Dit blog is een aanvulling van Beverse Weetjes, met nieuwtjes, activiteiten, links van om en rond Beveren-Leie en verder.
Een kijkje nemen op Beverse Weetjes klik op onderstaande logo!
08-11-2008
WAREGEM 'Moatje' Komische langspeelfilm van PETER DE KEMEL
In de kantlijn De voorbije twee jaar draaide DK Entertainment de komische langspeelfilms rond de familie Goetgebuer Ten huize Goetgebuer & Aan de oevers van de Leie voor bomvolle zalen in ciné Star in Waregem.
De binding tussen de films rond de familie Goetgebuer en Waregem was zeer groot gezien drie van de vijf hoofdrolspelers (Arlette Dujardin, Georges Verhaeghe, Jacques Coorevits) gekende Waregemnaars waren en ook Waregemnaars Philip Sabbe en Tony Van Den Hende een bijrol voor hun rekening namen. Tot op heden draaien beide films nog steeds voor volle zalen her en der in Oost- en West-Vlaanderen.
In de nieuwste film die Deinzenaar Peter De Kemel voor DK Entertainment draaide gaat de samenwerking verder. In Moatje speelt Georges Verhaeghe de schoonbroer van hoofdpersonages Astaire Dierickx (Marc Thys), speelt Arlette Dujardin de cafébazin van diens stamcafé en kruipt Jacques Coorevits in de rol van boezemvriend van het hoofdpersonage. Philip Sabbe wordt dan weer de huisdokter van Astaire Dierickx.
De filmploeg was ook een aantal dagen te gast in Waregem. De hoeve van de familie Van Der Bauwhede in de Deerlijkseweg werd immers gebruik als locatie voor de hoeve van het hoofdpersonages. Door geluidshinder van de E 17 autosnelweg werd echter enkel gebruik gemaakt van het binneninterieur. Voor de buitenopnames verplaatste de ploeg zich dan weer naar Wannegem-Lede.
Moatje werd op 16 oktober in Deinze bij zijn première onthaald op een minutenlange staande ovatie van het publiek. Sindsdien loopt de film haast dagelijks voor volle zalen. Meer dan 6.000 mensen kochten reeds een toegangsticket.
De film zal in Waregem te zien zijn in: Ciné Star, Het Pand, Waregem Zondag 23 november om 17.00u Vrijdag 5 december om 20.00u Zondag 7 december om 17.00u Inkom: 8 euro Reservatie: 0496/52.77.60
DK Entertainment plant in de periode oktober 2008, maart 2009, 68 voorstellingen van de film in Oost-Vlaanderen.
Wat vooraf ging Peter De Kemel hield op het einde van het theaterseizoen 2004-2005 het schrijven, regisseren en produceren van theaterproducties eventjes voor bekeken. Hij was toe aan een nieuwe uitdaging.
Deze vond hij in het schrijven, regisseren en produceren van een Vlaamse langspeelfilm. Zijn eerste langspeelfilm Ten huize Goetgebuer was een filmbewerking van de novelle Lente van Cyriel Buysse. De film draaide wekenlang voor volle zalen en kende zijn hoogtepunt wanneer de film in 2006 tussen kerst en nieuwjaar in 6 afleveringen werd uitgezoden op de regionale televisiezender AVS. De film zorgde voor onwaarschijnlijk hoge kijkcijfers waardoor AVS besliste de film in 2007 opnieuw uit te zenden. Dat alles resulteerde in het draaien van een vervolgfilm.
De nieuwe Goetgebuerfilm Aan de oevers van de Leie kon de hoge verwachtingen inlossen. De familie Goetgebuer werd een begrip in Oost-Vlaanderen. Op 2 februari werd de 10.000 bezoeker in de bloemetjes gezet tijdens een voorstelling in cc Nova te Eke. Ondertussen draaide de film zowat overal in Oost-Vlaanderen, haalde reeds 18.000 kijkers en stond in september 2008 een weekend in Kinepolis Gent. Wanneer in december 2008 de 100ste voorstelling doorgaat zal de film de kaap van de 20.000 toeschouwers hebben overschreden.
