Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Niesje's dagboek
mijn ervaringen
13-12-2013
vrijdagavond 13.12.2013
Eerst het aller belangrijkste : m'n zoetie.....
Zo héél héél stilletjes aan gaat het wat beter - iedere dag een stukje meer...... uiteraard komt volgende week woensdag ook dichterbij maar daar gaan we proberen nog niet al te veel aan te denken .... (moeilijk!)
Wat ik bedoel met 'stilletjes aan beter' is dat zijn eetlust opvallend beter is/wordt en pijn heeft hij nu helemaal niet meer. Wél moe......zeer moe en pijn aan zijn voeten (vooral bij t'gaan) ; ook die nevenwerking kennen we ondertussen al vrij goed en is voor hem héél vervelend bij t'stappen.
Wat voor mij/ons persoonlijk positief is is t'feit dat ik al terug een beetje met een gerust hart de deur uit kan (wat ik gister helemaal nog niet gedaan heb!) maar vandaag wel en dat was zalig !
Onze dochter had me gevraagd, indien papa zo vorderde met z'n beterschap, of ik met haar eens mee wou gaan naar 'de koekenstad'. Toen m'n zoetie vanmorgend vol vertrouwen me zegde dat ik met een gerust hart kon mee gaan heb ik dan ook geen seconde getwijfeld om dat leuke nieuws aan dochter te laten weten en vanmiddag zo rond twaalf zijn we dan vertrokken. Kei-tof-super-gezellig !
Dit was nu eens een speciale 'stad-namiddag' want we zijn in de échte oude stad gaan shoppen en dat is écht wel de moeite !!! Uiteraard zijn we de kerstkraampjes gepasseerd maar voor mij/ons persoonlijk is dit geen aanrader en kunnen ze hier in Antwerpen nog héél véél leren van andere buitenlandse kerstmarkten ! Meer woorden ga ik daar nu niet aan vuil maken want t'is écht niet de moeite ! Wél als je van 'zuipen' en 'eten' houdt maar voor ons mag een kerstmarkt wel nét iets meer zijn dat alleen maar DAT!
Maar, t'allerbelangrijkste : de leuke dochter-shop-stad-namiddag was geslaagd !!! en zéker voor herhaling vatbaar! Ze heeft me beloofd dat we volgende keer een andere kant gaan doen en hiermee bedoelde ze de kant van t'Mas want daar weet ze ook leuke koffie-pauze-plekjes én speciale winkeltjes.
Regelmatig hield ik contact met thuisfront want zoetie had me gezegd dat hij wat op z'n computer ging 'werken' en toen we thuiskwamen bleek dat hij helemaal niet zo lang alleen had gezeten want onze zoon was ondertussen ook al thuis gekomen.
Gisteravond is m'n schoonzus hier op bezoek geweest ; in eerste instantie schrok zij wel van onze verhalen van de voorbije week, maar nadien bleek zeer duidelijk dat m'n zoetie het kwaadste wel achter de rug had want het is al bij al nog een gezellige 'bij-babbel-avond' geworden.
Dus buiten die enkele nevenwerkingen, waar hij blijft last van hebben, stelt hij het 'vrij goed' al moet ik toegeven dat je écht wel ziet nu dat hij de laatste week enorm heeft afgezien. Hier zegt men 'pijn vreet aan een mens' wel.....dat is pure waarheid ! Hopelijk zorgt z'n nu toch betere eetlust snel voor enkele kilo's plus!
Morgen gaan we samen speculaas en misschien nog andere kerstkoekjes bakken ; dat is afgesproken en daar kijk ik ook naar uit want dan ruikt het zo lekker in huis !
En s'avonds heb ik met collega'tjes een etentje in de 'Amadeus' waarna we met z'n allen de kerstsfeer gaan opsnuiven by night...... Voor alle zekerheid zullen OFwel zoon OFwel dochter papa hier komen gezelschap houden.
En zondag ga ik waarschijnlijk met m'n vriendin naar de leuke gezellige kerstmarkt in de Stad Lier ; uit ervaring weet ik dat die zeer mooi is, vooral de steegjes in t'begijnhof stralen magische kerstsfeer uit !
En s'avonds.......heeft zoetie beloofd (na vraag van dochter) én op voorwaarde dat hij zich nog steeds goed voelt, dat we bij haar en haar vriend thuis gaan eten ...... ook daar kijk ik naar uit want zo samen met zoetie op stap......dat lijkt alsof het een eeuwigheid is geleden !
Al deze kleine gezellige dingen maken dat de komende dagen er voor mij persoonlijk toch iets of wat gezellig uitzien en daar ben ik al meer dan tevreden mee!
Ik kan wel niet ontkennen dat ik constant met woensdag in m'n hoofd zit, t'is te zeggen : niet zo zeer met die woensdag maar wel met de dagen nadien....... want zo'n week zoals de vorige wil ik écht niet meer meemaken......
Fijn weekend iedereen en geniet, t'is eenders op welke manier, toch een beetje van deze gezellige koude winterdagen....
Vanmorgend is zoals afgesproken de dokter langs geweest ; bijna een uur heeft ze hier gezeten ; een hele lijst super toffe tips hebben we van haar gekregen ! Vooral tips qua eetproblemen van m'n zoetie.
Zo heeft hij te horen gekregen dat hij : alle dagen een eitje mag eten (omdat hij geen vlees eet) ; goed veel vis moet eten waaronder ook gerookte zalm en heilbot ! ; ook kiwi's en lychi's heb ik in huis gehaald op haar aanraden ; alsook peperkoek voor de constipatie én gedroogde pruimen ; ook rozijntjes is een leuk alternatief én rozijnenbrood geroosterd of zo ook een aanrader ! en sinds daarstraks verrijk ik z'n liters plat water met vers geperst citroen sap en hij vindt het heerlijk hoe die prikkels z'n smaakpapillen opwekken ! Ook heeft zij een oplossin gevonden voor de grote flessen champagne : t'is zo dat men zoetie is aangeraden om nét voor z'n eten een glaasje champagne te drinken, dit ookvoor de prikkels die goed zijn om z'n smaakpapillen op te wekken, maar......wat doe je dan met de rest v de inhoud van die fles ???? s'anderendaags zijn de prikkels er wel uit. Vanaf morgen ga ik de rest direct in m'n vriesblokjes doen en zo heb ik iedere keer een champagne-ijsblokje! Waarom kom ik zelf niet op die gedachte !??
Wat kleine tips al niet voor wonderen doen !!!
Ik ben direct naar de winkel gereden en heb alles in huis gehaald wat de dokter heeft aangeraden !
Ook ga ik morgen vanillepudding maken ipv chocoladepudding (chocolade stopt zegt men) en bij die vanillepudding ga ik warm fruit serveren - bv framboosjes mmmm njammie !
Zoetie is er ook helemaal van opgefleurd maar z'n dagje zag er veel beter uit.
Buiten t'feit dat hij vrij erg verzwakt is (en dat merk je nog wel) heeft hij alweer vrij goed gegeten vandaag (vanmiddag een verse appelbol! en vanavond patatjes,vis, witloof én curryroomsaus)
Toen de dokter vroeg of hij pijn had was z'n antwoord zonder aarzelen 'neen'! oef !
Dokter heeft er nog eens de nadruk op gelegd dat we écht ten allen tijde moeten bellen en ons niet schuldig voelen dat we haar zouden lastig vallen of voor een bachatel zouden bellen want in ons geval is dat nooit zo !
Nu is ons perfect uitgelegd wat te doen bij de volgende nevenwerkingen ; de pijnstillers liggen klaar !! en hij mag niet aarzelen om ze in te nemen !
Van de slaappillen moet hij afblijven ! Dat was nét iets te veel van 't'goede'....
