AUSTRALIA 

Di 18/1/2011

We sporen om 6:21u van Herentals naar Zaventem. En om 9:35u stijgen we op voor 1 uurke naar Frankfurt. Daar vertrekt het vliegtuig om 13:30u naar Riyadh, zo’n 5 uur vliegen. Het is dan 20:45u plaatselijke tijd.

In Riyad is het zó koud dat het vliegtuig moet ont-ijsd worden, een uur kwijt en nipt de vlucht naar Doha gehaald om 23:00u. Daar is de bagage blijven hangen. Doha is maar een uurtje vliegen van Riyadh. En om 1:00u vertrekt de 13,5 uur lange vlucht naar Melbourne. Ja man, da’s lang vliegen: Brussel-Frankfurt-Riyadh-Doha-Melbourne. Zo ‘n 20 vluchturen+8tal wachturen!! 

Woe 19/1/2011

In Melbourne geland om 22:30u. Geen bagage, die komt ons wel achterna. Een nacht slapen omgeving luchthaven Tullamarine, een goede Best Western. 

Don 20/1/2011

Ophalen camper: upgrade: nu is het een 6 berth (3dubbel bedden), azoo nen bus! Wel ruimte genoeg! Het is even wennen, met zo’n gevaarte, en dan nog links rijden…

We rijden tot Ballarat, een goudmijnstadje (mooie en rijke architectuur). Daar gaan we naar Woolworth etenswaren inslaan voor een ganse week. Het is hier allemaal wel duurder dan in België.

Alle restaurants sluiten om 21:00u, alleen de sportclubs en pokies (=casino’s) bieden dan nog maaltijden aan. Comfortabele camping:

BIG4 Ballarat Welcome Stranger Holiday Park

Vr 21/1/2011

Even na de middag brengen ze onze bagage, oef, nu kunnen we schone kleren aantrekken. Dat is al van dinsdagochtend geleden!

We rijden naar de Great Ocean Road, . ’t Is nog zomervakantie en alles is schrikkelijk duur. Ook de campings. We vinden nog net een plaatsje op een grote camping B4 in Wye  

Za 22/1/2011

De hele dag  via Apollo Bay de Great Ocean Road gevolgd alles is mooi groen, veel vee,

Het is erg bewolkt, veel wind en redelijk fris. Hier is het heel toeristisch druk.

Maar een spectaculair mooie kust: Loch Ard, 12 apostels, London Bridge.

Port Fairy een leuk vissersdorpje, is ons laatste verblijf aan deze zuidkust: Southcombe by the sea caravan park.

Zo 23/1/2011     36°C

Het haventje (ligt aan de rivier, niet aan de woelige oceaan) van Port Fairy is leuk om te bezoeken, je kan er met een paardenkoets of op een kameel ritjes maken langs de oever.

Dan noordelijk, weg van de kust, richting Hamilton. Dit is het centrum van de schapenteelt. Op de wekelijkse markt worden 100.000 stuks verhandeld. Het visitor center daar meldt ons dat het ‘Grampians NP’ helemaal afgesloten is wegens de voorbije overstroming. Lap!

We bezoeken dan in de omtrek de Wannon Falls en Nigretta Falls, ook daar aan water geen gebrek!

Verder noordelijk langs immense schapenfarms, tot Horsham. Daar ook problemen met ondergelopen campings, we vinden er toch nog een: Horsham Caravan Park, goed, goedkoop, wel veel muggen.

Ma  24/1/2011   36°C

We verlaten de schapenstreek en komen in de graanstreek. Water, water, water. Veel omleidingen. Ellenlange rechte, golvende wegen, en in elke zink (floodway) staat een paal met maatstrepen om het waterpeil aan te geven. Af en toe de route aanpassen,

Als we al eens een tegenligger ontmoeten, stopt die even om te zeggen of de weg te doen is of niet. Echt vriendelijk.

We passeren de ‘verboden zone voor de fruitvlieg’: er mag niks van fruit, groenten of planten over deze grens. Ofwel alles opeten, ofwel weggooien

Wij kiezen voor ’t eerste natuurlijk:

Bokes met tomaat en dan voor dessert banaan. Aan de grens VIC-NSW, komt een vriendelijke ambtenaar in uniform onze caravan controleren. We mogen verder rijden.

