Vandaag is het dinsdag 11 september 2001.

Ik hoor niet dat Colette is binnengekomen.

Ze staat al aan mijn bed voordat ik mijn ogen open doe.

‘Hé, slaapkop, word je nog wakker ?’

Ja, ja, want ik wil direkt gaan wandelen.

Ze doet de achterdeur open, maar ik wil niet in de tuin.

‘Kom’, zegt ze, ‘dan gaan we’. Dat zie ik wel zitten !

We nemen thuis mijn eetkom en de korrels mee en we gaan naar het huis van Colette.

Ik denk dat ik een ganse dag bij haar mag blijven, dus zal ik maar flink zijn.

We eten samen een boterham met kaas.

Ik lust geen brood.

Ze heeft er iets op gevonden, een stukje kaas onder en boven het brood en zo krijg ik toch een boterham op.

‘Verwende hond’ noemt ze me. Wat betekent dat nu weer ?

Kaas is toch veel lekkerder dan brood, waarom zou ik dan brood eten ? Na het eten krijg ik een beentje.

Ik ga naast haar op een zacht bruin deken liggen, en eet het beentje helemaal op.

Ik heb begrepen wat vakantie betekent, en dus voel ik me heel goed.

Colette zit aan de computer. Dat is zo iets waar mensen op  tokkelen. Ik vind dat geluid best aangenaam en slaap rustig naast haar.

Wanneer het tikken ophoudt komen er visjes op het scherm. Die doen bloep, bloep … Dat vind ik maar een akelig geluid. Zolang zij rustig blijft, blijf ik ook liggen, maar als zij op staat plak ik letterlijk tegen  haar been  en loop ik overal met haar mee. Ik wil niet dat zij ook op reis gaat.

‘s Middags krijg ik soep, maar ik lust geen tomatensoep, er is te weinig vlees in. Als ik niets anders krijg, zal ik ze maar opeten.
Na het eten doen we ons middagdutje.  Mag ik bij jou in de zetel ? Neen,  Ik mag er niet in.
Het zijn nieuwe leren zetels, ze zijn wel mooi, maar ik mag ze niet aanraken. Ik vond die bruine zetels  uit stof veel mooier. Die waren zacht, daar mocht ik in slapen. Ik krijg een warm deken om op te liggen en dat is ook zacht, maar ik lig liever bij Colette in de zetel.

Niks aan te doen. Ik zal maar niet verder aandringen ! Waf ,waf, waf… ‘Wat is er Zezette ?’‘Zie je niet dat er iemand door je tuin komt met een ladder ?’ O, die ken ik, het is Luk !

‘Ha, je hebt gezelschap’ zegt hij. ‘Kom maar binnen Luk’, zegt Willy

Als het vijf uur is gaan we samen koken.  Willy drinkt iets met Luk, ik help je wel met koken Colette ! Ik vind al direkt mijn juiste plaatske.Als aperitiefje krijg ik stukjes worst, best lekker !

Tijdens het eten van grote mensen mag ik niet te veel bedelen. Als ik me rustig houd krijg ik nadien de restjes van de tafel en die zijn best lekker. Ik lust witloof, aardappelen en de saus van het vlees. Natuurlijk mag ik hier geen pan likken, dat wil Willy niet !

Nu haal ik met Colette mijn eetkom uit de wasplaats. Ik krijg een blik konijn met korrels en de rest van de soep ! Lekker, lekker !

Na het eten ruimen we samen de keuken op.Terwijl Colette de vuilzak buitenzet ga ik even rollebollen op het gazon. Die lieveling van me heeft het natuurlijk direkt begrepen. Ze wrijft en wrijft me op mijn rug en mijn kop.Ze haalt zelfs een bortstel en borstelt gans mijn rug. In ruil daarvoor krijgt ze van mij een beige haartapijt in haar garage. Daar is ze niet zo blij mee.Toch streelt ze mijn rug . Ik voel me nu veel rustiger. De haartjes die jeukten zijn weg, en de vlooitjes ook. Nu kan ik rustig gaan slapen voor het vuur.

Ik hoor wel het nieuws van zeven uur, maar dat kan me niet schelen. Toch kijk ik met één oog naar de T.V. .Willy en Colette kijken gespannen toe. Nu vliegt er weer een vliegtuig door de torens van Amerika ! Deze namiddag gebeurde dat ook al ! Ik blaf even, maar ik moet direkt zwijgen. Oei, dat ziet er ernstig uit.

De mensen houden hun adem in. Ik kijk ook naar het beeld. Het is precies of heel Amerika ontploft.  Niemand heeft nog aandacht voor mij. Ze praten over terroristen. Wat dat zijn weet ik niet, ik heb er geen aandacht voor. Ik zal me maar rustig houden.

Ik geniet van de warmte en de rust. Wanneer het pikdonker is gaan we naar huis om te slapen. Ik ben wel een beetje bang alleen in dat lege huis.

Soms hoor ik ook vliegtuigen. Kunnen die tegen ons huis vliegen ? Zou ons huis dan ook ontploffen ? Ik ga eens in de keuken kijken, en drink een beetje water.

Dan kruip ik terug in mijn zetel en draai en keer. Het moet al lang nacht zijn vooraleer ik de slaap vind.