Vandaag is het nieuwjaar.

Ik heb mijn nieuwjaarswensen klaar !

‘Met mijn pootjes open

Kom ik aangelopen.

Een likje hier, een likje daar

Een Gelukkig Nieuwjaar !’

Ik krijg van Colette een paar sloefjes in been om op te knabbelen.

Terwijl zij champagne drinken peuzel ik die lekker op.

Oesters lust ik niet, maar een lekker gebakje gaat er vlug in !

Nieuwjaar vind ik best, maar de andere donkere dagen van de winter slaap ik veel.

Ik voel me niet zo best.

Mijn buik doet pijn. Neen, ik heb niet te veel gegeten !

Hij is wel zeer dik en zwaar . Zou er misschien weer kleine hondjes in mijn buik wonen ?

Ik voel niets kittelen of bewegen…

Mama neemt me mee naar de dokter.

Dat ziet er niet zo goed uit. De dokter duwt op mijn buik, en dat doet pijn. "Ik vermoed een schijnzwangerschap" zegt de dokter.
Een schijnwerper, ja , dat ken ik , dat is een heel groot licht , maar een schijnzwagerschap daar heb ik nog nooit van gehoord.
De dokter duwt nog eens; Ik kreun even.

‘Zo Zezette’, zegt de dierenarts, ‘we gaan eens eventjes binnen in je buik kijken.’

Oei, oei, wat zal hij nu doen ?

‘Wil je erbij blijven ?’ vraagt hij aan mama.

Ik kijk haar hoopvol aan, en ze zegt : ‘ja, natuurlijk wil ik dat !’

De man legt mij op een zwarte tafel.

Ik moet heel stil liggen, met mama naast mij gaat het best.

Ik zie een wit licht op mij neerkomen. Zou dat die schijnwerper voor de zwangerschap zijn ?

Gaat de dokter mij open snijden ? Hij gaat me toch geen pijn doen ?

Hij geeft me een spuitje.

Alles wordt donker en ik wil slapen. Ik voel helemaal niets meer.

Mama komt mij halen.

Mijn buik is veel dunner maar ook mijn buikharen zijn weg !

‘De operatie is goed gelukt’ zegt de dokter  ' het gezwel weegt zeker meer dan twee kilogram .
‘Zezette mag mee naar huis. !’

Thuis mag ik in de zetel aan het venster.

Ik rust nog enkele dagen uit en weg is de pijn !