Evolutieleer Darwijn en in zijn voetsporen Dirk Draulans en Redmond O'Hanlon
Evolutieleer Darwijn en in zijn voetsporen Dirk Draulans en Redmond O'Hanlon
Darwins werk was baanbrekend zowel op het vlak van de biologische wetenschappen, op de maatschappij inzonder op het gebied van religie en filosofie. Darwin lokte heel wat controverses uit. Zijn evolutietheorie was een grote aanslag op de zekerheden die het christendom de Europese bevolking tot op dat moment had gegeven. 'Darwin zelf verloor zijn geloof in het christendom niet op grond van zijn wetenschappelijke ontdekkingen, maar vanwege de wreedheid van de natuur, die hij niet in overeenstemming zag met een oneindig goede en volmaakte schepper.' (info Wikpedia).
Charles en Emma Darwin hadden tien kinderen, van wie er twee als baby stierven. Verschillende van de kinderen leden aan ernstige ziektes en zwaktes en Darwin vermoedde dat de nauwe familierelatie, neef en nicht, tussen de twee echtgenoten de oorzaak kon zijn. Zijn oogappel Ann Elizabeth stierf op tienjarige leeftijd. Darwin was daardoor zo geschokt dat hij niet meer kon geloven in een (christelijke) God te geloven en werd agnost.
Op 13 september 2009 vertrok de moderne driemastklipper Stad Amsterdam vanuit Southampton voor een eenjarige wereldreis in de sporen van Charles Darwin. In het kader van de viering van Darwins tweehonderdste geboortejaar deed het schip de reis over die hij van 1831 tot 1836 met de Beagle maakte. De tv-reportage had een enorm succes op televisie zenders in Vlaanderen, Nederland en over de hele Westerse wereld; In Vlaanderen heeft Dirk Draulans, bioloog en wetenschapsjournalist daaraan meegewerkt en ook de ideeën van Darwin rond gedragen. Zo kon hij daar het hebben over de natuurlijke selectie maar ook over de seksuele selectie: het vrouwtje kiest uiteindelijk het mannetje die best past in haar perspectief. De pauwenstaart bij mannetjes trekt de vrouwtjes aan; bij de mens zal geleidelijk aan de vrouwen kiezen voor niet agressieve mannen die ook kunnen vaderen; zo speelt de verliefdheid een bindmiddel en de zin hebben in seks een belangrijke rol in de paarvorming en ouderzorg. Ook de groepsselectie is belangrijk en is voor een deel funderend voor de menselijke moraal: ook zorg dragen voor de zwakkeren.
Mijn favoriete deelnemers waren Dirk Draulans en de man met de volle bakkebaarden Redmond O'Hanlon, bioloog, literatuurkenner, gedreven en verteller van reisverslagen. Hij had het ook over zijn bipolaire stoornis en zijn writers block: onmacht om een tijd lang te schrijven. Een interview met NRC-Handelsblad (12.01.2013) besloot hij: "Onze beschaving duurt niet lang meer. Over vijf miljoen jaar zijn we vervangen door een heel intelligent soort kakkerlak... Laten we hopen dat ze Engels spreken."
Draulans 'Samen voor ons eigen' 2012; gedragingen die de mens selecteerde niet uit 'eigenbelang' maar in het voordeel van de groep, dus individueel overstijgend. Draulans ziet als voorbeelden: dierenbescherming, liefdadigheid en toto zekere hoogte oorlog. http://www.youtube.com/watch?v=ktHyUYpR7bU
Ik heb genoten van beide soorten uitzendingen.
10-04-2013
Wereldoorlog 1914 1918 en Ten Oorlog
Wereldoorlog 1914 1918 en Ten Oorlog
Ook België kreeg zijn deel. Vooral de loopgravenoorlog in de streek rond de IJzer is legendarisch. Dit speelde zich af in de omgeving van de Westhoek: dit is een stuk land tussen de Franse grens en de Noordzee. Laten we niet vergeten dat De frontlijn liep van Nieuwpoort tot Gallipoli in Turkije. Meestal bekijkt men die oorlog (en elke oorlog) vanuit de bril van de eigen natie, regio of stad.Ieper heeft deze herinnering bewaard in een interactief museum, een Flanders Fieldsroute, een Flanders Fields-museum.
We zien bij de herdenking honderd jaar WOI een toeristisch - commerciële invalshoek. Dat kan (en moet) zonder overdrijvingen.
Elk deel van België heeft zijn deel gehad in oorlogen, bezettingen. Hier zullen we het vooral hebben over de gevolgen van de Eerste Wereldoorlog in de regio achter de IJzer het laatste stuk Belgisch grondgebied dat niet bezet was door de Duitsers. Het is belangrijk voor een land, een natie, om een stuk grondgebied te hebben dat niet bezet is. Deze oorlog was wel zeer ingrijpend voor enorm veel burgers, soldaten en dit over een groot gebied in Europa en erbuiten.
De eerste keer in de geschiedenis dat zoveel naties op zo'n korte tijd deelnemen aan een oorlog; totaal in de zin van oorlog op het land, op de zee en in de lucht; oorlogspropaganda en massale mobilisatie van soldaten en burgers.
