31 jaar geleden zijn wij de trotse mama & papa geworden van een super-zoon en dat hebben we vandaag reeds gevierd, en gaan dat de komende dagen nog wat verder vieren
Normaal zou er vandaag hier niets gebeuren, omdat mijn zoetie in de beginfase zit van z'n 3de chemokuur en uit ondervinding weten/wisten we dat het dan niet de ideale moment is om feestjes te organiseren, maar......doordat ons zooneke toch zooooo graag vandaag in z'n ouderlijk nestje verbleef én vroeg of hij dan s'avonds pannekoeken of wafelenbak mocht houden.....is er hier toch een beetje gefeest en t'was kei gezellig !
Leuk met z'n allen rond de tafel, leuke herrinneringen opgehaald, véél gepraat o:ver de dichtbijkomende vakantie van de jeugd hier (Corsica), uiteraard ook serieuze aandacht voor m'n zoetie en dit allemaal onder het afwisselend bakken van heerlijk geurende brusselse wafels. Meer moest dat écht niet zijn.
Aanstaande vrijdag wordt er verder gevierd want dan kan mijn broer ook komen (de peter over onze zoon) ; dan ga ik lekker koken s'avonds, alleen weet ik nog niet goed wat maar k'heb nog de ganse week tijd om hierover m'n hersentjes te pijnigen.
Zoetie had een prachtige nacht achter de rug ; gister reeds om negen uur gaan slapen en dit tot 7 uur vanmorgend, dus vanmorgend ging het best allemaal goed met hem.
Terwijl hij zich 'amuzeerde' met de open haard aan te steken heb ik me 'bezig gehouden' met : verjaardagsversieringen aan te brengen ; nadien nog een lekkere chocoladecake gebakken ; en alles klaar gezet op kamertemperatuur voor het wafelbeslag.
Na de middag is hij wel terug wat gaan rusten in de zetel want de nevenwerking: oververmoeidheid sloeg weer hard toe.
En ondanks de toenemende vermindering van z'n smaakpapillen heeft hij toch genoten van de lekkere wafels en dat kan alleen maar zijn gewicht ten goede komen.
t'Was dus een geslaagde dag, ondanks alles proberen we er telkens het beste van te maken en dat bewijzen de talrijke mooie foto's die voor de herrinneringen moeten zorgen.
Morgen maandag is het eventjes wat ontspannender voor mij en daar ben ik niet boos om ; morgenvroeg rond half 10 a tien uur komt m'n schoolvriendin en gaan we samen een paar uurtjes Ikea-en.....super ! ik kijk er naar uit !
De rest van de week ken ik de juiste planning nog niet maar er staat wel zeer veel in men kopje-agenda maar of ik het allemaal ga kunnen verwezenlijken deze week dat weet ik nog niet.
Aanstaande donderdag is hier wel een belangrijke dag want dan komt er een nicht van m'n zoetie uit Australie voor vijf weken op vakantie ; dat weerzien gaat leuk zijn, daar twijfel ik niet aan.
Maar eerst gaan we wat slapen en terug denken aan deze mooie verjaardag-zondag, terugdenken aan 31jaar geleden.....toen ik in t'moederhuis lag te genieten van dat kleine wonder en hoe de fiere papa s'anderendaags de aanmelding ging doen op t'gemeentehuis......
Slaapwel

10-03-2013 om 00:00 geschreven door Niesje  

Gister was dagje 3 v 3de chemo kuur en tevens laatste dagje van die reeks, dat wil zeggen : tegen half 3 naar t'ziekenhuis waar het, zoals meestal vrijdag's, vrij rustig was en we dus vrij snel werden verder geholpen, zodoende dat spoeling en chemo op een uurtje toegediend waren en we alweer terug thuis waren iets voor 4 uur. Zoetie heel tevreden want verlost van z'n pompje is altijd een openbaring voor hem en zoals de voorgaande dagen nog steeds super goed gezind - geen geklaag, niets. Ongelooflijk! S'morgens heeft hij me zelfs nog terug geholpen met het afbeitsen van nog enkele voorwerpen. k'Ben er zo trots op !
s'Avonds uiteraard, bij het plaats nemen in de zetel voor de televisie, sloeg de vermoeidheid vrij snel toe, maar dat vinden we niet erg ; t'is zelfs voor een gezond iemand dan soms moeilijk om de oogjes open te houden. Dankzij een uurtje slaap heeft hij toch samen met mij naar 'The Voice' kunnen kijken. Op zich is dat programma eigenlijk niets speciaals, maar voor een vrijdagavond vind ik dat leuk ....verstand op nul en een beetje genieten van goede en mindergoede vlaamse zangtalenten.
