|
Kerstavond kan plots een andere wending nemen dan was gepland.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Opapat was op 24 januari aanwezig op de Vrijdagmarkt in Gent, alles verliep normaal, het weer zat mee, de sfeer was goed, iedereen had het al over de Kerstavond die stilaan dichterbij kwam. Opapat was zoals veel van de marktkramers iets vroeger thuis als normaal.
Opapat en Roosje zouden ,voor het éérst in lange tijd, in hun eentje blijven.
Roosje wist een smakelijk kerstmenu uit haar culinaire capaciteiten te toveren, het zag er héérlijk uit. De drank hadden we bewust beperkt tot een paar glazen porto, want toen opapat even zijn e-mails nakeek kreeg hij de eerste opdoffer van de avond, Jean Frederik, die vanavond een feest had met zijn minder bedeelde mensen, schreef dat er iets gaande was met zijn gezondheid, als opapat geen verder nieuws kreeg tegen 19u, zou hij waarschijnlijk in het ziekenhuis moeten blijven. Het was al 19u voorbij, géén mail terug, toen begon opapat en vooral Roosje zich danig ongerust te maken dat opapat besloot via telefoon om Betty te bereiken. Via Betty kon opapat uitmaken dat het beter was met Jean dan aanvankelijk gedacht.
Het is niet aan mij om hier uit te leggen wat er is gebeurd, als alles normaal verloopt zal Jean maandag of dinsdag zelf zijn verhaal kunnen doen.
Tijdens onze heerlijke maaltijd ging het gesprek uiteraard over Jean en ons recent bezoek in Frankrijk. Roosje was duidelijk ontroerd, en net na de maaltijd, de tweede opdoffer, Roosje begon zich onwel te voelen, zelfs in die mate dat ze plots geen licht meer kon verdragen, niet naar boven meer kon kijken, en moest zich concentreren op één punt, anders begon alles te draaien als een tol. Opapat begon serieus ongerust te worden, want enkele jaren terug heeft zij al eens een mini tromboze doorgemaakt, de tekenen leken sterk op die van toen. Op haar aandringen werd er gewacht om op Kesrtavond een dokter op te bellen. Ze lag zeer onrustig in de zetel, kon de ogen met moeite openhouden, en na een half uur onrustig gewoeld te hebben viel ze zachtjes in slaap. TV stil gezet, bleef opapat naast haar waken, het was muisstil in huis, opapat had plots de tijd om na te denken, hij werd zich meer dan ooit bewust dat Kerstavond enkel voor mensen is waar alles goed gaat, hij dacht aan al de mensen waar het op dat ogenblik minder of zelfs slecht gaat, kinderen die honger lijden, hun ouders daklos, eenzame mensen, voor die mensen heeft Kerstmis geen enkele betekenis meer, erger, Vrede aan alle mensen van goede wil mag men van mijn part veranderen in Vrede aan alle mensen in goede gezondheid en welzijn. Toen Roosje rond 11u45 wakker werd, voelde ze zich al een stukje beter, het ergste was blijkbaar voorbij. Vanmorgen was alle leed achter de rug, zonder dat we eigenlijk weten was de juiste oorzaak geweest is, maar eind goed, al goed.
Zo zie je maar, beste mensen, dat er niet veel nodig is om Kerstavond in mineur mee te maken.
Die kleine op de foto ziet er ook ongelukkig uit !!
|
