Ik ben sonja de rudder, en gebruik soms ook wel de schuilnaam piper.
Ik ben een vrouw en woon in gent (belgië) en mijn beroep is verpleegster/aromatherapeute.
Ik ben geboren op 21/07/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: aromatherapie, muziek, lezen,esotorie.
Met 15 begon ik ernstig belangstelling te krijgen voor studie. Met 30 had ik mijn karakter gevormd. Met 40 was ik evenwichtig. Met 50 kende ik de wil van de hemel. Met 60 was ik onverstoorbaar. Met 70 kon ik mijn natuur volgen,zonder van de goede weg af te wijken.
Love cannot measure itself until the hour of parting. Trust comes from within you. Is not to trust, to rely on someone of whom you know nothing ? With each ending comes a new beginning. I seek not to know all the answers. But to understand the questions.
Als het niet juist is, doe het niet. Als het niet waar is, zeg het niet. Als het niet gaar is, eet het niet. Als het niet waar is, spreek het niet.
De paradox van het leven: Als je jong bent, wil je ouder zijn. Als je oud bent, wil je jonger zijn.
pipersworld
If you love someone.....set them free...
If they return to you...... they are yours.
If they do not...... they were never.....yours
07-12-2005
DIEREN EN HELENDE KRACHTEN
In de oudheid dacht men al dat dieren helende en magische eigenschappen bezaten. In Egypte werden dierlijke amuletten op het lichaam van de doeden gelegd, om ze tegen de risico's van het leven in de volgende wereld te beschermen. de levende gebruikten amuletten om zich te beschermen tegen ziekten, hielden die zo op een afstand. Veel amuletten waren de gemummificeerde vorm van diverse dieren. De amulet van de krab bood de eigenaar bescherming tegen koorts, van vis tegen jicht, van een spitsmuis tegen steenpuisten, van een gazellepoot tegen zweren en van een schorpioen tegen beten van slangen en insecten. De scarabee, die nieuw leven symboliseert, werd op het hart van de dode gelegd. Hij werd ook gedroogd, tot poeder vermalen, vermengd met water ingenomen om onvruchtbaarheid tegen te gaan. Inuït-indianen naaiden een havikskop of -klauw in de kleren van kinderen om te zorgen dat de kleintjes succes hadden in de jacht op de havik - en konden overleven in een gemeenschap die grotendeels dreef op de jacht. In India werd een amulet dat de drager welbespraakdheid en wijsheid moest geven gemaakt van de tongen van drie vogels -een papegaai, een leeuwerik en een kraai- terwijl het haar van de olifant zou bijdragen tot een lang leven. In peru worden de poten van een tapir meegedragen om ziekte af te wenden. Het helende vermogen van dieren, vooral van huisdieren, is enorm groot dank zij hun open onvoorwaardelijke liefde, trouw en bereidheid om te geven. Een recent onderzoek toont aan dat mensen die een huisdier bezitten gezonder zijn dan zij die er geen bezitten. Dat ze minder artsen bezoeken, minder verkouden zijn en minder hoofdpijn hebben, evenals een lagere hartslag en een lager cholesterolgehalte. Er werd aangetoont dat simpelweg een hond aaien de bloeddruk kan verlagen, en dat de eigenaar van een huisdier het krijgen van hartaanval net zoveel verkleint als een dieet met beperkt zout- of alcoholgebruik.
Honden hebben een zuiverder gehoor en reuk dan mensen,maar ook hun instinkt is fijner afgestemd op prikkels van niet fysieke bronnen. Daar dieren zich niet bewust zijn van hun gedachten, kan hun zesde zintuig nietgeblokkeerd worden door hun bewuste geest. Zo zal de moeder van een puppy ook de pijn van haar jong voelen, ook al is kilometers van haar verwijderd. Een hiusdier kan ook aanvoelen wanneer een familielid op komst is naar huis, ook al zijn dienog een eindver weg, of wachten ze op bus of tram of komen ze net de oprit opgereden. Dit gebeurt ook als dit familielid geen vast patroon heeft om thuis te komen. Eigen voorbeeld 1 : toen mijn ouders nog een hond hadden, en wij om de 2 weken naar hen toe gingen, wisten mijn ouders dat zowel ik, als hun kleinkinderen op komst waren, zodra we de eerste straat van hun woonwijk indraaiden. Hun hond ging gewoon aan de deur staan of liggen, en kwispelsde met haar staart. Eigen voorbeeld 2 : Daar ik in ploegen werk dus ook met nachtdienst, maakte mijn oudste zoon het volgende mee met onze dobberman. Die was toen in de tuin en voelde mijn komst aan, zo'n goede 15 min; voor ik binnen kwam. Daar de inrit van onze parking geblokkeerd was door een ander voertuig, moest ik ongeveer 10 min. wachten, alvorens ik onze parking op kon rijden, om me daarna te parkeren op mijn prive plaats. Al die tijd liep onze dobberman onrustig in en uit bij ons thuis; Toen ik op vraag van mijn oudst zoon deze uitleg gaf, antwoordde hij (terwijl zich missprak) : " azo, daarom loopt onze Iltchi al die tijd al te klaksoneren." Ja zei ik, dat kan dus blaft mijn wagen, waarop we eens goed hebben gelachen.
