|
vervolg brief 03 (2001-01-22)
'k Schreef daarstraks dat we het hier allemaal al eens gekiekt hadden in Ningbo.
Een kwartier later heb ik een dozijn foto's gemaakt van een bijna-aanvaring met een Chinees schip dat geen vaart minderde en evenmin
zijn koers bijstelde. Zaten ze allemaal te eten, of te mahjongen? https://nl.wikipedia.org/wiki/Mahjong
Wie vaart het schip dan? De Geest van het Proletariaat?
Aan boord van een schip uit de beschaafde wereld wordt in ploegen gegeten. En al zeker in nauwe doorgangen en op dagen van aankomst (en vertrek).
Om 11h komt LM boven om zich op te frissen, we eten vandaag om 11h20, met de 1ste ploeg.
We horen de scheepshoorn, maar dat is standaardprocedure wanneer er mist is, niks ongewoons dus. Alleen, hij blaast niet om de zoveel seconden,
hij blaast continu. En dan is er iets, want die continu is ook een signaal om alle mecaniciens van uit het machien onder de waterlijn naar boven te roepen.
Lage toonhoogte.
LM kijkt eens door de patrijspoort en zegt : "Wat is dié aan het doen!"
Wij spoorslag naar buiten, bakboord. En camera mee.
Een kleine Chinese vrachtvaarder (± 100m lang) was in volle vaart op ons aan het afstevenen,
als hij niet bijstuurt zit hij binnen enkele minuten in onze bakboordflank. (foto's)
Intijds vaart minderen ware ook goed geweest maar daar was het al te laat voor. (foto's)
En volle kracht achteruit zagen we hem ook niet doen, zijn kielzog blééf maar een rechte lijn. Hoeveel minuten hebben we nog ...
Op heel dit water varen misschien vier schepen voor het ogenblik. Plaats zat.
Wat wil die Chinees dan de vaargeul kruisen op het moment dat wij erdoor gaan, hier-en-nu.
Waarom niet intijds vertraagd en hier-maar-sebiet, dus na ons.
Of intijds bijgestuurd en nu-maar-ginder, dus achter ons.
Hij ligt minder diep in het water dan wij. Hij kan naar minder diep water, wij niet. Wij kunnen de vaargeul niet uit om
hem te ontwijken, hij moet ons ontwijken. En dat weet hij.
Waarschijnlijk was de brug onbemand (Luc zei achteraf dat hij ook zoiets vermoedde). Dus niemand daar aan boord weet dat hun schip afstevent
op de flank van een mammoettanker. Hoeveel minuten nog?
Op de brug was de tweede hoorn in gang gezet. Die geeft een hees gebrul.
Wij waren al gestopt, maar we lagen nog bij lange niet stil natuurlijk, we hadden nog vaart.
Wij gaven al een minuut of wat 'alles stuurboord', maar dit schip is een log gevaarte, het is niet snel wendbaar.
Onze 'alles stuurboord' is voldoende om eigen manoeuvres uit te voeren, maar niet om een scheve situatie recht te zetten waarbij
twee varende schepen betrokken zijn en waarvan één blijkbaar niet bestuurd wordt.
Op de Chinees moet dat toch iemand zichzelf op gang gekregen hebben want eindelijk, eindelijk zagen we de Chinees bijsturen. (foto's)
Hij vaarde nu parallel met ons.
LM en ik gingen naar binnen, want er stond een snijdende wind.
LM kijkt nog eens naar buiten : "De Chinees! Hij maakt rechtsomkeer!" Wij opnieuw naar buiten.
Jaja, peeke maakte 360° (kielzog, foto's). 360° en volle petrol.
Zijn manoeuvre was zo goed als toegeven dat men in fout was, dat de brug onbemand was geweest.
Of bemand door de scheepskat. Of door een onbekwame panikerende stuur. -aan de wal zou men zo'n manoeuvre vluchtmisdrijf kunnen noemen
Voorbij onze achtersteven kruist hij de vaargeul en snijdt naar stuurboord, dat alles in volle vaart, in feite was hij al weer op koers.
Zijn kielzog ging door het water dat wij met ons stuurboordmanoeuvre
mooi glad getrokken hadden. Zijn kielzog was zéér duidelijk zichtbaar. (foto's)
Choff Luc dook van ergens op, vloekend op al wat Chinees is.
"Hebben wij een loods aan boord?" vroeg ik in de vlucht.
"Jaja! Loods aan boord!"
Aan stuurboord zijn we dan nog een foto gaan maken. Hij ging er vandoor, zijn boegwater stoof op alsof het verzameld Russisch leger hem achterna zat.
Nu hoop ik dat al die opeenvolgende situaties en watertoestanden goed op de foto's te zien zijn, want het is maar aan het omringend water dat ge kunt zien
wat een schip aan het doen is, of wat het zojuist gedaan heeft.
Bon, nu kon de loods ons weer op koers leggen en konden we verder varen.
Na het eten gingen we efkes langs bij choff Luc in de cargo control room.
"Dat wordt een near-collision report" zei hij.
LM vroeg rond hoe laat ongeveer we tegen de kaai zouden liggen.
"De kaai? sneerde Luc, normaal zou die nu al aan bakboord moeten liggen maar wanneer ..." vloekend op al wat Chinees is.
We hebben al veel wilde verhalen gehoord over deze wateren, maar deze keer hebben we het eens zelf gezien.
We stonden erbij en keken er naar: Far West streken in de Far East.
Dat is allemaal gebeurd tussen 11h en 11h15 want om 11h20 stipt zaten we aan tafel, LM opgefrist, omgekleed en wel.
Op de brug hebben ze waarschijnlijk de juiste tijden genoteerd. Maar daar ga ik niet naar vragen hè. Nu niet en later niet.
Binnen een dag of twee zijn we hier weg. Dan hebben we weer avonduurtje om 18h. Dan horen we het verhaal wel uitgebreid
van capt Wero of choff Luc, of misschien vanavond aan tafel al: wat dat Chinees schip als excuus aangebracht heeft en wat de
Chinese loods hier aan boord vond van het zeemanschap van zijn landgenoten.
Maar een Chinees zal aan Westerlingen niet laten merken dat hij zijn landgenoten de nek zou willen omwringen.
Onkundige landgenoten, dat is immers gezichtsverlies.
Bij dit relaas horen vier kleine schema's die de fasen van het gebeuren schetsen.
Maar die moet ik nog inscannen. Dat zal voor later zijn. En de analoge foto's ook nog inscannen, da's ook voor later.
|