Voila......toch een beetje een 'geruststelling' alweer om er tegen aan te gaan !
Deze namiddag heeft hij onverwachts bezoek gekregen van een goeie jeugdkameraad die onlangs getrouwd is en die man bracht persoonlijk een bedankings-trouw-kerstkaartje. Die twee hebben hier leuke memoires zitten ophalen - écht leuk om ze bezig te horen !
Soms .... héél soms.... kan t'leven terug wat mooier zijn....
En zo ga ik morgen toch met een gerust hartje genieten van mijn 'vrije dagje' samen met m'n toffe vriendin ! Ik kijk er naar uit ! En dat terwijl onze dochter bij haar papa blijft !
Is de pijn in de gewrichten beter, kampt zoetie momenteel met een vreselijke abcess op z'n tandvlees - héél pijnlijk! ; énorm gezwollen aangezicht pfffff ; ellendig gevoel !
Vanmorgend bij t'zien van z'n snoet heb ik direct de huisdokter gebeld. Morgenvroeg komt die zowieso, dat was afgesproken sinds vorige week, maar toen ik de dikke kaak van m'n zoetie zag schrok ik zodanig dat ik niet aarzelde ze te bellen. Na mijn uitleg te hebben gedaan kreeg ik te horen dat het écht geen zin had dat ze (haar assistente) een dagje eerder zou komen want zolang abcess niet open is kan er geen antibiotica gegeven worden.
Vraag is nu wel: wanneer gaat ze springen, en waarnaartoe gaat ze open springen ???? Bang afwachten dus.
Al moet ik zeggen dat nu net vanavond voor z'n slapengaan, ik opmerkte dat z'n kaak iets minder dik was, maar de pijn was spijtig genoeg niet minder. Dus alweer met de nodige pijnstillers gewapend is hij in z'n bedje gekropen.
Als het zo blijft verder gaan schiet er van de beloofde 'goede week' haast niets meer over ; volgende week komt de 2de chemosessie er aan (k'mag er niet aan denken!)
Wat wél positief is is z'n eetlust want ondanks z'n steeds 'neen' knikken en zeggende dat hij geen zin heeft, heeft hij vanmiddag toch alweer een groot worstenbrood opgegeten én vanavond was het ook een dikke proficiat !
Ondanks z'n pijntjes heeft hij vanmorgend, toen de kinderen hier waren, ook meegekozen voor het kerstmenu en k'moet zeggen......t'gaat heerlijk lekker worden, vandaar dat één van mijn vurige kerstwensjes is dat m'n zoetie z'n smaakpapillen toch een beetje positief mogen werken ! Daarstraks was hij in reklameblaadjes aan het bladeren en er zaten verschillende vrij dikke prospects bij over feestmaaltijden natuurlijk. Wat vreselijk voor hem om in al dat lekkers zoveel zin te hebben en er haast niets van te kunnen proeven !
Vandaag is hij toch alweer alleen van de zetel naar de keuken kunnen gaan, traag en héél voorzichtig, maar toch ietskes beter dan de voorgaande dagen. Maar toch zit de schrik er goed in en voorkomen we, indien mogelijk, om hem alleen te laten.
Ik hoop écht, uit de grond van m'n hartje, dat we de voorbije dagen héél snel mogen vergeten en nooit meer moeten meemaken..... Maja.....da's afwachten....dat besef ik maar al te goed !
Vannamiddag heeft onze dochter zo lief geweest om me te helpen met de buiten-kerstversiering. Ondanks dat het nét iets minder is dan vorige jaren mag het resultaat er toch wel wezen - zelfs de buren kwamen enthousiast zoals ze altijd zijn, zeggen hoe mooi ze het vonden. Dat is dan ook alweer klaar.
En wat gaat morgen dat weer voor verrassingen hebben ? ..... We kijken in ieder geval uit naar het doktersbezoek.
k'Ben nog niet lang thuis, vandaar dit nog late berichtje, maar k'vond dat m'n 'fans' dit nog wel mochten lezen morgen.
Vandaag was terug een ietsiepietsie betere dagje ; pas op......'victorie' kraai ik hélemaal nog niet !!! Maar.....zonder pijnstillers en zonder slaappil goed geslapen en toch al iets 'nuchterder' vanmorgend. k'Mocht hem zelfs niet ondersteunen toen hij uit zen bedje kwam dus ....dat gaf me terug een beetje hoop.
Pijn heeft hij van de ganse dag niet gehad, ondanks géén pijnstiller genomen te hebben. Zo rond de klok van half zes vanavond pas vroeg hij me een Dafalgan klaar te maken, maar daar is het bij gebleven. Ook is hij slapen gegaan zonder slaappil en zo te horen slaapt hij zeer goed.
Ikzelf had een zware verplichting vanavond waar ik niet onderuit kon (alhoewel) ; Dankzij de 'papa-sit' door onze dochter en haar vriend ben ik volle vertrouwen en toch wat gerustgesteld de deur uit gegaan en wat een geluk dat we nu in de moderne tijd van gsm's leven en dat ik op die manier constant op de hoogte werd gehouden van de toestand in de thuishaven.
Onze dochter had daarstraks het grandioze idee om voor haar papa een worstenbrood van de bakker mee te brengen. Normaal lust hij dat kei kei graag !!!! Ikzelf had ze gister ook bij de bakker zien liggen maar durfde me niet te wagen er een mee te brengen. Nu blijkt achteraf dat hij héél dat worstenbrood heeft opgegeten !!!!! Dat is schitterend !!!! Mét worst en al !!! Ik kon het haast niet geloven toen onze dochter me dat heugelijke smsje stuurde ! Dat maakte men avondje kei goed ! (Waar ne mens al niet mee gelukkig kan gemaakt worden!)
Geslapen heeft hij gedurende de dag wel nog veel, maar toch iets minder dan de voorbije dagen. Ook z'n manier van praten en kijken is terug naar de normale kant - Godzijdank !
Ik bid, hoop, duim dat het nu terug bergop mag gaan !!!!!! En dat dit wat deze week gebeurd is, NOOIT meer gaat voorvallen !!!
Hopelijk kan ik morgen 'NOG' beter nieuws schrijven !
Voor ons een dag met blijvende minder goede herinneringen
Hier is de toestand zeker niet verbeterd ! integendeel.
Gisteravond is het zelfs zo geëscalleerd dat zoetie in de wc z'n evenwicht is verloren en tegen het waterreservoir is gevallen ; HIJ had gelukkig niets - maar t'reservoir .... : stuk !
Gelukkig was onze dochter met haar vriend hier net op dat moment en die zijn direct in de auto gesprongen richting Hubo ; terwijl stond ik aan de kookpot en toen die terugkwamen konden ze direct aan tafel en kwam onze zoon hier ook aan (ik had hem getelefoneerd) en een uurtje later was alles gelukkig weer hersteld en opgekuisd!
Toch was het serieus schrikken en herinneringen naar ouderjaarsavond twee jaar terug bleken bij iedereen parten te spelen.
De schrik voor t'vallen zit er hier dus ook goed in ! Met als gevolg, we zijn alleen gerust als hij in de zetel ligt en slaapt en dan nog kom ik regelmatig polshoogte nemen ! Zeer zwaar dus,maar dat is de enigste oplossing.
Hij zit hier nu al bijna drie dagen zoals een échte zombie en dat hij dagdagelijks aan gewicht verliest dat ziet iedereen - kan ook niet anders !
De verdwaasde blik in z'n ogen staat me ook niet aan pffff ; soms kijkt hij gewoon door je heen en brabbelt hij over dingen die kant nog wal raken ! écht raar !
Als ik hem beschrijf als poepeloere.....wel dan overdrijf ik niet ! Vreselijk!
