Gegroet! Door onvoorziene omstandigheden waar ik helemaal geen benul van heb, komt mijn bericht met een paar dagen vertraging (misschien) toch nog op mijn blog.
Op Krakelingen, overleed dhr Emiel Rampelberg, oud - journalist ( en vooral sportfotograaf) van de krant "Het Laatste Nieuws"; hij was tevens mijn naaste buur over wie ik verleden week nog vertelde.
Emiel was één van de meest charmante mensen die ik ken. Hij zag er uit als een engelse "Gentleman" maar was in hart en nieren een echte "Giesbaargenijr".
Hij had een geheugen om duizelig van te worden, geordend  en uitgebreid als een enorme bibliotheek.
Hij had een groot aantal  foto's van "sportvedetten" en sportgebeurtenissen, hij  wist alles perfect terug te vinden in zijn geheugen en in zijn  archief! Hij kende een massa mensen bij naam en familieverwantschap . Tot een paar dagen voor zijn overlijden was zijn geheugen onaangetast! Toen ging hij rusten.     Om jaloers op te zijn !
Veel mensen zullen in het straatbeeld van Geraardsbergen de figuur "Milleken" missen. Ik zal zeker niet de enige zijn!!

  De tijd dat wij dikwijls samen zaten te praten schijnt voorbij.
Ik hoor je stem niet meer, maar toch zijn er geluiden die jouw woorden kunnen zijn.
Je was mild voor mensen , je pleitte altijd voor begrip voor anderen.

Mijn geloof was niet het jouwe, maar je was even ruimdenkend als ik
en zo zaten wij toch vaak opdezelfde golflengte.
Ik weet alvast dat je naam geschreven staat in Gods hand ...
en voor altijd in onze herinnering.

" Dood ben je pas als wij je zijn vergeten".
        
                                                                                       Fran.
                                                                              In memoriam Miel.