vervolg brief 01  (2000-11-22) 

Zojuist heb ik onze mail-diskette terug gekregen van capt PO. Hij stond in de deur van zijn tak te maken. (Dierf hij niet binnen komen?)
Een apart verhaal : onze mail bedroeg teveel kilobytes (?!?) Gelukkig ben ik de leeftijd voorbij dat ik me laat intimideren door bars pratende mannen,
maar ik hou wel mijn mond, want het vent kan LM dwarsbomen. 

           Dat het de laatste kaart geweest was want een kaart beslaat teveel kB's.

'k Wist niet direct waarover hij het had want ik was in Encarta bezig met een landkaart en ik verzond toch geen landkaarten naar België?

         Ja die verjaardagskaart voor de 21^ste, die tekening, dat is de laatste keer geweest.

'k Zat met mijn mond vol tanden ... 8 kB is tevéél?
32,00 kB voor een verjaardagskaart + 1,06 kB in onbewerkte tekst. Deze twee bestanden samen gezipt in een archiefje
herleidde het geheel naar 8 kB. Een reductie van 76% zegt WinZip. Zo heet dat programmaatje, WinZip. https://nl.wikipedia.org/wiki/WinZip 
Het geheel was dus gecomprimeerd naar ¼ van de oorspronkelijke grootte, op voorwaarde dat men het ding GEZIPT verzendt natuurlijk,
anders springt het bestand weer naar de oorspronkelijke grootte. (gewoon zippen, standaard in het Microsoft pakket) 
Waarom was het vent gefrustreerd geraakt, op zijn pik getrapt?
Mogelijk scenario: hij heeft het archiefje open gedaan op zíjn vaste schijf C: , dan niet meer weten hoe weer zippen, en de bestanden dan maar raprap
ongezipt verzenden om er vanaf te zijn (en dan achteraf de dactylo gaan staan afblaffen over een teveel aan kB's).

Ondertussen staat datzelfde archiefje van twee bestanden nog altijd gezipt en verzendklaar op onze verzend-diskette hoor.
Maar daar heeft de illustere niet aan gedacht, want dat betekent ook efkes herbeginnen hè.
Alternatief 1 : leren zippen, PO!
Alternatief 2 : het archief DICHT laten dan verspreekt men zich niet ivm de privépost van andere mensen, PO!
Het is geweldig simpel. Vooral dat tweede. Dat heb ik zelf gevonden, helemaal alleen gelijk een groot meisje : blijf-uit-de-post-van-een-ander.

Nu hebben LM en ik buitengewoon geluk dat de meeste van onze familieleden, vrienden, kennissen en correspondenten maar 1x per jaar verjaren.
En dat ze bijna allemaal hun communie al gedaan hebben. En dat iedereen al geboren is. (Tenzij degenen die op komst of in bestelling zijn).
En dat het maar één keer per jaar kerstmis & nieuwjaar is voor al die mensen.
En dat een mens maar twee ouders heeft : moederdag en vaderdag. En schoonouders.
En dat iedereen van onze familieleden, vrienden, kennissen en correspondenten al getrouwd is (geweest) of zo goed als. 
En dat er maar om de vijf of tien jaar een huwelijksjubileum te vieren valt, per koppel familieleden, vrienden, kennissen en correspondenten.
Kortom, LM & ik hebben het geluk dat we bijna geen mensen kennen die al eens gefeliciteerd mogen worden of onze beste wensen in kleur mogen krijgen.

2000-11-24 ~ op zee

'k Ben eergisteren maar gestopt met typen want ik was aan het zagen. 'k Hoorde het zelf. En dat allemaal voor 8 kB.
Of zou de 34 kB versie verzonden zijn? Hup, daar gaan we weer. Gauw over iets anders.
We zijn daarstraks vertrokken uit Ras Tanura. Op FM 91.45 is een Amerikaanse zender, vandaag houden ze een speciale country namiddag.
'k Heb me suf gedacht waarom de Saoedi's een USA radio op hun grondgebied zouden toelaten. Van heel de Perzische Golf misschien
de Emiraten of Oman, maar toch niet bij de uitvinders van de Islam hè, al die country liefdesliedjes.
Awel, die zender gaat via Bahrein, op een boogscheut hier vandaan. Bahrein dient als uitgangswijk voor de rijke Saoedi's, vertelde choff Luc.
Daar gaan zij in het weekend doen wat op hun eigen grondgebied niet mag voor de  buren, die die daar dan ook zijn, in Bahrein.
Er is zelfs een dure brug gebouwd. Zo worden de chauffeurs van de sjeiks niet meer misselijk op de ferry.
Da's slecht voor de standing van een sjeik hè, een chauffeur met een uniform vol kots.

