2001-01-01 ~ op zee  

Hoi Europa,
Sinds twee van de correspondenten in Frankrijk wonen moeten we verbreden en is het niet meer België maar Europa.
Hoi Europese Gemeenschap kan ook, maar Europa klinkt solider, meer vaste grond. De Europese Gemeenschap is een papier, dus geen vaste grond.
Dit is de eerste dag van de week, de eerste dag van de eerste maand van het eerste jaar na de start van de eerste eeuw van het nieuw millennium.
Vanaf nu is het voor echt: één, twee, start! Ziezo.
Vannacht om 24h00 werd iedereen op de brug verwacht door capt Wero, voor een glas champagne. Dat is een Brits gebruik (zegt hij) en vermist hij
nog halvelings Brits is stonden we daar. Het voelde zeer onwennig aan want alcohol op de brug is tegen het beleid van de rederij. Van ongeveer elke rederij.

2001-01-02 ~ op zee

De barbecue was een succes. Het varkentje was lekker. Het kwam uit de oven omdat er geen houtskool is aan boord. Enkel gewoon hout.
Voor kippenboutjes is dat oké, maar voor een volledig varkentje is dat niet genoeg. Dat moet uren en uren aan het spit. Dan hadden we dagen geleden
al moeten beginnen met houtskool maken.

2001-01-07 ~ op zee

Gisteren had LM voor de zoveelste keer het genoegen een mogelijke ramp te vermijden. 'k Zal beginnen met zijn besluit :
onbekwaam volk is een gevaar aan boord. In feite niet enkel aan boord, maar we houden het nu op een schip. Dit schip.
Er was iets met één van de auxiliaries.
Dat zijn de dieselgeneratoren die zorgen voor stroom in het machien, op de brug, aan deck en in de huishouding. Dus voor heel het schip. ALLES.
Zo zijn er drie.
Op zee is één auxiliary in bedrijf en minstens één moet standby zijn om direct te kunnen overnemen of ze vallen op de brug efkes zonder radar,
en in het machien efkes zonder licht. En dat mag niet.
18h : De man van wacht krijgt een alarm en gaat naar het machien. Dat kunnen we volgen van uit de smokeroom, daar hangt
zoals in alle andere openbare plaatsen (en in de cabines van de mecaniciens) een extensiepaneel tegen het schot.
Iets later is er opnieuw een alarm, dat ook onmiddellijk geaccepteerd wordt.

Terug van tafel, zo rond 20h, ziet LM op het extensiepaneel in onze cabine dat het machien nog altijd op 'bemand' staat.
Dat is ongewoon. En vermits hij met prutsers te maken heeft is het verdacht, en gaat hij kijken.
Een 20 minuten later was hij weer boven om een overall aan te trekken en weer naar beneden te gaan. 't Was dus serieus.
Een vol uur heeft het geduurd om de oplossing die het ventje van wacht gedurende twee uren had zitten ineen knoeien weer in orde te krijgen, shipshape.
En waarom had peeke niet gebeld, wilde LM weten. 
Awel, zei dat wonder van alertheid, hij had gebeld, maar LM was er niet.
- Naar waar hebt ge gebeld? vroeg LM. Want als ze 't slim proberen te spelen ...
- Naar uw cabine, zegt dat wonder van schranderheid.

Peeke weet al maanden dat de staff om 18h in de smokeroom is en daarna in de mess, aan tafel.
Heeft hij die nummers gebeld? Nee, hij heeft naar onze onbemande cabine gebeld ... Verder heeft dat wonder van efficiëntie
geen enkel ander nummer geprobeerd tot hij LM te pakken kreeg en ook geen oproepprocedure gebruikt.
Hij had gewoon een collega Bulgaar gebeld en samen zouden ze iets ineen breien.

Toen heeft LM hem efkes de standaardprocedures getoond (met zijn neus opgeduwd) hoe iemand moet opgeroepen worden.
Die procedures hangen uit, in verstaanbaar Engels, als sinds het schip overgenomen werd van de Chinezen.
Maar léést het vent wel Engels, of is 't weer doen alsof om de schijn te redden? (Zoals de elektrieker met de kerstverlichting).