Gans dit programma heeft hij wel niet kunnen uitkijken - de vermoeidheid werd hem te zwaar en iets voor tien uur is hij dan gaan slapen en dit tot vanmorgend 7 ongeveer, dus wederom goed uitgerust.
Vandaag was er met onze zoon afgesproken dat die de lading hout, welk in de voorbije week in de tuin en op het terras belandt is, de komen zagen, klieven en sorteren voor de open haard.
Toen ik de vrij hevige regenbuien zag vanmorgend dacht ik zeker dat hij dit zou afbellen, maar neen.......hij stelde voor om het onder het overdekte terras te doen, wat men zoetie een goed idee vond.
Jaja....zoetie ging alweer helpen ......dulde geen tegenspraak en ook dit is allemaal weeral goed verlopen. Hard gewerkt hebben mijn mannen ! k'Ben er fier op!
Toen ik tegen 5 uur thuis kwam van de hectische boodschappen toestanden (man man man wat was dat overal een drukte vandaag !!!! onmenselijk!) toen waren m'n twee mannen klaar met het 1ste gedeelte van het weg te werken hout en hadden alles mooi opgeruimd en zaten te genieten van een welverdiend warme drankje.
Onze dochter met vriend waren ondertussen hier ook al beland want die zijn op appartementenjacht geweest vandaag......van de 2 voorkeurappartementjes spreekt er eentje hen héél erg hard aan (en ons ook ) en ik hoop écht waar dat ze t'geluk mogen hebben om uitverkoren te worden als nieuwe huurder. Blijkbaar zou er een lijst zijn van geselecteerden en daaruit wordt er in t'kort gekozen........ben er niet zo gerust in maja.....wat kan ik doen ? niets.
k'Zou het écht wel graag hebben dat ze t'geluk mogen hebben om uitverkoren te worden, want beiden waren heel erg enthousiast en daar het hier vrij dicht in de buurt is, plus hondvriendelijk, plus prijselijk.........tja.......duim duim duim!!!
Daar men zoetie dus alweer practische de ganse dag in de weer is geweest, is hij vanavond reeds om negen uur gaan slapen want de vermoeidheid was enorm groot - te verstaan hé. En toen ik zag dat hij er serieus tegen aan t'vechten was heb ik hem aangeraden om naar z'n bedje te gaan want morgen zou ik toch graag hebben dat hij zich ook goed voelt want t'is onze zoon zijn verjaardag !
Verjaardagen worden hier ten huize heel erg gevierd - daar hechten we hier zeer veel belang aan en in die sfeer zijn onze kinderen grootgebracht en dat voelen wij dat ook zij ervan houden om die tradietie in ere te houden.
Dus normaal zou er hier morgen gefeest worden, maar toen we enkele weken terug zagen dat het zo snel na mn zoetie zen chemo viel hebben we na goed overleg samen beslist om onze zoon zijn verjaardag enkele dagen later écht te vieren zodat papa dan ook ten volle kan mee genieten van al dat lekkers en de gezelligheid die erbij hoort.
Maar........vorige week vroeg onze zoon of hij toch wel met z'n verjaardag (morgen dus) toch tot hier bij ons zou mogen komen - om samen met papa naar t'wielrennen te kijken en......s'avonds mee hapje te eten (als dat mocht van mij   ). Uiteraard mag dat! Toen ik hem vroeg wat ik dan best zou klaarmaken stelde hij voor om wafels te bakken (papa's lievelingseten) dus......veel meer latijn hebben we er niet meer ingestoken want wafels zijn hier DE favoriet van iedereen en zo krijgt onze zoon eigenlijk twee feestjes (morgen en vrijdag ......slimme zoon hé)
Tja......moesten we op voorhand geweten hebben dat zoetie zich zo goed voelt, dan had ik natuurlijk morgen alles laten doorgaan maar zoiets is moeilijk te voorspellen hé.
t'Wordt hier dus een leuke zondag denk ik ; gezelligheid daar moet je zelf voor zorgen hé.
