Joepie terug hersteld. Dankzij de goede hints van Bomma en enkele andere collega-bloggers doen we weer mee...Weliswaar met een nieuwe layout maar we zijn er weer volledig bij. Er kunnen opnieuw gastenboekitems ingevuld worden en reacties geplaatst... schrijven dus maar beste bezoekers.
Op vraag van Pedro heb ik een paar dagen in de omgeving van Pamplona doorgebracht. De opdracht luidde om het fietsgedrag in de streek 'richting van' in de gaten te houden. Ik moet zeggen dat fietsend Spanje absoluut verschilt met België en Frankrijk... Voor een fietsliefhebber van wat ruigere fietstochten, die niet opziet tegen af en toe een fikse klim, is Spanje een van de mooiste landen om doorheen te trekken. Weidse landschappen en cañon-achtige dalen. In het veel minder toeristische binnenland valt veel te beleven en te ontdekken. In het algemeen is de bevolking er vriendelijk en gastvrij. Een etappe kan in dat geval het beste zo ingedeeld worden: fietsen in de vroege ochtend en in de namiddag, onderbroken door een lange pauze. De meeste winkels en bezienswaardigheden zijn reeds vroeg in de middag enkele uren gesloten. Over de Tierra de Campos, het hoogland tussen Burgos en Leon, waait meestal een weldadig verkoelend briesje. In de lente, het tijdstip dat Pedro daar is, moet men rekenen op nogal wat buien die vergezeld gaan van een sterke afkoeling. Op de hoogvlakte en in de bergen kan het ook in de zomernachten nog behoorlijk koud worden. Zelfs in de midzomer is het mogelijk dat de fietser boven 1000 meter te maken krijgt met een hagel- of (natte) sneeuwbui, gelukkig zijn die snel weer weg. In Spanje zijn lang niet zo veel wegen zoals bijvoorbeeld in Frankrijk. Dit beperkt op drukke wegen de keuze voor een alternatief. Alleen op de echt kleine wegen in de route is de kwaliteit wat minder, maar dat zijn vaak de mooiste stukken! De nieuwste en drukke wegen hebben fietsbare zijstroken, maar het blijft onaangenaam. Vrachtverkeer mijdt vaak de tolheffing op de snelwegen en gebruikt dan nog de oude weg. Met wisselend succes kun je al fietsend delen van het Camino wandelpad benutten. Het principe van duurzame verkeersveiligheid staat in Spanje blijkbaar echt nog in kinderschoenen.
De oude stadscentra zijn best leuk om te fietsen al moet je daar rekening houden met de hobbeligheid van de kasseibaantjes. Langs de route die ik onderzocht kwam ik weinig fietsenmakers tegen, alleen in een grote stad kan je er een vinden. Eten en drinken zal geen probleem vormen, zelfs in de kleine dorpen vind je wel een markt of winkel, restaurant of bistro. Overnachten kan in Albergues, campings, hostals, fonda, casa de Huespedes, mésónes, pensión, habitaciónes, alojamientos tot zelfs paradores maar deze laatste is dan voor de dure slaap. Opdracht volbracht, verslag uitgebracht en op naar een volgende ontmoeting.
Even geduld. Sorry voor de, laat ik hopen, tijdelijke storing op mijn weblog. De diensten van Seniorennet en ikzelf proberen het verschijnsel op te lossen. De storing bestaat uit het volgende: Bij het openen van mijn weblog verschijnt eerst de linker-kolom. Nadat een deel van de L-kolom is afgescrold komt men uiteindelijk aan het middenstuk en R-kolom. Het tweede deel van de L-kolom komt dan ook bij verder scrollen in het zichtsveld...
Ook dit nog even melden dat mijn gastenboek van het seniorennet opnieuw geopend is. De geïntresseerden kunnen het vinden in de L-kolom.
Ten behoeve van de mogelijke herstelling van het weblog werden ALLE berichten in het SN-gastenboek en de reacties op de logs verwijderd. Hiervoor mijn excuses.
