Vandaag lange tocht naar Tsitsikama NP daar zullen we 3 nachten blijven. 280km, sober ontbijt, en dan rijden we nog eens door het Addopark naar de olifanten, buffels, bokken enz helemaal zuidelijk verlaten we het park tot Colchester, dan via PE, Jeffreys Bay naar Tsitsikama NP. Eerst nog even door Stormsrivier, een mooie plaats met veel B&Bs. Lijkt me ook een mooie plek om te verblijven.
Maar wij logeren in het park zelf: onze oceanette ligt hoog op de rotsen, pal aan de oceaan. Enkele maanden geleden was er een hevige storm die zelfs 3 grote chalets heeft weggeblazen, ook de hangbrug was beschadigd. We wandelen eerst naar de parkwinkel om etensvoorraad , er lopen kleine bokjes (blue duikers) door de struiken(ik wou ze aaien en heb ze weggejaagd, waar zit mijn verstand? Tssss) en op de rotsen zitten menige families klipdassies (guitige snoetjes)en er is een groot zwembad (tidal pool). Klipdassies
Ik leg enkele malse lamskoteletjes op de braai en wat brood met tomaat en chakalaka ertussen, en we doen een praatje met de buren: Zuid Afrikaners uit het noorden. Hij is prof opvoedkunde, we verstaan elkaar vrij goed in het afrikaans en nederlands. De meeuwen profiteren ervan om onze broodjes te pikken!
We genieten van de maaltijd en het uitzicht: wat een belevenis, het beuken van de golven en de ondergaande zon, dat alles met een lekker glaasje wijn op ons groot terras!
We drinken een mooie Merlo tinta barocca met kaarslicht, tot laat in de nacht genietend van de geluiden en geuren van de oceaan!
dinsdag 20 januari 2009
De wandeling naar de suspensionbridge is makkelijk, wel veel trappen. De brug overspant de kloof van de stormsrivier, prachtig aan de ene kant de wijde oceaan en aan de andere kant de stormsrivier diep tussen de rotswanden. Eens de brug over klauteren we naar de lookout: dat is wel even klauteren naar de top.
Het kan hier verschrikkelijk stormen, de brug was vorig jaar helemaal stukgeslagen en verschillende chalets waren door de storm uit de grond gerukt en helemaal vernield.
Na de lunch op ons geweldig terras, gaan we zwemmen. We zijn weeral helemaal alleen in de grote pool, lekker gezwommen.
Daarna nog een flinke wandeling: blouduikerwandelpad (7,4km) door de bossen met geelhoutbomen, klimmen, klimmen, klimmen
s Avonds braai mmm. De ondergaande zon is prachtig, het wordt daarna wel wat killig, maar er is zelfs vloerverwarming in onze oceanette!
De grote glazen deuren naar t terras staan wijdopen: je ziet de zee, en hoort de reuze golven op de rotsen breken: waauw!.
woensdag 21 januari 2009
Na het ontbijt wandelen we naar de Stormsrivier waar we met een zodiac een tochtje door de kloof maken. De gids wijst ons de white breasted cormoran, een kingfisher, en onderlangs de boot zwemt een zandtijgerhaai.
Dan verhuizen we naar een forest hut omdat de oceanettes volgeboekt waren voor deze nacht.
Very basic: 2 beddekes (met warmwaterkruik) een klein tafeltje, een schab met serviesgoed, handdoeken, een ruim terras met braai. Er is een WC op 10m van de hut. Sanitair en keuken is gemeenschappelijk (20m verder).
Alles is kraaknet.
Na middag starten we de Ottertrail (6km) ALLEEN VOOR GEVORDERDE HIKERS! ,meer klauteren dan stappen. Het pad loopt over de rotsen langs de woeste waterlijn over grote rotsblokken en die zo gekende platen. Echt gevaarlijk.
Na 1 uur hou ik het voor bekeken. Mijn man doet de tocht helemaal tot de waterval.