Vanmorgend ......hij moet dan iedere morgend om kwart voor negen zijn spuitje krijgen (doet hij zelf) ;is bloedverdunner en zal hij voor de rest van z'n leven moeten doen is er gezegd ! Maar hij slaapt dan nog, dus ga ik hem voorzichtig wakker maken en dan begint het pfffff...... hij moet uit dat bed geraken richting badkamer ..... een helse klus écht waar ! En dan....ééns ik in die badkamer ben pffff écht t'is niet te verwoorden : ik moet hem langs alle kanten ondersteunen of in t'oog houden dat hij niet naar de verkeerde kant zwijmelt en ergens zou tegen aan vallen ! Maar ik heb ook maar twee ogen en momenteel handen te kort !
Vanmorgend was ik totaal over m'n toeren pffff ; k'kon dit niet meer aan en ben zo bang ! Heb dan op aanraden v onze dochter, die ocharme zo moet toezien op t'feit dat haar lieve papa.....haar altijd zo sterke papa .... nu zo wegkwijnt en afziet !!! ; dus heb op haar aanraden in paniek naar onze huisarts gebeld en alles uitgelegd en ze was zo vriendelijk om voor een ander voorschriftje te zorgen voor een iets minder zware pijnstiller én slaappil mag hij voorlopig niet meer nemen. Dinsdagmorgend komt ze eens langs heeft ze me beloofd. Toen ik over andere bijkomende problemen begon zegde ze me dat dat allemaal normaal is en te wijten is aan die chemo (lopende neus- droge keel en mond- geen of weinig eetlust- haaruitval- en dan bijkomend die helse gewrichtspijnen) die we nu gelukkig wat onder controle hebben.
Ik zou het hier van de daken willen schreeuwen dat ik m'n zoetie terug wil ! m'n normale zoetie ! Ik ben zo boos en zo verdrietig !!!! Dit verdient niemend niet !
Mijn dochter vroeg me gister wat ik aan de sint had gevraagd....... Spijtig genoeg moet ik vandaag constateren dat deze Goedheilig Man ook niet voor al je wensen zorgen kan
Nog één poging misschien wagen bij.....de Kerstman.....
Gister was kl....dag ! Met veel pijn is hij opgestaan s'morgens en na een uur wou hij alweer terug naar z'n bedje gaan maar dat vond ik helemaal niet leuk ! Ik had hier veel werk in de woonkamer met voorbereidingen en vroeg hem of hij toch niet bij mij wou blijven, zij het dan in de zetel al rustend of slapend, als hij maar bij me bleef.
En dat heeft hij dan gedaan. Ik heb het hem zeer comfortabel in de zetel gemaakt met allerhande kussens naast hem, achter hem en en een dekentje op hem maar niets maar dan ook niets kon helpen om die ondraaglijke stekende pijnen ook maar iets te verminderen ! Afschuwelijk om dit zo hulpeloos te moeten aanschouwen !
Op de middag heb ik hem dan een pan 'pain perdu' gemaakt ; ik wou écht wel dat hij iets zéér callorierijk naar binnen kon brengen en ben daar dan zonder vragen en zonder pardon aan begonnen : eitjes geklopt met goei volle melk en wat vette room en dan twee boterhammekes daardoor en de pan in. Mmmmmm wat rook dat lekker ! Zachtjes op t'vuur laten bruin bakken en dan op een bord geserveerd met goe veel 'kinnekes suiker'. Vroeger zou hij duimen en vingers hebben afgelikt voor zo'n bord, nu kreeg ik een blik zo van 'moet ik dit allemaal écht opeten????' Maar ik was hem voor met mijn goedbedoelde wijze woorden : 'niet tegenpruttelen en eet nu maar....aub probeer je best te doen, ik doe dat ook' en dus begon hij eraan en ik deed of ik hem niet in t'oog hield maar stiekem deed ik dat dubbel en dik en twee boterhammen gingen vrij goed naar binnen.....voor de derde had hij andere plannen ....'laten liggen' maar neen.....die vlieger zou niet opgaan. Als goeie verpleegster met alleen maar goeie bedoelingen zegde ik hem kordaat dat hij nog even flink moest zijn en mooi bord zou moeten leegeten ! En ja......het is me gelukt......alles opgegeten !!! oef ! missie geslaagd !!
Maar.....de pijn bleef.....ondanks de lekkere boterhammetjes......afschuwelijk!
Toen kwam onze zoon van z'n werk eens kijkje nemen ; de kinderen hier lijden er ook onder ocharme. Toen hij zag dat papa zo moest afzien besloot hij onze oncologe te bellen met vraag naar betere pijnstiller maar deze was onbereikbaar. Zoon gaf het niet op en belden toen onze huisdokter ; dit met meer geluk. Na ganse toestand te hebben uitgelegd mocht hij direct naar haar praktijk komen om voorschrift zwaardere pijnstiller én zwaardere slaaptablet te halen ! Oef.....een klein lichtpuntje....
s'Avonds heeft hij dan beiden ingenomen ;k'heb hem naar z'n bedje geholpen want hij kan haast niet op z'n benen staan en is serieus verzwakt en ben zo bang dat hij zou gaan vallen. Ook de warmwaterkruik (een écht hulpmiddeltje uit de goeie ouwe tijd) ging gretig mee naar boven. Toen heb ik zen rug en knieën nog goed ingezalfd en ingebonden en hem ondergestopt met de goede raad dat hij me voor t'was eenders wat moest bellen en niet op eigen houtje uit zen bed komen !
Dankzij die medicatie heeft hij een goeie nachtrust gehad en de pijn was veel minder vanmorgend MAAR......de pijnstiller én slaaptablet zijn toch vrij zwaar zo te zien want......hij heeft de ganse dag nog geslapen en geslapen en een klein beetje gegeten op aandrong van mij maar hij had alleen maar zin om te slapen.....
Tja.....voor mij kon hij beter slapen dan afzien, maar zo zwak heb ik hem nog nooit gezien ! Ondersteunend van de zetel naar de keuken en van de zetel naar boven - zo'n bang dat hij zou vallen - zo zwijmelen dat hij doet pffff
Tot zover zijn toestand nu en aub hopelijk komt daar snel toch wat verandering in want dit......neen dit wens ik niemand niet !
AL mijn afspraken voor de komende dagen heb ik afgezegd ; alleen vanavond dankzij het thuisblijven van onze dochter ben ik toch met men vriendin even kunnen weggaan naar onze veertiendaagse vergadering.
Toen ik om halftien thuis kwam was ik net op tijd om hem alweer terug naar boven te behelpen......
Voor alle veiligheid heeft hij vanavond toch maar een half slaaptabletje genomen.
k'Ben benieuwd voor morgen.....
DIT mag gaan stoppen - hoe vlugger hoe liever !!!!!!
Volgende week dinsdag afspraak met de huisdokter die langs gaat komen.
Hopelijk is het dan allemaal voorbij ! (ik bedoel DIT.....die vreselijke nevenwerkingen)
Vandaag.....spijtig genoeg....zelfde situatie pfffff !!!! Na een vrij slechte nacht van : medicatie zus en medicatie zo en dan uiteindelijk een slaaptabletje gaan halen, na t'verzorgen van z'n beide knieën (ingesmeerd met 'stijve-spier-creme' en ingewindeld) en zo heeft hij dan toch enkele uurtjes geslapen maar......bij het opstaan dezelfde miserie !
En dit ook voor de rest van de dag - wreed !!
Hij slaapt veel .... eet weinig en ziet af .... veel anders kan ik het spijtig genoeg niet beschrijven.
Wanneer gaat dit beteren ??? Hoe lang moet dit duren ???? En gaan dit telkens terugkeren ????
De feestmaand is aangebroken.... voor mij persoonlijk de leukste, gezelligste, warmste maand van t'jaar.
