|
Nog driehonderdenzes dagen. Het lijkt veel, maar Pedro zal deze nodig hebben om in optima forma de trip naar Santiago de Compostela aan te vatten. Voorbije week heeft hij een fietsstage aan zee gedaan. Wind, wind en nog eens wind. Inbeuken tegen de wind door de polders en langs de kustlijn. De komende weken staat het Heuvelland op het programma, tenminste als het weer dit toelaat...
De pelgrims uit Lille stellen het wel...Greet heeft intussen gezelschap gekregen van twee Franse pelgrims en Angèle is naar zee afgezakt...lees hieronder een deel van het verslag van dag 87...
Ook vandaag waren Greet, Christian en Michel weer vroeg uit de veren, maar werden ze niet beloond met een mooie zonsopgang. De wolken verminderden het uitzicht, maar zorgden wel voor ideaal stapweer, want zo werd het niet te warm. Het voordeel van vroeg vertrekken is dat je ook vroeg aankomt. Zo bereikten onze pelgrims na een mars van 25 km Belorado al om 11 uur.
Het stadje valt blijkbaar erg in de smaak, niet alleen bij pelgrims, maar ook bij ooievaars. Zo ver je kan kijken, zie je grote ooievaarsnesten: op de kerktoren, op de daken en zelfs 12 bij elkaar op een vervallen gebouw. Wie net als Greet dacht dat de dieren het klapperende geluid met hun vleugels maken, heeft het mis. Michel leerde haar (en ons) dat ze het geluid produceren door hun bek open en dicht te klappen. En hij kan het weten, want in zijn hometown Colmar krioelt het blijkbaar ook van die vogels.
 |
Santo Domingo de la Calzada
Kerk Belorado met ooievaars
|
Vannacht slapen ze weer in een nieuwe gîte, die zelfs een gezellig rozentuintje én een zwembad heeft, van luxepelgrims gesproken! Voor het avondmaal kozen ze niet voor een restaurant, maar bleven ze in de gîte. Daar werken ze volgens het principe van de vrije donatie: was het eten slecht geef je weinig of niets, was het goed geef je meer.
PieterVé
Info en foto's: http://greet-compostela.skynetblogs.be/
|
.
.
.