Terug in onze blokhut, horen we de apen over het dak lopen naar de vuilnisbakken, en als ze iets eetbaars zien, dan kieperen ze die bakken om. Onze buurvrouw vond een slang (30cm) in de toiletten, die hebben ze direkt komen halen. Ze doden ze niet, maar droppen ze ergens verweg. Gisteren zat er een bull frog in de wc van 20cm brrrr!
Bij het afscheid krijgen we nog een warme omhelzing van Hanna en een klein zakje met koekjes voor onderweg. Ondertussen hebben de 2 meisjes ongevraagd onze auto gewassen. Zij verdienen een royale fooi.
We nemen de R62 (zoiets als Route 66 in de US) zuidwaarts richting Uniondale. Weer grote politiecontrole, en nu hadden we wel alle papieren bij!. 150km nogal drukke weg. We zijn dat niet meer gewend en nemen een zandweg langs Daskop en Buffelsdrift waar weerom veel struisvogelfarms zijn. Er staan grote borden met de vraag om rustig te rijden en niet te toeteren om de vogels niet te doen schrikken. Werkelijk mooi en zo rustig!
Aan de afslag naar Uniondale kijken we even raar op: niets te zien dan een kleine township van de zwarten. Maar daarachter liggen de enkele huizen van de blanke gemeenschap. Zeru House is oud maar mooi gerestaureerd. We zijn weer de enige gasten en mogen kiezen welke kamer of een appartement in de tuin. We kiezen voor het laatste. Nog even gewandeld maar zijn gauw rond.
Carol serveert het diner: Bobotie of potjieskos: een stoofpotje van gehakt met rozijnen, amandelen, rijst, bonen, wortelen, gefrituurde pompoen, met chutney, sweet pili-pili niet slecht, maar nogal zwaar.
zaterdag 17 januari 2009
we vertrekken zuidwaarts. De Uniondale Poort is moeilijk berijdbaar, omdat er vorig jaar op twee plaatsen grote stukken van de weg zijn afgebrokkeld door een geweldige flood. Voorzichtig zijn dus, maar de Prince Alfreds pass is wondermooi. We hebben al veel fijnbos en prothea struiken gezien vorige dagen, maar hier zijn de meest verscheidene en prachtig bloeiende exemplaren te zien. We zijn zeker 10 keer uitgestapt om deze mooie bloemen te bewonderen.
Eens voorbij de pas maken we rechtsomkeer om via de R62 Addo te bereiken.
We slaan even af naar Jeffreys Bay, onze eerste blik op de oceaan. We pic-nicken op het strand, vlugvlug want er is veel wind en opstuivend zand!
We volgen de N2 door Port Elisabeth en dan afslag Swartkops om de R102 te volgen naar Addo. Na ongeveer 10km: Road closed! Op goed geluk zijn we linksafgeslagen: komen we recht in Motherwell, een van de grootste townships van PE. Zon rit is niet aan te raden. Eindelijk dan toch de R335 naar Addo gevonden. Wat een omweg.
Addo dorp: een politiekantoor, 2 huizen en oef, een petrolstation! De B&Bs een 5tal liggen zon beetje in de brousse errond. Daar zien we de eerste kudde zebras.
De B&B Bydand van de familie Job, ligt op een citrusfarm met 85ha sinaasappel- en citroenbomen. Heel vriendelijke mensen, Margareth en John. Ze reserveren voor ons een tafeltje in het enige restaurant Lenmore zon 10km verder. We eten Kudu carpaccio en beef filet met een pintje Guiness en Windhoek.
Op de kamer drinken we als naar gewoonte een glaasje wijn: deze keer een Boplaas van Calitzdorp, heel goede rode wijn. De matrassen op de bedden zijn wat doorgezakt en er is geen koelkast op de kamer, voor de rest OK
zondag 18 januari 2009
s Morgens rond 5:00u vertrokken na ne serieuze breakfast naar het Addo Elephant NP Hier logeerde nog een jong stel uit Valencienne en zij gingen nog helemaal tot Krugerpark in het noorden rijden.