Cadeautjes staan klaar - alle ingrediënten voor de wafelenbak staan ook klaar, dus rest me  nog alleen nu t'verjaardagskaartje te maken, en dat is wat ik nu nog ga doen.
Slaapwel iedereen en fijne zondag voor morgen !

09-03-2013 om 23:28 geschreven door Niesje  

Voila.....dagje 2 zit er dan ook alweer op en morgen de voorlopig laatste.
Ongelooflijk hoe super goed mijn zoetie zich vandaag voelde en voor deed !!! ongelooflijk leuk ! Zaaaaalig gevoel hem zo goed gezind en goed voelend te zien !!! Maakt mij zo gelukkig !
t'Begon al vanmorgend toen ik beneden kwam en hoorde dat hij zo ontzettend goed geslapen had, ondanks het pompje dat hij twee nachten bij zich moet houden en waar hij normaal niet mee kan slapen.
Dus vandaag die verpleegster extra bedankt die gister hem gezegd zat dat dat tussen de twee oren zit en da je daar dus onbewust mee bezig bent en toen ze zijn plakker op zen borst nog eens goed vast duwde met de woorden 'voila sé....nu kan er zeker nieks gebeuren en ga je goed slapen' heeft dat dus écht geholpen
Vandaag moesten we dus 'maar' tegen half 2 op appél zijn in t'ziekenhuis dus de ganse voormiddag hard gewerkt thuis : lekkere appel crumble taart gebakken ; avondeten voorbereid want kids kwamen eten toen ze hoorde welk lekker dessert ik had én in de tuin gewerkt (gesnoeid, gepoetst....) toch beetje lentegevoel, maar volgens de weerberichten gaat dat toch alweer verdwijnen de komende dagen.
En zoetie......wel die heeft me geholpen met een afbeits-karweitje wat wil zeggen : een vrij vuil werkje dat je zittend kan doen en hij stelde zelf voor om dat te doen en ik ben er goed mee verder geholpen. Hopelijk kan ik morgen zelf (of met zijn hulp) nog wat afbeitsen en als dat dan allemaal klaar is dan kan ik me één dezer dagen 'amuzeren' met al het afgebeitste terug te schilderen en terug mooi te maken (dat is 1 v m'n hobby's). T'Zijn allemaal dingen voor in de tuin dus t'is leuk dat ik dat nu kan doen, als dan de échte lente doorbreekt zijn die werkjes toch al opgeknapt en kan ik me met iets anders bezig houden, want eigenlijk is er altijd wel werk in een huis en een tuin hé.
Vanmiddag is zoon (die nog thuis is met knie-probleem) komen eten en die heeft papa dan naar de kliniek gevoerd want ikzelf moest nog ff thuis blijven daar onze viervoeter om 14 uur haar laatste voeding moest hebben (zie gister verhaal van tand-ingreep morgen onder volledige narcose) dus die moet nuchter zijn en mag niets meer eten tot zaterdagmiddag......écht zielig, wetende dat ze voor bepaalde handelingen vaak beloond wordt met hondekoekje en nu dus niet begrijpt waarom ze niets krijgt, ondanks haar flinke brave gedrag........ hondenleven kan soms ook hard zijn ;-) ; maar t'is voor haar eigen welzijn en dat is toch wat telt hé !
Vanavond dus de kids allemaal aan de tafel en de potjes waren alweer allemaal leeg, dus morgen zou t'zonnetje moeten schijnen en het dessert (m'n appel crumble taart) had ook succes  en is zéker voor herhaling vatbaar !
Morgen is het dus dagje 3 - om half3 op appèl zijn en als alles meevalt en ze kunnen op tijd starten met baxters dan zijn we tegen 4 uur alweer terug thuis en kan zoetie er alweer de rest van de 14 dagen tegen en volgen eerst de 4 à 5 moeilijke dagen........ af te wachten hoe ze deze keer gaan verlopen.
Vandaag alleszins voelde hij zich ongelooflijk goed zegde hij - niet te geloven hé, wetende dat z'n lichaam vol chemo zit ! Wél was hij zeer moe vanavond en is dan ook op tijd gaan slapen - nu maar te hopen dat hij niet midden in de nacht véél te wakker gaat zijn.