In februari 2009 begint zowel Ten huize Goetgebuer als Aan de oevers van de Leie aan een voorstellingenreeks in West-Vlaanderen.
Plannen voor een nieuwe langspeelfilm DK Entertainment vroeg scenarist Peter De Kemel of hij het zag zitten een nieuw scenario te schrijven waarin de familie Goetgebuer centraal zou staan. Peter De Kemel kwam, ondanks het enorme succes, niet op zijn eerder genomen beslissing terug: Aan de oevers van de Leie is de tweede en meteen ook de laatste Goetgebuerfilm.
Onze huisscenarist vindt dat de belevenissen van de familie Goetgebuer beter op een hoogtepunt kunnen stoppen. Peter De Kemel wou voor DK Entertainment anderzijds wel een scenario schrijven voor een nieuwe komische langspeelfilm. Bij het draaien van een retrofilm is het een titanenwerk om alles waarheidsgetrouw in beeld te brengen. Dit in gedachten deed De Kemel beslissen het verhaal deze keer niet in 1930 maar in de huidige tijd te laten afspelen. Als basisidee stelde hij voor zijn theaterstuk Amaar nonkel Astaire toch! uit 1994 te bewerken tot filmscenario.
Korte inhoud Astaire Dierickx is eind de vijftig en geniet met volle teugen van zijn brugpensionering. Sinds de dood van zijn vrouw brengt hij het grootse deel van zijn tijd door in zijn stamcafé waar hij een graag geziene gast is. Zijn levensstijl wordt met lede ogen aanschouwt door zijn zus met wie hij liever geen contact heeft. Iedereen in het dorp kent Astaire Dierickx als de man die geen nee zegt tegen een goed glas bier en bijna altijd met een zelfgedraaide sigaret in zijn mond rondloopt.
Astaire voelt zich de koning te rijk tot een hardnekkige verkoudheid overgaat in een bronchitis. Op aanraden van zijn boezemvriendin, annex cafébazin van zijn stamcafé, gaat Astaire voor het eerst in zijn leven op doktersbezoek. Groot is zijn verwondering wanneer de dokter in zijn hoestbuien reden genoeg ziet om hem op observatie te sturen naar het ziekenhuis.
In het ziekenhuis gaat er voor Astaire een totaal onbekende wereld open. Hij maakt er kennis met de grand chef van het ziekenhuis, Soeur Alegonde, en wordt er geconfronteerd met de liefdesperikelen van zijn kamergenoot Wim. Door zijn verblijf in de kliniek komen er ook twee nieuwe vrouwen in zijn leven. Enerzijds leerlingverpleegster Els, een 16-jarige spring in t veld die niet op haar mondje is gevallen maar door haar stijl al snel de sympathie van Astaire weet te winnen.
De charmante verschijning van Inne Van Uffelen, de arts bij wie hij in behandeling is, doet Astaire dan weer dagdromen over mooie vrouwen. Het leeftijdsverschil en verschillende levensopvattingen van Astaire en de twee nieuwe vrouwen in zijn leven, zorgen voor variatie; zeer grappige momenten wisselen elkaar af met passages waarbij de gevoelige snaar van de kijker wordt geraakt.
Astaire beseft dat de uitslag van zijn observatie geen positief nieuws zal brengen en geniet dan ook met volle teugen van zijn nieuwe vriendinnen en de tijd die hem nog rest. Wanneer Astaire zijn zus te horen krijgt dat de gezondheidstoestand van haar broer zienderogen achteruit gaat, volgt een waar charmeoffensief in de hoop haar broer van zijn fortuin te kunnen ontdoen.
Ook Soeur Alegonde zou een deel van zijn fortuin kunnen gebruiken voor de renovatie van haar kliniek. Astaire heeft echter andere, grootste plannen met zijn fortuin... Moatje staat garant voor net geen twee uur amusement van de bovenste plank.
