Ik ben nicole, en gebruik soms ook wel de schuilnaam prulllemieke.
Ik ben een vrouw en woon in bij leuven (belgie) en mijn beroep is mensen blij maken.
Ik ben geboren op 17/02/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lachen, kinderen,kleinkinderen,dieren,lezen,tekenen.
in 1996 maakte ik een salto fatale waarbij ik mijn rug brak dank zij de steun van mijn vriend,kinderen, ouderskon ik weer rechtstaan en een paar pasjes zetten met looprek 9 maanden daarna overleed m'n vriend
Vandaag naar Antwerpen geweest , dochter is verjaart en ik hoef je zeker niet te vertellen dat de kleintjes héél blij waren met het bezoek van oma.! Dochterlief is een beetje zoals ik , toch wat betreft het bijhouden van ditjes en datjes . We waren een beetje foto's aan het bekijken van" vroeger en nu " en ze kwam ook het kleine boekje tegen waarin ze soms aantekeningen maakt over wat er zoal uit een klein kindermondje kan komen. Enkele heb ik er uitgekozen:
Toen ik op een avond met Liesje op raadpleging moest bij "kind en gezin", vroeg de oudste (6jaar):"Mama ,om hoe laat moet ons Liesje in het "babyasiel" zijn?
Lotte(toen 5j) was erbij toen haar andere Oma door een ziekenwagen opgehaald werd om naar ziekenhuis gebracht te worden. Toen we de dag nadien op weg naar het ziekenhuis een ambulance tegenkwamen, riep ze spontaan" kijk mama, de takelwagen van Oma"
In onze tuin komt geregeld een tamme kip op bezoek. Lotte en Lies vinden dat geweldig, vooral de kleinste Lies. op een keer vroeg ze me "Mama , krijg ik een "versleten" boterham voor de kip.
Toen ik al een hele tijd geleden naar de atletiek op tv aan het kijken was, kwam Lotte(toen5j) bij me zitten. Ze vroeg me wat er ging komen . "De 200meter vrouwen " zei ik "amaai" zei ze"zovéél vrouwen"
Onlangs zaten Lotte en Lies samen met hun vriendje Liam bij mij in de auto. Liam maakte de opmerking dat we wel onze riem moesten omdoen. Waarop we allemaal onze riem vastklikten.Liam deed niets, toen we hem vroegen waarom hij zelf zijn riem niet omdeed, trok hij als verklaring zijn T-shirt omhoog en zei: "ik moet geen riem omdoen, ik heb al bretellen aan"
Ons Liesje is de laatste tijd heel erg bezig met kleuren en is ook erg bezig met de betekenis van groot en klein, opeens ontdekte ze in de doos een klein kleurpotloodje. Ze keek ernaar en zei: "mama dat kleurtje moet nog flink groeien hé.
Onze babysit had net een beugel, Lotte ging zelf de deur openmaken en keek verbaasd naar de tanden van Natalie en vroeg" Natalie waarom draag jij een armbandje rond je tanden?
Om te eindigen een eigen ervaring met mijn dochters die toen 4 en 6jaar oud waren. Er was een verjaardagsfeestje voor een van de twee en al hun vriendjes kwamen spelen,het was héél warm en ze speelden allemaal buiten...de jongste kwam even binnen om te plassen en vond de doos met inlegkruisjes" mama, waarom dient dat"? ik vond direct geen zinnig antwoord en zegde dat het tegen het zweten was. Birgit had de doos stilletjes mee buiten gesmokkeld.... Na een tijdje keek ik in de tuin en tot mijn grote verbazing liepen al de kindjes rond met een inlegkruisje op hun voorhoofd geplakt ! ik vroeg aan Birgit wat het te betekenen had en antwoordde : " Mama, je had toch gezegd dat diende om niet te zweten , en het is nu al véél beter we zweten bijna niet meer...was ik blij dat die ouders nog een tijdje wegbleven voor ze hun kindjes kwamen terughalen want ik zou daar schoon gestaan hebben !
Reacties op bericht (6)
28-10-2006
Nog ééntje van mij.....
Wij gingen een bevriend echtpaar bezoeken die een spiksplinternieuwe tent hadden gekocht. Alles moesten we aanschouwen, de piketten, het kookvuurtje, tot het superisolerende dekzeil toe. Aan dochterlief die braaf zat te spelen schonken we niet meteen aandacht. Mijn maandverband stond steeds achter het toilet op een plank aan de muur. Op een avond hadden wij op onze beurt bezoek van het echtpaar, en toen kwam dochterlief fier met een maandverband van mij in haar hand binnen, en zei met een grote smile, "kijk mama heeft ook een nieuw dekzeil." Fijn weekend
28-10-2006 om 02:23
geschreven door huismusje/troubadoerke
heerlijk
heerlijk zoals je dit gebracht hebt, deze keer heb ik je een welverdiende vijf gegeven
groetjes marsje
28-10-2006 om 00:17
geschreven door marsje
uit de kindermond
gewoon PRACHTIG, Nicole!
het zijn die kleine dingen die blijven hangen; is ook in mijn leefwereld zo.
dan reageerde mijn pa soms dat ik meer oog heb voor het kadertje dan voor de tekening waar hij details mee bedoelde.
maar heel aangenaam om te lezen, echt waar!
tot hoors! maarten
28-10-2006 om 00:05
geschreven door maarten
26-10-2006
..
Spijt dat ze moeten opgroeien he!
26-10-2006 om 16:33
geschreven door ludovikus
Herinneringen
Schitterend hé hoe onbevangen kinderen tegen het leven aankijken en alles verklaren op basis van wat ze zelf al kennen. Ik wou dat ik het ook allemaal opgeschreven had!
Dat doet mij denken aan een anecdote op mijn werk. De hele groep (mensen met een mentale handicap) was te gast bij een collega en Polleke moest naar het toilet. Na een tijdje kwam hij buiten, helemaal versierd. Aan zijn oren en aan de knopen van zijn hemd bungelden tampaxen. Oh wat was hij gelukkig! Datzelfde Polleke ging in een badkamerwinkel ook op het toilet in de vitrine zitten...
26-10-2006 om 00:29
geschreven door Lieve
25-10-2006
goed gelachen Nicole
die gasten kunnen toch wat uitkramen hé? Ik herinner me ook nog mijn eerste kennismaking met een voor mij totaal onbekend iets, een maandverband met een ring aan elke kant, toen waren die zo. Ik vroeg thuis ook wat het was en vader zei dat het was om voor zijn mond te doen bij stoffig werk. Ik natuurlijk ook onmiddellijk zo'n ding voor mijn mond met de ringen rond mijn oren om te zien hoe het werkte. Ik mompelde vanonder het verband dat ge wel niet heel goed meer kon ademen, ze waren toen nog vrij dik! Ik veronderstel dat mijn ouders daar ook 's avonds goed mee gelachen hebben. Ik heb ook echt lang gedacht dat ze daarvoor dienden. Moet ge niet vragen hoe onnozel en naief ik was.
Fijne avond nog en de groetjes,
Ik ben nicole, en gebruik soms ook wel de schuilnaam prulllemieke.
