Prachtig weer de laatste paar dagen, het werd tijd ook na die te lange winter. De zon was er de blauwe lucht was er ook, en de kledij begint eindelijk terug wat bloter te worden, kortom, er komt stilaan mooier weer in zicht voor de mannen...
Avondmarkt 1 mei in Ninove, Chris was er klaar voor.
Op 1 mei rond de middag vertrok opapat richting avondmarkt in Ninove, een traditioneel zeer goede markt. Maar het regende, de ganse weg regen en nog eens regen zonder echt op te houden. In Ninove was het al niet veel beter, en de marktkramers konden toen al vermoeden dat het stukken minder goed zou worden dan vorige jaren. Opapat liep tussen de kramers die met grote vertraging en de moed der wanhoop hun kramen opstelden, enkel bedenkelijk naar die grijze lucht kijkend met een spankeltje hoop op opklaringen, maar het bleek ijdele hoop, het bleef maar regenen. Het volk kwam met mondjesmaat de markt opgeslenterd met hun regenschermen in aanslag, een beeld die voor de hele avond hetzelfde zou blijven. Opapat was het beu om met een regenscherm te blijven rondlopen en besloot naar huis terug te keren, met de gedachte dat door het betaalbare standgeld in Ninove de kramers toch nog met een bescheiden winst huiswaarts zouden keren. Moest dit nu één van die extreem dure markten geweest zijn, dan konden ze daar in de regen staan met de wetenschap dat ze zelfs nog verlies zouden maken na een vermoeiende dag.
Mijn blog zit VOL,de 30mb is een feit, het is nu beslissen of Opapat stopt met dit blog, een nieuw zal starten, het archief laten verwijderen(wat pijn zou doen), of definitief stoppen gezien het marktseizoen. Zag het aankomen, maar nu weet ik écht niet wat te doen !!
De natuur zit nu eenmaal anders in elkaar dan op de foto, maar stel dat een man zo geschapen was, dan waren wij dat ook gewoon.
Zoals altijd zouden er vóór en nadelen zijn, de voordelen: -men zou uit één instrument zijn neus kunnen snuiten, ejaculeren, en plassen, mits het nodig hoger plaatsen van de piesbakken. -Nadelen zouden kunnen zijn: dat de damesonmiddellijk zien welk vlees ze in de kuip hebben, en voor de brildragers zou bij een eventuele erectie de bril naar omhoog geduwd worden zodat het zicht troebel zou worden. (de man op de foto doet mij wel denken aan een Antwerps politicus).
Tijdens een oefening van de plaatselijke brandweer kregen de spuitgasten een bijna onmogelijke opdracht. Er is brand uitgebroken, en eenmaal ter plaatse bleek dat er nergens een waterkraan te bespeuren viel. De brandweercommandant vroeg hoe ze het probleem op te lossen. Spontaan hebben ze een noodmaatregel genomen, ze zijn aan het blussen geslagen met hun natuurlijk water, of ze de brand konden blussen is niet bewezen, maar de poging was er een van solidariteit.
Dit zijn wel héél lieve mensen die ik ook nog ken van de bloggersmeeting in Burcht op 20 november 2005. Mon001 van het blog "goed gevoel" en onze Steffie.
Leentje scorpio en Trekhaak 73 (Joske Vermeulen) Zij zullen Jean en Betty morgen opvangen voor hun laatste nacht in België. Hun wacht de zware taak om twee doodvermoeide mensen fit te krijgen voor ze aan de lange terugweg naar Saint Agnant beginnen.
Dat er enorm veel mensen nodig zijn om een feest tot een geslaagd geheel te vormen, dat weet iedereen, dat er ook mensen zijn die daardoor niets van het feest meemaken, dat zal waarschijnlijk de meeste mensen ontgaan zijn, daarom wil ik deze man, blogger AFM, even voorstellen. Hij was van 9u tot 21u van dienst op de gratis parking, velen zullen niet beseft hebben dat hij ook een blogger is. Bedankt AFM om een ganse dag onze wagens in de gaten te hebben gehouden. (http://blog.seniorennet.be/afm)
Spijtig, maar waar, Jean en Betty hebben met de onvermijdelijke vertraging, afscheid genomen van Deerijk. Ze zijn vertrokken naar Zelzate waar ze de volgende nacht zullen doorbrengen bij Ria 2. Het zijn onvergetelijke dagen geworden waarbij de vriendschap die er al was, nog hechter zijn geworden, ze zijn zo goed als familie geworden. Hun verblijf was er een van, slapen is bijkomstig, zoveel mogelijk uren genieten van elkanders aanwezigheid, wel vermoeiend, maar hó zo plezierig, de spontaniteit van Betty zal velen niet onopgemerkt voorbijgegaan zijn, aan dergelijke mensen ben je nooit bedrogen, steeds maar plezier maken, zonder het leed van "Belgen in nood" uit het oog te verliezen, want daarvoor waren ze hier. Bij deze bedank ik iedereen die mee heeft geholpen aan het volkrijgen van de bestelwagen met kleren en de broodnodige spullen voor die mensen in nood. Jean en Betty, het waren onvergetelijke dagen.
Het geschenk van de avond kwam van Sandra 1968 en Magda waarvoor onze gemeende dank. Of er kinderkens zullen uit voortspruiten betwijfel ik ten zeerste.