Eigenlijk bijna niet te geloven, opapat was op de markt in Gent vandaag en zag plots een non op hem afkomen, in een eerste reflex dacht hij aan de nonnenhistorisch van de voorbije weken, even de bril op scherp gezet, en warempel er stond daar een non voor hem, ik geraakt er nooit meer vanaf dacht hij.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Het zeer vriendelijk nonnetje sprak op een even zachte toon als een echte non wat altijd een teken is om op te passen, want als je door  nonnen en pastoors niet opgelicht bent, dan zijn ze het toevallig vergeten te doen zegt Roosje al gans haar leven, en zij kan het weten, ze zat vroeger bij de nonnen op school.

Enkel aan de blik in de ogen kon opapat uitmaken dat het hier om een nep non ging, ze vroeg of hij geen nonnenscheten wilde kopen. Uiteindelijk bleek het een opdracht te zijn voor een vrijgezellenavond, zoveel mogelijk van die nonnenscheten of negerinnen tetten  te verkopen aan 50 cent het stuk.

Oef dacht opapat, eindelijk een verstandige non, morgen de kap over de haag en trouwen, maar of dat trouwen nu ook een zo verstandige beslissing is laat hij in het midden, maar een huwelijk met God zit er zeker niet in, die zijn harem is serieus aan het slinken. Hopelijk is dit nu echt de laatste non die op het blog moet komen, maar zeg nooit, nooit.

Klik op de foto.