De Eerste Wereldoorlog was een verschrikkelijk en immens bloedbad voor de soldaten en voor vele burgers. Na de oorlog kwam de slag harder aan bij de bevolking: miljoenen oud-strijders, vaders en zonen dienden opnieuw ingeschakeld te worden in het gezinsleven en in de wereld van de arbeid. Er waren heel wat zwaar verminkten: ledematen, aangezicht, geestelijke stoornissen.
In de TV-serie op de Vlaamse televisie is Ten Oorlog is veelbelovend. De wandel - aanpak van Arnout Hauben e.a. is een goede waarborg, gezien zijn eerdere schitterende reeks met zijn wandelingen naar Compostela.
24-01-2013
Een halfuur op het gazon
Een halfuur op het gazon
Daar ik sinds een goed jaar informatie aan het verzamelen ben over spiritualiteit, verstilling, meditatie om daarover een nieuw cahier STIL te schrijven, lees en kijk ik selectief. Systematisch maar hopend op een gelukkige toeval of serendipiteit om pittige of nieuwe inzichten op te doen.
Zo bladerde ik in de Mededelingen van de Orde van Geneesheren - Provinciale Raad van Antwerpen. (2012 2013). Tussen het eerste en het tweede deel zag ik een foto van de gastspreker: Jan Leyers en de titel van zijn bijdrage: De Weg naar het Avondland: van Descartes tot de hogedrukreiniger. Jan Leyers, filosoof van opleiding, bekend voor zijn muzikale optredens en de laatste jaren vooral voor zijn boeiende tv-reportages met als uitschieter de weg naar het Avondland. Hij koos dit thema om het te hebben over onze geestelijke toestand, over onze identiteit, een vergelijking tussen de Arabische wereld en het Europese continent met als referentiekader het postmoderne tijdperk.
Hij sloot met de volgende anekdote die voor mij gefundeness Fressen was. Ik laat je meegenieten.
Ik heb afgelopen zomer oprecht geprobeerd om eens een halfuur op mijn gazon te gaan liggen en daarbij aan niets te denken. En de eerste vijf minuten ging dat perfect. Tot er een stemmetje in je hoofd zegt: misschien toch even de mails checken want die en die zou iets kunnen gestuurd hebben. En plots zit je weer achter je laptop en gaat het circus verder. Want je zou iets kunnen missen. Ik zie dus haarscherp wat het probleem is. Wat de opeising, wat de remedie is, weet ik niet. Maar het doet toch deugd er eens met iemand over te kunnen praten. Ik dank u voor uw aandacht.
Schietgebeden en amuletten
Schietgebeden en amuletten
Een schietgebed kan je enigszins vergelijken met het kruisteken dat sportlui maken voor een match of een atletiekwedstrijd, of met de mascottes of geluksbrengers. Ze liggen in de sfeer van het bezweren van het kwade lot of het geluk afsmeken. Een amulet of talisman of fetisj heeft men bij om gevaar, ziekte en ongeluk af te weren. Een talisman is om positieve krachten op te roepen door voorwerpen zoals en (edel)stenen, muntjes, tekeningen, ringen, religieuze objecten zoals kruis, Boeddhabeeldjes), Ook planten zoals het klavertjevier, kunnen talismannen als afweerkruid.
In vele culturele uitingen in de sfeer van godsdienst en zingeving kan men verbanden vinden, omdat ze uitingen zijn van de menselijke breinen die blijkbaar daarvoor gevoelig zijn. Religie zit ingebakken in ons brein. Er bestaan wereldwijd meer dan 4 200 religies en allemaal hebben ze dezelfde raakpunten en zowat tachtig percent van de wereldbevolking wordt op een of andere manier door religie geraakt en gerustgesteld, getroost en geïnspireerd. Religie biedt iets dat de mens lijkt te zoeken. Schietgebeden, amuletten, talismannen liggen in deze (grijze) zone.
Goede voornemens voor 2013 en schietgebeden
Goede voornemens voor 2013 en schietgebeden
Na de eindejaarsperiode komt het uitvoeren van de goede voornemens. Meer bewegen, gezonder eten, minder stress, verder schrijven aan een publicatie over verstillen, enkele blogs schrijven en ... opruimen.
Dat laatste was wel nodig omwille van schilderwerken in mijn werkkamer. Zo vond ik een kaft met oude devotieprentjes. Onder de afbeeldingen van Jezus en de traditionele heiligen, stonden op de meeste prentjes schietgebeden met vermelding hoeveel aflaten eraan verbonden waren. Stof genoeg om er iets over te schrijven, navraag te doen en op te zoeken op internet.
Mijn eerste informant was mijn zoon die vertrekkenklaar stond om in de unief bib te gaan studeren - zie een volgende blog. Ik vroeg hem of hij wist wat een schietgebed was: 'Ja, een klein gebed.' 'Geleerd op school?' 'Neen, maar gezien in de films en de documentaires over de landing van de soldaten in Normandië (1944). En dan zei hij dat hij dringend moest gaan blokken.
Een schietgebed is een kort gebed uit devotie. Je vindt ze op bidprentjes of als opschrift bij kapelletjes. Op het internet zijn veel schietgebeden te vinden, maar de meeste zijn wel zeer particulier.
