje en er bleef nogal wat water staan.
Straks, met versterking van mankracht moet dat in orde te krijgen zijn.

Vandaag is het zondag. Dwz : 's Middags een drinkje bij Nicky en capt PRü. Eigenlijk moet het zijn : bij capt PRü & Nicky, maar de heren houden eerst
werkvergadering in de management room en in afwachting ben ik al bij Nicky.
Enkele zondagen geleden heeft ze me een armband laten zien die ze ooit in India gekocht heeft : robijnen en diamantjes in een band van goud gevat. 
De band is 1 cm breed. Ze hebben hem thuis laten schatten: 450.000 BF. Om van achterover te vallen. En ze was nog verbaasd toe ze het vertelde.
De stenen zijn op artisanale wijze bewerkt en zoiets is hier in het westen onbetaalbaar geworden aan werkuren.
Daarom is een armband van ver weg, plots véél meer waard in het westen.
Ze heeft hem bij aan boord omdat er thuis geen tijd meer was om hem naar de kluis te brengen. Tegen de pikkedieven die leegstaande huizen doen.
- En de piraten in Nigeria dan? vroeg ik.
- Och, dat zou al moeten lukken hè, zei ze. -toen nog wel ja, maar nu ziet de piraterij er al gans anders uit, professioneler

In Seent Krooi (Saint Croix, op zijn Amerikaans uitgesproken) is mijn Luxemburgs zeevaartboek toegekomen. De pasfotootjes had ik van uit
Fos sur Mer (Zuid-Frankrijk) opgestuurd naar de rederij in Antwerpen tav klerk Caga, zij houdt zich bezig met dat soort zaken voor dit schip.   
Met mijn Luxemburgs zeevaartboek ben ik nu helemaal in orde voor elke Afrikaanse haven, het zal geen USD of andere koekjes meer kosten
aan smeergeld. Op voorwaarde dat het betreffend schip onder Luxemburgse vlag vaart natuurlijk. Want sinds de omvlagging in '91
is het een soepje geworden hoor, welk zeevaartboek onder welke vlag geldig is. https://nl.wikipedia.org/wiki/Omvlaggen 

Binnen een dag of 10 zouden we in Tenerife zijn. Of LM daar afgelost wordt is nog niet zeker. De volgende haven zou Rotterdam zijn.
Er is dus een kans dat we pas in Rotterdam afmonsteren, half december.
Zij we nu (pvd!) wééral in de winter thuis, het hoeveelste jaar na mekaar is dat nu al ... en ik vrees dat het januari zal worden, want
vanwege de millenniumbug willen ze mensen aan boord houden die vertrouwd zijn met het schip. https://nl.wikipedia.org/wiki/Millenniumbug 

Met de fysiek van het schip. De instructies voor de overgang zijn duidelijk: er wordt wacht gelopen, ook in het machien.
Voorts drie bladzijdes vaagheden om te zeggen 'bekijk het maar en los het op'.
Áls we moeten blijven hoop ik dat we op volle zee zitten en niet op een druk bevaren route.