Nogmaals sorry voor het ongemak...Indien er bloggers zijn die ook zulke storing hebben ondervonden die mogen me altijd meedelen hoe dit opgelost werd...
Of je nu houdt van bossen of meer open landschappen, in de Zuiderkempen kom je altijd aan je trekken. Kronkelende zijriviertjes van de Grote Nete stromen hier in brde vlakke dalen met echte moerassen. De valleien worden geflankeerd door langgerekte droge duinruggen met daarop loof- en naaldbossen. Tenmidden daarvan een monumentale abdij, een oude molen, kastelen en leuke gezellige dorpen. Startplaats van deze route kan zijn aan de Norbertijnenabdij van Averbode. Deze abdij werd gesticht in 1134 en het oudste gedeelt van de abdij is het poortgebouw opgetrokken in de typisc bruine ijzerzandsteen van de streek en dat dateert uit 14de eeuw. Met start aan KP25 fietsen we via Averbode Bos & heide door het natuurgebied van Gerhagen. KP334 en KP15 brengt ons naar Vorst aan KP20. Verder langs KP21-47-89-84, via Westerlo naar KP88 aan Mie maan. Langs de buitenkant van Veerle aan KP13 naar KP14 en over de Heide naar KP17 en KP18 waar we terug vlak bij Averbode zitten. Hierhebben we er een goede 36km opzitten. Voor de sportieve fietser rijden we verder naar KP56 naar de Langdonken aan KP19-87 en fietsen we door naar Ramsel aan KP12. Een stukje fietsen op de oude treinbedding naar KP94 om dan af te zakken naar Herselt aan KP86. Verder langs opnieuw KP88 naar KP17-18 en onze startplaats aan de abdij. Totale afstand van deze uitzonderlijk mooie route bedraagt 75km.
Abdij van Averbode
Info: fietsgids Natuurpunt.be Foto: abdijaverbode.be, voor een virtuele rondleiding in de abdij KLIK OP DE FOTO van de Abdij.
Tuin: najaarssfeer met terras- of balkonplanten (deel 3)
Combinatie van purpere winterheide, Erica carnea (dopheide) die in de winter bloeit is er te kust en te keur, met de zilveren Calocephalus brownii, een wel heel aparte plant met zilver naaldvormig blad.
Tuin: najaarssfeer met terras- of balkonplanten (deel 2)
Een plant die het ook goed doet zowel in pot op terras en balkon als in vaste grond is de "Leucothoe 'Zeblid'. Groenblijvende lage plant met een compacte groeiwijze. Het blad loopt bronskleurig uit, wordt later groen en kleurt in de herfst opvallend rood. Witte klokvormige bloemen in het voorjaar. Voorkeur voor een zure, doorgaans vochtige grond en een plekje in halfschaduw of schaduw.
Tuin: najaarssfeer met terras- of balkonplanten (deel 1)
De zomer is voorbij. Tijd om het terras op 'te fleuren' en zodoende creëren we onze eigen najaarssfeer. Vandaag: Skimmia japonica 'Rubella'.
De Skimmia is een bladhoudende goed winterharde sierheester, die door zijn fraaie langdurige bloemenpracht gedurende de wintermaanden in de tuin een bijzondere sfeer geeft. In een pot op het terras of balkon geeft deze plant eveneens veel voldoening. De takken met bes worden ook vaak gebruikt in kerststukjes.
Van beekloop tot nostalgische pomp en grappig spuitfiguur, waterornamenten zijn een speels en rustgevend element in de tuin.
Het is heerlijk om op een mooie zomerdag te luisteren naar water dat door een beekloop kabbelt, uit een fontein omhoog spuit of zachtjes borrelend uit een waterbron tevoorschijn komt. De waterbron kan een ornament zijn, een nostalgische pomp, een fonteintje, een set moderne zuilen of een sculptuur. Je kunt fontein en beekloop onderdeel uit laten maken van de vijver. De vijver fungeert in dat geval als het waterreservoir, waaruit het water wordt opgepompt en weer in terugloopt.