Aan schietgebeden waren aflaten verbonden, dat is een kwijtschelding van straffen in het vagevuur. Door de talrijke misbruiken - de aflatenhandel met als een van de gevolgen de opkomst van de Reformatie en de figuur van Luther - werd het toekennen van aflaten strenger gereglementeerd. De Romeinse handleiding van de aflaten vermeldt de soort aflaten en de normen ervoor. Recente voorbeelden zijn de aflaten naar aanleiding van het Jubeljaar 2000, het Jaar van de Eucharistie (2005) en de Wereldjongerendagen van 2005 in Keulen. De aflaten zijn de wereld nog uit.
Nogal wat mensen doen een schietgebed als ze een kerk of kapel binnenlopen, gewoon omdat ze er zich goed bij voelen. In dit opzicht verschilt een schietgebed niet van andere gebeden. Vandaag de dag nemen mensen hun toevlucht tot schietgebeden als ze in nood of angstig zijn en niet omwille van de kwijtschelding van straffen. Ze gebruiken korte gebeden die ze nog gehoord of geleerd hebben of ze maken ze ter plaatse. Voorbeelden: God helpt mij - Maria staat mij bij of ze gebruiken delen van traditionele mondgebeden zoals het Onzevader, een Weesgegroet of een kruisteken..
Schietgebeden zijn een inwendige gesprek dialoog met God, een heilige of met een Hogere Macht. Er is geen echte dialoog omdat er geen direct antwoord komt.
03-12-2012
Leven is loslaten het verhaal van de stervende Mozes
Leven is loslaten het verhaal van de stervende Mozes
Onlangs zag ik op van Cecil B. DeMille Ten Commandments (1956) met Charles Heston, Cecil B. & Yul Brynner. Jeugdsentiment, ja zeker, maar ook omdat ik iets aan het schrijven was over sterven. Een tijdje geleden las ik een schitterende tekst, een navertelling door Nico ter Linden van het sterven van Mozes (Deuteronomium 34); in: Het verhaal gaat. Balans (1997, 12de druk; België: Leuven Van Halewijck).
Situering: Mozes gaat moeizaam de berg op. Hij is immers een oude man en hij weet dat dit zijn laatste tocht is. Hij gaat zitten op een steen met als vergezicht het Beloofde Land waarvan hij weet dat hij er niet zal binnengaan met zijn Joodse volk. Een voor een nemen de Joden van hem afscheid. Na het laatste afscheid komt God hem halen..
Over het sterven van Mozes. Voor de laatste keer heeft God hem geroepen.
Mozes is de berg opgegaan. Voor altijd mag hij nu bij God zijn. De dood is niet het einde,
maar het begin van een nieuw leven met God.
Mozes is de berg opgegaan. Hij is op een steen gaan zitten. Een voor een liepen de mens achter hem langs. Niet voor hem langs, want dan hadden ze de oude man het zicht op het land benomen. Nee, achter hem langs gingen zij, één voor één legden zij een hand op zijn schouder. En steeds wanneer hij weer een hand op zijn schouder voelde, legde Mozes zijn hand op de hunne, als een laatste vaarwel. Totdat, ja, totdat er op een gegeven ogenblik geen hand meer op zijn schouder rustte. Mozes tastte en tastte, maar er was geen hand meer. Allen waren voorbijgegaan.
Ook de laatste was voorbijgegaan. Mozes was alleen. Zo sterven wij allen. Wij kunnen elkaar niet vasthouden. Wij moeten elkaar loslaten. Een mens moet alleen sterven. De anderen gaan verder.
Niemand was erbij toen Mozes stierf.
01-12-2012
Tochten met diepgang
Tochten met diepgang
Patiëntenverenigingen organiseren tochten (trails) om geld te verzamelen voor het 'goede' doel, als middel om zich te bezinnen, als onderdeel van een therapie of om een grote weerbaarheid te verkrijgen voor de nabije toekomst. Voorbeeld MS - patiënten die met een kleine groep in Peru in de omgeving van Machu Pichu gedurende een vijfdaagse een berg beklimmen. Het avontuur, de uitdaging roept en de mogelijkheid om na te denken gedurende het stappen en in de voorbereiding.
De meest bekende tocht met diepgang is nu zonder twijfel de Compostela route, Werelderfgoed. In het Duitse taalgebied heeft men het eerder over de Jacobsroute, naar de apostel Sint Jacob die een belangrijke (legendarische) rol speelde in deze pelgrimsroute.
De bekendste tocht met religieuze diepgang uit het Nieuwe Testament is de calvarietocht. Deze wordt opnieuw gedaan in de Passieweek in Jeruzalem en op de televisie uitgezonden. In vele kerken is er een kruisweg en soms wordt op Goede Vrijdag de kans geboden om die mee te maken. De kruisweg is een goede gelegenheid om te verstillen en stil te staan bij het lijden en de dood van Jezus, de zin en onzin van het lijden, sterven en hiernamaals.
30-11-2012
Cahier STIL en Ecologische spiritualiteit
Cahier STIL en Ecologische spiritualiteit
Bij de redactie van een cahier STIL, dat zich richt naar gelovige mensen boven de vijftig die af en toe willen verstillen, kwam ik op teksten en sites die verwezen naar ecologische spiritualiteit. Een van de grond ideeën is dat de natuur je kan helpen verstillen, mediteren en dit soms leidt tot bidden.
Voor velen brengt een wandeling in de natuur hen dichterbij God dan een kerkdienst, hoewel ze aan de andere kant zonder kerk niet zouden weten van de God die hemel en aarde gemaakt heeft. Het wordt tijd dat de natuur wordt herontdekt in haar sacramentele waarde. (Ecologische spiritualiteit).
