Dag lieve mensen.....
Zoals beloofd hier een beetje uitleg over t'verloop van vandaag ; maar m'n titeltje ligt al een stukje v d sluier.....
Vanmorgend, na een vrij goeie nachtrust, zat men zoetie om iets voor negen picobello en volle moed! klaar om te vertrekken, richting ziekenhuis voor start nieuwe chemo-kuur.
Onze zoon ging met hem vertrekken en ik ging na m'n werk hier uiteraard ook zo vlug mogelijk naar ginder. Tja.....t'leven gaat verder en zo ook het huishouden dat niet stilvalt en dat al enkele maanden practisch volledig op mijn schouders rust (wat ik doe met hart en ziel hoor), dus waren we overeengekomen dat zoon & papa zouden vertrekken en ik ging nakomen als ik hier met alles klaar was.
En dat was ik ook.....om iets voor tien stond ik reeds te popelen tot plots mijn gsm een berichtje ontving : 'kuur uitgesteld, papa's bloedwaarden niet oke) ; mijn hart klopte in m'n keel toen ik dit las, dat kan je je wel voorstellen. Totaal over men toeren, net klaar om te vertrekken stond ik daar....... Gelukkig kent onze zoon z'n mama vrij goed en nog geen minuut na t'lezen van dit berichtje belde men gsm....t'was onze zoon. Al vrij snel was ik terug ontspannen toen ik hoorde dat er geen paniek mocht zijn, dat er geen reden is voor ongerust te zijn - dat klonk al allemaal vrij ophelderend, maar wat was er dan aan de hand ????
Wel.....daarvoor gaan we eerst effe terug richting vorige week..........
Vorige donderdag, zo net voor t'weekend, vond men zoetie het maar veilig dat hij afspraak zou maken met de huisarts in verband met de antibiotica die bijna op was om z'n sinus probleem op te lossen (want je zal altijd zien zo voor een weekend hé...) Dus hij belt haar op met vraag of ze ne keer kan langskomen en zij stelt voor of hij niet tot bij haar kan komen. Nu normaal doet hij dat de laatste maanden niet en komt de huisdokter naar hier, maar sinds enkele weken is ze verhuist in dezelfde straat, hier net om de hoek, juist enkele huisnummers korter deze richting op, dus.....men zoetie denkt bij zichzelf : och.....ik ga nog eens tot bij haar, dan ben ik es buiten....en dan heb ik haar nieuwe praktijk ne keer gezien. Dus.....toen ik dat hoorde, ikke me van geen kwaad bewust, laat hem gaan hé.
Hij komt na bijna twee uur terug met nieuwe voorschrift en voor de rest nieks a de hand, tot s'avonds.....eerste avond met koorts......wij niet wetend wat er gaan de is en hopend dit met Dafalgan te stoppen. Maar wat blijkt......de rest v de week én t'voorbije weekend is en blijft hij koortsig....met ups en downs - zeer raar. Toen we vrijdag dan die minder goede uitslag van zijn scans kregen, hebben we dit wel effe ter sprake gebracht bij de oncologe maar....zij is daar niet verder op ingegaan omdat ze zegde: dat kan veel zijn want je bent niet minder of niet meer vatbaar voor virussen en/of bacterien, maar het kan ook 'kankerkoorts' zijn (nog nooit v gehoord!!).
Enfin........daar uitslag scan's niet zo bevredigend was dat we gehoopt hadden zijn we die middag sowiso totaal down en depressief naar huis gegaan en is ons ganse weekend zéér zéér depri verlopen Plusssss daarbij nog eens t'blijvend probleem met die koorts ups en downs, gelukkig wel altijd te dempen met Dafalgan's. Dus.....maandag zou zéker de huisarts komen ! Zo gezegd zo gedaan : huisarts is gekomen....heeft men zoetie onderzocht.....en ja....vanwaar komt die koorts....waarsch v z'n sinussen, maar geen probleem, zo lang de koorts kan onderdrukt worden met Dafalgan is er geen reden tot verdere stappen. Dus dat was eergister.