Eerst doen we een verkenningstocht door het park: olifanten in alle maten gezien bij de vleet tot vlak bij de auto.
Enig mooi dat ploeteren in de drinkplaats en dan die kleine dumbos, en die mannetjes, wat hebben die een grote tanden! Op de foto zie je tussen de olifanten een koppeltje schildpadden die ijlings uit de poel trachten te klimmen.
De mannetjes verlaten meestal de kudde en de leidster is altijd de oudste en heeft de langste tanden. Zij was (is) dan ook meestal de prooi voor stropers.
s Avonds maken we het gezellig aan onze mooie rondavel met een goeie braai en een glaasje wijn.
Van hieruit kunnen we de dieren spotten die aan de poel komen drinken: olifanten, kudus en jakhalzen.
Aardvarks,kudus, jakhalzen, maar geen leeuwen gezien tijdens de night game ride, een open bus voor 20 personen. Eerlijk gezegd, nogal veel geld (2*220R) voor 2uur met weinig te zien. Een kudu vrouwtje
Amaai, als we opstaan zijn ze al met zn drieën onze auto aan t poetsen!
Het ontbijt is uitgelezen: Engels en met echte koffie (ook in de kamer trouwens ook zon kannetje) veel fruit, toast enz..
Als we vertrekken krijgen we nog een pakje met muffins, een pruim en een perzik, attent!
We maken een kleine omweg tot de gate van het Bontebok NP om een familiepasje (goldpass) te kopen (1640 ZAR) dan hebben we vrij toegang in alle Natonale Parken en Reservaten.
We rijden terug noordelijk naar Suurbraak, een oud dorpje waar ze nog met paard en handploeg werken, zelf gezien! Met kleine maar propere huisjes, en een meubelmaker.
In Barrydale is een tankstation, oef, we rijden sinds Swellendam weer op de kick. In Ladismith kopen we sandwiches.
We eten onze sandwiches op een lommerrijk plaatsje met bankje/braai:boompje. Er fladderen twee vogeltjes nogal wild heen en weer: een geelgroenzwart en een groenzwart. Er zijn een paar hangnesten aan de uiteinden van een tak van een Doringboom. Dan zien we dat een slang (60cm en 3cmdiam) naar boven glijdt en met zn kop in de nest verdwijnt om de eieren te roven. De twee vogeltjes pikken de slang voortdurend, maar de slang doet rustig voort. De natuur kan wreed zijn!
Dan doen we een ommetje van 16km door de oude Seweweekspoort die de Kleine Karoo met de Groot Karoo verbindt, door de bergketen De klein en groot Swartbergen, de moeite waard. Ons volgende logies is in Calitzdorp: Die Dorpshuisheel eenvoudig maar proper. Er is zelfs een pooltje en internet in t cafe. Van hier komen de goede porto wijnen Boplaas, de enige plaats waar een olifant helpt de druiven te persen, of trappen.
Water gekocht in de enige supermarkt van t stad: rekken waren bijna leeg en vieze geur.
Dan nog gezwommen, douchen apperitieven dan nog een avondwandeling: Calitzdorp by foot: allemaal authentieke huisjes, gebouwd voor de boeren uit de verre omtrek om te overnachten als ze de kerkdienst wilden bijwonen.
Avondeten in Rose of the Karoo: lambroast en ik waterblommetjiebredie (stoofpotje met waterlelies). Lekker! 'Die Dorpshuis' een sober maar prettig logies in Callitzdorp
dinsdag 13 januari 2009
We verlaten Calitzdorp, na een ontbijt op de stoep van de B&B. Dan gaat het zuidelijk, de weg naar de Gamkasberg reservaat.
11:40u: mooie wandeling in de Gamkasberge Natural Reserve door het fijnbos. Er zitten veel bergzebras, klipspringers, grijze bokjes enz ..geen enkel gezien, maar wel veel verse keutels. Het is broeiend heet , 39°C. Er is goed sanitair voorhanden, gauw een koude douche: kleren uit, douchen, kleren terug aan zonder af te drogen. Bij aankomst aan de auto is alles droog en ik helemaalverfrist en ontspannen.