Om te komen tot stilte ervaringen zijn er heel wat wegen: een bad of douche, wat wijn of bier, kijken naar de vlammen van een open haard of van kaarsjes. We kunnen momenten van stilte inlassen voor een vergadering, voor het eten, voor het slapengaan, op een bedevaart (Compostela, Lourdes).
De schrijfster Sara Maitland (Stilte als antwoord ) experimenteerde, na een luidruchtig leven, op haar vijftigste allerlei vormen van stilte uit: eenzaam wonen op een eiland, in de woestijn enz. Het merkwaardigste vond ik wel haar vaststelling:
"Mijn eerste ervaring met diepe stilte zijn de nachtelijke borstvoedingen."
Soms beleef je de stilte onverwacht, maar beter is ervoor open te staan door stilte - situaties te organiseren door enkele minuten stilte voor jezelf reserveren: een luchtje scheppen, in de tuin de natuur opvolgen, planten verzorgen, mijmeren voor een boekenkast, luisteren naar muziek, de wind, de dagelijkse geluiden rondom je.
Bij mannen kreeg ik: de fles geven aan hun kind of een onrustig indekken.; fietsen, wandelen, knutselen, in de tuin werken.
Een origineel mannelijk antwoord was: Ik ga twee keer per dag naar toilet op het werk om wat rust te hebben en stilte te zoeken.
Je kunt het cahier STIL alleen doornemen of met anderen in een zorginstelling,
in parochiaal verband of in groepen zoals OKRA, Ziekenzorg, in een gebedsgroep of bij vrijwilligers die werken rond spiritualiteit. Verschijnt voorjaar 2013.
05-11-2012
De Duitse Hildegard van Bingen (1098 1179): vanaf 2012 universele bekendheid
De Duitse Hildegard van Bingen (1098 1179): vanaf 2012 universele bekendheid
Toen we in Duitsland rondreisden om het Werelderfgoed en ander (religieus) erfgoed op te zoeken, lazen we in de media dat de Duitse Hildegard van Bingen (1098 1179): vanaf 2012 universele bekendheid. We hadden vroeger nogal wat van haar gehoord, nu steeg haar populariteit in (christelijke) kringen naar een grotere hoogte.
Wat informatie:
Heiligverklaring: 10 mei 2012 & 7 oktober 2012 erkend als kerklerares erkend. (door Paus Benedictus XVI - de eerste Duitse paus): door beide erkenningen kreeg ze een universele bekendheid. Hildegard van Bingen (Eibingen) was een Duitse benedictijnse abdis en is vooral bekend als mysticus.
Ze was enorm veelzijdig: muziek, poëzie, plantkunde, linguïstiek en in zowat alle (middeleeuwse) wetenschappen. De laatste jaren is er een stijgende aandacht voor haar veelzijdige en creatieve persoonlijkheid. Er is veel van Hildegards werk bewaard gebleven; ze was een buitengewoon machtige vrouw voor haar tijd.
Eibingen is een stadsdeel van Rüdesheim am Rhein. Hier richtte Hildegard in 1148 een klooster op. Hier bevindt zich ook de Hildegardisbron die nog steeds actief is. Merkwaardig - maar voor die tijd normaal voor belangrijke bedevaartsplaatsen - zijn het aantal relieken. De beenderen van de Heilige Hildegard zijn in de parochiekerk "St. Hildegard und St. Johannes der Täufer" in een gouden schrijn in het hoofdschip van de voormalige abdijkerk en tegenwoordig parochiekerk. Ook andere relieken die herinneren aan Hildegard: zoals het hoofd van de heilige Goedele van Brussel, het hoofd van de heilige Bertha, het hoofd van de heilige Valiriaan, een arm van de heilige Rupert van Bingen en het hoofd van de heilige Wipert.
Muziek: Van Hildegards liederen is een handschrift bewaard in de Sint Pieters & Paulus abdij te Dendermonde. In 2007 kreeg dit uniek handschrift het statuut van Vlaams topstuk. http://www.muzikaalerfgoed.be/pagina/symphoniaharmoniaecaelestiumrevelationumvanhildegardvonbingen
De muziek van Hildegard van Bingen is vandaag zelfs vrij populair geworden in de New Age.
Een opmerkelijke anekdote vonden we in Wikipedia: Hildegard schrijft op een positieve manier over seksuele relaties, ook vanuit een vrouwelijk standpunt. 'Van haar is een geschrift overgeleverd, dat zou kunnen gelden als de vroegst bekende beschrijving van het vrouwelijk orgasme (citaat) vert. uit het Engels: "Als een vrouw de liefde bedrijft met een man, voelt ze de warmte tot in haar brein, het brengt een zinnelijke verrukking teweeg" When a woman is making love with a man, a sense of heat in her brain, which brings with it sensual delight... The Life and Works of Hildegard von Bingen (1098-1179) website van Fordham University'
03-11-2012
Reisindrukken Duitsland 1: klopt mijn voorkennis?
Reisindrukken Duitsland 1: klopt mijn voorkennis?
Voorkennis dagelijks leven: Als toerist hebben we een zekere voorkennis van de samenleving, de cultuur waarin we terecht zullen komen. Bij mij klopte die voorkennis vaak betrekkelijk goed met de realiteit.