Dat zou ze toch moeten zijn, die mooie maand december...... maar wij hier zijn ze niet zo goed gestart en hopelijk komt daar vlug verandering in.
Wat is er gaande : wel zoetie is sinds gister erg ziek van de nieuwe chemo ..... écht niet leuk!!!!!!!
Vorige woensdag heeft hij die nieuwe chemo dosis gekregen.....een zéér zware dosis volgens onze oncologe, maar dan ook voor 3 weken, dus normaal dat de dosis hoger ligt. Maar t'moet wel verdraagzaam blijven en dat is het momenteel niet.
Donderdag en vrijdag voelde hij zich nog super ; hij heeft zelfs geholpen aan het ruimen van de 4kuub brandhout die ze hier vrijdag op de oprit hadden gedeponeerd. Echt leuk om hem zo bezig te zien, samen met onze zoon en schoonzoon - net als vroeger ..... samenwerken ....
Toen het gistermiddag begon bergaf te gaan met hem dachten we dan ook in eerste instantie dat hij zich weer overtroffen had en geforceerd maar......nu denken we daar al een beetje anders over, maar écht zeker zijn we niet natuurlijk.
Ik heb een vriendin die drie jaar geleden borstkanker heeft gehad en ook zij heeft een zware chemo behandeling met Taxotère gekregen en heeft me al herhaaldelijk verteld hoe zwaar zij het gehad heeft in die periode en de symtomen die zij ieder keer weer beschrijft lijken als twee druppels water op dat wat mijn zoetie nu sinds gister voelt ..... vreselijke spierpijnen over z'n ganse lichaam, tot ondraaglijk toe, en gister zelfs misselijkheid met braken ! pffffff DIT kennen wij niet ! DIT maakt me zo ongerust ! Ook al probeert iedereen me hier wél gerust te stellen ..... t'is zo moeilijk !
Reeds twee dagen na elkaar is hij om half 8 gaan slapen nadat ik z'n bedje verwamd heb op grootmoeders wijze, met een warmwaterkruik (daar houdt hij zo van van die warmte). Vanavond zelfs heb ik z'n rug moeten insmeren met een zalf voor spierpijnen ; of dat gaat helpen......kweet het niet meer, maar ik doe ALLES wat hij me vraagt.
Gister heeft hij van de ganse dag niet gegeten......in zijn situatie is dit écht niet goed, maja......de zin in eten is zeer ver te zoeken. Vandaag ging dat wel terug iets beter, maar alleen t'hoog nodige : vanmiddag heb ik hem twee lekkere zacht gekookte eitjes gemaakt met 'soldaatjes'; dat eet hij zo graag en vanavond zijn altijd geliefde lasagna en ook die heeft hij helemaal opgegeten maar voor de rest géén zoet, géén puddingske nieks.....
Ook toiletbezoeken gaan terug iets beter dan gister, dus zullen we maar hopen dat het terug een beetje de goei richting uitgaat???? Als nu die verdomde pijnlijke spierpijnen zouden wegtrekken...... t'Is toch zo al erg genoeg dat hij nu deze pijnen er nog moet bij krijgen verdomme !
Duimpjes heb ik nodig ! héél véél hardwerkende duimpjes ! Want dit is écht niet leuk !
Alweer véél te laat, maar toch wil ik hier even snel bij schrijven....
De chemo dag van deze week (nu is het er maar één - joepi!) is vrij goed verlopen. Alles is kunnen doorgaan (want dat is ook iedere keer héél spannend) omdat bloedcontrole oke was. Op zich duurt deze 'nieuwe' behandeling écht niet lang, ware het niet dat je daar uiteraard spijtig genoeg niet alleen zit, en ieder z'n beurt een beetje moet afwachten, maar dat vind men zoetie niet zo erg. Ondertussen praat hij met z'n lotgenoten.
Deze 'nieuwe' behandeling bestaat dus uit 3 beurten om de 3 weken, dus binnen 9 weken gaat de tumormerker-waarde terug gecontroleerd worden. k'Mag er niet aan denken.....alweer die vreselijke bange afwachtende momenten !!!
Maar......daar ga ik nu écht niet proberen aan te denken. De feestdagen staan voor de deur - de allermooiste maand van t'jaar (voor mij althans) begint zondag en daar ga ik, zoals alle voorgaande jaren, alweer t'beste en t'gezelligste uithalen om in januari alweer al die mooie herinneringen op te bergen.
Ik ben er klaar voor : m'n geplande 'kleine' grote kuis is goed volgens m'n planning afgehandeld dus nu kan ik me de komende dagen volledig concentrereren op de voorbereiding van kerst.
Gister is de advent begonnen en met een klein half dagje vertraging branden hier toch zo goed als op tijd de mooie adventslichtjes - pure gezelligheid !!
Morgen wordt nog een vrij zware dag want morgenmiddag komen ze hier 4 kuub hout op de oprit droppen en dat moet allemaal naar achter in de tuin in de houtmijt gestapeld worden..... Een héle klus die onze zoon op zich neemt en waarvoor ik had beloofd om hem te helpen. Maar nu heb ik vanavond vernomen dat de vriend van onze dochter ook komt helpen, dus......dat is super lief van hem en zo kan ik dan aan de voorbereidingen van het avondeten starten want morgenavond is het hier alweer 'full-hous' en s'middags moet ik ook al die hard werkende hongerige maagjes vullen en ook daarvoor moet ik morgenvroeg nog naar de winkel.
Mijn dagen zijn écht véél te kort. Ik zou dringend met m'n kerstkaartjes moeten beginnen ; ik wil dit jaar eens iets speciaals proberen, maar weet tot heden nog niet of het me gaat lukken...
Volgende week is het ook nog Sinterklaar zijn feest en ook al zijn de kids hier groot......toch houden ze er enorm van om door die goed-heilige man nog eens verrast te worden Dus ook daarvoor moet ik nog de nodige voorbereidingen doen....
Ach....weet je...we zullen nu gaan slapen en dan ga ik er morgen alweer met veel moed tegenaan !
t'Allerbelangrijkste is en blijft m'n zoetie ..... als die zich maar goed voelt en dan put ik hier voldoende krachten uit om verder te gaan.
De vergadering die vanavond hier thuis gepland was is veiligheidshalve dan toch maar bij de 'thuishaven' doorgegaan - spijtig vind ik het maar......het was TE riskant.
Toen ik gisteravond op de concessie aan de balie stond te wachten, stond er een dame naast me, die ook bleek toe te behoren tot m'n 19 collegaatjes (ik had ze nog nooit eerder gezien). Wat ik zo vreemd vond is dat deze daar zo vreselijk hard stond te hoesten en te niezen.... écht niet normaal ! Toen later bleek dat ook zij hier vanavond zou aanwezig zijn, overviel me een zodanig grote angst, dat ik veiligheidshalve gemeld heb dat ik het toch maar een beetje TE riskant vond.
Gelukkig had iedereen hier ten volle begrip voor en is onze unit-vergadering doorgegaan, daar waar ze iedere twee maand doorgaat en alle collegaatjes waren zeer begripvol. We gaan DIT idee uitstellen tot in de hopelijk snel betere periode.
Zoetie zelf was helemaal niet boos met mijn verstandige beslissing. Hijzelf had vandaag een rot-dag! Zoals meestal te voorspellen was, moest hij vandaag uitermate hart bekopen dat hij zaterdag alweer te hart van stapel is gelopen met het klusje van het plaatsen van de nieuwe sectionale garagepoort-opener. Blijkbaar heeft hij te lang op de ladder gestaan (dit tot groot ongenoegen van onze zoon die z'n papa meermaals verwittigd had om gewoon langs de zijlijn toe te kijken) maja.......zoetie voelde zich die dag super goed en voila.....nu nog maar eens bewezen hoe voorzichtig hij moet zijn. Hij kon vandaag haast niet meer gaan door ontzettend veel pijn in z'n knie (waarschijnlijk, denken wij, van TE lang op de ladder te staan, steun zoekend met z'n knie tegen de laddertrapjes).....