Aankomst in Oudtshoorn, B&B Aloë Manor, modern design, prachtige kamers, de tuin en de pool!
En een vriendelijke gastvrouw Hanna Becker. Hier blijven we 3 nachten.
Overal in de stad aan de straat staan jongens of mannen die voor wat munten de auto bewaken. Ze bedelen niet, dat is goed.
Het logies is uitmuntend, de airco is echt geen luxe, hier in de Kleine Karoo zijn het afrikaanse temperaturen. Maar wij klagen niet, we denken dan even aan thuis .brrr.
woensdag 14 januari 2009
We zijn weeral de enige gasten in de B&B. Het ontbijtis alweer een verwennerij voor ons:
zoals een omelet van Voëlstruisei gegeten (een stukje want 1 ei=24 kippeneieren)
Vers fruit en fruitsap, yoghurt ..
9:30u vertrek naar de Swartberge R328. Onderweg zien we immense boerderijen met duizenden struisvogels. Deze streek is beroemd voor de kweek van deze dieren.
Er ligt weer een tafelkleed over de Swartberg, bijna tot de top rijden we in de wolken, de weg schijnt nochtans prachtig te zijn! Maar eenmaal aan de top, voorbij de Ou Tol (ruïnetje),klaart alles uit en hebben we prachtig zicht.Een baviaan wandelt rustig de weg over. We stoppen aan een riviertje, plezant om je voeten in t water te dompelen. De Swartbergpas
We bezoeken Prince Albert, een pittoresk dorp in de bergen, en dan terug via R407 en N12 langs de Meiringspoort, waar de weg in een diepe kloof loopt. Prachtig! De bokjes hebben het rijk voor zich hier.
We stoppen aan een waterval (korte wandeling erheen) die 60m lager in een poel(9m diep) klettert en waar je kan zwemmen (water is 6°C), een beetje te koud voor mij. Een man en zijn zoon duiken van de rotsen en zwemmen in het kristalhelder water. De 'Meiringspoort'
Bij aankomst in de B&B heeft de gastvrouw alles klaar laten zetten voor een braai aan de pool:
Kippevleugels, lamskoteletjes, aardappelsalade, groenten, brood met ertussen tomaat, ui en kaas, op de bbq mmmm
Er staat ook een grote mand met alle servies, een fles wijn...fantastisch!
donderdag 15 januari 2009
Vandaag rustdag. Het onthaal hier is werkelijk enig. We voelen ons echt verwend. Terwijl ik buiten kaartjes naar huis zit te schrijven, brengt één van de meisjes een grote kan met vers mangosap, lekker fris!
We wandelen nog eens door Oudtshoorn, over de suspentionbridge een wiebelbrug gebouwd door de schotten in 1914. Een bezoekje aan de kapper, en drinken een koffie op de stoep. De oude parkwachter is zo blij met zn fooi, dat hij midden op de straat iedereen laat stoppen om ons door te laten, gevaarlijk! Dan komt hij nog even aan het raampje en roept: Asseblief kom nog trug en ek es Pieter!
Op aanraden van onze gastvrouw gaan we s avonds eten bij Gabys een eenvoudig familierestaurant, heel goed!
Onze reis naar Zuid Afrika begint op 8 januari en eindigt 3 maart 2009. Het is koud hier in Herentals. De wegen zijn gevaarlijk glad (-12,5°C) en brrr k heb kou, want ik heb mn Zuid Afrika outfit al aan. 14:20u trein naar Brussel Noord en Zaventem. Voorspoedige reis, wel 5 min wachten in de kou voor Zaventem.
In de luchthaven gaat het vlot met het electronisch inchecken.
We hebben nog tijd voor avondeten. (In Frankfurt hebben we volop tijd om ons vol te spuiten in de parfumeries). En stipt om 22:50u zitten we in de vlieger (A340-600) naar Kaapstad.
