|
Gister niet meer kunnen komen bijschrijven - mijn hoofd stond op barsten plus m'n zoon en z'n vriendin logeren hier tijdelijk zodat ik niet alleen ben en dan is het werken op de laptop ook moeilijker - je babbelt veel samen, kijkt samen wat tv en gaat samen naar bedje want samen zijn we steendoodmoekapot....
Zoetie is dus zondagnamiddag op de spoed opgenomen en is moeten blijven wegens vochtophoping in buik en voeten. Wijzelf hebben de beslissing genomen hem in de namiddag naar de spoed te vervoeren omdat we heel erg ongerust werden. Hij was kortademig, misselijk en die buik werd alsmaar dikker, dus IETS zegde ons dat er, ondanks het doktersbezoek van donderdag vorige week, niet in orde was.
En zo was het natuurlijk : reden van al dat vocht moest van ergens komen : tekort eiwitten, hart of tumorverandering.
Gister hebben ze niet veel gedaan, buiten onderzoek hart (alles prima) - longen (ook prima) - echo v buik (vol met vocht) en bloedafname.
Aan die bloedafname hebben ze gezien dat er een lichte waarde-verhoging v d tumormerker is en dat maakt ons altijd bang natuurlijk want die was de laatste tijd enorm gedaald. MAAR toen we daar meer uitleg over vroegen daarstraks merkten we dat die specialisten daar niet zo zwaar aan tillen als wij wel doen en uitleg hierover is dat het wel opgevolgd moet worden natuurlijk maar evengoed te wijten kan zijn aan een ontsteking op het buikvlies, dus wordt opgevolgd en dat is ook de reden dat hij nog niet naar huis mocht vandaag.
Ze hebben liefst 3l vocht uit de buik weggetrokken - is op zich niet pijnlijk, alleen het inbrengen van de sonde is merkbaar voelbaar maar vrij vlug terug normaal. Daar er een herhaling van die vochtophoping kan plaats vinden, mag hij nog niet naar huis. Ze willen dat in t'oog houden de komende dagen want het zou niet abnormaal zijn moest dat terugkomen. Er is ons dan uitgelegd wat we in de toekomst moeten doen : dus in t'oog houden en bij vochtophoping niet langer wachten dan da nodig is en afspraak maken met bepaalde dienst en dan op de afgesproken plek het vocht zo vlug mogelijk laten weghalen. Gebeurd naar t'schijnt daar dagdagelijks door vele mensen - wisten we dus niet !
Drie liter vocht jawel en geloof me, als je die verhalen daar hoort is dat maar weinig. Enfin....ieder z'n eigen leed natuurlijk! Z'n buik is merkbaar dunner maar toch nog dik genoeg hoor, dus....moest hij nu al mee naar huis mogen, ik zou me toch maar zorgen maken. Dat is ook de reden dat hij nog niet naar huis mag omdat ze dat willen opvolgen. Die vochtophoping kan terugkomen, nu, morgen of later, of misschien helemaal niet, dat weet men niet. Als het nu is kunnen ze er al iets aan doen Gebeurd het niet meer da mag hij donderdag of ten laatste vrijdag naar huis en zal ons gezegd worden hoe te reageren in geval van. Op zich, volgens hen, nieks om te panikeren : zien we vochtophoping : bellen met ziekenhuis, afspraak maken met speciale dienst en op afgesproken termijn naar daar komen - vocht wordt verwijderd en terug naar huis...... Zo simpel wordt ons dat daar uitgelegd want blijkbaar komt dat nog voor. Natuurlijk de oorzaak......da's wat anders : waarschijnlijk is het toch een ontsteking van het buikvlies en tja als je dat woord hoort dan krijg ik al de rillingen want daar zit het kwaad. Maar zo mag ik niet denken zeggen ze dan want het kan evengoed een buikvliesontsteking zijn ten gevolge van die vochtophoping maar t'kan ook zijn dat de tumor terug wat wakkerder is (wat ik écht niet hoop!!!!) De tumormerker was toonde ook een LICHTE stijging - ook daar schrokken we van natuurlijk ! Maar heb recht op de raap gevraagd : is dit levensbedreigend ?? - antwoord : neen maar moet wel opgevolgd worden. Naargelang de rest v deze komende dagen nu nog verloopt zal besproken worden wat er volgende week woensdag gaat gebeuren : terug de normale chemo of toch een verandering..... Da's afwachten. t'Is écht KLOTE !!! t'Positieve aan hem is : t'hoesten is dag en nacht verschil en buik is groot verschil (alhoewel nog dik hoor, maar toch minder) ; t'Negatieve vind ik persoonlijk : dat hij er niet goed uitziet, maja.....eten doet hij al weken niet normaal meer plus al dat afzien van de voorbije weken heeft hem zeker geen deugd gedaan dus tja..... Op den duur weet ik het ook nie meer : als je dan dokter hoort zeggen : 'je ziet er eigenlijk ni slecht uit hoor!' tja.....dan heb ik zoiets van : 'zijn die nu eerlijk of zeggen die nu zo maar iets' enfin...... Meer nieuws heb ik niet. Hoe hij het opneemt : tja.....gister vrij positief eigenlijk - véél positiever dan vandaag, maja.....t'nieuws dat hij moest blijven vindt hij verschrikkelijk he!
Dankzij het prachtige lenteweer heeft hij de voorbije twee dagen al meer in de zon gezeten dan t'laatste voorbije jaar !! En genieten dat hij doet, dat geeft hij zelf toe ! En de rolstoel gaat hem ook goed af hoor ..... naja....anders geraakt hij niet buiten natuurlijk en de sigaretjes zijn nog steeds het allerbelangrijkste Dankzij de steun van onze zoon heb ik de voorbije 2,5 dagen kunnen overleven - morgen sta ik er de eerste keer alleen voor. Zoon gaat dan morgenvroeg tegen twaalf uur naar z'n papa (uitzonderlijk laten ze bezoek toe in t'ziekenhuis) en van daar uit gaat hij dan werken. Ik los hem af tegen twee uur en als het dan zo'n weertje is als vandaag dan ga ik met hem naar buiten - ofwel op de banken op de oprijlaan aan de hoofdingang ofwel op terras in brasserie vlak voor t'ziekenhuis, maar binnen blijven we niet, daar is dit weertje te mooi voor en ik geniet als ik hem zie genieten.
Geloof me : de afgelopen uren, dagen waren vreselijk en momenteel zit ik nog steeds met vele angsten. Ik probeer ze te onderdrukken voor de kinderen maar het is niet makkelijk. We lachen, praten en wenen vaak samen ; dat is onze manier om hiermee te kunnen leven..... we moeten wel !
Zoetie s'avonds daar achter moeten laten dat is verschrikkelijk ! wetende dat hij zo graag naar huis mee wil !!!
Ik weet soms niet meer wat ik nog moet doen om beter nieuws te krijgen : bidden?duimen?smeken?
Ik ben moe...boos...bang....ongerust....wanhopig....en machteloos, allemaal tegelijkertijd ! Hoe ga je daarmee om ??? Ik weet het niet meer !
Sorry dat ik al eens een dagje ovesla om bij te schrijven, maar ik doe men best om dit te vermijden.
....wordt vervolgd....
|
