We zijn iets meer dan een week terug van onze vakantie in Toscane.

De acclimatisatieperiode is achter de rug, zeker met die tropische temperaturen van de laatste week. Wat nu? Wel, we beginnen zelfgemaakte foto's te verzamelen voor het album "5 jaar Toscane"... Tof jobke als de discussies niet te hoog oplopen...je weet wel "die foto wel, die foto niet"... 

Granita al caffé

Bereiden: Roer 70 g suiker goed door elkaar met 125 ml water. Breng dit aan de kook en laat 1 min. borrelend koken. Voeg de espresso (koffie) toe. Snijd het vanillestokje open in de lengte. Schraap het merg eruit en doe beide in het koffie-siroopmengsel. Laat afkoelen.

Haal het mengsel door een zeef en doe het in een platte metalen schaal. Zet  2 uur in de diepvries. Roer hierbij alle 30 min. eens krachtig door het mengsel met een vork, zodat er geen grote ijskristallen ontstaan. Roer alles op het einde nogmaals krachtig om.

Klop de room half stijf met de resterende suiker en de espresso.

Serveren: Verdeel de ijskoffie over glazen, doe er een lepel room op en serveer naar eigen wens met amaretti koekjes.

Hebben jullie het ook zo heet?

Probeer dan affogato al caffè, een simpel maar meer dan smakelijk recept voor elk moment van een zomerse dag. Letterlijk betekent affogato al caffè ‘verdronken in de koffie’, hetgeen verwijst naar het ijs, dat je als het ware laat verdrinken in de koffie.

Het recept vergt weinig inspanning, hetgeen wel fijn is op een warme zomerdag. Het enige wat je moet doen is een goede espresso zetten (we doen dat hier meestal met de moka). Vervolgens haal je vanille-ijs uit de vriezer. Isabella neemt een diep bord, maar je kunt ook een glas of schaaltje nemen. Hierin schep je een bolletje ijs, je schenkt de hete espresso erover en eventueel een beetje koffielikeur. Genieten maar!

Gezien en gelezen in Ciao Tutti.nl

Het kasteel bezette een strategische positie toen het in de 12e eeuw werd gebouwd. Het werd gebouwd om de verschillende handelsroutes te bewaken.

Het werd door de Zweden verwoest tijdens de Dertigjarige oorlog en vervolgens verlaten. In 1889 begon keizer Wilhelm II met de heropbouw van het kasteel om er een museum van te maken.

Het was tegelijkertijd het symbool van de terugkeer van de Elzas in Duitsland. Hoewel het dus recent gebouwd werd weerspiegelt het kasteel trouw de middeleeuwse architectuur.

De verfijning van de binnenruimtes in indrukwekkend, met muurschilderingen, Renaissance meubels en enorme gietijzeren kachels. Een collectie middeleeuwse wapens wordt in de kelder bewaard, met kruisbogen, allerlei soorten zwaarden en harnassen... "

ooievaar op de bedeltoer.

Gisterenavond om 22 uur wees de thermometer op ons terras nog 38°C aan...

Op reis gaan is bij de thuiskomst ook een beetje wassen en strijken...

Toscaans beeld (San Gimignano) op doek...

Koffiepauze op de hotelkamer in Völklingen...bij Leonardo da Vinci...

Koffiepauze op weg naar huis...

Markt in Montaione. Kleurvol bij een groentenkraam...

Vandaag laatste dag in Montaione. Morgen rijden we terug noordelijke richting naar de provincie Como. Verder door Zwitserland en via de Elzas naar Völklingen en dan naar huis... 

Aan de vakantie komt een einde, anders zou het geen vakantie zijn...

Wanneer we in Toscane zijn kunnen we niet weerstaan om een bezoek te brengen aan San Gimignano, het Manhattan van Toscane...

San Gimignano is een middeleeuws stadje in de provincie Siena van de Italiaanse regio Toscane. De plaats trekt veel toeristen, vooral vanwege de bijzondere middeleeuwse architectuur.

San Gimignano is bekend om zijn dertien torens die het silhouet van de stad domineren. Deze zijn in de 12de en 13e eeuw door rivaliserende rijke families opgetrokken. De torens deden dienst als woning en versterking, maar vooral als prestigeobject. Op haar hoogtepunt had de stad zo'n 70 torens.
In de late Middeleeuwen was deze stad erg welvarend omwille van diens ligging aan de pelgrimsroute naar Rome. Maar toen deze werd verlegd en er een pestepidemie uitbrak, betekende dit een economische ondergang en het behoud van zijn middeleeuwse karakter. Alle straatjes gaan opwaarts naar het hoogste punt.
Neem zeker ook een kijkje in de met fresco's versierde collegiale kerk. De naam van de Piazza Duomo suggereert dat de daaraan gelegen kerk, de Collegiata, een dom zou zijn, maar San Gimignano is nooit een bisschopsstad geweest.

Het hoogste punt van het dorp is waar zich de Piazza della Cisterna en de Piazza Duomo bevinden.

Hierboven: aanschuiven voor een ijsje van "Gelateria Dondoli".

Een belangrijk landbouwproduct van San Gimignano is saffraan. De teelt ervan gaat terug op de middeleeuwen toen het van groot belang was voor de stad, het zo kostbaar was dat het ondermeer voor het betalen van schulden werd gebruikt en waarop accijns werd geheven.
Het wordt nu verbouwd met natuurlijke methoden die in alle stadia van de teelt en instandhouding van het gewas elk gebruik van chemische stoffen verbieden.