Ik wil dit illustreren door mijn voorkennis omtrent Duitsland te toetsen aan dagelijkse criteria: brood, varkensvlees, ontbijt, orde, netheid.
1 brood: in de regel overheerlijk brood; onze voorkeur gaat naar bruin brood en broodjes met allerhande zaadjes. Enkele keren kregen we slappe, witte, kleine sandwiches. Op onze vraag werden met de glimlach enkele sneden bruin brood gebracht. Bij het brood en de broodjes kreeg je in de regel ook boter en dieetmargarine, een enkele keer zagen we smout op de tafel staan.
2 varkensvlees: staat altijd op het menu, op elk uur van de dag. In de (kleinere) Imbiss (te vergelijken met een kleine snackbar, soms kraam, soms deel van een huis) ook gebakken worsten. De worsten in allerlei vormen en smaken zijn hartig en calorierijk. In het algemeen is de keuken nogal rijk.
3 ontbijt: is soms inbegrepen in de kamer, wordt wel apart vermeld op de rekening. Meestal is het een ontbijtbuffet, ook in de iets grotere B&B's.
4 orde: uit zich in de stipte uren van vertrek en voor de afspraken en het rijtje vormen bij de aankoop van tickets enz. 5 netheid : meestal prima; enkele keren waren de toiletten op de autowegen smerig, of werkten de kranen niet, enz.
(Blijft mijn vraag of hierin niet de fulfilling prophecy - de zichzelf waarmakende voorspelling - niet een rol speelde:
Wandelen en wegen Wandelwegen: nogal eens had ik problemen met bewegwijzeringen die verdwenen waren, bijv. door werken voor bosheer. Ik vind dat ieder jaar bij het begin van het wandelseizoen vrijwilligers op een mountainbike of met een goede brom de wegwijzers opnieuw zouden bekijken en de aangeduide banken en de rustplaatsen. Geef ze een kleine vergoeding vanuit de gemeente (de taks kan daar voor een deel voor dienen).
Wegen: mijn ingebouwde GPS liet het nogal eens afweten omdat ze niet geactualiseerd was. Nieuwe autowegen waren niet te vinden, de GPS stuurde mij op de vroegere wegen die ofwel geblokkeerd zijn door de nieuwe autowegen. Na een tijdje rijden klopt alles opnieuw, m dat je dan terug komt op autowegen die samenvallen met de oudere wegen. Van vroeger had ik als les geleerd: altijd een actuele wegenkaart bijhebben en geregeld stoppen om de weg te vragen.
(opgetekend door GDC voor dr. MM)
31-10-2012
Een festival voor ons rijpend brein
Een festival voor ons rijpend brein
Ik keek eerst wat vreemd op toen ik het thema van deze aankondiging las op mijn mail. Vlug overtuigde mij de inhoud, de sprekers en de organisatoren dat dit best interessant kon zijn.
De officiële titel luidt: I-Brain & Ageing - een festival over uw rijpend brein. De aanlooptekst gaat als volgt: Leren over Vlaams en internationaal onderzoek rond verouderende hersenen? Kennismaken met de mogelijkheden en grenzen van het verouderende brein? Met die kennis een brede waaier aan maatschappelijke vragen en verzuchtingen over ouder worden en ziek zijn te lijf gaan?
Door het bos van wetenschappelijke bevindingen de bomen weer zien, weg van alle naïviteit of mediatieke bangmakerij rond neurodegeneratieve ziekten?
Kom dan zeker naar ons wetenschapsfestival met het thema het verouderende brein. Topexperten uit universiteiten in België en Nederland vertellen boeiend en verstaanbaar over hun onderzoek.
Wees erbij en debatteer mee!
I-Brain & Ageing is een organisatie van Breinwijzer vzw ism Universiteit Gent, Universiteit Antwerpen en KU Leuven. I-Brain & Ageing wordt ondersteund door Stad Gent, het Departement Welzijn Volksgezondheid en Gezin, het Departement Economie, Wetenschap en Innovatie van de Vlaamse overheid, en kadert binnen Vlaanderen in Actie en Richting Morgen.
Contact Rik Achten woordvoerder i-brain - 09/332.40.71 Eva De Vlieger coördinator i-brain - 0496/297.107. info@breinwijzer.be www.breinwijzer.be
Surf voor dit gebeuren tevens naar http://www.i-brain.be/
30-10-2012
Empathische zorg een vervolgverhaal 2 dwarslaesie film Intouchables
Empathische zorg een vervolgverhaal 2 dwarslaesie film Intouchables
Verhalen over geslaagde en minder geslaagde operaties zijn schering en inslag. Er is toch bij velen een zekere onzekerheid over de afloop. Op een recente regendag kocht mijn vrouw de dvd Intouchables (2011) over dwarslaesie. Tot mijn schande moet ik bekennen dat ik die film amper kende. Op internet las ik dat deze film in Frankrijk in 2011 de meest bekeken film was en in de top 3 staat van meest bezochte films in 2012. Ook in Nederland, Duitsland, in België ... kende deze film een zeer groot succes. Een van de hoofdrolspelers is een persoon met een dwarslaesie; hij is van kin tot teen verlamd (en incontinent) als gevolg van een parapentesprong die faliekant afliep. Deze patiënt is zeer welstellend en kan een zeer intense thuiszorg en revalidatie betalen.