Volgende evenementen op het programma van deze 'cruise':
03/12 : Singapore Passage
07/12 : Bataan, Filipijnen. Daar zouden we aan de wal kunnen. Daar zou ik deze brief willen posten. Hopelijk kan LM eens mee.
11/12 : Singapore Passage. Daar wordt capt PO afgelost door capt Wero. Tegen dat ge dit leest is hij al aan boord.
En verder zien we wel, wait and sea.

Vorige week hebben we barbecue gehad. Aan het zwembad. Dat klinkt goed hè.
't Zwembad is wat klein om echt in te zwemmen en om de afwas in te doen zou het wat groot zijn.

Straks gaan we de straat van Hormuz door en op naar Singapore. https://nl.wikipedia.org/wiki/Straat_van_Hormuz  + kaart
In het naar hier komen waaide het in Hormuz gelijk zot. Het was er zelfs koud. LM & ik zijn eens gaan buiten staan, want
'koud in de Perzische Golf', zoiets is een gebeurtenis. Wel, voor ons toch.

2000-11-25 ~ op zee

Wat hier nog veranderd is in de dagelijkse gang van zaken : iemand anders typt nu de menu's. Vorige keer was dat jobke een corvee aan het worden
omdat het klad voor de volgende dag pas bij het avondeten naast het bord van de capt lag. Dat moest ik gauwgauw 's avonds nog typen, omdat
's anderendaags de menu al bij het ontbijt op tafel moet staan. Er elke morgen om 06h voor opstaan, dat zag ik mezelf niet doen, omdat ik
zoveel mogelijk de werk- en slaapuren van LM volg.
'k Had toen aan de keuken gevraagd of ik de menu voor 's anderendaags mocht komen halen tussen 15h & 17h, zodat ik hen de getypte blaadjes
alvast kon afgeven bij het avondeten al. Dat was niet mogelijk. De keuken begint pas na 17h te plannen en na te denken over de dag die komen gaat.
Onze eerste dag weer aan boord zag ik bij de lunch het klad al gereed liggen bij het bord van capt PO. Ha, dacht ik, ze hebben ondervonden hoe
vervelend het is de menu 's avonds nog te typen, dus typen ze hem 's namiddags. Nu ze er zelf last van hebben kan het wél vroeger op de dag?
Welwelwel ... goed, niet teveel over nadenken.

Deze kok had ons in augustus een brief meegegeven voor Bulgarije, om in België te posten, met alvast een Bulgaarse postzegel op.
'k Zag dat zoiets niet zou lukken bij de posterijen en het adres was geschreven in Cyrillisch schrift https://nl.wikipedia.org/wiki/Cyrillisch_schrift#Russisch_alfabet 
Thuis heb ik een fotokopie gemaakt van de envelop en het adres uitgeknipt. Dat adres heb ik op een bruine envelop A8-formaat geplakt en
er in blokletters BULGARIJE ondergezet. Zijn witte envelop ging met postzegel en al in onze bruine en die kon vertrekken met een Belgische postzegel.
Wat een mens al niet doet voor andermans post? Dat gaat vanzelf want zeemanspost is heilig. Misschien zitten ze ginder op nieuws te wachten.

2000-11-30 ~ op zee 

Na Bataan (Filipijnen) gaan we weer laden in Oman (Perzische Golf) en lossen in Qingdao (China). https://nl.wikipedia.org/wiki/Qingdao
Dan zal het al januari zijn. We zullen onze winterkledij nodig hebben. 