écht niet leuk om zoetie zoveel pijn te zien hebben en zodoende konden we onze toch een beetje boosheid niet verstoppen. Hij had moeten luisteren en zoals onze zoon zegde 'langs de zijlijn moeten toekijken'.
uiteraard begrijpen wij wel ten volle dat het voor hem niet makkelijk is om alles uit handen te moeten geven - alles wat hij vroeger zo graag deed.
Hopelijk is het morgen allemaal al wat beter pfffff want t'wordt zowieso alweer een spannend kliniek-dagje.
Normaal wordt er morgenvroeg gestart met de andere chemokuur die er uit bestaat 1x om de 3weken een ganse dag in het dagziekenhuis te verblijven om de taxotère chemo toegediend te krijgen.
Z'n handschoenen én sokken zonder vinger- en teen topjes liggen klaar, alsook een fleece dekentje én zijn bekende mutsje (in t'allerbegin van z'n ziekte gekocht door onze kids om z'n hoofd warm te houden bij t'verlies van zen haren) wat ook nu alweer zal gebeuren
De sokken en handschoenen dienen om voeten en handen te beschermen tegen de vrieskoude van de ijshandschoenen en ijsvoetschoenen die hij gedurende het toedienen van de chemo zal moeten dragen. Berekoud en écht soms ondraaglijk!
Wat een leuk weekend! (nog steeds nagenietend van het prachtige concert van Céline!)
Vrijdag : concertavond ; Zaterdag: garage mechanisme gerepareerd door mijn twee sterke mannen terwijl ik met schoondochter heb genoten van een gezellig bezoekje bij haar zus en nog enkele hobby-juffen, dewelke hun prachtige materialen te koop hadden gesteld in een prachtig in retro-stijl versierde woning - volledig in kerstsfeer mét Glühwein! ; en vandaag: zeer interessante open-deur-dag bij onze zoon op z'n werk waar ook men zoetie mee naartoe gegaan is !
Men zoetie heeft al enkele prima dagen achter zich : Makro-bezoekje - Horeca-winkel bezoekje - mee garagepoort herstellen en vandaag mee op uitstap ! Schitterend !
Uiteraard is hij nu wel moe maar t'is écht opvallend welke mooie dagen we achter ons hebben ! Raar maar waar !!
Nu is de rust hier weergekeerd en genieten we beiden (met héle kleine slaperige oogjes) van het knetterend vuur in de open haard en de gezellige tv-programma's maar zo te zien zal zoetie niet lang meer wakker kunnen blijven.
Morgen begint dan alweer een drukke week : morgenavond concessie-vergadering én overdag shoppen met vriendin (en daar kijk ik énorm naar uit!!) ; dinsdag wil ik overdag beetje grote kuis doen : gordijnen en ramen zijn aan de beurt en s'avonds hier bij mij thuis Unit-vergadering met vele dame-collegaatjes. Zoetie zal't moeten kunnen maar woensdag is het kliniekdagje dus zal hij zowieso vroeg naar z'n bedje gaan.
We zijn benieuwd wat die nieuwe kuur gaat brengen..... Z'n kousen (zonder tip) liggen klaar alsook z'n handschoenen zonder vingertopjes ... brrrr.....
Maar.....dat zien we dan wel en ik probeeer het hier te noteren.
Voor al diegene die het wilden weten : ...............ZE was FANTASTISCH !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Een échte diva, een échte queen, maar ook zoveel een gewone échte mama.... SCHITTEREND!!!
Dankjewel broer om mee te mogen gaan ; dankjewel Celine voor deze prachtige avond !
Oja......voor diegene die het nog niet wisten : een droom is vanavond in vervullig gegaan : ik heb Céline Dion live mogen bewonderen in het Sportpaleis te Antwerpen - gewoon PRACHTIG !!
Broer had gezorgd voor de allerbeste plaatsen (maar dan ook de allerduurste) en ik.......ik heb dit alles gratis mogen beleven !
Dit alles samen, maakt het minder leuke gebeuren van gister, 'nog' minder erg. Ik ben namelijk gisteravond met m'n auto tegen onze brievenbus aangereden......resultaat : héle grote diepe kras in m'n deur ; brievenbus staat gelukkig nog recht en m'n zoetie.......die heeft alles gelukkig goed kunnen relativeren, uiteraard na eerst te zijn geschrokken.
Slaapwel voor nu want.....gister laat....vandaag laat..... k'ben moe....
Alweer véél te lang geleden.....sorry maar kei druk !
De voorbije week is alweer gevlogen, ook al is ze nog niet helemaal om.
Ik ga dringend tijd moeten plannen om aan de voorbereidingen van Kerst te gaan denken ...... niet makkelijk maar volgende week zal er toch aan gewerkt moeten worden want ééns de adventsperiode aanvangt wil ik hier, zo goed als t'mogelijk zal zijn, ten volle van genieten !
December is voor mij 'de' mooiste maand van t'jaar ; ik zeg wel 'voor mij' want ik heb alle begrip voor mensen die het niet met me eens zijn. Ik heb het ook niet over het weer e.d. maar wel over de sfeer en de magie die er hangt gedurende die maand, en daar hou ik enorm van! Mensen die me een beetje kennen die weten dat ;-)
Maar....zover zijn we dus nog effe niet.
Terug naar vandaag : met m'n zoetie gaat het met ups en downs. De vermoeidheid is vreselijk en ook t'meest negatieve. Voor de rest slaat hij er zich alweer flink door, maar ik voel me zo machteloos als het eens minder goed gaat!
Momenteel is zijn lievelingseten : puree patatjes met vis en groentjes. Zéér gezond natuurlijk maar dit moet ik zo callorierijk op tafel proberen te toveren. Dus ik werk met middeltjes zoals room en goede boter. Ook de chocoladepudding heeft zo z'n succes ! Maar liefst om de twee dagen maak ik een liter verse. We dromen van andere tijden....
Aanstaande zondag hoop ik dat hij serieus in de betere dagen zal zijn want onze zoon heeft zijn papa uitgenodigd, samen met mij en zijn vriendin en die haar papa, op de opendeurdag van het bedrijf waar hij tewerk gesteld is. Zoetie kijkt er naar uit om mee te gaan......laat het in Godsnaam mogen lukken !
Mijn week gaat prachtig beëindigd worden met een droom die werkelijkheid wordt : ik ben namelijk uitgenodigd door mijn broer om morgenavond mee te gaan naar het optreden van Celine Dion in het Sportpaleis te Antwerpen!!!!! Ik zou m'n geluk van de daken willen schreeuwen !!!! Nooit had ik dit durven dromen ! Ik tel in spanning af naar morgenavond !!! Danke U broer!!
Volgende week is het dan de start van de nieuwe 'oude' chemokuur....... alweer spannend !
Maar nu ga ik slapen want t'is laat en morgenvroeg ga ik naar de Makro mét m'n zoetie - joepiiiie ! Niets speciaals eigenlijk maar de motor van één van de automatische garagepoort opener, is stuk...... pure lux eigenlijk maar zo'n verwenning dat we niet meer kunnen missen..;dus dat moet gerepareerd worden.
