2000-04-07 ~ op zee

Vandaag barbecue. De voorbereidingen zijn volop aan de gang. Het roze varkentje hangt boven het vuur bruin te roosteren en de blote
bovenlijven zien knalrood, ch.kok, choff Luc en heel de logistieke ondersteuning. Er zijn veel struise vrijwilligers om dat varkentje te roosteren.
Het is persies vakantie vandaag.

Vanmorgen hebben we de mail van Didi ontvangen. Donc, ça marche. Dat wisten we al wel van capt VW, maar nu zien we het met onze eigen ogen:
de mail-installatie werkt. Lang leve capt VW.
En een gordijn voor de cabinedeur komt er ook. Choff Luc heeft een rol groene canvas in zijn locker. Daar krijgen we morgen een stuk van.
Morgen pas, want vandaag moet hij vuur en varkentje in het oog houden. We krijgen die canvas op één voorwaarde, dat ik voor hem ook
een deurgordijn maak. Twee canvassen dus. Er komt schot in de zaak. https://nl.wikipedia.org/wiki/Canvas_(materiaal) , https://nl.wikipedia.org/wiki/Zeildoek 
Op canvas kan men schilderen hè. Verf is aan boord, red, blue, yellow ... yellow! Daarmee kan ik zonnebloemen schilderen.
Eerst het canvas opspannen zeker? Oei, laat maar. Zo zot gaan we niet doen.

Waarom dat deurgordijn zo lang aansleept? Een mens zou denken, ik neem gewoon een oude bedsprei of een oud tafellaken en ik fiks daar iets mee.
Awel, dat gaat niet. Er is nog geen recuperatiemateriaal. Het schip is pas van maart 1999 in de vaart. Alle scheepsmateriaal is nog nieuw en
in goede staat. Er valt nog niks te recupereren.

2000-04-14 ~ op zee

Gisteren zijn we rond de Kaap gegaan en we kunnen FM ontvangen, al twee dagen. Brian Ferry komt naar Cape Town. Allen daarheen.
Enkele dagen voor ons vertrek uit België hoorden we in de auto een interview met Dana Winner. In de auto staat de radio op VRT2.
Het gesprek ging over haar optredens in Zuid-Afrika en andere verre reizen. Onder andere naar Dubai (UAE, Midden Oosten)
De presentatrice en de presentator vroegen waar Dubai lag.
"Euh ... in Noord-Afrika, zei Winner, ja, Noord-Afrika." Jammer dat ze haar niet gevraagd hebben in welk land van Noord-Afrika.
Wat zou ze er dan uitgeslagen hebben. Ik vermoed dat ze zat teken te doen van ik-weet-het-niet! niet-verder-vragen!
Want Noord-Afrika was hen plots voldoende als plaatsbepaling, zij het anderhalf werelddeel mis.

De barbecue van vorige week was een succes, het was een heel lekker varkentje. 'k Heb een royaal stuk van de filet gekregen, ik voelde mij als een prinses.
Als een Breugheliaanse prinses. Enkele dagen later vertelde capt VW dat hij de barbecues met de Filipijnen feestelijker vindt. Er is meer ambiance.
Allez zeg, en LM&ik vonden het juist zo rustig dat eens niét de obligate karaoke volgde. Karaoke is misschien plezant voor degene die staat te zingen
maar moet dat per sé met versterking? 't Blijft even vals klinken, alleen stukken luider.

De e-mail is kapot, sinds dinsdag. Capt VW vermoedt dat iemand van de rederij in Antwerpen toch iets in bijlage verzonden, want het systeem zit muurvast.
En capt VW had hen nog zo gevraagd voorlopig alles in *.txt (onbewerkte tekst) en zónder bijlagen te verzenden. Hij denkt dat het 't krantje is
dat de boel blokkeert. En op dat krantje zat hier echt niemand te wachten. En daardoor is ook de privé-communicatie per mail afgesloten tot 08/05.
Juist nu. Om onnozel van te worden.

Gisteren heeft dit schip 18Kt (knopen) gedaan, 15Kt geleverd door het machien + 5Kt bonus door de stroming.
En zo gingen we de bocht in, de Kaap rond. 's Avonds moesten we al snelheid minderen want we gingen te snel, hadden 'ze' gezegd.
Ze = Tankers London, denk ik, de firma van de lading.

