Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Niesje's dagboek
mijn ervaringen
31-03-2013
Stijf.....ontzettend stijve, pijne spiertjes......écht onbeschrijfelijk doen ze allemaal om te hardst pijn..... en dat allemaal doordat ik bijna 3 uur onder die grote tafel heb gezeten, gelegen, gekropen, me in alle bochten wringend om toch maar t'laatste zichtbare stukje vernis weg te schuren.....met de hand want de schuurmachine had het begeven maar dan nog.....op die plekjes kon die toch haar werk niet tegoei doen. Gelukkig is het resultaat naar wens want anders had ik me buiten de pijntjes nog ongelukkig gevoelt ook, maar dat is dus niet het geval : het resultaat is schitterend en eindelijk zijn nu al de meubelen naar wens : één geheel ! En dat was wat ik wou. En nu is het hopelijk gewoon een paar dagen......afzien (is zacht uitgedrukt) ; het enige dat vrij goed gaat is rondlopen (als ik op dreef ben) want alvorens dat doet alles pijn: armen, benen, billen, bips, buik, hals, rug.....ik kan het niet noemen of het doet pijn....k'heb lang niet geweten dat ik zoveel spieren heb :-) Dus nu moet ik geduld hebben zeker, geduld dat die pijn weg trekt en ondertussen geniet ik toch iedere keer ik de tafel passeer :-) Maar....ondanks alles heb ik vandaag dan toch maar weer niet stil gezeten : eerst de strijk gedaan en nadien wat schilderwerk : eerste laag voormiddag, dan drogen en na de middag de 2de laag. Alles staat nu klaar om verder af te werken en dat is iets voor morgen. Morgen ja, want dan komt mijn schoolvriendin s'morgens naar hier en gaan we een dagje 'freuzelen'. Ik kijk er naar uit want dat zal m'n zinnen wat verzetten. Met m'n zoetie ging het vrij goed vandaag ; hij heeft practisch gans de voormiddag voor z'n laptop gezeten en ons kinderen gevolgd in hun trekkingstocht en zo hield hij mij op de hoogte, telkens ik als een wervelwind passeerde of in de buurt kwam :-) / Na de middag was het voor hem de Ronde v Vlaanderen en ik denk dat hij het begin gezien heeft en de aankomst en alles daartussen heeft hij geslapen :-) ja de vermoeidheid blijft maar duren en dan is rusten de enigste boodschap. Wat de kinderen betreft : die hebben we dus de ganse dag gevolgd en t'was ons opgevallen dat het gebied waar ze door trekken eigenlijk al bij al wel écht bergachtig is ipv heuvelachtig en dat de geplande km dat ze wandelen per dag in een berglandschap wel véél zwaarder zijn dan op de vlakte, dus in spanning wachten we op hun telefoontje van vanavond om hun verhaal te horen en onze redernering klopte. Steendoodmoe waren ze na deze eerste trekkingsdag. Een trajekt berg op en berg af met zoveel kg gewicht op je rug.....én dan de pech van regenweer te hebben én te weinig ervaring en conditie..... deze faktoren allemaal samen maakten het loodzwaar en onze zoon vertelde ons dat ze morgen een rustdag inschakelen om alles te herzien want aan dit tempo zouden ze de eindmeet niet halen. Héle slimme beslissing vonden we dat ! Wél zijn ze enorm enthousiast over de streek die prachtig moet zijn én de Corsicanen zijn één voor één vriendelijke mensen ! Ik heb even persoonlijk met ons dochter gesproken en ze stelde me wel wat gerust maar toch...... Ze zegde me dat zij de zwakste schakel van de vier is en zich daarvoor een beetje schuldig voelt, maar dat haar broer en de 2 anderen wel héél meelevend zijn met haar, maar dat het vandaag een moordende dag was, plus de regen ..... dat maakt het allemaal nog erger natuurlijk. Toch was ik blij om ze even gehoord te hebben en nu te weten dat ze morgen toch effe pauzeren en alles eens gaan bekijken vind ik een goed idee, dus in spanning wacht ik nu af hoe hun tocht er verder gaat uitzien. Ik weet van mezelf.....ik ben een beetje een overbezorgde mama, maar toch...... als ik er over nadenk dat op dit ogenblijk mijn kinderen daar in een tentje liggen....in deze temperaturen....met stieren en everzwijnen in de buurt......steendoodmoekapot.....ook snachts naar toilet moeten ......geen deftig sanitair in de buurt en dan overleven op hun gevriesdroogde voeding........tja dan breekt m'n moederhart, goed wetende dat dat hun beslissing en hun keuze is. Maar ik zal maar terug gerust zijn aanstaande zondagavond, als ze hier alle 4 terug zijn en als ik met spanning kan luisteren naar hun verhalen, dan pas zal ik me terug kei gelukkig voelen :-) tja......that's me...... Daarom is t'goed dat morgen m'n schoolvriendin langs komt :-) wordt vervolgd.....
Reacties op bericht (1)
01-04-2013
een beetje afleiding . . .
. . . zal je goed doen, ondertussen kunnen je pijnlijke spieren terug op hun effen komen. Ik wens je nog mooie dagen toe en zoals het er hier nu uitziet lijkt het me een mooie maar wel koude dag te worden. Volgens mijn ventje staat er een ijzig koude wind, in de namiddag wil ik echter wel een wandeling gaan maken want ik snak naar wat buitenlucht ! Groetjes.
Ik ben Niesje, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Niesje.
Ik ben een vrouw en woon in Provincie Antwerpen (Belgie) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 19/09/1956 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gezinnetje , werken met Pretex, fietsen, cinema, etentje, .
Ik ben zéér gelukkig getrouwd, al 33 jaar met een schat van een man, en dat mag iedereen weten ! Ons gezinnetje is verrijkt met 2 fantastische kinderen. En ik heb momenteel maar één wens: genezing voor mijn allerliefste !
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