De laatste video's zijn ingetikt. In het totaal zijn er nu 420 stuks. Nu de 2^de ronde, ze efkes bekijken om er te kunnen bijtikken of de film
Engels gesproken is, Bulgaars, of Bulgaars met Engelse ondertitels. 

          Dat Bulgaars gesproken is niet gedubd hoor, tot grote gruwel van de Belgen aan boord is het voice-over. Eén acteur en één actrice doen alle 
          stemmen. Ze lezen zelfs de begingeneriek. Erger van bij ARTE. Nu willen wij absoluut weten van welke videocassettes we moeten afblijven.
          Aan de eindgeneriek ben ik nog niet geraakt. Of de stemmen die ook lezen weet ik dus niet.
          De namen van zoveel technische en andere medewerkers, hoe zouden de stemacteurs dat dat brengen? Aan het spreektempo van Donald Duck?

'k Doe er net geen 20 op een uur tijd.
Videoband uit de doos, band in de videospeler, fast forward de reclames overslaan (ALLEMAAL, dwz efkes tot tien tellen), efkes klank beluisteren,
terugwinden, band eruit, band in de juiste doos en op de juiste plaats, taal en/of ondertitels  intikken, volgende band er uit ...
'k Heb het typtafeltje wat dichter bij de video installatie geschoven. 't Zou allemaal iets vlotter kunnen gaan met de afstandsbediening, als dat ding niet
regelmatig in zijn eentje op stap ging. Soms ligt het te lameren bij het koffiemachientje, soms ligt het in de patrijspoort te zonnen,
of in de bureaustoel te niksen. 'k Leg in deze cabine kilometers af door de afstandsbediening.

Sinds we oost varen shiften we niet meer 's nachts, maar om 16h. Eén tel later is het 17h. Dat geeft een heel vreemd gevoel.
Er is vanalles nog niet gedaan en een mens is een hap uit de namiddag kwijt. Dat uur is niet besteed aan iets, of voorbij, of verlummeld met niets doen,
het is gewoon kwijt. Verdwenen in minder dan één seconde. Weg. Verdwenen in de maag van een Uurverterende Meridiaan.
En er zijn 23 van die monsters. -de 24^ste is de dateline  https://nl.wikipedia.org/wiki/Internationale_datumgrens

Wij moeten gelukkig maar een stuk of vijf van dié meridianen passeren. Het zijn monsters met twee koppen, een Oostwaarts en een Westwaarts.
Om de 15° ligt zo'n monster roerloos plat en heel stil op de loer. Op elk schip dat over zo'n uur-verterende meridiaan vaart, scheurt de
Oostwaartse Kop een uur weg uit de mensen hun 24hrs. Wanneer we slapen merken we het niet echt, maar overdag wel: een uur kwijt. Ineens en plots.

Over een week of twee varen we weer west. Dan braken de Westwaarts Koppen die uren elke keer weer uit, maar dan doet het er al lang niet meer toe.
Wie wil er nu een gerecycleerd uur. Zo eentje waarvan de minuten uitrafelen. Nee, danku.
Gisteren had ik mijn eigenste gloednieuw uur van 16h tot 17h willen houden, maar het is dus weg. 

Het 24^ste monster is het meest vreemde. Wat een geluk dat daar maar één van bestaat. Het ligt in de Pacific te loeren.
Van het 24^ste monster vreet de Oostwaartse Kop een compleet etmaal uit uw bestaan, een complete kalenderdag.
De Westwaartse Kop compenseert dat dan ooit wel, als men daar nog eens westwaarts passeert.
Áls hè, want de meeste mensen gaan via Panama naar huis en dat blijft dus oost varen, en die kalenderdag zijt ge kwijt. Voor de rest van uw leven.
Toch blijft een mens tijdens die 'verdwenen' dag ademen.
En leg het maar eens uit aan St. Pieter : eigenlijk heb ik nog enkele kalenderdagen tegoed ...

14h50: ik ben onze mail-diskette gaan brengen. Nu afwachten: ♫ vol verwáááchting ♫ klopt ons hááárt ♫ ...
vertrekken de drie mails gezipt (gecomprimeerd) of niet gezipt ?
Nu ga ik een beetje was ophangen en daarna misschien ook stofzuigen. Want gisteren was het ineens 17h hè.