Bij navraag hoorde ik dat dwarslaesie meer en meer het gevolg is van complexe vaatchirurgische ingrepen. De klemtijd (tijd nodig om een overbrugging te maken van zenuwbanen) moet minimaal zijn, opdat er zuurstof via de bloeddoorstroming zou blijven vloeien en geen bloedklonters zouden ontstaan door de afklemming.
Patiënten met een dwarslaesie worden voor de revalidatie behandeld in gespecialiseerde ziekenhuizen.
Ik vernam dat fragmenten van deze film in bepaalde klinieken gebruikt wordt om een gesprek op gang te brengen met familieleden en zorgverleners.
Empathische zorg een vervolgverhaal1- respect
Empathische zorg een vervolgverhaal1- respect
Sinds ik de opdracht kreeg om de redactie te verzorgen van de vormingssite Empathische Zorg heb ik een selectieve aandacht voor wat zich afspeelt tussen zorgverleners en patiënten/bewoners en hun familie.
Vele van die punten verwerk ik in de afleveringen (nu al vijf )
http://users.telenet.be/siti4/Dr.%20MM%20empathische%20zorg/HomeEzorg.htm
Onlangs hoorde ik een 'praktijkervaring' van een patiënt (mannelijke bedrijfsleider, zestig jaar): Ik lag klaar wakker in het ziekenhuisbed, toen twee zorgverleners over mijn hoofd heen een pittige dialoog begonnen. Hoe zwaar ze dienden te werken voor een loon en een werkomgeving die niet in verhouding was. Beiden waren het met elkaar roerend eens: ze hadden een rotjob in een rotkliniek.
Ik heb wel al meegemaakt dat je in kliniek soms afstandelijk wordt behandeld, hoewel ik toch meestal niet te klagen had. Maar dit keer liep dit de spuigaten uit. Ik had echter niet het lef en vooral de goesting om na deze zorg er hen attent op te maken. Ik vraag me nu nog af wat ik best had moeten doen. Wat zou jij gedaan hebben? vroeg hij aan mij.
Ik stel deze vraag geregeld aan anderen. De antwoorden zijn erg verschillend. Over een zaak is iedereen het eens: dat dit allesbehalve professioneel was en met weinig of geen respect voor de patiënt.
22-10-2012
Grafkruisjes weg: kwaad en ongerust
Grafkruisjes weg: kwaad en ongerust
Gisterenmiddag onder een stralende zon, ging ik naar het graf van mijn vrouw in Wilrijk (Antwerpen). Alles zag er normaal en zelfs kleurrijk uit met de bomen, struiken en planten in eerste herfstdracht.
Tot ik zag dat het koperen kruisje weg was op het graf dat ik bezocht. Ik kon dit eerst niet zo goed zien, want de afdruk was nog duidelijk te merken op de grafsteen. Ik kon mijn ogen niet geloven Toeval of geen toeval? Ik keek links en rechts en in andere rijen en telkens het zelfde triestige beeld.
Bij navraag bleek dat dit enkele maanden geleden gebeurd was.
Ik was kwaad: wie haalt het in godsnaam uit om zoiets te doen? Zelfs de doden (en de familieleden en de bezoekers) worden niet met rust gelaten.
Ik weet wel: grafschennis (hoe 'miniem' ook, zoals hier of het wegnemen van kleine beeldjes en planten) is van alle tijden en van alle culturen. Maar dit blijft knagen en hangt in mijn herinnering als een stukje prikkeldraad.
13-09-2012
Eieren, thee, melk en brood en Reinaert de Vos
Eieren, thee, melk en brood en Reinaert de Vos
Naast de grote dieetdiscussies van de laatste weken, maanden in Vlaanderen ( bijv. De voedselzandloper K. Verburgh) lees en hoor je geregeld informatie over kleine voedingsvragen die nogal wat tegenstrijdige antwoorden opleveren. We proberen zo objectief mogelijk hier enkele tips te geven, geschikt voor modale volwassenen in 'onze' samenleving. Sommigen (K. Verburgh, W. Willett) halen Azië aan waar miljoenen geen melk drinken, zonder gezondheidsnadelen. Let wel dat geldt voor India, waar er andere levensomstandigheden zijn en blijkbaar tevens alternatieven voor melk. Als slot een knipoog naar Van den Vos Reynaerde (Reinaart de vos), het hoogtepunt in de Nederlandse middeleeuwse literatuur.
Thee is op water na de meest gedronken vloeistof ter wereld en bevat krachtige antioxidanten, de flavonoïden, die het lichaam helpen bij het neutraliseren van schadelijke vrije radicalen die grotendeels verantwoordelijk zijn voor de veroudering van de cellen. Wanneer de vrije radicalen te talrijk worden, dan kunnen zij de veroudering van de cellen bevorderen. Tip: thee (groene, zwarte) voldoende lang laten trekken, ongeveer 4 minuten, meer minuten geeft niet veel extra voordelen, wel een bitterder smaak (smaak van oude sokken). Sloten thee drinken is niet echt nodig, afwisselen met water (uit de kraan) is prima.
Voor eieren, melk en brood: gaan niet in op de discussie voor of tegen. Veel hangt af van de levensomstandigheden, land en de persoonlijke toestand.
Eieren: "nu" wordt aanvaard dat af en toe een ei wel kan. Hier merk je dat de opvattingen daaromtrent veranderen. Tip: matigheid en let op het bakvet (verminderen).