Zo komen we in het mooie Mildura. Heel goede  camping BIG4 Mildura Deakin Holiday Park.

Hier verblijven ook veel moeders met kinderen die hun huis verlaten hebben in Queensland wegens het noodweer. De mannen blijven dan achter om op te ruimen.

Naast ons staat een 4X4 van een jong Duits koppeltje. Zij komen uit West Australië. Hebben al een fantastische reis gehad (met zo’n auto kom je echt overal in de bush!)

Di 25/1/2011     38°C

s‘Morgens gaan we shoppen, want morgen is alles dicht wordt ons gezegd.

Hier in Mildura, blijven we drie nachten: een mooie stad aan de Murray River, met ‘Mississipi’ toestanden: brede paddelboten varen statig af en aan op de nu dubbel zo brede rivier. We picknicken aan de oever, en rijden nog tot Wenthworth met de beroemde goal (jail) maar missen de prachtige ‘Perry Sand Hills’ (rode zandwoestijn alleen met 4X4 te bereiken). 

Wo 26/1/2011   36°C

Het is vandaag Australia Day, en overal feest. Zelfs aan de caravans en tenten hangt een Australische vlag! Al heel vroeg gaan wandelen naar de rivier, het is dan al 30°.

’s Middags hebben we  een reuze steak op de BBQ gelegd, met een frisse salade, lekker!

’s Avonds is het bijeenkomst onder de ‘gum trees’ (eucalyptus) aan de receptie. We krijgen broodjes met worst en daarna nog lammigtons of sponge cake, een typisch Australisch gebak.

Vanaf morgen wij gaan we door de Outback:  Port Augusta – Coober Pedy – Alice Springs – Tennant Creek – Mount Isa – en Rockhampton aan de oostkust,

Dat is ons voornemen, we zullen wel zien wat kan.

Do 27/1/2011    36°C

Vroeg vertrokken om vanavond nog tot Flinders Range NP te geraken (650km). Het wordt heet. Een oude pont met kabels heeft de camper over de Mildura rivier gebracht.

In Burra: bezoek aan een verlaten kopermijn met een grote delfput vol malachietgroen water, niet erg gezond. Orrorroo is een rustig opvallend proper pioniers stadje dat we doorrijden.

Via Hawker rijden we tot in Wilpena Pound Resort, met camping, midden in Flinders Range NP. Heel mooi gelegen, veel wallabies, vogels en een (droge) kreek met vele gumtrees (eucaliptus).

Ook  veel grote insecten (kevers) in de toiletten. Er werd regelmatig schoongemaakt, en een uurtje later zater er weer honderden beestjes.

Daarnet een wandelingetje, pikkedonker, miljoenen sterren en honderden insecten komen naar de zaklamp. Twee kangoeroes zijn bang van de flash en wippen weg.

Vr 28/1/2011     40°

Ochtendwandeling voor ’t eten, om de zonsopgang te bewonderen die de flank van de bergen mooi rood/geel kleurt. We volgen de Wangara trail (9km) via ‘Hills’ homestead’, waar een familie woonde met 10 kinderen (1888 – 1914). Wilpena Pound heeft de vorm van een krater. De familie Hills probeerde hun schapen te kweken en gewassen te telen in de kom van de ‘krater’. Ze hadden 40.000 schapen meegebracht, en net die dieren hebben op twee jaar tijd alle flora van het dal vernietigd. Droogte was verschrikkelijk, en ze baden steeds voor regen. Tot op kerstdag 1914 hun wens werd vervuld, toen regende het weken zonder ophouden. Alles spoelde weg, schapen verdronken en de zelf aangelegde weg verdween. Toen zijn ze vertrokken..

Hier zitten ook veel emu’s, wilde geiten, en galah’s een papegaaisoort(grijs met roze borst)  die in grote troepen met een hels gekwetter voorbijvliegen . als die dan in een boom naast de camper neerstrijken voor de nacht…tot 22:00u groot concert, ze beginnen er weer aan van 5:00u ’s morgens.