Wie heeft nog nooit meegemaakt, dat zijn huisdier zich ging verstoppen uit angst voor een naderend onweer, een vuurwerk dat men afstak. Ook bij ziekten in de familei kan hun gedrag veranderen, ze zijn rustelozer, of komen aanhankelijker over, als of ze je willen troosten voor iets. Dieren nemen dit en zo ook gevaar veel vlugger waar dan wij mensen, ook al zijn er daar nog helemaal geen aanwijzingen voor. Wanneer dieren hun levenseinde voelen naderen, gaat ook hun gedrag veranderen, dit gaat meestal gepaard met het zich afzonderen, op hun geliefkoosde plaats bijvoorbeeld, of soms ook het meer komen vragen van aandacht. Wie in de vrije natuur aandachtig uitkijkt, kan zich wel iets hiervan vooor de geest halen, gaande van vogels tot en met andere dieren zoals konijnen, hazen enz.... Zo zag een natuurliefhebber, die van het observeren van vossen zijn hibby had gemaakt, op een zonnige dag het volgende bij de vossen familie. Die vossenfamilie woonden aan de rand van een een riviertje, en de wijfjes gedroegen zich plots heel vreemd, dit gedrag had hij nooit eerder bij hen gezien. <<<<de moeder verliet opeens haar hol en welpen, liep een dertigtal meter hoger de heuvel op, en begon haastig een nieuw hol te graven.Daarna droeg ze haar welpen één voor één naar dit nieuwe hol, en pas een paar uur later werd de reden duidelijk voor haar gedrag. Want hoewel het daar prachtig weer bleef, zorgde een wolkbreuk, enkele kilometers verderop ervoor, dat het ravijn onderliep.Wasr deze vossenfamilie op hun zelfde plek gebleven, dan waren ze jammerlijk verdronken in hun hol. Was het plotselinge, en zo onverklaarbare verandering in het gedrag van het wijfje,een teken dat vele menselijke voorgevoelens van gevaar kenmerkt, een aanduiding van voorkennis over de nakende ramp. Kan met dit soms met het menselijke zesde zintuig vernoemen, of is dit gedrag meestal enkel eigen aan de dieren.
*Jaren geleden was er bij ons in het rusthuis,een stervende bewoonster. Ze lag voortdurend voor zich uit te staren, in naar het ons leek een vast punt in haar kamer, of een eindeloze ruimte. Af en toe stak ze een van haar handen uit, als wou ze iets aanraken of vastnemen. Wanneer ze dan wakker was, en men haar vroeg wat ze zag of gezien had, beschreef ze het volgende : "Ik zie een lange gang, volledig gehuld in een stralend wit licht.In dit licht staat mijn reeds overleden man en nog meer familie, ze vragen mij om naar hen toe te gaan, door die mooie gang van wit en gouden licht. Ook al wil ik dit wel, want het is er zo mooi en vredig, ik kan het nog niet." Op onze vraag toen, waarom ze niet mee kon, kregen we het volgende te horen : " Ik kan nog niet mee,want ik kan mijn kleindochter niet in de steek laten, als ik dit doe, zou ik haar in de steek laten." Die kleindochter echter was reeds een volwassen vrouw, die alles had wat nodig was, werk een mooi huis enz..... Maar toch wou onze bewoonster dit niet inzien, ze bleef bij haar standpunt, hoe droevig dit ook was, zowel voor haar als haar familie. Pas nadat wij dit met de kleindochter besproken hadden, en die ons verzekerde, haar best te doen om oma te overtuigen, kwam er verandering in haar toestand. Eerst die van berusting, later nam ze vrede met die woorden , maar pas enkele dagen later is zij inderdaad naar het stralende witte licht over gegaan, en kwam een einde aan haar lijden.
In de oudheid dacht men al dat dieren helende en magische eigenschappen bezaten. In Egypte werden dierlijke amuletten op het lichaam van de doeden gelegd, om ze tegen de risico's van het leven in de volgende wereld te beschermen. de levende gebruikten amuletten om zich te beschermen tegen ziekten, hielden die zo op een afstand. Veel amuletten waren de gemummificeerde vorm van diverse dieren. De amulet van de krab bood de eigenaar bescherming tegen koorts, van vis tegen jicht, van een spitsmuis tegen steenpuisten, van een gazellepoot tegen zweren en van een schorpioen tegen beten van slangen en insecten. De scarabee, die nieuw leven symboliseert, werd op het hart van de dode gelegd. Hij werd ook gedroogd, tot poeder vermalen, vermengd met water ingenomen om onvruchtbaarheid tegen te gaan. Inuït-indianen naaiden een havikskop of -klauw in de kleren van kinderen om te zorgen dat de kleintjes succes hadden in de jacht op de havik - en konden overleven in een gemeenschap die grotendeels dreef op de jacht. In India werd een amulet dat de drager welbespraakdheid en wijsheid moest geven gemaakt van de tongen van drie vogels -een papegaai, een leeuwerik en een kraai- terwijl het haar van de olifant zou bijdragen tot een lang leven. In peru worden de poten van een tapir meegedragen om ziekte af te wenden.
Dieren telepathie.
*Jaren geleden was er bij ons in het rusthuis,een stervende bewoonster. Ze lag voortdurend voor zich uit te staren, in naar het ons leek een vast punt in haar kamer, of een eindeloze ruimte. Af en toe stak ze een van haar handen uit, als wou ze iets aanraken of vastnemen. Wanneer ze dan wakker was, en men haar vroeg wat ze zag of gezien had, beschreef ze het volgende :