Joepie....zonder problemen heb ik een nieuwe staafmixer gekregen bij Krefel !!! Als dat geen garantie-service is !!! Ikke dus kei tevré want nu kan ik terug lekkere soep maken ; alhoewel ik gister toch al plan 1 had ingelast : fijn gesneden groenten tomatensoep met balletjes kan ook héél lekker zijn ! Zoals gepland en gehoopt was het voor ons een zeer rustig weekend, en dat kan deugd doen. Gewoon gezellig aan de open haard - boek lezen, wat computer tokkelen, wat tv kijken of gewoon rustig een praatje doen. De kinderen hadden een druk weekend, vandaar dat het onze rustig was ;-) En zo begint er morgen alweer een nieuwe week ; voor mij een vrij drukke, voor m'n zoetie een hopelijk rustige. Tot hiertoe gaat het redelijk goed met hem en met 'redelijk' bedoel ik dat de vermoeidheid niet meer weg te cijferen is, maar dat hij zich buiten dat, niet al te slecht voelt. Ik hoop dat hij tegen volgende zondag genoeg recupereert zodat hij toch kan mee gaan naar onze zoon zijn 'open-deur-dag-weekend' op die zijn werk. Dat zou eens leuk zijn als hij daar mee naar toe kan gaan zo samen met zoon's vriendin en haar papa en ik ben er ook bij gerekend . Laat ons hopen.... Morgen is het voor mij al vrij vroeg een drukke dag en moet ik al om half negen op de baan zijn. Gelukkig gaat mijn vriendin me vergezellen en dat maakt het allemaal gezelliger (dankjewel M) Dinsdag is het kappers-dag, grote boodschappendag en s'avonds cursus Woensdag hoop ik eens tot op de markt te geraken Donderdag is 'atelier-avond' voor mij En zo gaat de week alweer veel te kort zijn.... Ook moet ik stilletjes aan mijn 'grote-kuis-klusjes' proberen in te lassen in m'n drukke programma. Ieder jaar voor de kerst probeer ik hier dat te doen wat wil zeggen : in t'ganse huis ramen en glaswerk poetsen - gordijnen wassen - luchters afwassen en keuken en badkamer een grote beurt geven. Mij vervelen ga ik niet zo vlug doen.... Fijne zondagavond !
Libelle-winter-fair dag was een gigantisch succes! Héél vroeg deze morgend, nadat ik 200procent zekerheid had dat m'n zoetie het helemaal niet erg vond, zijn we met vier (ik & 3 vriendinnen) vertrokken richting Mechelen. k'Had zoetie beloofd om regelmatig te smsen en zo bleef ik op de hoogte van t'thuisfront en kon ik gerust genieten van al het moois dat daar in Mechelen te beleven was. De entrée was gigantisch druk! Het aanschuiven voor de cadeau-verwen-tas was vreselijk stressy! Maar dat hadden we er allemaal voor over om nadien mee te volgen in de massa en te genieten van de vele mooie kerstkraampjes. Ook zijn we regelmatig met z'n vier of met z'n twee op de foto gegaan, kwestie van mooie herinneringen te laten vastleggen. In ieder geval.....Libelle ziet ons volgend jaar terug verschijnen ! Dat staat nu al vast ! Thuisgekomen stelde zoetie het ook vrij goed. Onze dochter was met hem, zoals afgesproken naar t'ziekenhuis gereden voor het laatste half uurtje chemo en het nadien afkoppelen van alles, zodat hij er alweer 11 dagen tegen kan. En zo gaan we dan stilletjes aan uitkijken, alweer met veel spanning, naar de nieuwe chemo-kuur die er zit aan te komen..... Vanavond tijdens het avondeten hebben we er nog voluit over gepraat en zo te zien en te horen staat m'n zoetie er toch vrij positief tegenover. God laat het aub goed z'n werk doen !! ....... Wat het weekend zal brengen weet ik nog niet ; er is niets concreets gepland buiten dat ik morgenvroeg met zekerheid naar de Krefel moet met m'n stukgeraakte nog in garantie zijnde staafmixer. Hopelijk doen ze daar niet te moeilijk en heb ik snel een herstelde of krijg ik een nieuwe want.......hoe moet ik nu m'n soep mixen ???? Voor de rest zien we wel en kan ik misschien eens tot rust komen ; dat zou eens deugd doen.... Ik kom het hier wel neertokkelen. Intussentijd wens ik iedereen een mooie weekend toe !
Vandaag is de 2de dag van de alweer 3daagse chemo sessie van m'n zoetie een beetje in mineur verlopen, ttz..... wat me gister totaal verbaasde dat er reeds een tumormerker-controle was gebeurd s'morgens bij de bloedafname. Ik was van de veronderstelling dat dit pas binnen veertien dagen ging gebeuren. Uiteraard misschien beter zo maar dan wachten op uitslag is voor mij nog steeds 'sterven!!' Gister had oncologe beloofd dat zoetie vanaf half 9vanmorgend mocht bellen wat hij uiteraard gedaan heeft en om half 11 kregen we nog steeds te horen dat ze onbereikbaar was ! Om 13uur moesten we alweer terug vertrekken voor de 2de chemo dag en toen we op onze weloverbekende kamer 14 aangekomen waren, kwam er een verpleegster met telefoon zeggen dat ze onze oncologe aan de lijn had......en toen werd het spannend ...... Ik zat verstijfd op men stoel met m'n vingers gekruist en hoorde al vrij vlug dat het niet HET nieuws zou zijn dat we graag hadden gehoord dus ik verstijfde nog meer en volgde met hartkloppingen het gesprek tussen men zoetie en de oncologe, maar ik kon natuurlijk maar één kant horen. Nadien volgde de duidelijke uitleg : tumormerker nog steeds gestegen ! DAT hoorden we niet graag natuurlijk MAAR nog steeds zijn volgens m'n zoetie haar woorden dat het niet verontrustende paniekerig hoog is maar dat nu wel klaarblijkelijk uitschijnt dat deze chemo niet voldoende z'n werk doet, dus.....binnen 14dagen wordt er gewoon terug overgeschakeld naar de chemo die hij in het allerbegin heeft gekregen : de vieze maar goed-werkende Taxetère ! Dat we ons niet moeten ongerust maken en dat we zeker niet mogen panikeren dat zijn allemaal hele mooie geruststellende goed bedoelde woorden, dat weten we wel, maar toch.......in paniek zijn we hier toch allemaal het eerste half uur geweest. Nadien, als we dan zagen dat zoetie zich er eigenlijk goed bij neerlegt, wetende dat die vorm van chemo voor hem destijds zeer goei resultaten bood, begon bij ons innerlijke rust weer te keren. Ook na een goed gesprek met onze favoriete verpleegster-vriendin, die ons uit ervaring ook gerust stelde en een hart onder de riem stak, voelden we ons alweer stukken beter en bereid om deze strijd alweer met volle moed te starten. Zij zegde ook dat de voorgaande sessies voor m'n zoetie zeer zwaar zijn geweest, héél erg afmattend en dat het goed voor z'n lichaam zal zijn om over te schakelen op deze andere methode. Wat houdt die in : om de drie weken 1 dagje chemo ..... wat een opluchting !!! Althans zo neemt zoetie het op .... eindelijk meer dan een week ertussen om te recupereren ! Eindelijk terug voldoende adempauze ! Alleen nu maar te hopen dat deze manier terug goeie resultaten gaat boeken ! Dat is af te wachten. Dus.....tegen dat ik deze namiddag werd afgelost door onze dochter, en nadat we er met z'n allen nog lang over nagepraat hebben, ook samen met onze verpleegster erbij... merkte ik op dat ieder van ons toch terug een beetje moed had gevonden. Ieder op zijn manier maar samen proberen we sterk te zijn ! En toen m'n zoetie zegde tegen mij 'ga nu maar want je moet op tijd klaar zijn om te vertrekken' was ik gerust gesteld dat hij het écht niet erg zou vinden dat ik m'n geplande cinema-avondje zéker niet zou afzeggen. Vanavond was het een speciale filmavond voor klanten van een bepaald verzekeringskantoor waar mijn vriendin bij is aangesloten en dus had zij ook een uitnodiging gekregen om daar met haar partner naartoe te gaan, maar daar zij geen partner heeft had ze aan mij gevraagd of ik met haar wou mee gaan en wat ben ik nu achteraf verschrikkelijk content dat ik dat gemogen heb want de film was ongelooflijk mooi !!!! 'Marina' is de titel en het verhaal erachter schitterend !!!! Dankjewel M xxx En morgen.....morgen is het Libelle-fair dag ! Ook daarvoor heb ik hier 4 specials entrékaarten liggen want ook daarvoor ben ik afgesproken om naar toe ge gaan, en ook voor dit evenement steunt zoetie me ten volle en gunt me dit met alle plezier ! Dus.....kan ik ook hier naartoe gaan met een gerust geweten. Het is de 3de keer dat ik dit leuke evenement mag meemaken en omdat het ieder jaar keer op keer een succes is kijken we er ook dit jaar enorm naar uit natuurlijk . Onze dochter is gans de dag morgen bij haar papa dus ben ik gerust dat hij zeker niets te kort gaat komen en als het tijd is voor zijn half uurtje 'afkoppeling-dagkliniek' gaat zij met hem naar t'ziekenhuis rijden, dus kan ik met een gerust geweten morgenvroeg vertrekken richting Mechelen. Verslag breng ik de komende dagen hierover wel uit. Maar nu ga ik slapen want daarvoor wordt het stilletjes aan wel hoge tijd !