Za 29/1/2011     43°

Vooraleer verder te rijden gaan we nog 2 uur wandelen naar Arkaroo Rock Carvings, waar in de rotsholten Aboriginal Art van de Adnyamathanha people te bewonderen is. We schrikken van een wallabie die net voor ons over het pad wipt.

Het is niet zo ver naar Port Augusta,  veel slapende stadjes gepasseerd, niet veel afwisseling. 43°C onderweg. Mooie camping, Port Augusta B4 Holiday Park,  maar internet lukt niet. De beroemde watertoren beklommen. Dan op de camping de laundry gedaan, en zwemmen.

Als we uit het water komen is het fris: het water was zeker 35° en de buitentemperatuur is gezakt naar 32°.

Buiten met een pintje naar de miljoenen sterren kijken. Alle Aussies slapen al.

Zo 30/1/2011     44°

Lange rit tot Coober Peedy.       540 km.

Vroeg op, ontbijt, grey water dumpen en wc-cassette ledigen. Vanaf nu volgen we noordelijk de Stuart Hwy, daar komen we de eerste Road trains tegen. 

Hier is een groot aboriginal gebied, aan beide zijden van de Stuart Hwy. We mogen niet van de weg af, die loopt door een strikt verboden zone waar nog regelmatig nucleaire testen gedaan worden.

We bezoeken in Woomera het missile museum. Het landschap is erg desolaat, de Aboriginals hebben erg onder de nucleaire testen geleden. ’s Middags gaan we eten in het roadhouse van Glendambo. Ook voltanken want er is maar om de 200km een tankstation.

In Coober Peedy een goeie camping gevonden, met internet. http://oasis-tourist-park.sa.big4.com.au/

Ma 31/1/2011

Coober Peedy is …speciaal: heet, droog, niks dan zand en zandsteen-rotsen. Hier zijn Mad Max fimen gemaakt. We bezoeken de stad en opal mines met een busje en gids. 80% van de woningen zijn ondergronds

Elke boom wordt in een geboorde put met aarde geplant en met afvalwater begoten. Het drinkwater komt nu van een immens ondergronds zoutwaterbassin zo’n 150km verder. Het wordt dan hier ontzilt en is van heel goede kwaliteit.

We bezoeken een ondergrondse kerk, een ‘dug-out home’, een oude opaal mijn, en zoeken opaal(noodling) in de zandhopen, maar geen geluk. Het is 45°, soms wordt het hier 49°C. En de vervelende vliegen!

Na een begeleide tour, rijden wij nog een 70km (een stuk over ‘corrugated road’ geribbelde zandweg) rondrit naar de Breakaways, een mooie zandsteenformatie.

Daarna volgen we even de ‘Dog Fence’ , een 5300km lange afsluiting (2 m hoog en om de 500m is er een poort) die de schapen uit het zuiden moet beschermen tegen de dingo’s uit het noorden.

De twee bergen ‘pepper and Salt’ van de Breakaways vallen direct op.

’s Avonds duiken we nog de watertank in, die nu als koel binnenzwembad dienst doet.

We hebben ondertussen bemerkt dat we een logé hebben in de camper: er was aan het brood geknabbeld!

Di 1/2/2011       46°C

Coober Peedy – Yulara: 680km

Eerst muizengif gekocht. Ook water inslaan, hier moet men wel daarvoor betalen: 20ct/30l, logisch, en dan tanken. De weg is lang, eenzaam, vermoeiend. Het gevaar om in te dommelen is reeël, maar toch is er wat afwisseling:  af en toe een roadtrain die voorbijraast …even verder zien we een roofvogel die aan de kant van de weg rustig z’n vangst oppeuzelt.

Nog eens getankt aan ‘Kulgera Roadhouse’, daar verlaten we de Stuart Hwy, en dan is het nog 280km te rijden.

De weg is mooi: rode aarde, af en toe een enkele boom, een bloemetje en het fijne spinifex gras, en tientallen uitgedroogde grote zoutmeren.

Maar regelmatig liggen er langs de weg kadavers van kangoeroes of runderen (roadkill).