Dat wonder van organisatie liep daar om 20h nog rond in short (ontoelaatbaar, overalls liggen gereed in engine control room)
En rond zijn schoenen had hij vodden gewonden, want zijn veiligheidsschoenen stonden in zijn cabine.
Dat is zo een plaats waar een mens ze NIET nodig heeft.
En waarom de collega niet gezegd heeft : hier moeten we LM bij halen ...? Geen idee. Maar met dat soort havermoutkoppen moet LM dus werken. 

Was LM niet naar beneden gegaan om te weten wat er gaande was, waren we de nacht ingegaan met nul auxiliary standby.
Hij moet hier niet alleen het werk organiseren en zijn eigen job doen, hij moet ook nog het schip behoeden tegen die mensen hun grijze cellenbrij.
Maar ego's! Oelala!
Neptunus, bescherm dit schip. Ik moét het u vragen want hier aan boord is meer volk dan zeemanschap.

2001-01-08 ~ op zee

Mechanica heeft niks te maken met magie en toch denkt Flash-2 dat zijn voodoopraktijken
spontane genezingen zullen bewerkstelligen bij de machinerijen. - wie Flash-2 was, of van waar die bijnaam komt? misschien wordt dat later duidelijk

2001-01-10 ~ Singapore Passage

Deze voormiddag was een general cargo (stukgoed) achter ons aan het speed geven, hij zat bijna bij ons binnen.
Traffic Control heeft hem tot de orde moeten roepen. 'k Zou graag weten of Traffic Control noteert en bijhoudt wie van de passanten hier
allemaal de joyrider uithangt. Tijdens het middageten zagen we dat schip aan stuurboord voorbij steken. Hij had bijna een ferry mee.
In juni vorig jaar hebben we hier ook een mirakel zien gebeuren. Er is toen niks gebeurd. Dat was het mirakel.

Sinds enkele dagen gaat LM de richting van Luc Philips uit. https://nl.wikipedia.org/wiki/Luc_Philips 
Niet dat hij een artistieke carrière ambieert of begint te kalen, maar als Ruimerke. Met één dag tussen heeft hij al twee keer aan de sanitaire pijpen gewerkt,
En niet links of rechts ergens een pijpje, maar aan de grote pijpen, beneden. En aan de grote verzameltank. Letterlijk dé stront-job.

          Voor stront-job zegt de spellingscontrole hier : geen spellingssuggesties.
          Euh? Geen andere suggesties ookni? LM zou er misschien mee geholpen kunnen zijn.
          Soms lach ik mij een kriek met de spellingscontrole.

Daarna komt hij douchen, trekt propere werkkledij aan en verdwijnt weer naar 't machien. Ruimerkes hebben het in vergelijking daarmee gemakkelijk.
Gisterenavond was het weer zo ver. Van 22h tot 23h30. Het systeem valt natuurlijk buiten de werkuren in panne hè.
En het komt wel degelijk door het vacuümsysteem. (Het wc-systeem als in de vliegtuigen, een energiezuinig systeem)
Het is een zeer gesofistikeerd systeem maar weinig hygiënisch wanneer er iets aan hapert. Dan zitten we ineens met latrines. Erger.
Wanneer iets loos is kunnen we zelfs niet doorspoelen met een emmer water want de wc-pot heeft geen sifon maar een afsluitklep.
En in geval van panne blijft die klep potdicht. Frisse bedoening hè ...

2001-01-12 ~ op zee

Twee dagen geleden heb ik iets gemist. De general cargo heeft in de namiddag nog een zwaardere stoot uitgehaald. In de voormiddag was die joyrider
al opgeroepen door Traffic Control dat hij ofwel moest vaart minderen en afstand houden, ofwel ons voorbij steken. Op de middag was hij
ter hoogte van het kasteel, rond 14h was hij ons voorbij en ... sneed ons de pas af. Het was een kwestie van meters, vertelden
capt Wero en choff Luc 's avonds. Ze zagen nog wat wittekes.
Traffic Control geeft de general cargo een waarschuwing. De captain van dat schip antwoordt daarop dat aan boord van dit schip niemand op de brug is!
Waarschijnlijk een debiel, die captain.
Traffic Control heeft capt Wero aangeraden direct een klacht in te dienen. De telex was al vertrokken nog voor we de Passage uit waren.
En Traffic Control houdt wel degelijk bij wie er allemaal de aap uithangt in de Passage. Of er ook boetes gegeven worden voor liegen heb ik niet gevraagd.
Ze zagen er zo nog ontdaan uit, dat ik niet te veel wou vragen.
Van heel die situatie heb ik 's namiddags niks gemerkt natuurlijk, ik was met mijn eigen zaakjes bezig. De scheepshoorn heb ik wel gehoord.