Vrijdag 9 januari 2009
De nachtvlucht duurt ongeveer 12 uur en valt best mee: geslapen als de muizen in t meel.
Het is 21° in Kaapstad (in Westerlo was het -18°). We klagen niet.
Bij Hertz halen we onze wagen op: een lichtblauwe Nissan, ziet er goed uit, groot genoeg voor ons beidjes. Na een paar kilometer hebben we het links rijden goed onder de knie.
We rijden tot Paarl, en dan naar Wellington.
Ons logies, Five Mountains Lodge in Wellington, is fantastisch! We hebben een chalet in de tuin: met een hemelbed, een groot terras en een badkamer met douche en jacuzzi.
De pool hebben we al direct getest: prima.
De lucht was een beetje overtrokken en we vroegen het meisje aan de receptie: wordt het morgen beter weer? En dat meisje wist niet waar ze het had! Voor hen is dit excelent weer, het mag zelf eens regenen voor hen. Five Mountains Lodge in Wellington
zaterdag 10 januari 2009
8:00u English breakfast, in de ontbijtzaal, een wit-houten gebouw met veel ramen en frisse tafelkleedjes op de tafels. Op nog een jong stel uit Denmarken, zijn we alleen en genieten van de lekkere koffie, vers geperst vruchtensap, en verse broodjes.
En om 9:30u, onderweg naar Bainskloof zien we de eerste Bavianen langs de weg.
Bainskloof is de eerste bergpas gemaakt om het binnenland te verbinden met de kust. Er zijn mooie uitzichten naar de vallei en de kloof zelf door de Limiet bergen.
We rijden voorbij Ceres naar Tulbagh: dit plaatsje is bekend voor Churchstreet, waar alle huizen in Kaap-Hollandse stijl (1800-1900) geklasseerd zijn, ze zijn allemaal nog bewoond en prachtig onderhouden.
Langs dezelfde weg terug door Bainskloof (nog mooier aan deze kant!) naar Wellington. Dan in Wellington in de Pick&Pay gaan shoppen voor de lunch morgen.
Terug in onze lodge, hebben we de eerste mailtjes naar huis gestuurd. Dan gaan we nog even zwemmen en zonnen. De hond komt ons gezelschap houden.
Omdat de kokkin een vrije dag had, stuurt men ons naar Chef Lu in Vineyard Onverwacht. We hebben een tafeltje op de stoep (veranda): heerlijke biologische beef and lamb met een fles rode wijn Meerkat.
zondag 11 januari 2009
Heel goed geslapen en lekker ontbeten. We nemen afscheid en vertrekken met bestemming Swellendam. Dit via de spectaculaire Dutoit Kloof, dan Worcester en Robertson (saaie weg). De dame van de touristinfo stuurt ons naar het alleraardigst Eseltjiesrus, waar mishandelde ezels (vroeger voer voor leeuwen) kunnen rusten. Het Natuurreservaat De Vrolijkheid was jammer genoeg gesloten. Dan rijden we door naar McGregor, slaperig dorpje, brede lanen met bomen, geen verkeer, allen een paar voetgangers en wij. We verlaten het plaatsje langs een lange stofferige, eenzame gravelroad (met een gevaarlijk stuk waar alles weggespoeld is door een onweer) naar Bonnievale.Je krijgt dan een goed idee hoe het in het binnenland is, en rijden we naar Swellendam. Dit is een sjieke stad, rijk, te zien aan de mooie huizen en de grote kerk (derde meest gefotografeerd gebouw van SA). En de B&B Aan de Oever is ook in orde: een Kaap-Hollands huis. Hun tuin hebben ze vorige maand verloren aan de kolkende rivier: Het zwembad, een pergola en mooie bloementuin: alles weg! We mochten ernaast in hun privé pool gaan zwemmen (daar wonen de eigenaars). s Avonds wandelen we 20 minuten naar het restaurant de Vagebond: beef en chicken Maley, bij kaarslicht, dik in orde.