Het wordt al avond als we na 80 km eerst Mt Connor dan uiteindelijk Uluru (Ayers Rock) en daarna Kata Tjuta (De Olga’s) bemerken.

Hier is het vrij druk: bezoekers van verschillende nationaliteit, maar nog geen Belgen ontmoet, wel Nederlanders.

Goed kampement, http://www.ayersrockresort.com.au/arrcamp/   en vroeg gaan slapen.

Woe 2/2/2011   36°C

Zonsopgang (om 5u opgestaan want het is nog 50km rijden) aan Kata Tjuta, en in de verte Uluru. Het is te bewolkt maar het uitzicht op de rode rotsen is voor ons toch indrukwekkend. Dan ontbijt in de camper, dat is toch een luxe: met zicht op de mysterieuse en heiligste plaatsen van de aborigines.

De klim naar boven op Uluru is vandaag verboden wegens de extreme temperaturen (vanaf 36°).

De Aboriginals vragen vriendelijk (ze zijn te beleefd om iets te verbieden) om nooit deze voor hen heilige berg te beklimmen. Ook de wandelingen beneden worden na 11uur gesloten, dan wordt het ook daar te heet.

We wandelen dwars door de Olga’s (2uur klimen en dalen, en 36°) door the Valley of the winds, tot Karingara lookout.

Heel mooie vergezichten. Rotstekeningen verhalen over de voorouders van het Maranguvolk.

Daarna nog een wandeling van een uur in de brandende zon, nergens schaduw ‘Walpa Gorge’. Allebei verbrand aan de benen.

Verschrikkelijk veel lastige vliegen! Ik heb steeds een handdoekje bij de hand om voortdurend mee te wapperen en om het zweet af te vegen. Handig!

Na het avondeten (een slaatje met gegrilde lamskoteletjes), terug naar de zonsondergang bij Uluru.

Het weer is bewolkt en de kleuren zijn daardoor niet spectaculair, maar het blijft een imposant natuurwonder.

Nog een gezellige babbel met een koppel uit Sydney: Kim clijsters is erg populair, en ook friet/mayonaise!

Do 3/2/2011

Zonsopgang in Uluru, (5u15 zijn we al weg), dan wandelen: Liru en Mala walk. Een twee uur durende wandeling gedeeltelijk rond de berg, met de heilige plaatsen van de Aboriginals, rotstekeningen enz.

alles is goed aangeduid.

Veel rustpunten, af en toe kraantjes met drinkwater.

We zijn blij dat we deze bijzondere plaats mogen bewonderen.

Rond 11:00u verlaten we Uluru en rijden richting ‘Kings Canyon, Watarrka NP, 385km verder. Via Lasseter Hwy, en Luritja Rd. Ook hier is een mooi campeer terrein: de deuren van het sanitair zijn nog eens afgesloten met ijzeren hekken, om de dingo’s te weren. Een heel groot en diep zwembad, zalig!

http://www.kingscanyonresort.com.au/

we hebben de camper driemaal verplaatst om het mooiste zicht op de bergen (regenboog gezien) te hebben. Prachtige sundown!

Niet de dingo’s, maar tientallen sprinkhanen hebben de toiletten bezet: viva ons klein badkamertje in de camper!

Vr 4/2/2011

Watarrka NP: De ‘Rimwalk’ van Kings Canyon gedaan: het is een zware klim, en 34°C, 6km, 4uur, amaai mijne frak! Het begint met een steile klim langs reuze trappen, zweten! maar eens boven is het redelijk effen, en echt de moeite van het klimmen waard.Je kan af en toe tot de bodem van de canyon kijken, naar de ‘Garden of Eden’, echt een oase met donkere poelen, palmen en reuzevarens. En je hoort de vogeltjes fluiten Onwaarschijnlijk! Waar wij wandelen is het snikheet, bijna geen bomen of rotsen om schaduw te geven.

Rond de middag rijden we nog door tot Alice Springs, the red centre!.  Onderweg krijgen we de eerste regen.

Prima camping: http://macdonnell-range-holiday-park.nt.big4.com.au/ hier blijven we drie nachten

Za 5/2/2011

Gisteren nog een grote was gedaan en net op tijd droog gekregen, want vandaag regent(lees: giet) het weer.

