Het is vrijdagmorgen, de morgen waarvan het mijn beurt is om de living,de keuken,de WC,de trap,de inkom en het chauffagekot te kuisen. Ik heb namelijk het twijfelachtige genoegen om dit om de veertien dagen te "mogen" doen. Dat kuisen op zich is eigenlijk nog niet zo erg ware het niet dat het kreng van een stofzuiger het mijn leven enorm zuur maakt, meer zelfs, het mormel staat mij naar het leven, zie het verslag hieronder van het gevecht met mijn ultieme vijand:
Ik begin steevast met opwekkende muziek op te leggen, kwestie van een beetje courage op te doen hé, daarna volgt het afstoffen, precies op de manier dat mijn lief vrouwtje het mij ,met sadistisch genoegen, voor heeft gedaan, ge weet wel hé, van boven naar beneden en om de vijf minuten dat stofvod gaan uitslaan door de venster, liefst met de wind mee anders moogt ge herbeginnen. Dat weeral gedaan zijnde begint de miserie, ik langs de trap naar beneden, ik zie ze al staan door de open deur van het chauffagekot, geniepig loerend naar mij en ik even humeurig terugblikkend. Met een kordate greep neem ik haar vast en ...het begint al, haar rubberen slang is volledig vernesteld in de chauffagebuizen, ik buk mij om haar los te maken en poeff de vaste buis valt in mijn nek. Het begint weer goed hé. Ik geraak eindelijk boven en plaats het mormel in de living, nu nog het snoer eruit krijgen, de stekker erin en we kunnen beginnen, maar ja wat dacht ge, juist op het moment dat ik die stekker in het stopcontact wil steken schiet die veer los en weg is het snoer terug in dat gedrocht, terug herbeginnen, schielijk loerend naar dat ding en ja. nu lukt het. De motor aanleggen en weg zijn we hé, met volle moed en de luide muziek van Eddy Wally begin ik eraan, de stofzuiger achter mij aan trekkend wil ik het tapijt beginnen maar het kloteding loopt helemaal naar rechts, het begint op mijn zenuwen te werken, met een harde ruk wil haar achter mij aan krijgen en hup, ze schiet naar links tegen de zetelpoot, ja weeral een schending, nogmaals getrokken en ze volgt gelukkig, het tapijt gestofzuigd en vervolgens de vloer er rond het gaat goed, ik begin me al euforisch te voelen, nu nog die enkele bladeren van de potplanten opzuigen en ik kan aan de keuken beginnen, floep en de bladeren zijn weg. Nu de keuken, de keuken gedaan zonder problemen, ik begin mee te zingen, en plots floep, die bladeren er terug uit, ze begint er weer aan, na nog enkele pogingen zijn ze eindelijk weg, nu naar de WC maar ze stribbelt weer tegen, links en rechts weg schietend, overal naartoe uitgenomen waar ik wil, met een harde ruk wil ik ze dichter trekken en hup die darm schiet los, recht in mijn gezicht. De darm er terug in geduwd en terug aan de slag, het zweet begint op mijn voorhoofd te parelen, nu de trap stofzuigen, met het klereding in mijn linkerhand en met de rechterhand de trappen zuigen, halverwege voel ik iets rond mijn benen draaien, ik kon mij nog juist vastgrijpen aan de trapleuning anders lag ik beneden, het elektrisch snoer was volledig rond mijn enkels gedraaid. Na nog enkele malen stilgevallen te zijn en met haar wielen volledig vernesteld raakte, heb ik eindelijk gedaan, opgelucht en niets meer vermoedend duw ik op de knop om het snoer terug te spoelen en pats de stekker vliegt tegen mijn linkeroog, vloekend maar toch zo oneindig gelukkig dat ik het gevecht weer eens overleefd heb zet ik het ding op zijn plaats en met nog boosaardige blik achteruit ga ik terug naar boven om te beginnen dweilen, enigszins gelukkig dat ik dat monster voor veertien dagen niet meer zal zien.
Door een gefrustreerde "nieuwe man" geschreven,
|