Nog nét op de valreep op deze 11.11 kom ik hier snel effe bijschrijven over t'relaas van deze prachtige dag van vandaag ! Vanmorgend al heel vroeg uit de veren want onze zoon zou al héél vroeg hier zijn voor aan de voorbereidingen van zijn culinair avondetentje te starten en ik had beloofd hem te helpen omdat zijn vriendin onverwachts naar haar doodzieke oma in Sint-Truiden moest rijden. Dus zo gezegd zo gedaan....om 08.15 stonden hier al mixers te draaien en potten op het kookvuur te pruttelen. Héle dikke chapeau en pluim (al zeg ik het zelf) want de resultaten waren gewoon AF!!! De menu: voorgerecht : consomé van bospaddestoelen(eekhoorntjesbrood) afgewerkt met truffel én licht gebakken sint jacobsvrucht / hoofdgerecht: puree patatjes met zelfgemaakte kippenrollade gevuld met truffel,pistachenootjes,rozijntjes,peterselie en nagerecht: chocolademoulleux (vers gemaakt) met eigengemaakte vanilleijs en koffie. Voor de rest bijpassende dessert- en andere wijnen. Een échte feestmaaltijd dus en goeie voorbereiding voor de komende feestdagen. Zoals ook afgesproken (dat was dan ook HET doel van deze avond) zijn de namen getrokken voor de kerstcadeautjes. Ieder van ons moest 2 namen trekken en dat brengt soms leuke humoristische situaties met zich mee. Uiteindelijk zijn we ook daar uitgeraakt en restte ons nog alleen de feestmenu te bespreken. Uiteraard hebben we daar nog tijd genoeg voor, maar t'was toch al interessant om daar wat aandacht aan te geven. Niets staat reeds vast - we zien nog wel - maar er zijn al leuke ideetjes op tafel gegooid. M'n zoetie had een prachtige dagje vandaag en dat doet deugd, geloof me ! Reeds vanmorgend ging het allemaal prima en zo ook de rest van de dag. Ook heeft hij genoten van al dat lekkers op tafel, alleen de kippenrollade.....neen vlees dat gaat écht nog niet (dus daar houden we dan ook rekening mee met de feestdagen) t'Is raar dat het vandaag maandag is......dat wil zeggen overmorgen alweer driedaagse dagkliniek pfffff. Hopelijk kan/mag alles doorgaan - tja.....alweer dezelfde kopzorgen steken weer de kop op, maar als alles oke is dan zijn ook alweer die zorgen snel voorbij en kan ik hopelijk ten volle genieten van mijn week vol plannen! .... Woensdagavond heb ik een party - donderdagavond mag ik met m'n schoolvriendin mee naar de Vip-voorstelling van 'Marina' in de Metropolis en vrijdag is het ...joepiiiii Libelle-Fair dag in de Nekkerhal Mechelen ; daar ga ik met drie vriendinnen naartoe - kei kei gezellig!!! Wat gaat deze week alweer veel te kort zijn !!!
De vooravond van 11.11.11(13) dus midden in dit verlengde weekendje. Hier was het al een half-bewogen weekendje maar al bij al alweer met een positief einde.. Gisteravond rond 16 uur is men zoetie plots, zo zonder reden beginnen braken en dat was effe schrikken ; niet dat dit de allereerste keer is. Hij heeft nog al eens, vrij uitgezonderd, zo eens 1x om de vele weken één keer effe moeten braken, maar dit.....dit was zorgwekkend en beangstigend. Gelukkig waren m'n twee kinderen bij me ; zo voelde ik me toch nét iets sterker. Vraag was natuurlijk : hoezo? wat is er aan de hand? Toen zoetie vertelde dat hij van de TUCS had gegeten die ik s'morgens had meegebracht speciaal voor hem!;en dan nog wel 6pakken!, toen dachten we tja....misschien toch niet zo goed voor t'maagske, maar toen we 3uur verder waren en het braken niet ophield, zo met een tussenpozen van een 20tal minuten, werden we toch ongerust. t'Zal toch maar alweer gebeuren in een weekend! Na even overleggen en énige tegenprutteling van zoetie zelf (want hij had uiteraard schrik dat hij zou doorverwezen worden naar t'ziekenhuis) waren we er toch allemaal mee ingestemd om eens op zoek te gaan naar een dokter van wacht. En met zulke dokters hebben we 'gelukkig' hélemaal géén ervaring, dus alweer iets bijgeleerd. Een uitverkoren dokter zal het voor ons hélemaal niet worden, maar toch waren we een beetje gerustgesteld na zijn bezoekje. Koorts gemeten : gelukkig geen koorts / bloeddruk gemeten : normaal / even schrok hij wel van het overslaande hartje van men zoetie, maar toen hij ons verhaal daaromtrent hoorde dat dit voor zijn persoon al jaaaren héél normaal is en dat dit al herhaaldelijk gechekt is, was hij ook daarin gerustgesteld. De medicatie die we tot hiertoe op eigen handje hadden gegeven, werd ook goedgekeurd. Dus moest er nog maar één iets gedaan worden : zorg aub dat er een einde komst aan dat braken ? Gelukkig is zoiets in de dokterwereld makkelijk opgelost : dikke spuit in de achterrug en klaar was kees en toen de dokter alweer ons huisje verlaten had, bleven we in spannende afwachtig, dicht bij de zieke waken en de niet-brakende minuten werden langer en werden al gauw half uurtjes tot uurtjes.....oef ! de spuit deed z'n werk ! Na een ganse dag haast niets gegeten te hebben, werd het voorbereide eten aan de kant geschoven, want daar had hier niemand nog zien in, en kreeg m'n zoon die nog moest gaan voetballen, toch zin in een gebakken eitje en toen de tafel voor mij en de kids gedekt werd, kwam toch ook onze dochter op kousevoetjes afgezakt naar de gedekte tafel. Het werd dus kenbaar merkbaar dat de rust weerkeerde hier tenhuize. Alleen voor zoetie bleef z'n plekje aan de tafel onbezet......hij had uiteraard géén honger. We keken er wel nauwlettend op toe dat hij, soms wel met tegenzin, genoeg vloeistof binnen deed. Na afgeruimd te hebben en onze zoon naar de voetbal was vertrokken, met de woorden 'papa ik kom sebiet nog even terug hoor' hebben ik én onze dochter er proberen toch een gezellige tv avond van te maken. Het eerste uurtje viel zoetie in een diepe slaap wat we goed vonden, want rust geneest (zo zegt men toch) en toen er een leuke humoristische film begon met per toeval zoetie's favoriete acteur, heeft hij toch de ganse film mee uitgekeken, inclusief reklame . Net op tijd was onze zoon terug om papa zen warmwaterkruik te vullen (ja zoetie heeft altijd koude voetjes en dat vindt hij daarvoor een prima oplossing - die oude hulpjes van vroeger zijn meestal nog de beste!). Vannacht ben ik, door te waken, verschillende keren wakker geworden en gelukkig merkte ik op dat zoetie vrij goed sliep. Vanmorgend toen hij beneden kwam zag het er