Door zijn goed gevoel vandaag maakte hij al zelfs plannen om zaterdag zijn nieuw 'speelgoedje' - nieuw aangekochte electrische boomzaag - uit te testen. Maar.........zo ver zijn we nog niet hoor........ en toen onze zoon dat hoorde beloofde hij om zeker dan te komen helpen. Tja al dat hout dat deze week hier op terras is komen te liggen moet versneden worden en gestapeld in de houtmijt, maar of dat deze week al zal kunnen gebeuren zou me verwonderen, maar t'enige wat telt is dat zoetie er goei oog op heeft en de rest zien we dan zaterdag wel.......
wordt dus vervolgd
Nu slapen tijd !
Dankjewel voor de lieve vele steunende duimpjes !

08-03-2013 om 01:21 geschreven door Niesje  

Ziezo.....dagje 1 van chemo kuur 3 zit er op en t'is allemaal zeer vlot verlopen.
Vrij vroeg vanmorgend (07.50) moest m'n zoetie alweer op appèl zijn ; onze zoon (die late shift heeft) is met papa gereden zodat ik nog eerst wat karweitjes kon opknappen plus eten voorbereiden plus boodschappen doen plus op tijd thuis zijn voor postbode omdat er bestelde pakjes v zoon onderweg waren
Dus.....zoon met papa naar t'ziekenhuis en ik later afgelost.
Mijn zoetie werd al vrij vlug geroepen voor de ondertussen welgekende bloedcontrole en nadien ook al vrij vlug werd er reeds, in afwachting van bloeduitslag, gestart met de spoeling, dus qua tijdspanne zag het er zeer goed uit. Als het aan dat tempo de ganse dag zou verder gaan zouden we vroeg naar huis kunnen, en zo is het ook gebeurd.
Voor hem is alles zeer vlot verlopen, zodat we alweer om kwart over 4 terug thuis waren - is een zeldzaamheid!
t'Spijtige vandaag was dat onze oncologe niet te bespeuren was ??? En op de vraag wat of waar ze ergens was kon blijkbaar niemand een antwoord geven. Wél was blijkbaar haar collega-vervanger nét op t'nippertje vanmorgend van haar afwezigheid op de hoogte gebracht, zodoende dat die dokter het dus razend druk had en ook zodoende dat er toch bij enkele patienten iets mis is gelopen (gelukkig niet bij ons).
Maar onze lotgenote, die we ondertussen bijna 5 weken niet meer gezien hadden, en met wie het weerzien zeer leuk was, had wel van jan.......ocharme toch...... Doordat haar oncologe (de onze dus ook) vergeten was haar handtekening op t'voorschrift van de chemo-coctail te zetten, kon met haar behandeling niet gestart worden alvorens dit allemaal nagekeken was door de vervangende dokter, en zoiets loopt nu eenmaal niet van een leien dakje omdat je niet de énige patient bent, dus zij had de pech met 2 uur vertraging uiteindelijk dan toch met haar behandeling te kunnen starten, zodoende dat zij waarschijnlijk niet voor half 6 naar huis is kunnen gaan. Dat vond ik zeer erg voor haar en zijzelf vond dat natuurlijk ook, maja.....niet veel aan te doen hé ; zelf hebben we dit ooit ook eens meegemaakt en geloof me : dan is het wel een zeer lange dag.
Wij (enfin mijn zoetie) had deze keer meer chance, dus op een mooi uur terug thuis, en dat is altijd mooi meegenomen met deze lente-temperaturen.
Het enige dus dat we weten vandaag is dat zijn bloed zodanig goed was dat er met de behandeling kon gestart worden ; wel vind ik het spijtig dat we onze oncologe niet hebben kunnen spreken, maar ook aan dit probleem valt niet veel te veranderen vrees ik.
En zo gaat de behandeling morgen verder en zit men zoetie momenteel dus thuis, aangesloten aan z'n pompje, waar hij wel niets van voelt maar wat voor hem persoonlijk wel voor een slapeloze nacht gaat zorgen, want ook dat weten we ondertussen al uit ondervinding.
