Omdat mijn hobby nu eenmaal "schrijven" is, plaats ik regelmatig korte verhalen op een site die met schrijven te maken heeft, namelijk "schrijven-on-line".

Misschien zijn er op seniorennet mensen die op het seniorennet naar leuke of interessante stukjes proza op zoek zijn.... dus heb ik het plan opgevat om regelmatig een kort verhaal te plaatsen in de hoop deze personen enkele minuten leesgenot te verschaffen en wie weet zit er een "van gedachten wisselen" in .

De korte verhalen zijn gebaseerd op een wekelijkse opdracht. In onderstaand stukje was de opdracht om iets te schrijven over de invloed van geuren op het menselijk gedrag. 

Sinds enkele weken ben ik een dienstmeisje. Mensen herkennen dienstmeisjes aan de witte kap die hun haar bedekt en hun gezichtjes grotendeels verbergt. Door een ongeval is mijn vader die tegelschilder was, blind geworden. Het besluit om mij van school te halen doet mijn ouders veel verdriet, maar als de honger een metgezel aan tafel wordt, worden de kinderen ingezet als kostwinner. In onze stad Delft woont een beroemde schilder, Johannes Vermeer. Zijn meesterwerken hangen nu in musea al over de wereld en zijn miljoenen waard. In de tijd dat ik in zijn huis de nederigste positie innam, was het moeilijk voor hem om zijn groeiend gezin te onderhouden en om zijn stand op te houden. De welvarende bourgeoisie lieten hun echtgenotes door hem schilderen. Het was iedere keer weer spannend of de opdrachtgever tevreden was over het resultaat en hem de beloofde daalders uitbetaalde. Eén van mijn taken is naar de markt gaan. Om goede waren in te slaan tegen een redelijke prijs. Op mijn eerste koopdag weigerde ik de mij aangeboden producten. Ik rook eraan en constateerde dat de waren niet vers waren. De man was verbaasd over mijn gedrag want de vorige dienstmeid was niet zo kieskeurig geweest. Maar hij waardeerde mijn optreden. Met een knipoog liet hij zijn zoon betere kwaliteit brengen. Een aardige, jongeman met een gulle lach, met vriendelijke ogen, maar met handen die zijn beroep verrieden. Met mijn aangeboren gevoel voor schoonheid kijk ik liever naar de handen van mijn meester wanneer hij met zijn penselen prachtige vrouwen op het doek laat verschijnen. Mijn tweede taak is het atelier schoon houden. De laatste tijd mag ik hem helpen met het mengen van de verven. Ik houd van de geur die in het atelier hangt. Het doet mij de geur van de markt vergeten...

gebaseerd op het boek en de film “Het meisje met de paarlen oorbel”