De dagen schuiven langzaam voorbij. Ik voel me goed.

Mijn dagen verlopen volgens hetzelfde patroon.

Mama staat het eerst op. We ontbijten samen. Arthur ontbijt samen met ons.

Arthur is onze vogel.

Hij mag uit zijn kooi, krijgt stukjes toast op een bordje en komt die aan tafel oppikken.

Nadien gaat hij terug in zijn kooi, of vliegt wat rond in het huis. Ik heb er niet veel last van, hij is immers maar een vogeltje. Ik geniet van mijn toast met kaas of vlees.

Wanneer Arthur mijn toast wil pikken, blaf ik even en weg is hij.

Na het ontbijt gaan we balletje spelen.

Dat vind ik een prettig spelletje : we nemen twee ballen mee naar buiten.

Mama gooit de bal weg, ik zoek hem.

Ik breng de bal bij mama’s voeten, en zij gooit de tweede bal.

Ze raapt de eerste bal vlug op, en die gooit ze opnieuw weg.

Als ik vlugger dan zij de bal opraap, en dus de twee ballen heb, ben ik gewonnen.

Dan brengen we de ballen binnen en maken we onze ochtendwandeling.

Na de wandeling krijg ik een botje.

Mama gaat naar de balletschool, ik rust, en wacht op papa.

Als papa beneden komt toon ik fier mijn beentje.

Ik eet het meestal niet op, want ik bewaar het tot mama ‘s avonds thuiskomt.

‘s Namiddags doen wij samen ons hazenslaapje. Papa kan ‘s nachts niet goed slapen, dan kijkt hij T.V. of leest hij een boek. Daarom geniet hij van zijn middagdutje. Daarna gaat hij naar boven en doet zijn oefeningen. Papa kan zeer goed turnen. Terwijl hij op de hometrainer fietst kijkt hij naar de T.V.. Soms kijk ik met hem mee, maar meestal lig ik op het tapijt te slapen.

Ik ben blij wanneer we naar beneden gaan, want dan gaan we eten maken.

Mama komt tussen zes en zeven uur thuis.

Dan is de tafel al gedekt, en roert papa in zijn potten.

Mijn papa is de beste kok van de wered. Ik krijg soms lekkere brokjes, daarom blijf ik dicht bij hem terwijl hij kookt.

Na het avondmaal kijk ik met mama T.V., of ga ik slapen.

Ik ken elk geluid van het huis. Als alles stil is hoor ik de tik tak van de grote staande klok in de gang. Ik hou van dat geluid, ik vind het zalig.

‘s Woensdags is het altijd feest. Dan komt mijn grote broer op bezoek.

Tante Irène komt soms op zondag. Dan wordt er veel verteld. Ik begrijp niet altijd waarover ze spreken. De koekjes die ze eten, ja, daar begrijp ik alles van. Ik word te dik, zeggen ze, maar dat liedje hoor ik al vele jaren.

Vandaag is de dag anders dan anders.

Het is namiddag.Papa kijkt boven T.V., ik hoor het draaien van zijn fiets.

Ik lig onder mijn bank en doe mijn dutje. De klok in de gang slaat zes maal.

Nu gaat mama komen.

Maar, waarom is papa nog niet in de keuken ? Ik zal eens vlug gaan kijken.

Hé, papa waarom lig jij hier op het tapijt. Kan je niet in je zetel slapen, of op het bed ?

Word maar eens vlug wakker, want mama komt ! Ik blaf en blaf zo luid ik kan, maar er beweegt niets. Ik snuffel aan zijn oor, lik zijn kaak en leg mijn poot op zijn arm.

Allé papa, wil je me plagen ? Is dat je nieuw spelletje misschien ?

Waarom zijn je ogen dicht ? Wil je niet naar me kijken ?

Kom papa, sta nu toch op. Ik trek even aan zijn broek, maar hij wil niet recht.

wordt vervolgd