Waterbronnen kunnen in de tuin, op het terras en balkon worden geïnstalleerd. Beeklopen, fonteinen en waterbronnen werken allemaal volgens hetzelfde principe. Het water wordt uit een waterreservoir omhoog gepompt. Het reservoir kan de vijver zijn of een waterbak. Via de beekloop of het ornament komt het water tevoorschijn en vervolgens stroomt het terug in het waterreservoir. De waterbak is voorzien van een rooster of een deksel met gaten dat aan het oog onttrokken kan worden met keien en kiezels.
Vandaag hou ik een kunstdag en zodoende ben ik even Jacobus gaan opzoeken binnen de kunst. De kunst over Jacobus de Meerdere achterna...
Jacobus de Meerdere van Albrecht Dürer (Neurenberg 21 mei 1471 - 6 april 1528) was een Duits kunstschilder, tekenaar, maker van houtsneden en gravures kunsttheoreticus en humanist.
Zuidamerikaanse afbeelding van Sint Jacob de conquistador.
Info en afbeeldingen via Wikipedia. Wil je meer weten over de Orde van Sint-Jacob met het zwaard KLIK op de afbeelding van de conquistador.
Tussen Brugge en de oostkust ligt een weids en open polderland, doorweven met kanalen en grachten. .. Een verleden van zoet en zout. Zesduizend jaar geleden nam een veenmoeras met zoet water het grootste deel van onze kustvlakte in. Drieduizend jaar later begon de zee via geulen binnen te dringen in dit moeras. De veenvlakte werd overspoeld met zout water en veranderde in een uitgestrekt terrein van slikken en schorren. Vervolgens zette de zee hier dikke lagen klei af, bovenop de oorspronkelijke turfbodem. Maar ook dit waddenlandschap zou verdwijnen. De stijgende zeespiegel bracht zand mee dat de geulen opnieuw deed dichtslibben. De mens zag zijn kans en begon dijken te bouwen om delen van de schorren definitief te onttrekken aan de invloed van de zee. Voortaan kon het vee veilig grazen op de zoute weiden achter de dijken en kon her en der veen (brandstof) en klei (voor bakstenen) gewonnen worden. Langzaam maar zeker groeide de ingedijkte oppervlakte en verdween de schorre. De oostkustpolder was geboren!
De route kan gereden worden volgens het fietsknooppuntensysteem. Startplaats: bezoekerscentrum in Lissewege (of in de omgeving van een fietsknooppunt aldaar). Vandaar aansluiten op KP27 en vervolgens 28-29-30-10-15-19-61-58-21-56-64-63-4-1-62-61-19-18-27. Totale afstand 47 km.
De wulp is de grootste waadvogel in Vlaanderen en heeft een opvallende, naar beneden gebogen snavel. Wulpen zijn het hele jaar door aanwezig in de Uitkerkse Polder, maar vooral 's winters het talrijkst.
Info & foto: fietsgids van Natuurpunt. Meer oevr de vriezeganzen: KLIK op de routeafbeelding Meer over de Wulp en soorgenoten KLIK OP DE FOTO van de WULP.
De gewone en bekendste paardekastanje heet voluit Aesculus hippocastanum. De paardekastanje komt oorspronkelijk uit de Balkan. Pas in de zeventiende eeuw is de boom ingevoerd in onze streken. Ze sierden buitenplaatsen en landgoederen.