Cheng Zeba wordt eind februari afgelost, het bericht is gisteren toegekomen. De naam van de vervanger ben ik vergeten, maar het is niét HUS.
'k Heb wat staan juichen. Daarvoor ben ik in de slaapkamer gaan staan hoor, met de deur dicht. Daar is het minder te horen dan in de alleyway.
'k Ben content, opgelucht en blij voor LM en alle andere mecaniciens dat die chaoot niet komt. Voor mezelf ook natuurlijk, maar vooral voor hen.
De job vraagt zo al genoeg van de mensen. 'k Vind niet dat ze daarbij nog eens met een psychiatrisch geval moeten kunnen omgaan gedurende
8hrs per dag en meer.
Er zijn mensen die het kunnen hè, maar dat is dan een totaal ander vakgebied, een zeer gespecialiseerde opleiding ook.
Voor koopvaardij is gewoon al gek genoeg.

2001-01-13 ~ op zee

Weet ge wat de grootste miserie is met communicatietoestellen? De mensen die de communicatietoestellen bedienen.
Ik probeer al sinds vanmorgen een faxje verzonden te krijgen naar Laura. Denkt ge dat het ding vertrokken geraakt? Nee.
En waarom niet? Ga zitten en lijd mee, want het is weer een 'story'.
Awel,
capt Wero had me bij het vorig faxje gezegd (op 23/12, 29sec = 0,78 USD) dat als ik nog zo eens kleine berichtjes te verzenden had,
het de moeite niet was ze te factureren. Een factuur maken in drie exemplaren en naar de rederij zenden kost meer dan het faxje zelf.

Dus, vanmorgen wou ik eerst langs hem passeren hoe zo'n kleintje dan moet verrekend worden. Meneer sliep weer eens.
Zogezegd weer 'London Office Hours, dat is een eufemisme om te zeggen dat hij (weer eens) zijn roes lag uit te slapen.
Pas om 14h kreeg ik hem te pakken. -was hij dan zelfs 's middags niet aan tafel geweest? dan zal die fles wel leeg geweest zijn
Dat is nog niet alles.
Toen had hij een ganse parlee te doen over het lettertype en de lettergrootte. Een Courier 10 komt duidelijk door op fax, dat is allemaal al
besproken geweest met de betrokken correspondenten, daar heeft pee geen bekommernis over te tonen, dat zijn absoluut zíjn zaken niet.
Eén dezer dagen vliegt het deksel van mijne ketel en ga ik hem afsnauwen dat hij mag ophouden de mensen te betuttelen.
Dan over het papier.
Het papier is op A4 breedte (de reguliere 21cm). Nu is het niet nodig een ganse A4 (29,7cm lang) door het toestel te draaien als
er maar enkele cm tekst op staat. Dat spaart weeral seconden. Die truk heb ik van een slimme stuur, enkele jaren geleden.
Vraagt dat groot licht van een Wero of het faxtoestel wel zo'n klein stuk papier kan hebben ...
Maar de bréédte is toch oké !!! Hoe grijpt het toestel een vel papier : in de breedte. Of er in de lengte 8cm of 80cm doorgaat heeft geen belang.
Jamaar! Pas op voor mijn faxtoestel hoor. (Op een schoolmeestertoontje)

          AUB vent, ik word puur niet goed van beleefd te blijven tegen Uwe Domheid. Ga nog wat slapen want
          uw brein drijft nog rond in uw kop en uw ogen dobberen bijna uit hun kassen.

Mijn vraag was dus hoe het moet met de betaling. Niet wat hij vindt van de lay-out van mijn correspondentie met mijn zus! Da's privé.