De titel Al na een paar draaidagen bleek dat de werktitel van de film, Amaar nonkel Astaire toch! de lading niet meer dekte. Amaar nonkel Astaire toch! , een uitspraak waarmee een nichtje van Astaire in het theaterstuk haar ongenoegen uit over tal van Astaire zijn handelingen, kon moeilijk als titel worden gebruikt gezien het nichtje niet in de filmversie voorkomt. Astaire spreekt tal van zijn vrienden steevast aan met Moatje. In een film waarin vriendschappen centraal staan, lijkt Moatje ons dan ook een terechte titel.
De locaties De ziekenhuiskamer waar het oorspronkelijke theaterstuk zich afspeelt, wordt geen hoofdlocatie wordt in de filmversie. Slechts twintig procent van alle sequenties in de film hebben de ziekenhuiskamer als interieur.
Hoewel het geen retrofilm wordt, krijgt de film toch een zeker retrogehalte mee. Astaire woont in een hoeve met een authentiek interieur uit 1900. Voor de binnenopnames in de hoeve van Astaire verplaatste de ploeg zich naar Waregem. Het interieur van een oude hoeve bleek ideaal voor de woonst van het hoofdpersonage. Om praktische redenen werd evenwel de slaapkamer nagebouwd in de opnamestudio in Deinze. Hoewel de binnenkoer van de hoeve in Waregem perfect geschikt is om er ook de buitenopnames te draaien, strooit de nabij gelegen E 17 roet in het eten. Geluidsoverlast verplichte het productiehuis voor de buitenopnames uit te wijken naar een hoeve in Wannegem-Lede.
Alle overige locaties krijgen dan weer een hedendaagse look aangemeten Het stamcafé van Astaire bevindt zich in Kluisbergen. Voor een opname waar Astaire gaat dineren verplaatste de ploeg zich naar Deurle in Auberge du Pêcheur.
De overige opnames gebeurden in de heimat van regisseur Peter De Kemel: Deinze. Zo was de filmploeg 9 draaidagen te gast in de Sint-Vincentius kliniek. Verder werden er opnames gemaakt in warenhuis Delhaize, natuurpark De Brielmeersen, tea-room Beverly Hills, de Oude Brugse Poort, Blikvanger voor de bevolking van Deinze was de opname van een verkeersongeval in de Guido Gezellelaan. Honderden kijklustigen zagen er drie uur lang twee politiecombis, een politiemotor, een grote brandweerwagen en een ambulance heen en weer rijden.
Technische medewerking Scenario: Peter De Kemel Acteurs-en beeldregie: Peter De Kemel Camera: Marc Dierick & Jean-Pierre De Ruyck Klank : Guido Kuypers, Ro Burms Muziek : Gaby Van Wijmeersch Montage: Marc Dierick & Peter De Kemel Productieassistentie: Cindy Vanhoutte & Peter De Maertelaere Productie: Peter De Kemel voor DK Entertainment
Acteurs DK Entertainment had Peter De Kemel gevraagd om de titelrol die hij wekenlang vertolkte in de theaterversie, voor zijn rekening te nemen in de filmversie. Even zag het er naar uit dat Peter De Kemel ook zou instemmen met dat voorstel. Toen het productiehuis hem echter vroeg om naast de acteursregie en de productieleiding ook de cameraregie waar te nemen, zag De Kemel hiervan af. Peter De Kemel stelde voor Lovendegemnaar Marc Thys te vragen om de monumentale rol van Astaire Dierickx op zich te nemen. Thys acteerde meermaals onder regie van Peter De Kemel. Hij speelde ook de rol van Astaire onder zijn regie bij toneelvereniging Podium in Lovendegem. De twee overige hoofdrollen zijn weggelegd voor Lien Focke. De 17-jarige studente uit Aalter speelt net geen tien jaar toneel en acteerde reeds in een paar kortfilms. Lien Focke vertolkt de rol van leerlingverpleegster. Voor de rol van dokteres Inne Van Uffelen hield DK Entertainment een casting. Uit de 46 kandidates werd Leen Merckx gekozen. Woonachtig in Antwerpen maar afkomstig uit het Gentse. Deze 26-jarige jongedame werkt bij de VRT.
