Tamil Nadu. Georges en Cecilia zijn er al, ik ontdekte de zuidelijkste kant, daar waar de Golf van Bengalen, de Arabische zee en de Indische oceaan samenkomen. ( Kanyakumari) Landschappelijk een mooie rit. Ook nog een mooi paleis bezocht, ook al moest ik rare sloefjes aandoen om de koning zijn bed te zien en de koningin haar 300 jaar oude spiegel van Belgische makelij. ( Padmanabhapuram Palace).
Vilinjam. Op een boogscheut van de Lighthouse ( dus een Dirk verhaal) vind je aan de andere kant nog een authentiek vissersdorpje. Tussen 9 en 12 varen de vissers binnen en begint er op het strand een visverkoop. Toeristen zie je hier nauwelijks. Visverkopers, de melkboer, een messenslijper en enthousiaste dorpskinderen of kaartspelers ( voor de rupees, hé) tref je hier aan. Hoe klein het dorpje ook, godvergeten is het niet. Een Christus XXXXL, twee kerken en een moskee of drie. Zdenek Stybar, als je wil herbronnen in India, hier kan je starten.
Elke volle maan aanbidden tienduizenden pelgrims Shiva (hier Arunachalesvara genoemd) door op blote voeten rond de Arunachala-heuvel te lopen. De omloop beslaat een afstand van 14 km en wordt Girivalam genoemd. Wij wilden ook onze zonden verwijderen en zagen buiten enkele pelgrims vooral sadhus en bedelaars..Morgen zetten wij onze pelgrimsbedevaart verder.
Gisterenavond was er een politieke bijeenkomst van de aanhangers van Modi (Indiase PM ) en zijn BJP. Wel bekende vlaggen erbij. Nu zijn we op pelgrimstocht in Tiruvannamalai. Hier zijn ook sporadisch westerlingen te zien en tot onze verbazing een echt voetpad ! In de Arunachaleswara tempel hebben we doorgebeten en mee een uur of zon in de file gestaan om een kort moment Shiva's beeld en zijn madam te mogen zien...De koffie daarna smaakte!
Vandaag de Golden Temple bezocht: schoenen uit, dhoti verplicht, fototoestel en smartphones afgeven en bij een bepaalde god moest Georges zijn t-shirt uit. Maar als senioren kregen we "shortcut" om godin Lakshmi te aanbidden. Als compensatie bezoek aan de nieuw Assumption Cathedral. Als slot een rijdende tempel en overal dekens en mutsen te koop om je te verwarmen (bij 32 graden).
We verlaten Andra Pradesh en zijn PM wiens foto we ontelbare keren zagen in elke stad of dorp. Vellore ligt in Tamil Nadu en heeft een 16de eeuws fort gebouwd door jawel de Vijayanagars weeral met erin een tempel met een buitengewone Mandapa (tempelhof). In het Fort zelf genieten we van ongewone rustige wandelpaden. De schoolkinderen ook.
Thiruvananthapuram. Nog een Dirk berichtje, dus. Naar de zoo, dan. De dieren van India en de buurlanden worden hier voorgesteld. Mooie verzorgde tuin, naar Indische normen zelfs top. Ik heb een Tuktuk en chauffeur gehuurd ( wat reed die man zalig rustig en volgens de regels, hoera) en maakte er zo een dagje Trivandrum van ( 12 km van mijn resort). Het Kuthiramarika Palace bezocht, en Padmanabhaswamy temple. Al ben ik daar niet binnen gegaan, mannen mogen alleen in ontbloot bovenlijf en dat wou ik de goegemeente niet aandoen. 😂🤣😂 En Lichtmis gevierd hé, met chapati.
Op de Tirumaliheuvel staat dan de Venkateshvaratempel die duizenden pelgrims ontvangt, meer dan Mekka of Rome. Het is er zo druk dat we de darshan laten vallen. Er zijn veel pelgrims die er hun haar schenken voor het bekomen van een gunst. De namiddag zitten we in Chandragiri (foto 11) de derde hoofdstad van de Vijanagars van de 14de tot de 17de eeuw.
Onze laatste lange busrit van Hindupur naar Tirupati 240 km en 8u30 bus. Maar morgen gaan we naar de meest bezochte tempel van India : de Venkateshvara-tempel (een incarnatie van Lord Vishnu, een van de drie belangrijkste goden).
Na de val van Hampi verplaatste de Vijayanagarkoning zijn hoofdstad naar Penukonda. We wilden het fort zien maar de weg was afgesloten. In de stad vind je overal overblijfselen uit de 16de eeuw :De Gagan Mahal was een paleis in het fort. Voor de ingang van elke tempel of moskee zitten de bedelaars-netjes geordend-te ...bedelen.