Op naar de brug, bij de stuurman van wacht. Die zou aan de capt vragen om het faxje te verzenden.
- It 's okay, zeg ik, ik kom van bij de capt en hij zei me dat ik het aan u kon vragen.
En ik blijf er bij staan. Toen kwam de aap uit de mouw: de stuurman ging er de handleiding bij nemen en dan 'later' verzenden.
Deze stuurman weet dus niet hoe een faxtoestel werkt. Het faxje was getypt om 09h.
'k Heb hier bijna een volledige werkdag laten voorbijgaan enkel en alleen om Wero voor 30 BF papierwerk te besparen.

Gisteren heeft hij nog iets laten horen om die achterover van te stuiken.
LM en ik hebben een zestal mail-correspondenten. Die adressen staan opgeslagen in het adresboek van de computer van de brug.
Die adressen zijn allemaal duidelijk herkenbaar door hun verscheidenheid. Wat doet dat groot licht? Hij nummert ze. Weg verscheidenheid.
Hij maakt het zichzelf dus moeilijk door zijn methode, of beter : door zijn gebrek aan methode.
Als het adresseren dan plots niet snel en vlot verloopt, dan is dat ónze fout hoor. Wíj zijn degenen die het hem moeilijk maken.
Moest dit nu over de kok gaan, maar het gaat over de gezagvoerder. Het is angstaanjagend gewoon.

16h20 : ik ben net terug van de brug. Deze namiddag was er oefening. ('t Is zaterdag hè)
Tijdens de oefening neemt de capt over op de brug, zodat de stuur van wacht ook kan meedoen aan de oefening en de cheng
neemt over in het machien, zodat LM de oefening kan meedoen.
Na de oefening zegt de 2^de stuur me dat de capt het faxje verzonden heeft. Goed, dan ga ik dat nu efkes terug halen hè.
Capt Wero was bezig met het faxtoestel, dus ik wacht efkes.
- Ja, wat is er? vraagt hij.
- De fax is vertrokken, captain?
- Jaja, is vertrokken ...
'k Kijk rond op de kaartentafel, nergens een strook papier van 21 op 8 cm te zien.
- Captain, mag ik het ik het papiertje dan terug hebben aub?
- Ow! Och, haha ... (zeer schaapachtig) en hij haalt het faxje uit de papierbak. Pee had uit zichzelf besloten dat
LM & ik dat papiertje niet meer nodig hadden, dat het weg mocht. De privé-correspondentie van een ander ging de papierbak in.
Hij zag aan mijn blik dat hij zijn boekje te buiten gegaan was (wéér eens). De correspondentie van een ander maakt men niet weg,
ook niet als men captain is. Voorál niet als men captain is. (Maar anders wel de correcte jongen uithangen, en wel principes verkondigen).
Mijn hart klopte weer in mijn keel en mijn handen begonnen te trillen, ik moest daar zo snel mogelijk weg of ik ging uitvliegen.
'k Vroeg ik het buitengaan (met de puit in de keel van mij in te houden) hoeveel seconden het faxje geduurd had.
Hij keek eens op de controlestrook : 41 seconden.
Dat betekende dus meer dan 7 hrs gezeik voor een jobke van 41 seconden. Ga met zo'n mensen in zee ...
'k Had het bericht vóór 06h BT bij Laura willen hebben, nu was het 13h BT.

2001-01-21 ~ op anker, Gele Zee

We liggen hier al vijf dagen te koekeloeren. Zelfde scenario als vorige zomer: wij waren intijds op de plaats van afspraak, de Chinezen niet.
Van Chinese kant weer algehele stilte, of informatie per druppelteller. Uiteindelijk bleek dat hun lichter nog in Shanghai lag, gevangen in de mist.
Mist, ja er is mist. Die kan deze keer dienen als excuus om niet intijds op de afspraak te zijn. Vorige zomer hadden ze dat excuus niet.
Ze maken vorderingen qua smoezen.
't Kan evengoed zijn dat de terminal ineen gestuikt  of ontploft is hoor, maar voorlopig heet het dus 'mist'. Vooral in hun communicatie dan.
Vannacht om 01h was de lichter er. Eerst de mensen vijf dagen in standby-modus houden en dan zaterdagnacht toekomen.
Nu hangt de mensen hun vrije zondagnamiddag eraan.