Het is herfst hier in het zuidelijk halfrond en gisteren was het maar frisjes, rap weer naar het noorden, naar warmere regionen.
Voor LM hoeft dat niet, weer eens de tropen door. En deze keer gaan we schuin door de tropengordel, 't zal dus langer duren.
Arme mecaniciens. Nuja, het zijn geharde mensen hè. Behalve mijnen delicate misschien?

2000-04-18 ~ op zee

Gisteren heeft iemand bij Tankers Londen ontdekt dat dit schip niet in de States binnen mag, ttz: dit schip heeft een Chinese eigenaar en de Chinezen 
willen dat niet hebben en dat staat zo in het verhuurcontract voor dit schip. Oeps! zeiden ze gisteren bij Tankers Londen. Ze gaan onze bestemming
efkes aanpassen. En dit 17 dagen na vertrek uit Ras Tanura? Wat een geluk dat de aarde rond is, of we moesten terug.
Waar we nu zullen lossen weten we nog niet. Misschien kunnen we ermee gaan leuren : "Moet er nog crude oil zijn?"
Er bestaat een redelijke kans dat het Aruba of Bonaire wordt (Nederlandse Antillen) Daar zouden we tegen de kaai kunnen. (Met een VLCC?)
Hier aan boord is iedereen alvast blij.
Er is een probleem : de zeekaarten.
Die faxen ze wel van op schip 31, zei capt VW. In A4-lapjes en die plakken we hier aan mekaar. Mailen zou meer precieze kopieën geven, maar
dat kan voorlopig dus niet. We geraken er wel.
Hopelijk stuurt Tankers Londen ons met de lading niet naar the middle of nowhere, out of port limits en ship-to-ship want de specialist(e) van
de e-mailinstallatie moet aan boord geraken hè. Het belangrijkste eerst zeggen wij hier. Een lading van enkele duizend ton is zo belangrijk niet.
Als de e-mail maar in orde komt.

De lading van dit schip is het probleem van Tankers Londen. Serieuze zorgen denk ik. Volgens het contract moet de eerste druppel van de lading
in Louisiana geleverd worden op 08/05. We varen full speed naar de Caraïben, er wordt 25 ton meer fuel (brandstof) verbruikt per dag.
Ze hebben aan tafel eens uitgerekend hoeveel dat kost. Een miljoen. -BF of USD?- En dan zonder de bijkomende vervoerkosten om de lading 
van de Caraïben naar Louisiana te krijgen. 'k Moet er niet aan denken. De zullen die iemand bij Tankers-Londen een kaartje sturen van op een
Caraïbisch strand. Als hij/zij er dan nog is, bij Tankers Londen.

Hoe komt een schip van een Chinese eigenaar bij Tankers Londen en bij de rederij in Antwerpen terecht. Awel, de Chinees eigenaar (of firma)
heeft liquiditeitsproblemen. Hij heeft enkele schepen teveel besteld in Japan. Oeps!
Daarom verhuurt hij dit schip aan Tankers Londen en Antwerpen zorgt dat het bemand en bevoorraad geraakt.
En nu gaan wij niet aan de boei in Louisiana maar tegen de kaai op een mooi eiland, dank zij de vergissing van iemand bij Tankers Londen.
Die Chinese rederij heeft een tamelijk sobere (Spartaanse) stijl. Van alles is maar juist genoeg aan boord. Of niet, zegt LM.
De Chinese eigenaar verhuurt dit schip misschien geen tweede jaar, dus blijft het afwachten en hopen of er voldoende zal geleverd worden
voor deck en machien, vanuit Antwerpen.
Welfare kunnen we vergeten, denk ik. Hier zijn royaal twee boeken in de bibliotheek.
Die twee boeken blijven niet in de kast hoor, die komen elk in een monstrans.

Toen de Belgen en de Bulgaren hier aan boord kwamen om het schip over te nemen van de Chinezen was er geen tafelservies, noch bestek.
Zelfs geen rijstkommen die we eventueel zouden kunnen gebruiken als soepkommen. Er waren plastic chopsticks en inox kantineschotels met vakjes,
zeg maar veredelde gamellen. Borden en bestek zijn er ondertussen wel.

