Wat ons daar aan leger getoond werd was eigenlijk weinig. Ze hadden veel lekkere dingen want verwend waren wij in die tijd niet. Het waren ook maar weinig auto's en soldaten die we zagen. Maar we waren bevrijd. Enkele dagen nadat op de kasteelvilla een nederlandse vlag gehesen was. Een vergissing van lui die het wachten zat waren. En deze troep soldaten bleef ook maar kort. Enkele dagen later gingen wij met paard en wagen terug naar de stad, die zoals we zagen veel geleden had van de bommen. Waar ook veel mensen naar Groningen geevacueerd waren. Ons huis had veel schade opgelopen en wij gingen naar een huis van mevrouw Kleibroek. Iemand van de firma waarvoor vader gewerkt had. Kort daarna vertrokken de amerikanen uit de stad en kwamen de engelsen over de Maas via een zelf gebouwde schipbrug en legerden zich in de gebouwen van het Thomascollege. Buiten hadden ze hun keuken waar wij vaak waren vanwege het lekkere spul dat we daar kregen. Er was ook een soldaat die met hulp van chocola ons probeerde te bewegen hem in kennis te brengen met onze oudste zus. Zijn snoepgoed namen we aan. Buiten hadden ze ook hun latrines waar soldaten op die lange plank zaten en tijdens het poepen de krant lazen. Het was een mooie tijd die veel nieuwe dingen liet zien. Maar we moesten weer naar school terug. De vacantie was over.
