Fischer-Z is een Engelse rockband, uit de tijd van de new wave, eind jaren 70 van de 20e eeuw.

De naam Fischer-Z is afgeleid van een term uit de statistiek (Fisher’s Z’ beschrijft betrouwbaarheidsintervallen in correlaties). Origineel heette de band Sheep, maar onder die naam is er weinig van hen vernomen. Centraal persoon in Fischer-Z is John Watts. Hij is de componist/zanger en later ook producer van de band.

Naast John Watts speelden Steve Skolnik (toetsen), Steve Liddle en Dave Graham in de band. In 1978 sluiten ze een platencontract met United Artists. De eerste plaat wordt in 1979 uitgebracht: Word Salad. In Nederland, België en Duitsland wordt het van Word Salad afkomstige The Worker een hit, de groep toert veel over het continent. Het succes in Engeland valt nog tegen, en ook de volgende plaat, Going Deaf for a Living brengt daar nog geen verandering in. De groep verandert wel, Skolnik kan niet tegen het overheersende gedrag van Watts en vertrekt. Eerst toeren ze als trio, begin ’81 wordt Pleth de vervanger van Skolnik. Korte tijd speelt ook Bern Newman mee als gitarist.

Met Red Skies over Paradise heeft Fischer-Z uiteindelijk ook de gewenste erkenning en het gewenste succes in Engeland. Met het nummer Marliese scoren ze een hit door heel Europa. In juni 1981 staan ze op Pinkpop, een van de laatste optredens uit die tijd, een maand later wordt de band opgeheven.

Watts gaat vervolgens solo door (hij heeft nog even het project The Cry, met wie hij het album Quick, Quick, Slow opneemt) en een aantal jaren later gebruikt hij de naam Fischer-Z weer. Zijn laatste album onder Fischer-Z naam dateert van 2003: Ether Music. Voor Ether heeft Watts geknipt en geplakt op basis van opnames die hij op een wereldreis gemaakt had.
In 2005 brengt Watts een solo-album uit onder de naam Real Life Is Good Enough. Bij het album zit een gedichtenbundel.