Gisteren hebben de heren basket gespeeld. Drie tegen drie. 'k Heb er foto's van gemaakt. Het basketbal terrein is afgespannen met netten.
Van boven gezien rennen de spelers persies in een kooi rond. De netten hangen daar om de bal aan boord te houden, maar het lijkt alsof
ze daar hangen voor daar hangen om zes rondspringende heren binnenboord te houden. De 3^de stuur heeft zijn pols al bezeerd. Een werkongeval?
Voor wij aan boord kwamen hadden ze op anker 's avonds in de Perzische Golf een paar keer gevoetbald, op de helikopterlanding.
Het terrein was daar toen ook helemaal afgespannen met netten, als bal werd een minder gevulde basketbal gebruikt en de grote deklichten werden
aangezet. Zelfs na zonsondergang was het nog bloedheet, wist choff Luc te vertellen. -wie voetbalt er nu op een stalen plaat in de Perzische Golf ...
De pompman had de materiaalkarren naar voor gereden, ingeval iemand door hitteslag naar de koelte moest vervoerd worden. -gezond verstand 

Een tijdje geleden vertelde capt VW iets over een ander schip, toen was hij nog choff. En het was in de jaren '90, in de periode dat er nog
met Zaïrezen gevaren werd. Het schip had een zwembadje, maar het was in erbarmelijke staat. Hij heeft zich daar eens aan gezet en toen de
restauratiewerken klaar waren en de verf droog was, vulde hij het in de namiddag, om voor het avondeten een verfrissende plons te kunnen maken
in een proper zwembadje met helder zeewater.
Toen hij 's avonds aan het zwembad kwam stonden de Zaïrezen zich daar enthousiast te wassen, met zeep en al. -zeep met zout water?
"Tous ensemble, comme au village". Allemaal samen aan het bassin is toch veel socialer dan ieder apart in zijn eigen douche!
Het zwembad was gewoon een bad geworden en VW heeft voor de rest van zijn contract niet meer de kans gekregen eens te zwemmen in
proper zeewater. Maar in Zaïrese dorpen wordt nu wel met dankbaarheid in de stem over hem gesproken.

Er is al één deurgordijn klaar. Vandaag heb ik de eyelets er in geklopt, de koperen ringetjes, Ø ± 2cm. Natuurlijk zijn er maar 15 ringetjes en
ik heb er 16 nodig, 8 per gordijn. Van alles is maar een beetje aan boord hè. Een zeer klein beetje blijkbaar, amper een handvol!
Maar daar vind ik misschien iets op. En toen ik er al 3 van de 8 ingeklopt had, het 3^de al wat minder rond dan het 1^ste, toen pas zag ik dat ik
aan de achterzijde bezig was. Kermille, en geen reserve ringetjes om te herbeginnen. Dan maar een siersteek in de zoom onderaan,
dat leidt de aandacht af van de bovenkant. Zo blijf ik bezig.

Bezig blijven is een probleem. Er zijn niet genoeg jobkes voor mij hier aan boord. -gelukkig was er Encarta https://nl.wikipedia.org/wiki/Microsoft_Encarta 
Een paar dagen geleden had choff Luc een jobke voor mij. Typwerk. Veel, had hij gezegd. 'k Was blij. Bezigheid tot volgende haven!
Veel = 2,5 blz's met dubbele spaties en wat opmaak. In doorlopende tekst eigenlijk 1 blz maar. Bezigheid voor 20 minuten. En die 20 minuten,
dat kwam eigenlijk dank zij de lay-out. Anders was 't nog rapper gedaan geweest met typen.
En deze namiddag is er misschien nog een jobke. Papierwerk dat cheng HUS hem handgeschreven bezorgt, niet op diskette.
Waarom niet op diskette? Geen idee.

18h10 : 'k Heb geen typjobke gehad. 't Zou nochtans deze namiddag in de bus steken.  De bus = het houten bakske naast de deur.
En LM is nog altijd niet boven. Er zal iets zijn in het machien, want ik hoor het ene alarm na het andere.