Morgen moeten we dan alweer tegen half 2 terug in t'ziekenhuis zijn voor de verdere behandeling ; die duurt dan ongeveer tot half 6, waarna we terug naar huis mogen wéér aangesloten aan z'n pompje en overmorgen vrijdag dan is het alweer de laatste dag van deze 3de kuur en wordt pompje na een uurtje afgesloten en staan er weer enkele vervelende met nevenwerkingen- overspoelde dagen te verwachten....... op hoop van zegen dat het niet te erg wordt.
Morgen is er ook nog een klein obstakel ....ttz : ik doe men zoetie naar t'ziekenhuis maar moet even terug naar huis keren om onze viervoeter véél vroeger dan normaal eten te geven. Zij krijgt normaal haar avondeten om vijf uur maar daar ze vrijdag wordt geopereerd aan haar tand (volledige narcose) mag zij een aantal uur daarvoor niets meer gegeten hebben, zodoende dat dit dus, na berekening uitkwam op morgen 2 uur. Nadien krijgt ze dus geen eten meer en dit tot zaterdagmorgend - zielig hé ! pfffff Maar t'is voor haar eigen goed want anders zo zegt de dierenarts gaat ze die dierbare tand verliezen en als we dat kunnen vermijden is het beter dat te doen natuurlijk.
(by the way : is eigenlijk onze dochter haar hond maar dochter woont 'nog/terug' thuis vandaar dat die superlieve viervoeter ook ons zorgen'kind' en waar we uiteraard ook alles voor doen om haar een goeie nestwarmte te geven.
t'Wordt dus nog spannend hier vrijdag ....... Normaal zou mijn zoetie helpen om met haar én de hond naar de dierenarts te gaan, want alleen kan men dit écht niet aan, daar is de hond te groot en te zwaar voor, maar daar dit voor men zoetie nu onmogelijk is heeft dochter's vriend vrij genomen om haar in deze moeilijke momenten bij te staan en te helpen - liefde kan soms mooi zijn hé
Wat onze zoon betreft (want die heeft toch gister op z'n werk iets voor gehad met z'n knie) wel die is vanmorgend naar de dokter kunnen gaan en nu blijkt dat hij toch een vrij serieus spierletsel heeft opgelopen en dat hij hiermee verder moet voor onderzoek en er toch enkele dagen niet mag op steunen. Hopelijk komt het allemaal vlug in orde  want binnen drie weken vertrekt de jeugd hier met z'n allen (4) naar Corsica.....
Voila......dat waren de laatste nieuwtjes alweer van vandaag.
Oja......wat mezelf betreft.......: gelukkig zijn bepaalde dagen hier zo ontzettend druk en volzet dat ik t'liefst niet al te veel tijd heb om na te denken (dat doe ik al genoeg in m'n bedje) maar .......vandaag heb ik er alweer een mooi onderwerp bij gekregen (om van wakker te liggen) .....goed beseffend dat dit de normale gang van t'leven is : onze dochter heeft me héél voorzichtig en eerst aan mij alleen (tijdens de vaat ) ingelicht over haar plannen om te gaan samenwonen met haar ondertussen toch wel zeer grote liefde....... Nadien, toen ze vrij snel gerust was over mijn zegen die ze hiervoor kreeg, heeft ze officieel haar papa ingelicht, die ook best tevreden was op 1 voorwaarde : dat ze gelukkig is en daar kwam al zeer snel een bevestigend antwoord op. Ze ziet er ook gelukkig uit - ze straalt eigenlijk en ondanks dat hun relatie nog vrij jong is heb(ben) ik/wij hier er toch een zeer goed oog op en ook haar broer, die  ondertussen ook al DE stap gezet heeft, ziet het ook helemaal zitten. Die 4 komen écht super goed overeen - zalig om ze bezig te zien !
Dus tja.....ons huis(je) is hier precies zo stilletjes aan aan het leeglopen en het lege nest-syndroom is wat mij betreft, zeer erg voelbaar........als je begrijpt wat ik bedoel....
Dus.....vrienden en vriendinnen.......als je dit leest.....k'ga jullie nog veel en hard nodig hebben de komende periode ;-) That's life zekers ??? ach...we zijn ook jong geweest natuurlijk en ikzelf was zelfs véél jonger toen ik die grote stap heb gezet en ondertussen toch reeds bijna 36 jaar zeer gelukkig ! Ik hoop écht dat men kinderen me op dat vlak kunnen nabootsen !