Mijn eerste 'kunstwerk' is een feit. Kleuren voor volwassenen ofte terug naar de kindertijd...crazy.

Na de shopping in Barberino di Mugello een trip door de heuvels en langs de kleine dorpjes tot in Borgo san Lorenzo. Dit dorp werd in 1919 bijna volledig van de aardbol geveegd .

Oorsprong
De Romeinse kolonie Anneianum lag op de plaats van de hedendaagse Borgo San Lorenzo. Na het vertrek van de Romeinen doopten de inwoners hun stad om volgens de naam van de plaatselijke kerk van San Lorenzo en de naam is sindsdien hetzelfde gebleven.
In de 13e eeuw speelde Borgo San Lorenzo een belangrijke rol in de onderhandelingen tussen de aanhangers van het Keizerrijk - de Ghibellijnen - en de aanhangers van de paus - de Welfen . Het was aan het eind van deze eeuw dat de stad onder het gezag van de Republiek Florence kwam
Als onderdeel van de verdedigingswerken van de stad versterkte de Florentijnse Republiek de stad en bouwde er vier toegangspoorten. Vandaag zijn delen van twee van de gewelfde ingangen nog steeds zichtbaar - de Porta Fiorentina (Florentijnse Poort) en de Porta dell'Orologio (Uurwerkpoort).
De vestingwerken hebben door de eeuwen heen bijgedragen tot de bescherming van de stad, waaronder het afweren van een aanval door de Fransen in 1527. Wel is de stad tijdens de Tweede Wereldoorlog licht beschadigd.

Borgo San Lorenzo vandaag
In tegenstelling tot vele andere steden in de regio, is Borgo San Lorenzo niet uitsluitend afhankelijk van het toerisme. Vanwege zijn strategische ligging dicht bij de belangrijkste wegen die vanuit Florence naar het Noorden leiden, herbergt Borgo San Lorenzo een groot aantal hoofdkantoren van industrieën die de plaatselijke economie aandrijven. 

(info: To Toscane - Foto's; Pedro

)

Het Outlet shopping center in Barberino di Mugello is er eentje van ongeziene netheid in Italië. Laat ons eerst beginnen over de onderhoudsploeg die al van zes uur 's morgens in de weer is om alle zitbanken netjes op te poetsen. Zelfs de brugleuningen en de lantaarnpalen worden opgepoetst. Wat me ook opviel is de directe aanpak bij het onderhoud van de winkels (langs de buitenzijde), een barstje in de muur wordt onmiddellijk aangepakt, weggewerkt en geschilderd. Binnen in de winkels is het kraaknet. De 'abiti' netjes aan de kapstok of uitgelijnd in de rekken. Geen enkele winkel laat toe om foto's te nemen... Binnen in de winkels loopt het vol met personeel en bij PRADA  zelfs aan elke rayon een bewakingsagent. Bij Prada en andere 'dure' winkels lopen veel Chinezen in en uit...ja hun handen vol met zakken van merkkleding.

Wat de prijzen betreft, wel die zijn in sommige winkels echt prijzig en wij verleggen zodoende ons speur-koop-werk naar de goedkopere versies... Restaurantjes annex koffiebars zijn er meer dan genoeg en schappelijk in prijs. Eigenlijk wel de moeite waard om de 180 winkels te bezoeken of te bekijken... Een dagje shopping in Toscane verveelt hoegenaamd niet. Outlet Barberino di Mugello, een dorp op zich...

Vandaag naar Barberino di Mugello alwaar het grootste outlet shoppingcenter van Toscana is gelegen. Ja, dat is ook vakantie... Barberino di Mugello ligt een half uurtje rijden ten noorden van Firenze.

Eerst nog even een beeld van de westkant aan onze ontbijttafel...

Vandaag een dagje 'platte rust' buiten het koken dan. Dat is ook genieten, een dag doorbrengen in de casa...

Ontbijt op de noordzijde van het terras...met zicht op de heuvels rond Firenze...

Vandaag weinig wind en men verwacht temperatuur rond 30°C

Bijtanken doen we hier in Toscane en dan in het bijzonder Lewiske. Genieten van de zon, de charme van de streek, het niet-jachtige karakter van de plaatselijke bevolking, zeg maar de trotse inwoners. Daarbij ook proeven van de gelati, vino, cucina italiana, espresso maar ook van kunst en cultuur. Die paar weken in een andere omgeving zal weerom te kort zijn om de batterijen volledig op te laden, maar hetgeen we gezien hebben pakken ze ons niet af...

Arezzo heeft ongeveer 100.000 inwoners en het is gesticht door de Etrusken en was het centrum van één van de twaalf Etruskische vorstendommen. Het is tevens de hoofdstad van de provincie Arezzo.

De grootste bezienswaardigheden zijn de Basilica di San Francesco, de kathedraal van Sint Donatius, San Domenico en de Santa Maria della Pieve uit de 12e eeuw. De Piazza Grande is het bekendste plein. Helaas waren we daar op een 'slecht' moment. Men trof er de voorbereidingen van deel 2 van de 'Giostra dei Saraceni, een middeleeuws steekspel, een folkloristisch feest waarbij middeleeuwse tijden herleven...
Het hele centrum is historisch met zijn vele kerken, pleinen en musea. 

Wij hebben ook de toer van de acht hoogtepunten uit de film 'La Vita è Bella' gewandeld. Een forse wandeling van +/- 8 km door het oude stadsgedeelte van Arezzo...