Nu vandaag.....met volle moed dus richting kliniek waar vrij vlug begonnen is met bloedonderzoek én aansluiting baxter om te spoelen (dat gebeurd altijd eerst voor baxter met chemo) en toen de spoeling net begonnen was, kwam verpleegster met t'minder goede nieuws dat ze alles terug moest afkoppelen want bloedwaarden waren toch niet goed. Dat wil zeggen : witte bloedlichaampjes zijn er te weinig...... Zoet en zoon moeten effe wachten op oncologe.
En die heeft dan uiteindelijk opheldering gebracht en ervoor gezorgd dat we ons alle 4 momenteel véél véél beter voelen dat de voorbije dagen !!!
Wat is er nu gaande : wel.....m'n zoetie heeft zeer waarschijnlijk in die mooie nieuwe, maar vrij kleine onverluchte wachtzaal bij onze huisarts, toen hij daar tussen de zieke hoestende mensen heeft gezeten iets opgedaan dat voor deze miserie nu gezorgd heeft (zware hoesten en koorts) en dat is de reden dat zijn bloedwaarden uiteraard niet goed zijn.
Natuurlijk sloeg bij ons de paniek ten kop want........nu wordt chemo uitgesteld, dus denken wij....t'monster kan dus  goed weer z'n vieze werk doen!!!! Maar oncologe heeft ons op het hart gedrukt dat we dit niet zo mogen zien; dat ze zelfs 2 maanden kan wachten om chemo kuur verder te zetten, maar dat ze dat niet doet als dat niet nodig is, dus volgende week woensdag, na het nemen van goeie medicatie voor zijn verkoudheid, kan hij dan toch terug starten met dat wat er vandaag eigenlijk had moeten gebeuren.
Nogmaals heeft ze ons op het hart gedrukt dat we niet in paniek moeten zijn, niet ongerust moeten zijn en ik weet goed dat ze dat vrijdag ook gezegd heeft hoor maja.........allemaal waren we depri, allemaal breiden we innerlijk ons eigen negatieve verhaal aan deze minder goede uitslag, en dat mogen we helemaal niet meer doen !!! We moeten naar de oncologe luisteren, ze volledig vertrouwen en niet zelf voor dokter spelen. Makkelijk gezegd hé ! Want geloof me.......er gaat wan in je kopje rond hoor pffffffffff ik wens het écht niemand nie toe !!!!!
Maar nu zijn we opgelucht .......ondanks dat het niet heeft mogen plaatsvinden vandaag, zijn we toch opgelucht - gewoon door de duidelijke uitleg van onze oncologe, waarvoor alle respect en waardering !!!! Godzij dank zijn er mensen zoals zij - ook een moeder van vier kinderen waaronder net een babytje.
Dus.......we herademen hier met volle teugen ! En geloof me.....dat doet zo'n deugd !!!!
Even waren al men afspraken voor de komende dagen al afgebeld, want ik had geen zin in nieks meer maar nu kijk ik er alweer enorm naar uit.
Wat die afspraken zijn: wel de leuke zijn : manicuur en pedicuur (kan ik zo van genieten) ; t'minder leuke is : vrijdagmorgend gynecologisch jaarlijks onderzoek brrrrrrrrrrrrr haat ik !!!! Maar deze afspraak staat een jaar vast, dus die moet doorgaan maar ik griezel als ik er aan denk want ik moet dit jaar alleen gaan ! Al jaren doe ik dit samen met men zusje, maar mits dat zij nu aan het werken is heeft ze die afspraak voor haar moeten veranderen.... Maar ik ga flink zijn..... ;-)
En dan komt zaterdag er aan......t'huwelijk v de dochter van een vriendin dus s'morgens ga ik naar gemeentehuis kijken en s'avonds zijn we normaal met zn allen uitgenodigd op t'avondfeest, maar.......alleen ik ga er naar toe, op voorwaarde dat er wel iemand bij papa kan zijn (wat nie nodig is hoor, maar toch.....dan ben ik gerust) en vermits het voetbal op tv is hebben beide kids al voorgesteld om hier samen bij papa te komen kijken, dus ik denk wel dat ik met een gerust hartje zal kunnen vertrekken.
Als er nu alleen nog wat lente in t'land zou kunnen komen sé met een beetje meer zonneschijn, dan gaan we allemaal wat vrolijker zijn :-).
Lieve mensen......geniet van de kleine dingen des levens want ........t'kan zo omdraaien !!!
Tot gauw !
Liefs
Niesje