Na een fel griepje lopen we weer kwiek en energiek door Antwerpen. De Grote Markt lag er deze morgen proper bij, maar ook wat kaal! Weggetoverd was de grote kerstboom; alleen nog wat groene dennennaalden tussen de groeven van de kasseien, verraadden dat er tijdens de kersttijd een pracht van een kerstboom heeft gestaan. Weg de muziek-lawaaierige ijsbaan, weg de lichtjes van de stralende “A´s” op de gevels, weg de gezellige, maar drukke kerstmarkt, weg de lachende en winkelende menigte. Tijdens de kerst-en nieuwjaarsdagen kon je er op de koppen lopen. Het zag zwart van het volk. De burgervader en zijn schepenen zullen tevreden zijn. Antwerpen is, na al zijn veranderingswerken, weer gezellig geworden en trekt duizenden koopjesjagers aan. De afgebrande en hernieuwde Stadszaal is een pareltje van koopdesign geworden en de Meir en Keyzerlei waren sfeervol verlicht.

Maar deze ochtend hing er een weldoende stilte boven de vergulde beelden op de oude gevels, slechts af en toe verbroken door het zachte klappen van de grote vlaggen die aan het stadhuis wapperden. Het heeft hard geregend en het was juist alsof de hele markt een grondige poetsbeurt had ondergaan. De kleine man aan de top van de fontein Brabo stond roerloos en nog altijd op het punt de afgehakte reuzenhand in de Schelde te werpen. Er was zelfs geen toerist te zien. De Grote Markt lag verlaten, maar ze was majestieus schoon en prachtig (in mijn ogen!).

Met mijn sjaal van Antwerpen ( een nieuwjaarscadeau van het Antwerpse beleid), rond mijn pas genezen hoofd gewikkeld liep ik door naar de kaden en zoals altijd genoot ik weer van de aanblik van de Schelde. Door de wind waren er toch wel grote, grauwe golven en hongerige, schreeuwende meeuwen vochten om mijn broodkruimels. Ik waagde mij niet al te dicht bij het water. Als je daar in zou vallen! Je moet er niet aan denken.

Dit doet me denken aan de vrouw die daar enkele weken geleden is ingesprongen. Ze werd gelukkig gered, maar het schijnt dat ze het verleden jaar ook heeft gedaan. Hoe radeloos moet een mens zijn wanneer je er voor kiest in die koude watermassa te springen!

Ik zie voor mijn geestesoog (tévé-nieuwsbeelden), ook de radeloze moeder van een jonge man die hier verleden jaar de verdrinkingsdood heeft gevonden. De moeder weet nog altijd niet of haar zoon er per ongeluk in het water terecht gekomen is, of dat hij ertoe werd gedwongen. Dat moet vreselijk zijn...

Er liggen momenteel enkele grote zeeschepen aangemeerd en alle hens aan dek waren ijverig bezig die zeekastelen te onderhouden. Schuren, poetsen, verven, boren, mensen, wat was men druk aan het werk!

Gelukkig de mens die normaal en tevreden zijn werk mag en kan doen. Ook hier aan de kaden zag alles er vredig en opgepoetst uit.

Tja, de wintermaanden december en januari zijn moeilijke maanden voor mensen met verdriet en pijn. Aan de ene kant de feestelijkheden van Kerstmis, de terugkeer van het licht dat door de christelijke leer aan de geboorte van het Christuskind is gekoppeld en inderdaad aan veel mensen licht in hun leven biedt; het feest van de geboorte van een nieuw jaar, jaar 2008, en aan de andere kant de korte dagen met weinig licht en met lange piekernachten, met koude en eenzaamheid en treurige regenvlagen. In de astrologie noemt men dit de tijd van Steenbok, d.w.z. van inkeer, van introspectie, van weemoed om wat voorbij is. Tijd van angst voor de pijn en het verdriet, voor de ernstige kanten van het leven, voor de stilte, voor de plicht en de hardheid. Een tijd om bij jezelf stil te staan; je eigen innerlijk te poetsen. Vandaar de tijd ook van griepjes en verkoudheden, dit zijn reinigingsziekten, zowel lichamelijk als geestelijk. Je wordt gedwongen je stil te houden, je eetlust verdwijnt zodat de darmen gereinigd kunnen worden; oud zeer wordt herkauwd tijdens de uren dat je ziek en krachteloos in je bed ligt en al je viezigheden snuit je weg in je zakdoek.

Opgepoetst loop ik door een opgepoetst Antwerpen, de nieuwe energie tegemoet, die van de Waterman. Uit zijn kruik schenkt de Waterman nieuw leven uit over ons. 21 januari is niet ver meer!