De overige cast bestaat hoofdzakelijk uit de mensen met wie Peter De Kemel zich de voorbije vijfentwintig jaar heeft omringd. Rita Van Caneghem geeft gestalte aan Mariette, de zus van Astaire (een rol die ze ook vertolkte in de theaterversie), Marianne De Wulf kruipt in de huid van Soeur Alegonde, de overste van de kliniek, Carine Bauwens wordt de wulpse buurvrouw van Astaire terwijl Antony Boone in de huid van Wim, de kamergenoot van Astaire kruipt.
Ook de kinderen Goetgebuer zijn van de partij. Arlette Dujardin (tante Cordula) speelt de rol van Maria, de waardin van het stamcafé van Astaire, Georges Verhaeghe (nonkel Constant) geeft gestalte aan Astaire zijn schoonbroer. De twee overige broers Goetgebuer, André Van den Berge en Jacques Coorevits kruipen in de huid van zijn spitsbroeders in zijn stamcafé.
Een film opnemen DK Entertainment was te gast in het Sint-Vincentius ziekenhuis van Deinze en werd er gastvrij ontvangen en op een schitterende manier met raad en daad bijgestaan. Enorm grappig werd het toen actrice Marianne De Wulf die de rol van Soeur Alegonde speelt in haar outfit toevallig samen in de lift kwam te staan met vier zusters van het ziekenhuis zelf en één van de zuster haar vroeg van welke congregatie zij afkomstig was. Raar keken twee van de zusters op toen ze de volgende dag onze actrice in haar outfit rokend en met de gsm aan haar oor bij de ingang van het ziekenhuis zagen staan.
Astaire moest in de film een spuit met valium toegediend krijgen door leerlingverpleegster Els. Gezien men een acteur moeilijk meerdere keren valium in zijn kont kan spuiten, werd alles getrukeerd. De camera werd zo opgesteld dat de kijker niet kan zien dat de leerlingverpleegster niet in de kont van de hoofdacteur, maar in een peer spuit die in een mand met fruit ligt, vlak naast de hoofdacteur. De sequentie werd opgenomen vlak voor de middagpauze. Het mandje met fruit en dus ook de peer werd mooi terug op de nachtkast van Astaire geplaatst. Terwijl de crew die in de voormiddag opnames had gemaakt in het ziekenhuisrestaurant aan het eten was, kwam een acteur die in de namiddag opnames had op de set van de ziekenhuiskamer binnen. Hij moest wachten en hij zou als dessert wel een peer lusten
De allerlaatste sequentie in de film werd opgenomen in natuurpark De Brielmeersen. Het betrof een nachtopname. In een tempratuur van 3 graden werd er gewerkt van 9 uur s avonds tot half drie in de morgen. Tussen de opnames door werd er een beurtrol afgesproken om actrice Lien Focke voor die sequenties enkel met wit bloesje en minirok warm te wrijven.
Dezelfde Lien Focke had nog nooit met een bromfiets gereden vooraleer we aan een bromfietsenrace tussen haar en Astaire begonnen. Een korte bocht en de geringe stuurvaardigheid van de actrice zorgden ervoor dat de bromfiets onderuit ging en de actrice over de baan weggleed. Ze eindigde vlak voor een verlichtingspaal met de draaiende wielen van de motorfiets tussen haar benen. Gelukkig zonder erg. Enkele minuten laten was ze op weg met dezelfde motorfiets voor de volgende take.
Op een woensdagavond in mei voelde DK Entertainment zich de koning te rijk in Deinze Het Stadsbestuur van Deinze sloot tal van straten af en stelde een grote brandweerwagen, twee combis, een politiemotor en personeel van de politie ter beschikking voor de opname van een verkeersongeval. Uit een andere hoek werd dan weer een ambulance ter beschikking gesteld. Onder het toeziend oog van honderden figuranten mocht het productiehuis bepalen waar, wanneer en hoelang de politie hun sirenes zouden laten loeien. Er werd zelfs beslist de politie met loeiende sirenes gewoon tegen de richting van het verkeer in te laten rijden en dat te filmen vanuit de kooi van de brandweerwagen vijftien meter boven de grond.
Soms kan een film maken echt zalig zijn klik hier.