Melk Tip: matig (verminderen) gebruik, halfvolle melk is OK. Brood Tip: bruin brood wordt aanbevolen. Matig het smeersel en het beleg, vermijd suikers en verzadigde vetten.
Conclusies Voor thee, eieren, brood, melk geldt: matigheid, met verstand omgaan.
Eventueel zoeken naar gezonde varianten. Gebruik informatie van artsen voedseldeskundigen, weet dat er geen definitieve antwoorden zijn en dat er momenteel weinig betrouwbare metingen zijn over de langere termijn effecten van preventieve acties van gewijzigde eetpatronen.
Knipoog naar Reinaert de Vos Mate is tallen spele goed. deze oude zegswijze staat in Reinaert de Vos en komt uit de mond de sluwe Vos Reinaert tot Bruun de Beer.
12-09-2012
Bewegen, altijd maar bewegen
Bewegen, altijd maar bewegen
Men dramt het in de hoofden van jong en oud: meer en beter bewegen. Voor personen die wat ouder zijn en de sedentairen (personen die weinig of niet bewegen) is bewegen samen met gezonde voeding belangrijk. We weten dit wel, maar hoe komen we er toe en hoe houden we dit vol. Vooral dit laatste aspect trekt de aandacht van de bewegingsspecialisten. Ziekenfondsen geven soms een tegemoetkoming voor bewegingssport. Een slogan van hen liegt er niet om: Niet bewegen is even slecht als roken. In hun websites en publicaties vind je meer informatie over hun acties (al of niet in groepsverband) omtrent wandelen - trappen nemen - fietsen - lopen zwemmen soms zijn er speciale projecten voorzien voor gezamenlijk bewegen. Ook het Vlaams Instituut voor Sportbeheer en Recreatiebeleid vzw is zeer actief. Surf naar http://www.isbvzw.be/ Werknemers en gepensioneerden krijgen soms tegemoetkomingen voor fitness. De keuze van een passen fitnesscentrum is belangrijk. Dat hangt samen met de ligging, het publiek en de begeleiding. Het meest succes hebben de loop- en fietstoestellen voor algehele conditieverbetering; vetverbranding en afslanken (spinning, aerobics, cardiofitness etc.); versterking van spiermassa (bodybuilding). Fitnessapparaten: hometrainer - loopband - indoor-roeier, de crosstrainer, trilplaat. Men kan ook thuis bewegen: trappen, of al of niet met apparaten opdrukken en buikspieroefeningen. touwspringen, stretchen enz.. De toestellen die ons al jaren lang het meest aanspreken zijn de fietsen, de loopband van de crosstrainer. Dat laatste toestel geeft: vooral belasting voor de benen en de schouders en spieren van de romp (rug, zij, buik): armen en de benen worden gebruikt door voortschuivende beweging, wat gelijkend op langlaufen. Prima voor de hart-long-conditie - cardiofitness -; bij een lagere intensiteit en langere trainingsduur is er vooral voor vetverbranding. Vooraf een gesprek met de huisarts is aangewezen en met de bewegingscoaches in de fitness. De begeleiders, de uitleg bij de toestellen en vooral de initiatie van de begeleiders en de andere bezoekers informeren je. Meestal is er een evenwicht van mannen en vrouwen; voor oefeningen die in de richting gaan van bodybuilding zijn er minder vrouwen. Het succes van gezamenlijk dansen zoals salsa en zumba is meestal tijdelijk. Wat altijd succes heeft zijn de gezamenlijke fietsoefeningen.
Men probeert jongeren aan te trekken door aangepaste tarieven, wat nu al geldt voor 55+. Tot rust komen in een fitnessruimte zit er niet in: er is meestal een muziekachtergrond en op vele toestellen is een tv-monitor. Soms is er een combinatie met sauna: meestal gemengd, al vormen de vrouwen de minderheid; in principe: eerst douchen, geen kledij wel handdoeken. Een zwak punt is dat het douchen vaak achterwege wordt gelaten omwille van het comfort en de tijd.
Het sociale komt vooral door het samen zijn en het achteraf ets (gezond) drinken. Al jaren ga ik als senior naar een fitness (al moet ik me vaak min of meer dwingen) en probeer anderen te overtuigen dit als een interessante mogelijkheid te zien (zeker om vol te houden), in het kader van bewegen, altijd maar bewegen...
11-09-2012
Brugge - nieuw: Historium - Opening op 25 november 2012.
Brugge nieuw: Historium - Opening op 25 november 2012.
Historium in Brugge van Hans Vandamme, medeoprichter. Surf naar www.historium.be "Het Brugge van 1453 proeven alsof je er middenin staat. Beleef de magie van de Middeleeuwen. Dit moet uitgroeien tot een nieuw cultuurhistorische attractie op de Brugse Markt."
Opening op 25 november 2012.
Bekijk de trailer (1 min.) en een samenvatting van de inhoud en de personages. We pikken daaruit de figuren van Anna en Jacob. " Anna (Clara Cleymans): zij is de maagd met de gouden haren die als model zal dienen voor het schilderij De Madonna met kanunnik Joris van der Paele van Jan van Eyck. Haar frisse schoonheid maakt een overweldigende indruk op Jacob, de leerjongen van de schilder. Een spannend liefdesverhaal ontluikt. Jacob (Lander Gyselinck): de achttienjarige leerjongen van schilder Van Eyck hoeft alleen maar het model voor de madonna en een zending op te halen in de haven. Hij wordt op slag smoorverliefd op haar. En alles valt in duigen. Zal hij ondanks zijn stunteligheid zijn dromen kunnen waarmaken?"
