Het naderende einde
In een hoog tempo vloog Elvis van staat naar staat en verzorgde tientallen shows per maand. Het gebruik van "uppers" en "downers", was voor Elvis net zo gewoon als een normaal mens gaat slapen, naar het toilet gaat, eet en drinkt, lacht en huilt. Elvis was afhankelijk geworden van medicatie en dacht het allemaal onder controle te hebben, waarvan hij heilig overtuigd was omdat zijn lijfarts, George Nichopoulos, het hem voorschreef
Vaak sliep hij overdag, nadat hij hiervoor wat had ingenomen. Nadat hij eenmaal was ontwaakt, tegen het avonduur (ook hiervoor had hij diverse medicamenten), gaf Elvis de keuken de opdracht een maaltijd voor hem klaar te maken. Meestal bestonden dergelijke maaltijden uit sterke koffie, toast met gebakken bananen, spek, pindakaas and banana-sandwiches, aansluitend brood met warm vlees, sorbetijs en hij voegde daar soms nog gehaktbrood aan toe.
Meestal bestonden de dagen voor Elvis in deze periode niet meer dan uit de gehele ontwaakte tijd in een ochtendjas doorbrengen, zittend op het toilet, lezend in religieuze en diep filosofische boeken, wat televisie kijken en opdrachten geven voor het organiseren van nieuwe optredens, alhoewel dat maar mondjesmaat was omdat Elvis feitelijk geen echte behoefte meer had om de deur nog uit te gaan. Ging Elvis de deur uit dan was het dus enkel en alleen om op te treden.
De bekentenis van Sonny en Red West (Memphis Mafia), de auteurs van het boek "Elvis what happened ?" was de nagel aan Elvis' doodskist. Elvis begreep niet dat zijn (in juli 1976 door zijn vader Vernon) ontslagen personeel hem na zovele jaren zo bruut konden afschilderen.
|