Tussen de buien door gaan we nog stappen naar Simpsons Gap, daar zaten klein rock wallabies aan een waterhole.

Het graf van Rev.Dr. Flyn, ligt daar langs de Larapinta drive. Hij was een predikant die zoveel miserie zag in de outback, vooral NT. Samen met een ingenieur uit Victoria en een piloot van Quantas hebben ze het idee uitgewerkt van de Flying Doktors.

Dan naar Standley Chasm, mooie wandeling van 40 min. tot aan een spectaculaire en lommerrijke kloof.

En het regent (giet) alweer. Normaal regent het hier twee dagen per jaar (hebben wij pech!) er staat zelf water in de Todd River,dat is al 48 jaar niet gebeurd. Pech voor ons, hier vinden ze het enig!

We hebben nog de RFDS (Royal Flying Doctors service) bezocht, heel interessant. Dit is nog steeds een uniek project: de medische diensten worden door de staat betaald, maar alle logistiek (vliegtuigen enz.) steunt op donaties.

Zo 6/2/2011

Free pancakes op de camping, leuke afwisseling: een pick-up met achteraan één grote inox plaat waaronder gasbranders. Ze bakken 10 pannenkoeken tegelijk lekker! We kregen nog veel goede raad van locals, en weer veel regen. We gaan toch zwemmen, koud is het zeker niet. ’s Avonds eten in een roadhouse ‘roast of the day met groente’, lekker!

Ma 7/2/2011

Vaarwel het groene, natte Alice! We rijden verder noordelijk, in de beroemde Barrow Creek pub een pintje uit het flesje(hygiënischer) gedronken. Elke bezoeker schrijft iets op de muur, prikt een getekend bankbiljet op een bord enz. de barman heeft op 3 jaar tijd 144 verschillende nationaliteiten over de vloer gehad. Er hing ook een sticker van Antwerpen: zot van ‘A’, tsss. Er komen een paar aboriginal kinderen snoep kopen, de volwassenen zoeken geen contact.

Wycliffe is UFO capital of Australia, daar komen nog regelmatig aliëns op bezoek. Regelmatig krijgen we een regenbui, en vanaf nu beginnen de echte ‘floodings’, voorzichtig doorwaden, de peilstokken duiden de hoogte van het water aan.

Onze wandeling bij Devill’s Marbles wordt onderbroken door een plensbui. We zitten nu boven de capricorn, hier zijn het echte tropische regenbuien. Dit is ook weer een heilige plaats voor de Aboriginals. De vreemde rotsformaties zijn het onderkomen van de geesten van hun voorouders.

’t Is 550km van Alice tot ThreeWays, waar we kamperen, een heel vuile en slechte camping achter een roadhouse. Hier waren ook twee fietsers/trekkers. Wat moedig om zo de Outback door te trekken!

Di 8/2/2011

Nu rijden we naar het oosten, 645km tot Mount Isa, hier is het ECHT eenzaam, we hebben al 70km gereden als de eerste auto ons kruist. Een grote roofvogel botst tegen onze voorruit, wij wreed geschrokken!

Geen regen meer. Net over de grens van Northern Territory en Queensland ligt Camooweal (130 inw), de ‘voorstad’ van Mount Isa, 180km verder!

Heel goede camping in Mount Isa: http://www.argylla.com.au/

we gaan te voet naar een bistro met pokies, waar je heel voordelig kan eten. En ook nog lekker!

Hier is er dan weer een kikkerplaag in de douches, maar die doen geen kwaad.

Woe 9/2/11

Rustdag, de was doen, wandelen in de buurt naar de mijn,  dan een uitkijkpunt over de stad, en bezoeken we de Tent House, we krijgen de sleutel van de buren voor een donatie. Het is een canvas huis propvol heel oude huishoudelijke spullen

’s Avonds begint het hevig te onweren (spectaculaire bliksemschichten) en een jonge boom net naast de camper knakt af. Gelukkig niet op de wagen!

23-12-2011 om 16:21 geschreven door murphyslady