2000-04-21 ~ op zee

Nieuws: 04/05 gaan we ship-to-ship lossen tegen de Grub. Daarna gaan we naar St. Eustatius voor crewchange (bemanningswissel) en bunkering.
Dat de crewchange doorgaat is een hele opluchting. En niet alleen voor de Bulgaren, ook voor LM: cheng HUS wordt afgelost en dat is beter voor de
collectieve bloeddruk hier aan boord.
Choff Luc heeft gevraagd of ik op 04/05 foto's wil maken van het manoeuvre, twee VLCC's die ship-to-ship gaan. Bibi direct akkoord natuurlijk, ikke.
En ik heb wat straffe verhalen opgehaald over 'mijn' eerste ship-to-ship manoeuvre, met schip 30 een VLCC tegen de Sea Giant, een ULCC.
VLCC = een Very Large Crude Carrier
ULCC = een Ultra Large Crude Carrier
Dat manoeuvre van enkele uren was persies een choreografie en op het einde van die pas-de-deux lag heel schip 30 klein te zijn
in de schaduw van de Sea Giant.

Choff Luc wordt afgelost door choff Diga, met wie we al gevaren hebben op schip 28. Hij brengt de digitale camera voor het schip mee en ik heb al
permissie van capt VW afgelutst om met die camera het schip te gaan fotograferen van op de kaai in St. Eustatius. https://nl.wikipedia.org/wiki/Sint_Eustatius 
Een klein probleem, zei choff Luc, in St. Eustatius mag niemand aan de wal, men heeft een Nederlands visum nodig om er een shorepass te krijgen.
Wabliéft? Als EG-lid ook? -het was larie natuurlijk, maar ik heb efkes meegespeeld
In Antwerpen komen Ollanders zonder vergunning tegen de kathedraal staan plassen. Geen papieren voor nodig. Maar op een van hun Antillekes
zouden wij volgens die zeikerds een visum nodig hebben om op een kaai en op sociaal aanvaardbare wijze enkele foto's te gaan maken van
ons bloedeigen Chinees gehuurd schip? Pisnijdig word ik van zoiets. Leuke buren hebben wij.
Capt VW zat te knikken en te beamen en choff Luc zat te grinniken omdat zijn mopje geslaagd was.

Na drie dagen basket zijn al drie spelers afgevallen. Verstuikte gewrichten. Moeten die mensen zo aan het werk? Ja.
Capt VW staat vol blauwe plekken. IJsblokjes en Hirudoid alom. Dat alles voor de 'sfeer'. En wie bepaalt wat 'sfeer' is?

Eergisteren is mijn cent gevallen waarom choff Luc liever niet heeft dat ik de menu's in het office print. ('k Doe dat dus niet meer en verbruik al
een week of vier onze eigen inkt voor het eerste exemplaar. Het kopieerapparaat gebruik ik daarna natuurlijk nog wel).
Zo om de drie dagen veroorzaakt de elektrieker op de printer een 'jam générale', een knoeiboel. Hij laat bestanden van hem in opdracht staan (?)
De volgende die komt printen krijgt eerst een aantal van zijn lijsten afgedrukt en ook lege tabellen. (?)
Dat alles omdat hij het printbeheer niet onder de knie heeft. Zucht.
Door zijn geklungel in het office mag ik daar niet meer printen, omdat choff Luc het gesukkel & gedoe van de elektrieker meer dan beu is. Zucht.

Zondag Pasen. In groot tenue, had choff Luc voorgesteld. Dat gaf verschrikte gezichten bij capt VW en cheng HUS,
ik denk dat ze hun wit hemd nog uit hun valies moeten halen. En hebben ze hun epauletten wel bij?
Tropentenue is met witte kniekousen en de omslagboord moet 10 cm zijn, wist choff Luc erbij te vertellen.
Hoe zo'n jonge gast die antieke geplogenheden kent? Zijn vader is cheng geweest. De helft van zijn carrière heeft hij op de fruitschepen
gevaren, bananen vervoerd. Hij is nu +70j en eet al 30 jaar geen banaan meer. https://nl.wikipedia.org/wiki/Belgian_Fruit_Lines 
Hij kan geen banaan meer zien.