Met vertrek en aankomst op de parking aan de abdij van Postel. Route via het fietsknooppuntensysteem. Om de aansluiting met de knooppunten te maken rijden we heel even richting Reusel en nemen de richting van KP22. Via de "steenovens" bereiken we dit knooppunt aan de "grensweg". De naam laat al vermoeden dat we Nederland binnen rijden, we blijven een 6 tal kilometer langs en over de grens fietsen via KP23 en KP76. Aan KP232-260 bereiken we "de blauwe kei" en fietsen we langsheen het kanaal van Beverlo naar KP267-268-266. **Het kanaal van Beverlo is een verbinding op het kanaal Bocholt-Herentals. Met een lengte van 15 km, is dit slechts een klein kanaaltje dat de verbinding maakt met het dok van het kamp van Beverlo.** Aan KP60 bereiken we de "Pelterweg" in Balen. Na de zure lucht van de chemische fabrieken in Mol-Wezel fietsen we hier gedurende 3,6 km door een groene long langsheen de keiheuvel. We verlaten de Pelterweg aan KP59 en fietsen via KP07 en Balen centrum naar KP57 aan het kanaal nemen we richting KP53. We volgen het kanaal langs Kp51-50 en net voor het Zilvermeer moeten we een ommetje maken naar KP75 en fietsen verder tot aan KP74 waar de alom gekende pannenkoekenboot voor een welgekomen verpozing kan zorgen. 4,5 km fietsen we langs het kanaal Schoten-Dessel (KP12-72) en fietsen dan aan brug 2 en via het Familiestrand naar KP77 en verder naar de parking in Postel. Veel groen en vaart of kanaal op de route. Goed bereidbare wegen en weinig gemotoriseerd verkeer. Voldoende stops onderweg behoren tot de mogelijkheid.
Echinacea purpurea, ook wel zonnehoed genoemd, is een opgaande overblijvende vaste plant, die een hoogte tussen de zeventig tot honderdtwintig centimeter kan halen. De bladeren zijn eirond aan de voet van de stengel en langwerpig aan het bladeinde. Het blad is licht behaard. De lintbloemen zijn alleenstaand en bereiken een lengte tot tien centimeter. De bloemen staan in een krans rond het roestbruine bloemhoofd. Naarmate de bloei vordert, gaan de straalbloemen meer en meer hangen. Het wegknippen van verwelkte bloemen zorgt voor nog meer bloemen.
Info: Neerlands tuin Foto's: Pedro Meer over de 'Rode zonnehoed' lees artikel van WIKIPEDIA of ANNE TANNE
Zo ergens onderwegen kwam ik Halloween tegen. Een stoere koffieleut als ik heeft niet rap schrik. Toch was het even slikken aleer aan mijn koffie te nippen. Het koekje oogde schizofreen het was er een van Halloween... (Pedro)
Halloweenkoffie:
Benodigdheden -2 sinaasappelen -1 liter sterke koffie -1 ½ eetlepel suiker -1/8 liter slagroom -Fijngehakte oranjesnippers of chocovlokken
Bereiding: Was twee sinaasappelen en snijd ze in dunne plakjes. Leg de plakjes in een kom en schenk er 1 liter hete sterke koffie op. Laat de kom afgedekt 1/2 uur staan. Giet de koffie door een vergiet in een pannetje en laat goed heet worden (niet koken ). Roer er 1 ½ eetlepel ( of naar smaak ) suiker door en schenk de koffie in hittebestendige glazen. Klop 1/8 liter slagroom stijf en schep die op de koffie. Garneer de slagroom met fijngehakte oranjesnippers of chocoladevlokken.