Wij kijken er al naar uit.
06-09-2012
Selectieve aandacht voor de media voor en na de reis: Denemarken
Selectieve aandacht voor de media voor en na de reis: Denemarken
Als je naar een land/regio reist selecteer je informatie in de media voor en na de reis. Voor Denemarken waren dit bij ons drie items: Denemarken staat aan de top voor de benzineprijzen; er zijn de laatste jaren belangrijke gemeentefusies geweest en een dramareeks van de Deense televisie die met veel lof werd ingeleid: Borgen (Canvas - serie vanaf 5 sept. 2012). De benzineprijzen waren hoger dan in België en daarenboven sterk onderhevig van pomp tot pomp. Meest in het oogspringend was de hertekening van de gemeenten. Dat viel ons vooral op in Noord - Jutland en in de omgeving van Aarhus. Bij navraag bleek dat dit een gunstige weerslag had op de bestuurskwaliteit en dienstverlening.
De nieuwe dramaserie Borgen was ook voor ons een echte meevaller en illustreerde treffend de rol van de spindoctors, van de vrouwen in de politiek (de Deense premier is een vrouw, ook in Borgen gaat het daarover) en het belang van de slotdebatten en samenhangende 'onthullingen'.
Het boeiende aan die selectieve aandacht is dat je meer en diepere verbanden en associaties legt met de reisherinneringen.
05-09-2012
Denemarken - Jutland: een overzicht: herkenbaar en toch apart
Denemarken - Jutland: een overzicht: herkenbaar en toch apart
Denemarken is geen voor de handliggende keuze voor een Belgische toerist. Niet zozeer omwille van de afstand (ongeveer 900 - 1000 km naargelang van vertrek- en eindpunt), wel omdat er weinig toeristische Deense toppers in ons geheugen steken. We kennen wel een aantal bekende Denen:Negen beroemde Denen: onze selectie zoals Hans Christian Andersen, Legoland - Ole Kirk Christiansen: in Billund, Søren Kierkegaard, Lars von Trier, Bjarne Riis wielrenner.
in het kader van het erfgoed en meer speciaal het kerkelijk erfgoed maakten we zesdaagse rondreis in Denemarken - Jutland. Dat viel ons bijzonder goed mee, ook al omdat het weer (eind augustus - begin september 2012) goed meeviel. Bij de thuiskomst komen de traditionele vragen: viel het mee, wat heb je meegemaakt ?... Dan vertel je verhalen en toon je foto's op de pc en je gebruikt sleutelwoorden om je verhaal in te kaderen: herkenbaar maar toch apart.
Herkenbaar: zee, stranden, fjorden, landbouw, middelgrote ondernemingen, sterke aandacht voor kunst, vormgeving, onderwijs, stadskernvernieuwing, erfgoed, kerkelijk erfgoed met de invloed en van de Reformatie. Apart: duur (gemiddeld toch een derde), niet zozeer de drank - in vergelijking met de buurlanden Noorwegen en Zweden veel goedkoper, want zij komen naar Skagen (uiteinde van Jutland) om zich daar te bevoorraden en goed door te drinken. De duurte komt door de soberheidpolitiek van de voorbije tiental jaren. Denemarken behoort tot verschillende Europese instellingen maar NIET tot de eurozone; ze houden vast aan hun nationale munt de kroon en ze zijn daar fier en nu 'gelukkig' om.
04-09-2012
Fototentoonstelling Vlissegem (De Haan): merkwaardige koppen in de weide
Vlissegem (De Haan): merkwaardige koppen in de weide
Als we naar de kust gaan rijden we meestal door Vlissegem De Haan. Met de wagen moet je voortdurend rekening houden met wegeniswerken/herinrichtingwerken en zo zagen in de dorpskern op een weide een merkwaardige fotoreportage van Vlissegemse koppen in de weide. We kwamen later opnieuw met de fiets, om alles van dichterbij en rustiger te bekijken en dat was een echte meevaller. We leerden zo de fotograaf Bart Michiels kennen, nu werkzaam in de VS en afkomstig van deze gemeente. Hij had in 1987 als afstudeerwerk een reeks fotos van typische Vlissegemse koppen gemaakt. Een selectie van de fotos werd in 1988 ter gelegenheid van 1000 jaar Vlissegem opgenomen in een boek. Op de weide vlakbij de kerk staan ze nu in volle glorie. Bij elke levensgrote foto staat uitleg over de persoon of personen en info waar ze woonden, wat ze deden en hun levensloop. Ontroerend, zo herkenbaar, van onder de kerktoren maar toch zo universeel.
Het is wel even zoeken naar de ingang (moet beter aangeduid worden) en de pancarte van de fotograaf kunstenaar zelf moet duidelijker aangeduid worden: hij staat wel in het midden van de tentoonstelling, zij het met een kleinere foto, maar dit valt niet genoeg op.
Er wordt ook geen route en nergens vonden we een foldertje (misschien in de dienst voor Toerisme ?) om nog eens te kijken of een website.
Van ons een hoge quotering: (een 8 op 10) ondanks de schoonheidsfoutjes.