Aanstaande zondag hebben we hier ne jarige (onze zoon) dus .......t'gaan weer leuke onderwerpen worden aan de feest-tafel
Maar nu ga ik hier afsluiten want onze viervoeter staat hier te popelen om buiten te mogen
wordt vervolgd......

06-03-2013 om 23:23 geschreven door Niesje  

Vandaag......31 jaar geleden.....ben ik in allerijl, fool-speed, met van z'n werk naar huis geroepen zoetie ..... naar t'ziekenhuis gereden, met de gedachte dat we voor de allereerste keer mama & papa gingen worden..... Wat had dat voor de bomma (moeder v m'n zoetie) een nog-mooier verjaardagsgeschenk geweest want zij was gans haar leven jarig op 06.03, maar.......zoals t'verhaaltje zich al laat uitschijnen.......het was toen loos alarm en we werden, met valiesje én dikke buik terug naar huis gestuurd ......
Nog vier dagen heeft ons eerste kindje toen op zich laten wachten want hij wou een verjaardag apart en wou de bomma haar verjaardag niet delen
Mooi sprookje hé......
Dus.....normaal hadden we vandaag m'n schoonmama - zaliger gevierd, maar zij is spijtig genoeg al enkele jaren geleden niet meer bij ons ; en zoonlief......die vieren we dus aanstaande zondag, maar dat is een verhaal voor later hier op m'n blogje.
Vanmorgend dus ijverig geholpen met die kubieke meters hout mee uit de aanhangwagen tot op terras of tot in de houtmijt te krijgen ; t'was er écht een leuk weertje voor om in de tuin bezig te zijn.
Nadien alles opgepoetst en met zoetie richting eco-park want ne mens krijgt toch wat bij mekaar op korte tijd.
Toen was het alweer middag en onze zoon was hier gebleven om samen met ons te eten en van hieruit dan naar z'n werk te vertrekken, hij heeft late shift deze week.
Ikzelf ben dan na de middag met men zoetie.....eindelijk.....naar de brillenwinkel hier in de buurt gereden om eindelijk!! m'n brilletje te gaan kiezen, want meer en meer krijgt ik de laatste tijd last van m'n verzicht. In deze winkel was er een actie zodanig dat ik me maar liefst 3 brillen heb kunnen aanschaffen..... 2 plus 1 zonnebril.
Spijtig genoeg moet ik nog veertien dagen wachten tot ik eindelijk kan genieten van een beter zicht, zéker bij het auto rijden en bij het tv kijken. Ik tel af naar die dat dat de wereld voor mij er anders gaat uit zien
Nadien zijn we samen nog naar de Gamma gereden want men zoetie is zo slim geweest om dan toch maar een electrische zaagmachiene te gaan kopen ; hij hoopt volgende week - na de zware chemo week - al het hout dat hier nu ligt te wachten om in de nodige stukken gekliefd of gezaagd te worden, klaar te krijgen.......laat ons hopen !
Dus.....morgen start dagje 1 van de 3de chemo kuur.....dwz : morgenvroeg 10 voor 8 moeten we op appél zijn : bloed trekken, wegen, en naar kamer 14 alwaar onze lotgenote ook reeds zal zitten te wachten. Ik zal ook blij zijn dat ik ze na bijna 5 weken ga terug zien ! We hebben al gemaild naar elkaar en zij zelf en haar man kijken er ook naar uit ! Dat is dan ook het énigste positieve aan 'samen ziek zijn'..... de band die er tussen groeit.
Dus.....langer ga ik het hier nu écht niet meer trekken want ik ben reeds vrij moe en morgenvroeg wordt het zeer vroeg dag voor ons.
Hopelijk is zoetie z'n bloed goed en kan alles door gaan en tilt onze dokteres niet al te veel aan al de min-puntjes die er op z'n huiswerk zullen staan (zeer moe, krampen in benen en handen, kloven in vingers, reflux.....)
Dikke duimpjes gevraagd aub ?
Slaapwel
wordt vervolgd !

06-03-2013 om 00:17 geschreven door Niesje  

De kop is er weeral af......van de nieuwe week bedoel ik.
En k'heb (zoals gewoonlijk) weeral zeer goed gewerkt (al zeg ik het zelf), maar k'ben tenslotte héél tevreden over al m'n activiteiten van vandaag.