Enkele dagen geleden vertelde choff Luc over een colloquium in mei. Hij was pas thuis van dit schip, afgemonsterd in Aruba en had nog last van jetlag.
Cheng HUS was daar ook, ook afgemonsterd in Aruba, maar dan 'en catastophe' -tekst 317
Er was een après-colloque  geweest, zoiets al een après-ski maar dat voor serieus, een nabespreking.
De Human Resource Managers waren er -een duur woord voor personeelschefs?
Enkele zeelieden werden voor een gesprek gevraagd in een ruimte apart. Over de après-colloque ging choff Luc zijn verhaal.
De HR managers wilden weten hoe het nu is, varen met Bulgaren. Cheng HUS kreeg het woord. Dat was een zet van hen natuurlijk,
ze hadden de minst taalvaardige van het gezelschap er uit gehaald. HUS krijgt het nog niet uitgelegd aan de incheckbalie in Zaventem, -tekst 325
wat zou hij dan onvoorbereid een zinnige uitleg doen op een vergadering.
Wat hij te zeggen had klonk verward en slordig ('k hóórde hem bijna bezig) en vaag en onnauwkeurig. Na een paar minuten werden zijn bezwaren van tafel geveegd
als zijnde van 'niet-professionele aard' maar van 'relationele' aard. Dat kan bijna niet anders, met zijn oudewijvenpraat.
Gelukkig, vertelde choff Luc, was er ook VDB -wie dat is weet ik niet meer- en diens uitleg was ter zake en minutieus. En dan nog wel in het Frans,
zei Luc er bewonderend bij. Maar de conclusies van die kleine vergadering lagen al op voorhand vast, dus veel zal er niet veranderen. Tot zover Luc.

Deze namiddag hebben we enkele uren stil gelegen om van alles te testen. Wat allemaal, dat weet ik niet, maar toen ik een fles water
naar de engine control room ging brengen stond LM neig straf de wijzertjes op een van al die consoles te bekijken. Ik ben zeer stil geweest hoor.

2000-12-02 ~ op zee

'k Heb daarstraks ons koffiemachientje verzopen. -de ouwe café duo van Philips- 'k Had koffiegruis gemorst in het waterbakje en 'k ging dat eens rap
oplossen, onder de kraan. 'k Ben een beetje royaal geweest met water. Daarna kon ik het machientje open vijzen, haardroger er op en
schietgebedjes prevelen dat zo ook de verborgen waterpartikels zouden opdrogen.
Daarna ben ik gaan douchen en aankleden, want als seffes ergens een zekering springt moet ik de elektrieker misschien binnenlaten,
en als de elektrische leidingen in brand schieten, zeer zeker ook de fire fighting & support squads.
Dus mijn haar kammen ook, want er komt misschien volk sebiet. 

We zijn nu 2hrs verder en de koffie staat te lopen, zonder dat het schip stil valt vanwege een black-out, of in brand staat.
Die koffie zal smaken, denk ik.

2000-12-06 ~ op zee 

Lap! Gisteren hebben we een mail ontvangen van Laura dat ze nog geen antwoord ontvangen heeft op haar 1^ste mail, terwijl ons antwoord
de cabine is uitgegaan vóór 01/12. Gezipt en wel, tegelijk met de twee andere mails, op diezelfde diskette.  Nu dat weer ...
Wat is er aan de hand? Zou het kunnen dat maar twee van de drie mails verzonden geweest zijn? Un oubli? Een vergetelheid?
Gaat dat nog gebeuren? -want ik achtte capt PO tot alles in staat- en hoe weten LM en ik of iets verzonden werd of niet?
Hoe kunnen we dat te weten komen zonder  te confronteren ... laat dus maar.
Blijven mailen Lieve Mensen, voor het ogenblik is dat onze enig feedback, tot 15/12 ongeveer, dan monstert hij af. 

Nu nog iets geestigs om het blad vol te maken ...  'k weet efkes niks plezants te vertellen, volgende keer beter.