Het géniale in Kerala : hier kom je enkel te voet. Kovalam Lighthouse Beach daar rijden geen moto's, geen taxi's, geen Tuctuc, laat staan bussen. Je bagage wordt met een kruiwagen gebracht, je eten en je drinken eveneens. De ochtend, zes uur en iets later, is het aan de vissers. Grote netten worden met een boot in zee gedropt, daarna trekken de dorpelingen aan de twee zijkanten van het strand de buit binnen. Geweldige attractie, iedere ochtend. Voor je maaltijd kies je dus een terras met zicht, je kiest je vis en... smullen maar. En op de achtergrond hoor je vogels, geen toeters of verkeer. De zonsondergang of opgang : kies er maar één uit. Dus rust, al dan niet onder parasol.
In Lepakshi staat de prachtige Virabhadra (Shiva) tempel halverwege de 16de eeuw gebouwd. Heel mooi beeldhouwwerk en goed bewaarde schilderingen.De hangende pilaar en Nagalinga (met de slang) de grootste van India. Even buiten het dorp staat de enorme monoliet van Nandi (Shiva's voertuig).
Na een lange tumultueuze rit (bemerk de drie moslimgratiën achter ons) aangekomen in Hindupur. De juwelenwinkels zijn 's zondags toe dus kuieren we op de markt. We drinken citroen-suikerriet,lekker! De paarse uienringen met limoen krijg je in eender welk restaurant gratis erbij.
Na een hobbelige rit bereiken we Alampur. In dit dorp staan de oudste hindoetempels van Andhra Pradesh. En ja,Walter even dachten we in Bubaneswar te zijn. De Navabrahma-tempels dateren tussen de 7de en de 9de eeuw en de sculpturen zijn nog in goede staat. In een verder afgelegen tempel mogen we zelfs deelnemen aan een rituele wassing van de lingam. En alles is hier nog gratis te bezoeken!
Vandaag is het Republic Day. Daarom gingen we naar de parade kijken. Maar wijzelf waren er de grootste bezienswaardigheid.De laatste foto is een tempeldanseresje.
In de namiddag trokken we naar het Kurnool Fort waar we belegerd werden door "selfie"fotografen (wich country?) en dan naar het graf van Abdul Wahab de eerste Nawab van Kurnool. Op de tiende foto zie je de dhobimannen (de klassieke wasserij in India) en de laatste foto bewijst dat de dhoti (klassieke kledij) nog altijd hier gedragen wordt.
De vele busritten van de voorbije weken in ouderwetse voertuigen ( zonder vering of enig comfort) en de onverantwoorde rijstijl van de " chauffeurs" hebben er voor gezorgd dat mijn rugproblemen terug opspeelden. Ik heb dan ook deze vehikels ingeruild voor twee vluchtjes en koos ervoor om 14 dagen rust te nemen aan de Indische Oceaan. The lighthouse beach was me bijgebleven van onze Kerala-reis 25 jaar geleden. Massage, beetje zwemmen, op het strandje wandelen, koffie drinken met zicht op zee, boek lezen aan het zwembad, kortom bekomen en herstellen. Over de ontvangst op de luchthavens mag ik zeker niet klagen. De jongste van de groep is dus de eerste afvaller van kamp W, maar op 10 februari komt het reisgezelschap terug bij elkaar aan de kust nabij Chennai.( laatste foto 😂😂😂)
Vertrokken uit het primitieve maar rustige Srisailam en na een lange en vermoeiende busreis (je had gelijk Dirk) aangekomen in het drukke Kurnool. We verwennen onszelf met een prima hotel en maken een late namiddagwandeling naar de Bar...
Aangekomen in Srisailam een pelgrimsoord op weg naar Kurnool. Niemand verstond ons hier en uiteindelijk belandden we dankzij een snuggere tuktukkerel in een pelgrimshotel : proper maar met weinig voorzieningen. En ja 's avonds nemen we deel aan de "darshan" het aanschouwen van de goddelijke beelden. Geen camera's en geen smartphones toegelaten. Het blijft een verbazend spektakel...
De ochtendmarkt bezocht waar o. a. levende kippen worden gekocht, de brommer op en wegwezen. Het fort van Kondipalli ( van de veertiende eeuw, zeggen ze) ligt in de heuvels 28 km van onze verblijfplaats. Deze keer geen bus maar een taxi. En die oldtimer-bus, die lijkt er gewoon beter uit te zien dan al de exemplaren waar wij al mee reden. De eindfoto is aan de samenvloeiing van de Godavari- en Krishnarivier.