Foto: Pedro Info Halloweenkoffie: diddl.nl Vers: Pedro (éénmalige poging tot rijmen)
Variërende fietsroute via het fietsknooppuntensysteem. Met start te Gierle rijden we via Tielen naar Lichtaart waar we aansluiten bij het knooppunt 30. De eerste en enige hindernis van de dag, de heksenberg, wordt met enige moeite genomen richting 'de Ark van Noë' om via de windmolen aan de Zegge het jaagpad aan KP22 te bereiken. Gedurende 15 km fietsen we langs het Kanaal van Herentals naar Bocholt. KP21-20 aan sluis nr 8, KP95-96 aan sluis 6 waar het ook gezellig 'mensjes kijken' is van op een terrasje. Verder gaat het naar KP73 en KP74 waar de pannenkoekenboot op ons ligt te wachten. Helaas, driemaal helaas, de pannenkoekenschipper was er niet en met grote honger maar vooral grote goesting voor een stevige pannenkoek rijden we een ietjes teleurgesteld verder naar KP12, aan de nieuwe fietsbrug over het Kanaal Schoten - Dessel. Via het familiestrand aan KP72 brengt de brede fietsweg ons naar Postel. Verpozen op het terras aan de abdij en dan terug de fiets op opnieuw richtingt KP12. We rijden nu de fietsbrug op en over naar KP43, het Campinastrand en naar de O-L-Vr. Ter Sneeuwkapel aan KP42. Nu fietsen we op grondgebied Retie waar we een halte houden aan de mooie watermolen (zie foto's) KP92-93. Langs de Kastelse dijk en het Provinciaaldomein Prinsenpark KP94 waar het bosfietspad dringend aan herstelling toe is, fietsen we richting Kasterlee via KP25-26-87-88. In Kasterlee rijden we door het domein De Hoge Rielen naar Tielen om van daar via KP36-75-74 Gierle centrum te bereiken.
Pedro verdiept zich, tijdens zijn voorbereiding, heel intens in de verhalen die de Santiagogangers of -fietsers neerschrijven.
Uit het dagboek van Chris Van Sante...
Wat mij ten diepste getroffen heeft op deze pelgrimstocht waren de ontmoetingen met de mensen onderweg. Of moet ik zeggen: met engelen van mensen, of waren het mensen die engelen voor ons waren? Of waren wij de engelen, die de boodschap overbrachten van hen die achterbleven? Het werden diepdoorvoelde gesprekken, bij gelegenheid van een losse babbel in het voorbijgaan, bij een vraag naar water, of rond de tafel in de gastgezinnen die ons, op onze simpele vraag naar overnachting, hun gulle gastvrijheid aanboden.
"KOM BINNEN, IK MAAK WAT TE ETEN".
Het water dat ik daarnet kreeg, smaakte niet. Heeft dit soms met psychologie te maken? Want het leek me niet echt van harte gegeven. Een dame groet ons vriendelijk vanuit haar tuin. Hier moet het water beter smaken! Ik ben weer getroffen door de mooie rozen in haar voortuintje. Tenslotte ben ik dochter van een rozenkweker uit de Wetterse bloemenstreek. Dat moet ik haar natuurlijk meedelen en de link is gelegd. Hoe eenvoudig, hoe mooi kan het toch zijn: gewoon wat simpele woorden waar men z'n hart in legt. "Kom binnen", zegt ze. Twee woorden die een gans levensprogramma inhouden: dit huis, onze woning is niet alleen voor ons, wij delen deze ruimte met anderen, wie die ook zijn! Het zijn zulke woorden, zulke ontmoetingen die ons moedig maken, die ons ook meer mens maken, die ons aansporen om ook zo te handelen. Al zijn wij doodvreemden, die hier langskomen, toch... "Kom binnen!" Het wordt me warm om het hart. Mevrouw begint een soepje klaar te maken en zendt meneer naar de tuin om verse tomaten en sla. Met een sneetje hesp erbij wordt het een lekkere maaltijd. Intussen krijgen we weer de familiegeschiedenis te horen. De jongste zoon is vorig jaar verongelukt, dood gebliksemd op het voetbalveld. Of we een gebedje willen doen bij S.-Jakob? En waarom wij deze pelgrimage doen? Dan mag ook ik onze zorgen delen: ook zij beloven een gebed voor onze zieke kleinzoon Matias...