Eerst vanmorgend m'n huishoudelijke taken volbracht (dat is automatisme op den duur hé) en dan.....toen m'n zoetie naar de kinesiste is vertrokken, ben ik gestart met het inplante van m'n lentebloempjes die ik gister in t'tuincentrum gekocht had, want vandaag, bij dit heerlijke zonnetje, begon het bij mij ook te kriebelen.......lente !
De bloempjes zijn geslaagd - super mooi sieren ze oprit en voordeur. Nadien ben ik met de rest van de versiering begonnen : t'maken van een mooie paaskrans - voorbereiden van m'n kippen nest met stro en eitjes én de kip natuurlijk - en dan in de woonkamer en eetruimte ook de paasversiering aangebracht en k'ben zeer tevreden met het resultaat. Niets overdreven maar toch mooi. Midden op de woonkamertafel staat een mooie paasboom en de nieuwe grote tak die ik gister gekocht heb hangt ook prachtig en is dus nu ook versierd met paasversiering. En als laatste tintje een mooi hevig geel kaarsenorgel.
In dit alles kruipt wel vrij veel tijd zodat ik me weer moest haasten om tegen kwart voor 2 klaar te staan voor men afspraakje met men schoolvriendin. Maar nét op tijd heb ik dat gehaald en toen kon ons namiddaguitstapje naar de hobbiewinkel beginnen, want ze heeft, sinds m'n workshop hier van vorige week, ook de smaak te pakken gekregen om een beetje creatatief bezig te zijn.
Na onze schopping reste er uiteraard nog tijd voor een lekker tasje koffie in een prachtig nieuw nét geopende brasserie-restaurant hier vlak in de buurt.
Rond vier uur was ik dan alweer terug thuis waar ik dan nog men bezigheid had met de strijk en zodoende was ik met alles klaar tegen half 6 om tijdig aan het avondeten te beginnen ; gelukkig had men zoetie daar al de nodige voorbereidingen voor gedaan.
Na t'eten was m'n pijpje uit.......als ik dan ga zitten dan voel ik dat het genoeg geweest is.
M'n zoetie die heeft er alweer een dagje rustig thuis op zitten - vanmorgend naar de kinesist en nadien : krantje lezen, wat op z'n laptopje bezig zijn, patatjes schillen voor s'avonds, en na de middag platte rust in de zetel in t'gezelschap van onze viervoeter.
Zo zien de meeste dagen voor hem er uit en gelukkig tilt hij daar niet zo zwaar aan dat binnenzitten.
Wat z'n 'situatie' betreft : over Reflux heb ik hem vandaag niet horen klagen. Wél had hij vandaag weer enorm veel last van krampen in z'n vingers (iets wat hij nog al heeft gehad, maar soms wel extreem erg, zoals vandaag) en dat is uiteraard pijnlijk. Hiervoor moet hij magnesiumpillen nemen, maja......hij moet ze dan wel innemen hé
En zo is morgen alweer de laatste dag van z'n betere week en kunnen we morgenavond alweer alles klaar zetten voor de start van de drie-dagen kuur - de 3de van de 6.
Onze zoon gaat van s'morgens mee, omdat hij de vroege shift heeft ; ik ga dan tegen 1 uur naar ginder om hem af te lossen en het einde is, zoals gewoonlijk voorzien tegen half 6.
Donderdag- en vrijdagnamiddag......idem dito maar iets korter.
Woensdag gaat men zoetie z'n lotgenote terug zien ; door omstandigheden waren hun weken zodanig versprongen dat ze niet meer bij elkaar konden zijn in kamer 14, maar die dame die ook zo graag met mijn zoetie babbelt en dezelfde oncologe heeft als wij, had aan haar oncologe gevraagd of er geen mogelijkheid was om ons terug samen te zetten en doordat die dame haar toestand op dat ogenblik vrij goed was mocht zij een weekje extra wachten met behandeling, zodoende dat we nu dus terug samen zitten.
Morgen (dinsdag) gaat onze zoon enkele kuub hout transporteren naar hier voor de open haard en ik ga hem daarbij zo goed als ik kan proberen te helpen ; die lading hout moet achteraan in de tuin gestapeld worden....., dus......bedjestijd.
Tot later !

04-03-2013 om 23:32 geschreven door Niesje