Gisterenavond liet capt Wero horen dat ik met de lifeboattest  (een maand geleden, 26/12 in Oman) niet mee gemogen had, omdat dat 'gevaarlijk' is.
- Ik had de toestemming van de chief officer, captain.
De enige die een beslissing van de choff kan overklassen is de captain zelve, maar die sliep weer eens zijn roes uit, 'London Office Hours'.
- Ja maar, er kan iets gebeuren. (In het kalme water van de Golf van Oman? Vent, de waart niet eens wakker, wat weet ge dan van het weer die dag.)
- Captain, ik heb sinds 1983 mijn brevet van sloepgast, dat staat in mijn Belgisch zeevaartboek en is genoteerd bij de Waterschout.
Ik weet hoe ik mij moet gedragen in een reddingssloep: zitten en wachten tot u iets gevraagd wordt. En pas foto's maken wanneer Luc het zegt.
Het kwam er op neer dat ik niet verzekerd ben wanneer er een ongeval zou gebeuren tijdens een lifeboattest. (reddingssloeptest)
En dat ik daarom niet meer mee mag met de volgende lifeboattest. (da's in juni.) -en zijn we verzekerd wanneer gij weer eens uw roes ligt uit te slapen?

          1/ 'k zal eerst afwachten of we ergens aan boord van een schip zijn in juni, LM en ik
          2/ dan bekijk ik wie en hoe de choff is
          3/ dan vraag ik aan die choff of ik mee mag de sloep in mag, én ... misschien mag het van die captain dan weer wel
          4/ als gij aan boord zijt als capt, bestaat een reële kans dat ge slaapt, met uw smoes van 'London Office Hours' 
          5/ het heeft dus absoluut geen zin dat ge nu al een verbod uitvaardigt voor volgende zomer, leer nadenken aub
              'k ben trouwens niet van plan dat verbod te onthouden 

           Luc was zelfs blij toen ik vroeg of ik mee mocht, want buiten de matroos en de mecanicien van dienst en hemzelf aan het wiel, had hij
          nog iemand nodig om foto's te maken over heel de lengte van de romp van het schip. Daar groeide nu een lang soort groen zeewier,
          20 à 30 cm lang, heel mooi om naar te kijken hoe het daar lag te wuiven in het water, maar het remde enorm de vaart af en
          joeg het brandstofverbruik fel omhoog. Dat wier moest gedocumenteerd worden voor een verslag. En omdat Luc mij al kent sinds '96 en weet
          wat hij van mij kan verwachten, daarom mocht ik mee.
          In kouder water is dat zeewier gestorven en van de romp gevallen. 't Probleem was ineens opgelost. Maar het was dus wel gedocumenteerd.

Het zeewater is vandaag 13°C. Niet dat hier iemand wil gaan zwemmen, maar die temperatuur van 13° maakt dat het in 't machien slechts 24°C is.
Dat is goed nieuws hè. Nu we op anker liggen staan wel veel machinerijen af, dat scheelt ook een pak. Maar de temperatuur van het zeewater
geeft de doorslag voor de temperatuur in het machien. En 24°C is memorabel hoor. Het is jaren geleden dat LM nog eens in de friste heeft kunnen werken.
Want mecaniciens noemen 24°C fris. Hij draagt nu een T-shirt onder zijn overall en de sponzen halsdoek tegen het zweten is al vijf dagen niet meer nodig.
Wanneer hij gedaan heeft met werken kan hij gerust nog een ganse avond polka dansen, zo fris komt hij boven. Fris als een hoentje.
Al eens een hoentje zien polka dansen? Ik wel. Hier. In China.

2001-01-22 ~ naar Ningbo

We varen. We gaan de baai van Ningbo binnen. Mooi hoor. Alle eilandjes liggen er nog, dezelfde als vorige zomer. Da's toen uitgebreid ingeblikt geweest,
in het binnenvaren én in het buitenvaren. En zonder mist.
Als we nog lang dezelfde lijn blijven doen valt hier voor mij niet veel meer te fotograferen hè. We hebben het hier allemaal al eens gekiekt.
En het blad is vol