Opgetekend door PieterVé
Niets aan bovenstaande tekst werd gewijzigd en werd integraal overgenomen uit het driemaandelijks tijdschrift "De Pelgrim" Foto: Sint-Jakob, 17de - 18de eeuw Stadsmuseum Hasselt
Via de wandel- en fietsgids van natuurpunt kwam ik aan deze uitzonderlijke fietsroute. De fietstocht rijgt twee uitzonderlijke natuurgebieden van de Westhoek aaneen, namelijk de Ijzervallei en de Ijzermonding. Tocht 1 maakt een verkenning van de Ijzerbroeken terwijl tocht 2 vanuir Nieuwpoort de Ijzermonding en het polderland aandoet. Beide tochten zijn goed voor ruim 80 km fietsplezier... We starten aan KP82 (ijzermonding)-KP8-9-10-23-37-36-39-5-2-6-69-1-59-60-61-62-19-20-21-56-63-5-22-58-57-51-47-46-34-35-22-7-67-5-82. Ijzermonding in Nieuwpoort is het startpunt voor deze fietstocht. Hier gaan zee, strand, slikken, schorren, duinen en polders naadloos in elkaar over. Zoutwatergetijdengebieden als deze met tal van levende organismen in de slikken en zoutminnende planten op de schorren extreem zeldzaam biotoop in Vlaanderen. De Ijzermonding is een belangrijk broed-, rust- en overwinteringsgebied voor water- en waadvogels. Je komt er ogen tekort! Af en toe komt hier een zeehond langs. Om de zeehond definitief terug te brengen naar onze kust, voerde de Vlaamse overheid een groot natuurhertelproject uit, het Plan Zeehond. Vanaf de Ijzermonding leidt de fietsroute je naar de Viconia-kleiputten in Stuivekenskerke, waar je de lus kunt maken terug naar Nieuwpoort, ofwel door- fietsen naar de Ijzerbroeken, Blankaart en de komgronden van Lampernisse.
Zie ook themafietstochten van de Westhoek
Info Natuurpunt: Fiets- en Wandelgids. Afbeelding route: Natuurpunt Foto links boven: KLIK op de foto voor meer over de IJzermonding
BRUSSEL - (Belga) Het levenspatroon van de mensen en de uitkeringen zijn zo geëvolueerd dat wie nu nog stopt op 55 jaar wellicht al zijn spaarcentjes moet opleven, als hij dat spaargeld al heeft. Dat is af te leiden uit een studie van het Hoger Instituut voor de Arbeid (KULeuven) woensdag in de Corelio-kranten.
Stoppen met werken, op 65 of vroeger, levert een fikse inkomensvermindering op: berekend per gezin van ruwweg 25.000 tot 40.000 euro per jaar. De pensioenen en uitkeringen zijn niet hoog. Vroeger daalden de uitgaven na de stopzetting van het werk vrij sterk. Vandaag niet meer. Mensen willen hun levensstijl handhaven. Nadien nemen de gezondheidskosten toe en uiteindelijk is er het dure rusthuis. De onderzoekers denken dat wie tot zijn 65ste doorwerkt, met het gespaarde wel lange tijd kan toekomen.
Dat ziet er dus niet goed uit...ik zal dus sterven zoals ik geboren ben...:8)
KLIK op de afbeelding omvia het Seniorennet meer te weten over PENSIOENEN.
Over mezelf... Ik ben Pierre V alias Pedro Op Sinterklaasdag, anno 1948, ben ik als Mechelaar de wereld op gezet. Nu al geruime tijd woonachtig in "mijn dorp in de Kempen". Hobby's: Fietsen in de vrije natuur Geocaching en koffieleut... Heb net een fietstocht als peregrino naar Santiago de Compostela achter de rug ten voordele van... LCH Belgium vzw (Langerhans Cel Histiocytose)
Even geduld.
Of je nu houdt van bossen of meer open landschappen, in de Zuiderkempen kom je altijd aan je trekken. Kronkelende zijriviertjes van de Grote Nete stromen hier in brde vlakke dalen met echte moerassen. De valleien worden geflankeerd door langgerekte droge duinruggen met daarop loof- en naaldbossen. Tenmidden daarvan een monumentale abdij, een oude molen, kastelen en leuke gezellige dorpen.
bij een tas koffie.