niet zo best uit want nu kampte hij alweer met diaree, wat helemaal niet leuk is ; het braken was gelukkig nog steeds gestopt. Dus alweer ben ik in de huisapotheek gedoken en direct de nodige medicatie genomen voor de diaree te stoppen en ook daar zijn we nu op t'eind van deze bewogen dag(en) in gelukt. Zoetie heeft vandaag ook vrij goed gegeten maar door gister vrij wel niet te eten is hij alweer in gewicht afgenomen, wat ik niet zo leuk vind. Hij tilt daar niet aan want t'minste dat hij terug begint te eten komt dat er vrij wel snel terug bij. Ondertussen zijn we nu avond en gaat het vrij goed met hem. Daarnet heeft hij zéér goed gegeten en ik heb een lekker dessertje klaar staan voor sebiet - zeer calorierijke chocoladepudding En zo hebben wij er dus alweer vrij bange momenten op zitten - helemaal niet leuk - maar snel vergeten door vlugge 'genezing'. Morgen, maandag, feestdag : al van vorige week gepland om hier een vrij drukke avond te worden want onze kinderen zouden graag zo vlug mogelijk overgaan tot de trekking van de kerst-cadeau-namen. Daarvoor dient natuurlijk, zoals de vorige jaren, iedereen hier aanwezig te zijn en uitgerekend morgen was dit gepland. Door zoetie zijn ziek-zijn gister, kwam dit wel even in gevaar, maar nu ziet het er wel uit dat alles normaal zal kunnen doorgaan. De voorbije week was ik dus mijn hoofdje aan t'breken om iets lekkers op tafel te zetten morgenavond - ik kook nu niet iedere dag voor 7 personen - dus toch even over nadenken. Aan dat nadenken is dan vorige vrijdag een einde gekomen toen onze zoon voorstelde om hier morgen een culinair avondje, door hemzelf & z'n vriendin klaar te stomen. Eén van hun hobbie's is dus jawel 'koken'. Maar niet zo maar koken, neen.....ze draaien er hun hand niet voor om om een écht culinair hoogstandje op tafel te toveren. Dus een reden te meer dat we hopen dat papa hier morgen ook totaal kan van meegenieten ! Wat de pot schaft hou ik nog even voor verrassing Normaal zou ikzelf dus een keuken-loos dagje hebben, want zoon en schoondochter gaan alles doen en ik krijg keuken-verbod MAAR...... mijn lieve schoondochter kreeg vanmorgend het minder goede nieuws dat haar oma gans de familie bij elkaar geroepen heeft omdat ze vreest dat ze niet lang meer te leven heeft. Die lieve oma sukkelt al enige tijd met haar gezondheid maar spartelt er iedere keer weer goed door, maar nu blijkt het toch vrij ernstig te zijn en hebben de dokters het opgegeven..... Dus als die lieve oma haar gezondheid nog meer achteruit gaat, heeft schoondochter besloten om daar morgen overdag naartoe te gaan natuurlijk ; helemaal geen probleem was het niet dat die ganse familie afkomstig is van Sint Truiden, dus niet bij de deur. ALS dat zo is, heeft onze zoon mij als keuken-hulp gevraagd .... Morgenvroeg rond de klok van 8 uur wil hij hier starten met de voorbereidingen.... dat beloofd Ach we zien wel .... Ik help zeer graag maar hoop uit de grond van m'n hart dat z'n vriendin aan z'n zijde kan staan. Hoe het hier allemaal verloopt kom ik hier eerstdaags wel effe neertokkelen Nu effe tv-avondje met zoetie ! Fijne zondagavond.
Alweer bijna t'einde van de week ! Hier is ze tot heden vrij rustig verlopen - dit toch wat m'n zoetie betreft. Hij doet het vrij goed eigenlijk en buiten zijn oververmoeidheid valt er eigenlijk niets nieuws te melden. Vanmorgend is de huisdokter langs geweest voor het zetten van de griepspuiten, dus we lopen hier nu met z'n drietjes rond met een iets of wat stijvere arm, maar dat zal morgen wel verdwenen zijn. Nu maar te hopen dat, indien nodig, de spuit haar werk goed doet. Aan deze vooravond van een, voor de werkende mens, verlengd weekendje kan ik alleen maar hopen dat het weer een beetje verbeterd, want het is hier al de ganse dag aan het pijpestelen regenen ! Wat er voor ons hier op t'programma staat weet ik nog niet juist, maar t'zou toch leuk zijn om eens droog buiten te kunnen ! Hoe hier voor ons dat lange weekend gaat verlopen dat vertel ik hier later wel. K'Ben moe en ga naar m'n bedje toe want mijn rugske en arm moeten wat meer rusten zeggen de mensen rondom mij , dus zo af en toe eens luisteren kan geen kwaad ;-) Slaapwel
over een rustige dinsdag gesproken...... lukken zal het me niet Vanmorgend uuuuuuuren in de keuken bezig geweest om een zeer lekkere maaltijd voor te bereiden alsook verse pompoensoep gemaakt. Dan afspraak bij de manicuur.... Dan tandarts met zoetie Dan boodschappen met dochter En dan was het plots terug donker want de dag was om Dagen zijn veel te kort... En dat komt m'n rugske én men elleboog niet ten goede natuurlijk. Afin.... Morgen lukt het me misschien wel om het overdag wat rustiger aan te doen .... alhoewel er reeds een boodschappenlijstje klaar ligt, alsook een zeer dringend ziekenkas - bezoek, dus ik vrees dat de voormiddag alweer propvol zal zitten. Na de middag dan misschien..... Naar de avond daar kijk ik wél enorm naar uit : effe gezellig bij praten met men vriendin....oef ! De rest van de week..... beetje vraagteken alhoewel : donderagmorgend komt de huisdokter de griepspuitjes zetten aan mij, m'n zoetie en onze dochter. Onze zoon krijgt die op z'n werk en onze schoondochter die gaat zelf naar de huisarts na haar werk. Met m'n zoetie gaat het 'vrij goed' eigenlijk ; althans dat vind ik persoonlijk. Zo te zien is hij een ietsiepietsie minder moe overdag, maar k'zal nog maar niet te hard of te vroeg 'victorie' kraaien. Verder geen extra nieuwtjes eigenlijk. Dus......tot de volgende
Ik ben Niesje, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Niesje.
Ik ben een vrouw en woon in Provincie Antwerpen (Belgie) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 19/09/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gezinnetje , werken met Pretex, fietsen, cinema, etentje, .
Ik ben zéér gelukkig getrouwd, al 33 jaar met een schat van een man, en dat mag iedereen weten ! Ons gezinnetje is verrijkt met 2 fantastische kinderen. En ik heb momenteel maar één wens: genezing voor mijn allerliefste !
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
maar daar gaan we proberen nog niet al te veel aan te denken .... (moeilijk!)
Dus ook daarvoor moet ik nog de nodige voorbereidingen doen....
