Gegroet ! Ik was vandaag naar de uitvaart van Gabriël Groeninck, een jongen van amper 16 jaar, overleden ten gevolge van een verkeersongeval. Het moge een troost zijn dat er zoveel mensen deze buitengewoon, mooi verzorgde dienst bijwoonden. Het was een piëteitsvolle eucharistieviering voorgegaan door Deken Jan Van Raemdonck en de Principaal van het St.Catharina college. 4 leraars Kathleen De Waele, Vera Vanderstraeten, Frederika Schollaert en Thomas Meert, zongen ingetogen (subliem) de byzantijnse mis. Tussen de gebeden hoorden wij lievelingsmuziek van Gabriël : "Boulevard of Broken Dreams,"Time of Your life" en "Wake Me Up When September Ends" uit Green Day, "Stairway to Heaven Lord of the Rings uit zijn favoriete films. Ze werden begeleid door orgelist Luc Ooghe die ook het aandoenlijke "Elle l' aimait si tentrement" speelde op doedelzak. Toen een nichtje emotioneel een afscheidswoord las werd het veel mensen te machtig. Toen de heer Rogge namens de school sprak werd ons duidelijk dat Gabriël èèn van die witte raven is . Hij sprak van Gabriël als "EEN ZEKERHEID" voor leraars en leerlingen, een "Brilliante geest". Hij die naast zijn schitterende studie van Grieks-Latijnse nog zoveel andere dingen brilliant deed, schrijven (boeken, gedichten. Natuurliehebber met oog voor alles dat hem omringde op zijn tochten met vrienden. Het werd een emotioneel afscheid, voor de vele aanwezigen.
Twintig geleden schreef ik een gedicht toen een jongen,een vriend van mijn kinderen, omkwam eveneens in een verkeersongeval, het past evengoed voor Gabriêl .
Wanneer je 16 bent kan je niet klaar zijn om te sterven. Ook niet als dat leven je zoveel heeft gegeven.
Je moest nog iedere dag een stukje verder weven. Datgene dat is afgewerkt is maar een deel van 't leven. Het goud tot draad gesponnen,lag klaar om te verwerken. Het leven dat je was begonnen zou zich niet tot "alledaags" beperken.
Het beeld van "genieten" dat jij ons gaf, gaat niet mee met jou in 'tgraf. Wij zullen je blijven noemen als toonbeeld van : hoe de jeugd van nù ... ook zijn kan.
Jouw dood heeft mij weer iets geleerd: Als droefheid ons verteert is het vaak dàn dat men echte waarden vindt en dat men vooraleer te klagen zich eerst bezint.
Gegroet! Het is een paar maanden geleden dat ik mijn blog bezocht maar ik ben klaar om de draad weer op te nemen. Mijn boek is klaar en licht nu in handen van de illustrator. De laatste maanden van ieder jaar heb ik het altijd enorm druk met zingen, repetities (4koren) ,nu ook de afscheidsplechtigheid van Deken Rudy Van Acker, aanstelling van Deken Jan Van Raemdonck, Kerstvieringen in de hoofdkerk en in Nederboelare. En dan waren er de gewone vieringen en de uitvaarten kortom een drukke kerkgang! Met "de Fall" een optreden in "deMaretak" met "Café Chantant" we gingen in verschillende rusthuizen kerstliederen zingen en daar zijn we nog tot volgende week mee bezig. Kortom een drukke maar zàlige tijd voor mij!!!!! Tussendoor nog een voordracht hier en daar, ik voel mij goed, ik voel mij goed.
Nu is het tijd om iedereen te danken die (tevergeefs) mijn blog bezocht, sorry dat ik op weg was naar kerst! Maar het doet mij eveneens goed dat er zoveel mensen waren die aan mij bleven denken. Ook onderweg vroeg men waar ik uithing. Fijn !!! Ik wens aan iedereen een Zalig en Gelukkig Nieuwjaar en ik doe dat zoals ieder jaar met een paar bedenkingen:
Donkere economische wolken Stormachtige financiële winden. IJselijke politieke temperaturen Lege bankconto's Volle waardeloze portefeuilles.
