|
Gegroet!
Ik zat aan het sterfbed van mijn buur en dacht aan
dit gedicht dat ik enkele jaren geleden schreef
DOODGAAN;
-------------------
Ik zit te wenen bij jouw bed omdat ik
hier,
machteloos, buiten spel werd
gezet.
Door de dood die altijd wint
en maait volwassene en kind.
De dood die 't al voor 't zeggen heeft
en webt en spint en weeft....
totdat haar nest je vangt
en je leven aan een zijden draadje
hangt.......
Dan knipt de dood het draadje door....
en sta je voor de
hemepoort.
Fran.
|
